07 มิถุนายน 2012, 06:19:AM |
สุนันยา
|
|
« เมื่อ: 07 มิถุนายน 2012, 06:19:AM » |
ชุมชน
|
มอบ ไมตรี นี้ให้ ได้ประจักษ์ มอบ ความภักดิ์ ด้วยคำ คอยพร่ำหา มอบ ทุกถ้อย ร้อยเรียง ที่เคียงมา มอบ วาจา ฝากขวัญ อย่าหวั่นเลย
รัก จากใจ ใช่เพียง สำเนียงสร้าง รัก ที่วาง ยังแจ่ม รอยแย้มเผย รัก หนึ่งใน ฤดี ไม่มีเปรย รัก ดั่งเคย เอ่ยสร้าง เคียงข้างกัน
ฝาก ฤดี แนบเนา ทุกเข้าค่ำ ฝาก ลำนำ คำนึง รำพึงฝัน ฝาก ดวงใจ ใฝ่ถึง ซึ่งผูกพัน ฝาก แด่เธอ นิรันดร์ มิผันไป
เธอ คือคน สำคัญ พาฉันชื่น เธอ คือผู้ ลบขื่น ยื่นสดใส เธอ คือคน ที่หวัง ฝากฝังใจ เธอ คือคน ที่ใช่ อยู่ในทรวง.......
“สุนันยา”
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : พี.พูนสุข, Prapacarn ❀, รพีกาญจน์, บ้านริมโขง, Music, ลมหนาว, ดุลย์ ละมุน, nisakorn, ดาว อาชาไนย, อริญชย์, ไม่รู้ใจ, ไร้นวล^^, kon, panthong.kh, ยามพระอาทิตย์อัสดง, blues, เนิน จำราย, sucklife, ดอกแก้ว พิกุลทอง, พ่อค้าพเนจร, D, ไพร พนาวัลย์, หนามเตย, รการตติ
ข้อความนี้ มี 24 สมาชิก มาชื่นชม
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
ชะตาชีวิต ลิขิตผกผัน....ดิ้นรนฝ่าฟัน..เพื่อฝันที่มี
|
|
|
07 มิถุนายน 2012, 11:49:AM |
Music
|
|
« ตอบ #1 เมื่อ: 07 มิถุนายน 2012, 11:49:AM » |
ชุมชน
|
ไหนเลย...เจ้าเผยจิต ช่างประดิษฐ์.ความหวั่นไหว กระทบ...กระเทือนใจ ดั่งมอบรัก.ภักดิ์ข้างเดียว
เราหรือ?...ก็คือเหมือน ถูกเชือดเฉือน.ไร้แลเหลียว รักหน่าย...ถูกคลายเกลียว อ่านแล้วซึ้ง.จึ่งรำพัน
มอบรัก...หมายฝากถึง มิหวงหึง.หฤหรรษ์ ดายเดียว...เปลี่ยวอนันต์ เพียงผูกพัน.เพียงลำพัง
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : รพีกาญจน์, สุนันยา, ลมหนาว, ดุลย์ ละมุน, พี.พูนสุข, nisakorn, อริญชย์, ดาว อาชาไนย, ไม่รู้ใจ, kon, panthong.kh, ยามพระอาทิตย์อัสดง, blues, เนิน จำราย, Prapacarn ❀, sucklife, ดอกแก้ว พิกุลทอง, พ่อค้าพเนจร, D, ไพร พนาวัลย์, หนามเตย
ข้อความนี้ มี 21 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
...อย่าคิดว่ายาก.แต่ทำได้../..ควรทำให้ได้.แม้มันจะยาก...
|
|
|
07 มิถุนายน 2012, 06:00:PM |
สุนันยา
|
|
« ตอบ #2 เมื่อ: 07 มิถุนายน 2012, 06:00:PM » |
ชุมชน
|
ด้วยรัก สลักไว้ ซึ่งทรวงใน คลับคล้ายฝัน สายใย ในสัมพันธ์ ยังคงมั่น มิผันไป
มอบรัก ฝากไปถึง ใครคนหนึ่ง ตรึงหทัย ทุกถ้อย ร้อยเรียงใจ เป็นมาลัย ให้คล้องจินต์
รักคงไม่เป็นหมัน ด้วยผูกพันนั้นไม่สิ้น สื่อความ ล้ำโรยริน หวังชีวิน ไม่ภินท์พัง
รอวัน สานต์สุขยื่น ได้ยิ้มรื่น ชื่นสมหวัง พร่ำรัก จากพะวัง อยู่ในห้วง ทรวงภิรมย์... "สุนันยา"
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : อริญชย์, Music, ไม่รู้ใจ, รพีกาญจน์, nisakorn, kon, panthong.kh, ยามพระอาทิตย์อัสดง, blues, เนิน จำราย, Prapacarn ❀, sucklife, ดอกแก้ว พิกุลทอง, พ่อค้าพเนจร, D, ไพร พนาวัลย์, พี.พูนสุข, หนามเตย, รการตติ, ดุลย์ ละมุน
ข้อความนี้ มี 20 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
ชะตาชีวิต ลิขิตผกผัน....ดิ้นรนฝ่าฟัน..เพื่อฝันที่มี
|
|
|
13 มิถุนายน 2012, 07:01:AM |
nisakorn
|
|
« ตอบ #3 เมื่อ: 13 มิถุนายน 2012, 07:01:AM » |
ชุมชน
|
มอบรักฝากคิดถึง มอบตราตรึงคะนึงหา คิดถึง ทุกเวลา ฝากห่วงหาทุกนาที ส่งใจ มอบในรัก ให้ประจักษ์ มิหักหนี ชื่นขวัญ นับนานปี ด้วยรักนี้ไม่มีคลาย
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : สุนันยา, kon, panthong.kh, ยามพระอาทิตย์อัสดง, blues, เนิน จำราย, อริญชย์, Prapacarn ❀, sucklife, ดอกแก้ว พิกุลทอง, พ่อค้าพเนจร, D, พี.พูนสุข, หนามเตย, รการตติ, ดุลย์ ละมุน
ข้อความนี้ มี 16 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
13 มิถุนายน 2012, 07:56:AM |
kon
Special Class LV1 นักกลอนผู้เร่ร่อน
คะแนนกลอนของผู้นี้ 25
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 86
|
|
« ตอบ #4 เมื่อ: 13 มิถุนายน 2012, 07:56:AM » |
ชุมชน
|
เอ่ยปาก อยากฝากรัก โอ้ใจชัก จักหวั่นไหว กลัวเธอ ไม่มีใจ คงร่ำไห้ ใจคงพัง
รักเธอ มานานแล้ว กลัวกินแห้ว ไม่มีหวัง เธอนี้ สวยเสียจัง ตัวผมยัง กับขอทาน เหนื่อยครับคุณสุ คราวนี้ผมไปอาบน้ำจริงๆแล้วครับ ผิดถูกคุณสุติมานะครับ(คุณสุคนเดียว)
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : panthong.kh, สุนันยา, nisakorn, blues, เนิน จำราย, อริญชย์, Prapacarn ❀, sucklife, ดอกแก้ว พิกุลทอง, D, ยามพระอาทิตย์อัสดง, พี.พูนสุข, รการตติ, ดุลย์ ละมุน, รพีกาญจน์
ข้อความนี้ มี 15 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
ฉันจะคอยดูแลเธอ
|
|
|
13 มิถุนายน 2012, 11:23:AM |
สุนันยา
|
|
« ตอบ #5 เมื่อ: 13 มิถุนายน 2012, 11:23:AM » |
ชุมชน
|
มอบรักฝากคิดถึง มอบตราตรึงคะนึงหา คิดถึง ทุกเวลา ฝากห่วงหาทุกนาที ส่งใจ มอบในรัก ให้ประจักษ์ มิหักหนี ชื่นขวัญ นับนานปี ด้วยรักนี้ไม่มีคลาย มอบนำ คำรัก ที่ฝากถึง สุดซึ้ง ดวงจิต มิปลิดหาย รักเอย เคยภักดิ์ สลักลาย สิ่งหมาย ให้กัน มิผันแปร
ร้อยรัก ฝากถึง คะนึงหา ผ่านกาล เวลา ล้างรอยแผล กลบเจ็บ เหน็หนาว เฝ้าดูแล รักแท้ คงมั่น นิรันดร...
"สุนันยา"
เนื่องจากเป็นคนที่ ไม่ถนัดเขียนกาพย์ยานี11เลยค่ะ คำมักจะเกินทุกครั้ง ขออนุญาต ตอบเป็น กลอนเจ็ด แทนนะคะ....
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : blues, เนิน จำราย, อริญชย์, kon, Prapacarn ❀, sucklife, ดอกแก้ว พิกุลทอง, D, nisakorn, ยามพระอาทิตย์อัสดง, พี.พูนสุข, รการตติ, ดุลย์ ละมุน, รพีกาญจน์
ข้อความนี้ มี 14 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
ชะตาชีวิต ลิขิตผกผัน....ดิ้นรนฝ่าฟัน..เพื่อฝันที่มี
|
|
|
13 มิถุนายน 2012, 11:35:AM |
สุนันยา
|
|
« ตอบ #6 เมื่อ: 13 มิถุนายน 2012, 11:35:AM » |
ชุมชน
|
เอ่ยปาก อยากฝากรัก โอ้ใจชัก จักหวั่นไหว กลัวเธอ ไม่มีใจ คงร่ำไห้ ใจคงพัง
รักเธอ มานานแล้ว กลัวกินแห้ว ไม่มีหวัง เธอนี้ สวยเสียจัง ตัวผมยัง กับขอทาน เหนื่อยครับคุณสุ คราวนี้ผมไปอาบน้ำจริงๆแล้วครับ ผิดถูกคุณสุติมานะครับ(คุณสุคนเดียว) แม้นอยากเอ่ย เผยนัย เมื่อใจภักดิ์ ไยมิทักท้วงไป ในคำขาน อย่าหวั่นเลย เปรยพร่ำ เป็นตำนาน คงจะหวาน ซ่านซึ้ง ติดตรึงทรวง
อาจมีคน คอยคำ ลำนำรัก ให้ประจักษ์สักครา รู้ว่าหวง คงประทับ รับไว้ ในแดดวง หากไม่ลวง ดั่งว่า ต้องกล้ารัก.....
"สุนันยา"
เพราะมากค่ะ คุณ กล ไม่เห็นมีอะไรน่าตำนิ เลยค่ะ ขอบคุณมากนะคะ...
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : เนิน จำราย, blues, อริญชย์, kon, Prapacarn ❀, sucklife, ดอกแก้ว พิกุลทอง, D, nisakorn, ยามพระอาทิตย์อัสดง, พี.พูนสุข, หนามเตย, รการตติ, ดุลย์ ละมุน, รพีกาญจน์
ข้อความนี้ มี 15 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
ชะตาชีวิต ลิขิตผกผัน....ดิ้นรนฝ่าฟัน..เพื่อฝันที่มี
|
|
|
13 มิถุนายน 2012, 12:35:PM |
blues
Special Class LV4 นักกลอนรอบรู้กวี
คะแนนกลอนของผู้นี้ 173
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 371
รอยยิ้มเธอเปลี่ยนโลกได้
|
|
« ตอบ #7 เมื่อ: 13 มิถุนายน 2012, 12:35:PM » |
ชุมชน
|
มอบ..ดวงใจให้แล้ว แก้วตาเอ๋ย มอบ..ความรักคุ้นเคย มิเคยหวง มอบ..ความภักดิ์สู่ฤดี มิมีลวง มอบ..ความห่วงหวงหา แก้วยาใจ
รัก..ล้นใจใครบอกได้ เป็นเช่นนั้น รัก..กลางคืนกลางวัน นั่นแค่ไหน รัก..อาจเปรียบเช่นฟากฟ้า สุลาลัย รัก..มิอาจเทียบได้ ฉันกับเธอ
ฝาก..กลอนกานท์ขานขับ กับแดนสรวง ฝาก..จันทร์ดวงเดือนเพ็ญ เด่นเสมอ ฝาก..อาทิตย์ฉายส่อง คล้องใจเจอ ฝาก..คำ"รัก"ใส่คำเพ้อ ถึงกานดา
เธอ..เป็นจันทร์ดวงเดียว หมายเกี่ยวข้อง เธอ..เป็นใจที่หมายปอง ทุกห้องหา เธอ..เป็นส่วนเติมเต็ม ในดวงตา เธอ..ก็คือสิ่งที่มา ของคำตอบ"มอบรักฝากเธอ"
bluesky
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : อริญชย์, kon, สุนันยา, Prapacarn ❀, sucklife, ดอกแก้ว พิกุลทอง, พ่อค้าพเนจร, D, nisakorn, ยามพระอาทิตย์อัสดง, ไพร พนาวัลย์, พี.พูนสุข, รการตติ, ดุลย์ ละมุน, รพีกาญจน์
ข้อความนี้ มี 15 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
"ทุกถ้อยคำที่เอื้อนเอ่ย เพื่อจะเปรยให้เธอฟัง"
|
|
|
13 มิถุนายน 2012, 02:06:PM |
สุนันยา
|
|
« ตอบ #8 เมื่อ: 13 มิถุนายน 2012, 02:06:PM » |
ชุมชน
|
รับ..ดวงใจ ไว้เคียง แทนเสียงบอก รับ..รักออก จากใจ ให้เสมอ รับ..ความภักดิ์ จากห้วง มิลวงเจอ รับ..ถ้อยกานท์ เสนอ อย่าเผลอใจ
รัก..เอื้อนเอ่ย เผยเด่น ย่อมเห็นค่า รัก..ให้มา อย่าเลือน เบือนเหลวไหล รัก..ท่วมท้น ล้นล้านภาลัย รัก..เธอให้ แน่นะ จะรักจริง
จาก..อักษร กลอนกานท์เธอนั้นมอบ จาก..คำตอบ ปลอบเหมือน เตือนใจหญิง จาก..วลี หนึ่งจันทร์ เฝ้าฝันอิง จาก..ทุกสิ่ง คือ”รัก “อย่าหักลง
เธอ..เหมือนเช่นสุรีย์ สีแสงจ้า เธอ..คือดวง ดารา ค่าประสงค์ เธอ..คือฝัน ที่ใฝ่ ไม่ปลิดปลง เธอ..ยังคง สมค่า คำว่า”รัก”
“สุนันยา”
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : พ่อค้าพเนจร, D, nisakorn, อริญชย์, ยามพระอาทิตย์อัสดง, blues, kon, sucklife, ไพร พนาวัลย์, พี.พูนสุข, หนามเตย, รการตติ, ดุลย์ ละมุน, รพีกาญจน์
ข้อความนี้ มี 14 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
ชะตาชีวิต ลิขิตผกผัน....ดิ้นรนฝ่าฟัน..เพื่อฝันที่มี
|
|
|
13 มิถุนายน 2012, 03:22:PM |
เนิน จำราย
|
|
« ตอบ #9 เมื่อ: 13 มิถุนายน 2012, 03:22:PM » |
ชุมชน
|
มอบรักฝากคิดถึง มอบตราตรึงคะนึงหา คิดถึง ทุกเวลา ฝากห่วงหาทุกนาที ส่งใจ มอบในรัก ให้ประจักษ์ มิหักหนี ชื่นขวัญ นับนานปี ด้วยรักนี้ไม่มีคลาย มอบนำ คำรัก ที่ฝากถึง สุดซึ้ง ดวงจิต มิปลิดหาย รักเอย เคยภักดิ์ สลักลาย สิ่งหมาย ให้กัน มิผันแปร
ร้อยรัก ฝากถึง คะนึงหา ผ่านกาล เวลา ล้างรอยแผล กลบเจ็บ เหน็หนาว เฝ้าดูแล รักแท้ คงมั่น นิรันดร...
"สุนันยา"
เนื่องจากเป็นคนที่ ไม่ถนัดเขียนกาพย์ยานี11เลยค่ะ คำมักจะเกินทุกครั้ง ขออนุญาต ตอบเป็น กลอนเจ็ด แทนนะคะ.... ค้นหากาพย์ยานี รูปแบบมีลองคลี่วาง นำหน้าห้าพยางค์ ตามหลังหกลำดับคำ
หน่วงเน้นลงเบาหนัก แต่ละวรรคให้คมขำ เริ่มคล่องแล้วลองทำ สัมผัสนำร้อยสร้อยตาม
วรรคท้ายถ้าให้เหมาะ จับจำเพาะคำที่สาม มานะพยายาม ร้อยรับความท้ายวรรคก่อน
ครุ,ลหุ เว้น คำตาย,เป็น ก็ผัดผ่อน ร้อยเรียงจบบทตอน ล้มตัวนอนยิ้มคนเดียว เนิน จำราย
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : อริญชย์, ยามพระอาทิตย์อัสดง, blues, สุนันยา, kon, sucklife, พี.พูนสุข, หนามเตย, nisakorn, รการตติ, ดุลย์ ละมุน, รพีกาญจน์
ข้อความนี้ มี 12 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
13 มิถุนายน 2012, 08:20:PM |
blues
Special Class LV4 นักกลอนรอบรู้กวี
คะแนนกลอนของผู้นี้ 173
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 371
รอยยิ้มเธอเปลี่ยนโลกได้
|
|
« ตอบ #10 เมื่อ: 13 มิถุนายน 2012, 08:20:PM » |
ชุมชน
|
รับ..เรื่องราว คราวแรกรัก ประจักษ์แจ้ง รับ..เอาแสง รักที่รอ มาทอถัก รับ..รู้สึก ในรัก มากมายนัก รับ..คิดถึง ส่งตรึงรัก จากแดนไกล
รัก..ห่วงหา สุดพรรณา เกินกว่านี้ รัก..เธอเท่า ที่มี น้อยไปไหม? รัก..ท่วมท้น ปริ่มนอง ทุกห้องใจ รัก..จากใคร หรือเทียมเท่า เรารักกัน
จาก..แต่นี้ โลกจะมี เพียงเราสอง จาก..เฝ้ามอง ให้ยืนคู่ อยู่เคียงฉัน จาก..ไกลห่าง ได้ชิดใกล้ ใคร่แบ่งปัน จาก..ความฝัน ฉันจะทำ เป็นความจริง
เธอ..คิอน้ำ ที่โปรยปราย ยามแห้งแล้ง เธอ..คือแสง นำทาง ทั่วทุกสิ่ง เธอ..คือหมอน ได้หนุนตัก ยามพักพิง เธอ..คือเธอ ที่รักยิ่ง กว่าสิ่งใด
bluesky
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : sucklife, อริญชย์, ยามพระอาทิตย์อัสดง, สุนันยา, ไพร พนาวัลย์, พี.พูนสุข, หนามเตย, nisakorn, รการตติ, ดุลย์ ละมุน, รพีกาญจน์
ข้อความนี้ มี 11 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
"ทุกถ้อยคำที่เอื้อนเอ่ย เพื่อจะเปรยให้เธอฟัง"
|
|
|
13 มิถุนายน 2012, 08:45:PM |
สุนันยา
|
|
« ตอบ #11 เมื่อ: 13 มิถุนายน 2012, 08:45:PM » |
ชุมชน
|
มอบรักฝากคิดถึง มอบตราตรึงคะนึงหา คิดถึง ทุกเวลา ฝากห่วงหาทุกนาที ส่งใจ มอบในรัก ให้ประจักษ์ มิหักหนี ชื่นขวัญ นับนานปี ด้วยรักนี้ไม่มีคลาย มอบนำ คำรัก ที่ฝากถึง สุดซึ้ง ดวงจิต มิปลิดหาย รักเอย เคยภักดิ์ สลักลาย สิ่งหมาย ให้กัน มิผันแปร
ร้อยรัก ฝากถึง คะนึงหา ผ่านกาล เวลา ล้างรอยแผล กลบเจ็บ เหน็หนาว เฝ้าดูแล รักแท้ คงมั่น นิรันดร...
"สุนันยา"
เนื่องจากเป็นคนที่ ไม่ถนัดเขียนกาพย์ยานี11เลยค่ะ คำมักจะเกินทุกครั้ง ขออนุญาต ตอบเป็น กลอนเจ็ด แทนนะคะ.... ค้นหากาพย์ยานี รูปแบบมีลองคลี่วาง นำหน้าห้าพยางค์ ตามหลังหกลำดับคำ
หน่วงเน้นลงเบาหนัก แต่ละวรรคให้คมขำ เริ่มคล่องแล้วลองทำ สัมผัสนำร้อยสร้อยตาม
วรรคท้ายถ้าให้เหมาะ จับจำเพาะคำที่สาม มานะพยายาม ร้อยรับความท้ายวรรคก่อน
ครุ,ลหุ เว้น คำตาย,เป็น ก็ผัดผ่อน ร้อยเรียงจบบทตอน ล้มตัวนอนยิ้มคนเดียว เนิน จำรายเขียนเพลิน จนเกินคำ รู้หลักจำ ย้ำหวาดเสียว อายคน เขาจริงเชียว กาพย์ยานี นี้ไม่เจน....
"สุนันยา"
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : อริญชย์, ไพร พนาวัลย์, blues, พี.พูนสุข, ยามพระอาทิตย์อัสดง, เนิน จำราย, Prapacarn ❀, หนามเตย, nisakorn, รการตติ, ดุลย์ ละมุน, รพีกาญจน์
ข้อความนี้ มี 12 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
ชะตาชีวิต ลิขิตผกผัน....ดิ้นรนฝ่าฟัน..เพื่อฝันที่มี
|
|
|
13 มิถุนายน 2012, 10:22:PM |
|
|
|