ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[Shumbala]

...บอกตัวเอง...อยู่เหมือนกัน...
หยุดรอเขาคนนั้น...คงดีกว่านี้
ชีวิตที่ไร้ความหมาย...คงก้าวต่อไป...ได้สักที...
เลิกจมกับภาพเก่าที่แสนดี...มองหาบางคนที่...ดีพอ

...แต่เธอรู้ไหม?...
ไม่ว่ายิ่งพยายามเท่าไหร่...ยิ่่งท้อ
บอกตัวเองซ้ำ-ซ้ำ...ลืมสิ่งที่เขาทำ..อย่ารอ
แต่ทุกครั้งที่คิดจะพอ...หัวใจยังจดจ่อ...ที่เดิม...

...หัวใจอ่อนแอ...
ไม่มีสิ่งใดจะดูแล...ส่งเสริม
เมื่อคิดจะลืมใคร...ก็ทำไม่ได้..เหมือนเดิม...
หลายครั้งที่คิดจะเริ่ม...กลับเหมือนยิ่งตอกย้ำและเพิ่ม...คราบน้ำตา...




5555+ ก็นะ  กลอนมันพาไป ^^

..บอกตัวเอง..อีกสักครั้ง..
ลืมเรื่องราวความหลัง..ที่อ่อนล้า
หรือมองหา..คนช่วย..ซับนำ้ตา
จะให้ยืมผ้าเช็ดหน้า...ถ้าเธอต้องการ

ก็ยังไม่เข้าใจ
เขาดีแค่ไหน..ทำไม..เธอฟุ้งซ่าน
ถ้าว่างมาก อยากชวน มาช่วยทำงาน
เป็นคนที่บ้าน..รับรอง..จะสุขใจ
 

[ฌลา]

..บอกตัวเอง..อีกสักครั้ง..
ลืมเรื่องราวความหลัง..ที่อ่อนล้า
หรือมองหา..คนช่วย..ซับนำ้ตา
จะให้ยืมผ้าเช็ดหน้า...ถ้าเธอต้องการ

ก็ยังไม่เข้าใจ
เขาดีแค่ไหน..ทำไม..เธอฟุ้งซ่าน
ถ้าว่างมาก อยากชวน มาช่วยทำงาน
เป็นคนที่บ้าน..รับรอง..จะสุขใจ
 

...หลายครั้งที่ลมหนาว...
ทำร้ายหัวใจเรา...ให้หวั่นไหว
หลายคืนในความว่างเปล่า...ปลายดาบของความเหงา...ทำร้ายใจ
แต่ไม่เคยมีคืนไหน...ที่เปลี่ยนความรู้สึกข้างใน...สักที

...กี่คืนที่ถูกทำร้าย...ด้วยเวลา...
กี่สิบวันที่เขาลืมค่า...คนทางนี้
กี่ร้อยพันคำภาวนา...ไม่เห็นได้อะไรกลับมา...สักที
กี่ล้านความรู้สึกดี-ดี...ไม่อาจเรียกภาพเก่าที่มี...กลับคืน

...แต่หลายคน...ผ่านเข้ามา....
กลับไม่อาจแทนภาพเธอในสายตา...ไม่อาจฝืน
ยิ่งพยายามเท่าไหร่...หัวใจยิ่งเรียกหาคนที่ไม่...หวนคืน
แม้หยดน้ำตาไหลรื้น...ก็ยังคงกล้ำกลืน...ทนรอ...

[Shumbala]

...หลายครั้งที่ลมหนาว...
ทำร้ายหัวใจเรา...ให้หวั่นไหว
หลายคืนในความว่างเปล่า...ปลายดาบของความเหงา...ทำร้ายใจ
แต่ไม่เคยมีคืนไหน...ที่เปลี่ยนความรู้สึกข้างใน...สักที

...กี่คืนที่ถูกทำร้าย...ด้วยเวลา...
กี่สิบวันที่เขาลืมค่า...คนทางนี้
กี่ร้อยพันคำภาวนา...ไม่เห็นได้อะไรกลับมา...สักที
กี่ล้านความรู้สึกดี-ดี...ไม่อาจเรียกภาพเก่าที่มี...กลับคืน

...แต่หลายคน...ผ่านเข้ามา....
กลับไม่อาจแทนภาพเธอในสายตา...ไม่อาจฝืน
ยิ่งพยายามเท่าไหร่...หัวใจยิ่งเรียกหาคนที่ไม่...หวนคืน
แม้หยดน้ำตาไหลรื้น...ก็ยังคงกล้ำกลืน...ทนรอ...

แม้ความหวัง...ยังไกลห่าง
ภาพความฝันเลือนรางอย่าทดท้อ
เพราะความรัก..จะทดสอบเธอ..จนเพียงพอ
ก่อนมอบให้..ตามคำที่ขอ..และรอคอย

ขอเป็นกำลังใจให้เธอนะ
ทุกวันฉันจะ...ภาวนา..ด้วยใจดวงน้อย
วอนขอกับดาวเดือนที่ล่องลอย
ด้วยความรัก จงปลดปล่อย...ความฝันเธอ...ให้เป็นจริง