ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[น้ำค้างกลางจันทร์]

ยากจะเอ่ยความนัยจากใจนี้
ว่าใจมีความเศร้าสักเท่าไหน
ยากจะหาถ้อยคำพร่ำบอกใคร
เพราะคำไหนก็ไม่เท่าเศร้าที่มี

ตั้งแต่วันที่เธอเผลอลาจาก
เหมือนกระชากวิญญาณแล้วพาลหนี
ต้องทุกข์ทนทรมานเนิ่นนานปี
ร่างกายมีแต่เหมือนตายไร้วิญญาณ

ยามสายฝนโปรยปรายคล้ายดั่งเข็ม
ทิ่มแทงเต็มฤทัยให้ร้าวฉาน
ยามสุรีย์สาดแสงแดงตระการ
เกินต้านทานเหมือนรังสีฉายที่ใจ

ยามฟังเพลงรักหวานเพลงพาลเศร้า
ทุกค่ำเช้าฟ้าหมดความสดใส
ยามจะกินยากฝืนกลืนลงไป
กินอะไรก็แกล้มแซมน้ำตา

แต่ไม่เคยโทษเคืองเรื่องที่ผ่าน
จะร้าวรานแค่ไหนไม่ถือสา
ยังคงรอคนไกลให้คืนมา
เพื่อบอกว่าทุกสิ่งนั้นฉันผิดเอง

ผิดที่เผลอโง่งมหลงลมปาก
ผิดที่ฝากฤทัยให้ข่มเหง
ผิดที่ยังคงเศร้าเหงาวังเวง
ผิด..ผิดเอง ที่ยังช้ำ..จำไม่ลืม

****************

<a href="http://www.youtube.com/v/bVJLstf5NeQ&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/bVJLstf5NeQ&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

[Music]

ไม่เข้าใจตัวเอง..ซะมากกว่า
มันปวดปร่าภายใน..ที่ไม่ปลื้ม
หลังฝนสาดขาดสาย..จะหมายลืม
คงต้องยืมเพลงบางบท..สะกดใจ

จินตนาฟ้าหม่น..หลังฝนหยาด
แต่ยังขาดสุนทรีย์..หาที่ไหน?
ความสนิทเสมือน..ร้างเลือนไกล
หากโทรฯไป..กลัวเธอฟังอาจกังวล

จึงฝากเพลง"เธอไม่ผิด"สะกิดบอก
คือทางออกในเจตน์..เหนือเหตุผล
ส่วนหนึ่งขาดกลไก..แห่งใจตน
เธออดทนไหวหรือเปล่า?..ช่วยกล่าวรอ..

<a href="http://www.youtube.com/v/E7ME01t06iI&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/E7ME01t06iI&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

[..กุสุมา..]

ยากจะเอ่ยความนัยจากใจนี้
ว่าใจมีความเศร้าสักเท่าไหน
ยากจะหาถ้อยคำพร่ำบอกใคร
เพราะคำไหนก็ไม่เท่าเศร้าที่มี

ตั้งแต่วันที่เธอเผลอลาจาก
เหมือนกระชากวิญญาณแล้วพาลหนี
ต้องทุกข์ทนทรมานเนิ่นนานปี
ร่างกายมีแต่เหมือนตายไร้วิญญาณ

ยามสายฝนโปรยปรายคล้ายดั่งเข็ม
ทิ่มแทงเต็มฤทัยให้ร้าวฉาน
ยามสุรีย์สาดแสงแดงตระการ
เกินต้านทานเหมือนรังสีฉายที่ใจ

ยามฟังเพลงรักหวานเพลงพาลเศร้า
ทุกค่ำเช้าฟ้าหมดความสดใส
ยามจะกินยากฝืนกลืนลงไป
กินอะไรก็แกล้มแซมน้ำตา

แต่ไม่เคยโทษเคืองเรื่องที่ผ่าน
จะร้าวรานแค่ไหนไม่ถือสา
ยังคงรอคนไกลให้คืนมา
เพื่อบอกว่าทุกสิ่งนั้นฉันผิดเอง

ผิดที่เผลอโง่งมหลงลมปาก
ผิดที่ฝากฤทัยให้ข่มเหง
ผิดที่ยังคงเศร้าเหงาวังเวง
ผิด..ผิดเอง ที่ยังช้ำ..จำไม่ลืม

****************


ต้นรักปลูกผูกด้ายสายใยรัก
เฝ้าฟูมฟักภักดิ์ดีพลีด่ำดื่ม
รดน้ำใจไหลสู่มิรู้ลืม
ทุกวันปลื้มลุ่มหลงดงรักงาม

เมื่อวันช้ำนำเขาเข้ามาข่ม
มอบขื่นขมตรมเศร้าเฝ้าเหยียดหยาม
หันหลังเดินจากไกลใต้ฟ้าคราม
สุดหักห้ามหัวใจวันไร้เธอ
..กุสุมา..

<a href="http://www.youtube.com/v/yY7XBlSMA_M&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/yY7XBlSMA_M&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

[ฌลา]

...ผิดเอง...ที่ผ่านมา...
ที่เคยคิดไปเองว่า...เธอรักฉัน...
ผิดเองที่คิดไกล...ทั้ง-ทั้งที่เธอไม่ได้...รักกัน
ผิดเองที่คิดที่ฝัน...ทั้งที่เธอไม่เคยผูกพัน...ให้ใจ

...และผิด..ที่ฉันเอง,,,
ที่อยากลบความวังเวง...ด้วยความหวั่นไหว
ไม่ได้คิดสักนิดเลยว่า...ทุกสิ่งที่ผ่านมา...เธอฝืนใจ
ยัดเยียดความรักให้...โดยไม่ถามความสมัครใจ...ของเธอ