ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ดาว อาชาไนย]

ลมพัดมาจากไหนใบไม้พลิ้ว
พารักลิ่วมาให้บ้างไหมหนอ
ในหัวอกคนเหงาเฝ้าแต่รอ
เริ่มทดท้อคอยหวานนานเกินควร

ดวงจันทร์เอ๋ยเคยสองเรามองอยู่
จะรับรู้หรือเปล่าเขาไม่หวน
มีเพียงเราเงียบเหงาเฝ้าแต่ครวญ
แสงจะนวลหรือไม่..ไม่สำคัญ

ในเมื่อไม่มีเขาเฝ้าปลอบจิต
เพลงชีวิตร่ายโศลกความโศกศัลย์
ร้อนหนาวสูดหายใจไปวันวัน
เย็นค่ำพรั่นระทึกจนดึกเยือน

ทุกทุกความรู้สึกจารึกอยู่
ลองอ่านดูเท่าใดก็ไม่เหมือน
มิได้ครึ่งสักนิดคล้ายบิดเบือน
รักติดเตือนตรึงใจยิ่งใหญ่นัก

บางครั้งที่ทบทวนหวนรำลึก
นั่งก็นึกนอนก็ครวญหวนตระหนัก
คำเก่าเก่าอดีตล้วนหวนมาทัก
คิดถึงรักใจป่วนหวนคำนึง

ฉันอาจพลั้งพลาดไปเลยไกลจาก
คงผิดมากอนันต์จึงปั้นปึ่ง
กลอนสิ้นมนต์วันใด..เธอไม่ซึ้ง
แล้วก็ถึงวันนั้นคือวันนี้

ดาว อาชาไนย

[รัตนาวดี]

...ฝากจูบลม พรมใจ ใส่รักแล้ว
โปรดพลิ้วแผ่ว ช่วยใคร ให้ฝันคลี่
ไยหวนพร่ำ คำเศร้า เป่าฤดี
คล้ายว่ามี โศกศัลย์ ให้หวั่นจินต์...

...ฝากจูบลม อีกครั้ง บอกยังหวง
ใจทั้งดวง รอพร้อม ตรอมถวิล
คอยกลอนรัก สลักมนต์ ดลชีวิน
ยังมิสิ้น ความหวัง ทุกวันพา...

...ฝากท้องฟ้า วาดฝัน อันแสนสวย
แต้มสีด้วย หัวใจ ปรารถนา
ยามฟ้ารุ้ง Rainbow..โชว์นภา
รู้ไหมว่า ครานั้น ฉันก็ครวญ....

รัตนาวดี

<a href="http://www.youtube.com/v/XulvnXo6BJk&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/XulvnXo6BJk&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

[เนิน จำราย]

ลมพัดมาจากไหนใบไม้พลิ้ว
พารักลิ่วมาให้บ้างไหมหนอ
ในหัวอกคนเหงาเฝ้าแต่รอ
เริ่มทดท้อคอยหวานนานเกินควร

ดวงจันทร์เอ๋ยเคยสองเรามองอยู่
จะรับรู้หรือเปล่าเขาไม่หวน
มีเพียงเราเงียบเหงาเฝ้าแต่ครวญ
แสงจะนวลหรือไม่..ไม่สำคัญ

ในเมื่อไม่มีเขาเฝ้าปลอบจิต
เพลงชีวิตร่ายโศลกความโศกศัลย์
ร้อนหนาวสูดหายใจไปวันวัน
เย็นค่ำพรั่นระทึกจนดึกเยือน

ทุกทุกความรู้สึกจารึกอยู่
ลองอ่านดูเท่าใดก็ไม่เหมือน
มิได้ครึ่งสักนิดคล้ายบิดเบือน
รักติดเตือนตรึงใจยิ่งใหญ่นัก

บางครั้งที่ทบทวนหวนรำลึก
นั่งก็นึกนอนก็ครวญหวนตระหนัก
คำเก่าเก่าอดีตล้วนหวนมาทัก
คิดถึงรักใจป่วนหวนคำนึง

ฉันอาจพลั้งพลาดไปเลยไกลจาก
คงผิดมากอนันต์จึงปั้นปึ่ง
กลอนสิ้นมนต์วันใด..เธอไม่ซึ้ง
แล้วก็ถึงวันนั้นคือวันนี้

ดาว อาชาไนย

รอไปให้หมดวันพระจันทร์ดับ      
ตะวันลับหมดแสงสุรีย์ศรี
ทะเลหมดหดหายสายวารี         
วันนั้นพี่หมดห่วงนางร่วงมา

หน้าแฉล้มแจ่มขนงทรงแก้ววับ      
เนตรระยับองค์เอกเมขลา
รับดาวเราร้อยรัดเป็นภัสดา      
เนินน้องยามาด้วยร่วมอวยพร   

      เนิน จำราย

[--ณัชชา--]

ฉันอาจพลั้งพลาดไปเลยไกลจาก
คงผิดมากอนันต์จึงปั้นปึ่ง
กลอนสิ้นมนต์วันใด..เธอไม่ซึ้ง
แล้วก็ถึงวันนั้นคือวันนี้

ดาว อาชาไนย

ทุกบทกลอนของพี่มีมนต์ขลัง
มันคงยังตรึงใจไม่หน่ายหนี
ฉันยังคอยชื่นชมสมฤดี
ไม่เคยมีบทไหนไม่ซึ้งทรวง

ทุกทุกความรู้สึกจารึกมั่น
ทุกรำพันเหมือนว่ามาจากสรวง
ตราบที่จันทร์คู่ฟ้าดาราดวง
ฉันยังห่วงเธออยู่มิรู้คลาย

--ณัชชา--

[panthong.kh]

ลมพัดมาจากไหนใบไม้พลิ้ว
พารักลิ่วมาให้บ้างไหมหนอ
ในหัวอกคนเหงาเฝ้าแต่รอ
เริ่มทดท้อคอยหวานนานเกินควร

ดวงจันทร์เอ๋ยเคยสองเรามองอยู่
จะรับรู้หรือเปล่าเขาไม่หวน
มีเพียงเราเงียบเหงาเฝ้าแต่ครวญ
แสงจะนวลหรือไม่..ไม่สำคัญ

ในเมื่อไม่มีเขาเฝ้าปลอบจิต
เพลงชีวิตร่ายโศลกความโศกศัลย์
ร้อนหนาวสูดหายใจไปวันวัน
เย็นค่ำพรั่นระทึกจนดึกเยือน

ทุกทุกความรู้สึกจารึกอยู่
ลองอ่านดูเท่าใดก็ไม่เหมือน
มิได้ครึ่งสักนิดคล้ายบิดเบือน
รักติดเตือนตรึงใจยิ่งใหญ่นัก

บางครั้งที่ทบทวนหวนรำลึก
นั่งก็นึกนอนก็ครวญหวนตระหนัก
คำเก่าเก่าอดีตล้วนหวนมาทัก
คิดถึงรักใจป่วนหวนคำนึง

ฉันอาจพลั้งพลาดไปเลยไกลจาก
คงผิดมากอนันต์จึงปั้นปึ่ง
กลอนสิ้นมนต์วันใด..เธอไม่ซึ้ง
แล้วก็ถึงวันนั้นคือวันนี้

ดาว อาชาไนย

รำพันซึ้ง ตรึงจิต ด้วยพิษรัก
ประสานถัก ถ้อยเคียง เรียงเต็มที่
อักษรา พาฝัน ทุกขั้นมี
ปักฤดี อ่อนหวาน แสนซ่านทรวง

จินตาการ ผ่านฟ้า นภาแพ้ว
ดั่งดวงแก้ว เจียระไน ไว้แดนสรวง
กว่าจะหยด รดหยาด ราดแดดวง
กลั่นกรองตวง พวงพร้อม จึงน้อมลง

ล้วนทุกบท ทุกตอน แสนอ้อนออด
หวานตลอด พรอดพร่ำ ฉ่ำประสงค์
เปี่ยมมนต์ขลัง หอห้อง ฆ้องแตรวง
ร่วมขานขับ สดับส่ง ถึงนงคราญ
พันทอง

[กังวาน]

เคยออดอ้อนกลอนรักทักน้องณัชฯ
สารพัดเอาใจไม่สงสาร
ชวนพันทองน้องพี่นี้แต่งงาน
คำตอบนานเกินไปจำใจลา

สุนันยาน่าเชื่อถือคือที่หวัง
ก็มิฟังกลอนพี่ทำหนีหน้า
ประภาคารคนดีมีวาจา
ก็ต่อว่าหลายครั้งนั่งช้ำใจ

น้องกระต่ายหมายจันทร์เลิกฝันถึง
กลอนแสนซึ้งเอมี่อยู่ที่ไหน
กลอนสิ้นมนต์คนมิมองจะปองใคร
มีอีกไหมคนอยากอ่านkarnแต่งกลอน

[รัตนาวดี]

... ღ ♥ .*.♥ ღ ...

ทุกทุกความรู้สึกจารึกอยู่
ลองอ่านดูเท่าใดก็ไม่เหมือน
มิได้ครึ่งสักนิดคล้ายบิดเบือน
รักติดเตือนตรึงใจยิ่งใหญ่นัก

บางครั้งที่ทบทวนหวนรำลึก
นั่งก็นึกนอนก็ครวญหวนตระหนัก
คำเก่าเก่าอดีตล้วนหวนมาทัก
คิดถึงรักใจป่วนหวนคำนึง

ฉันอาจพลั้งพลาดไปเลยไกลจาก
คงผิดมากอนันต์จึงปั้นปึ่ง
กลอนสิ้นมนต์วันใด..เธอไม่ซึ้ง
แล้วก็ถึงวันนั้นคือวันนี้

ดาว อาชาไนย

... ღ ♥ .*.♥ ღ ...

...ไยคิดค่า ว่าเธอ มิเห่อทึ่ง
กลอนเร้าถึง ทรวงใน ใจน้องนี่
กลอนไร้กล มายา ฆ่าชีวี
อ่านทุกที ไหวหวั่น ทุกวันตาม...

...กลอนสิ้นมนตร์ อ้อนใส่ ใจก็ฝัน
ฉันแอบหมั่น อ่านไป โดยไม่ถาม
แต่งโชว์ไว้ ให้ค้น ยลทุกยาม
เพราะคิดถึง บทความ ตามทุกครา...

...แต่งอีกเถอะ คนดี น้องนี้ซึ้ง
แต่งเพิ่มมา อีกพึง คำนึงว่า
เอาความฝัน มั่นใส่ ในจินตนา
ไม่ต้องใส่ คาถา พาน้องครวญ...

รัตนาวดี


... ღ ♥ .*.♥ ღ ...

[panthong.kh]

เคยออดอ้อนกลอนรักทักน้องณัชฯ
สารพัดเอาใจไม่สงสาร
ชวนพันทองน้องพี่นี้แต่งงาน
คำตอบนานเกินไปจำใจลา

สุนันยาน่าเชื่อถือคือที่หวัง
ก็มิฟังกลอนพี่ทำหนีหน้า
ประภาคารคนดีมีวาจา
ก็ต่อว่าหลายครั้งนั่งช้ำใจ

น้องกระต่ายหมายจันทร์เลิกฝันถึง
กลอนแสนซึ้งเอมี่อยู่ที่ไหน
กลอนสิ้นมนต์คนมิมองจะปองใคร
มีอีกไหมคนอยากอ่านkarnแต่งกลอน

ชวนเมื่อไหร่ กันหนอ พ่อนักรัก
เจอเมียกัก หนักจิต เลยคิดถอน
คำอ้อนออด แสนหวาน รวมกานท์กลอน
ลางสังหรณ์ หรือเปล่า เล่าคนดี

อย่ามาหลอก ตอกไข่ ให้คอยท่า
มันจะเน่า เสียกว่า พาหน่ายหนี
คงช้ำใจ ไม่เบา เข้าคลุกคลี
ต้องเสียที เป็นแน่ แพ้ทางมวย

ป้อนคำหวาน มาให้ หวั่นไหวนัก
ฟังแล้วชัก หลงไหล ไม่ไหวช่วย
ฝีฝากกล้า เก่งกาจ อาจงงงวย
ขืนคนสวย หลงกล ทนทุกข์ใจ
พันทอง
 

[Prapacarn ❀]

รอไปให้หมดวันพระจันทร์ดับ      
ตะวันลับหมดแสงสุรีย์ศรี
ทะเลหมดหดหายสายวารี         
วันนั้นพี่หมดห่วงนางร่วงมา

หน้าแฉล้มแจ่มขนงทรงแก้ววับ      
เนตรระยับองค์เอกเมขลา
รับดาวเราร้อยรัดเป็นภัสดา      
เนินน้องยามาด้วยร่วมอวยพร   

      เนิน จำราย

[/quote]

กลอนของพี่มีมนต์จนน้องหนาว
แจ่มอะคร้าวน้องใส่ไว้ใต้หมอน
ยามนิทราครุ่นคำนึงถึงบทกลอน
พี่เนินอ้อนแอบอุ่นละมุนทรวง

อุ่นยิ่งกว่าผ้าผวยช่วยคลายหนาว
ห่มใจสาวกระไอกรุ่นอุ่นทุกช่วง
มนต์รักชายละไมนุ่มกล่อมพุ่มพวง
น้องตกบ่วงมนต์กลอนจนอ่อนใจ

เจ้าแซม

[Music]

....อย่าเพิ่งท้อ..นะ....

อย่าเพิ่งท้อรอก่อน..ขวัญอ่อนเอ๋ย
อย่าพร่ำเผยสิ้นมนต์จนอ่อนไหว
อย่าตัดรอนร้อนรุ่มดั่งสุมไฟ
ด้วยหนึ่งใครทดท้อเจ็บพอกัน

ฉันยังรอกลอนเธอเสมอห้อง
เพียงเพราะต้องมนตราดุจพาฝัน
ใครอาจเห็นเธอล้าสารพัน
แต่เป็นจันทร์กลางใจแต่ไรมา

เธอเหนื่อยยากจากไหน..ถ้าใจสู้
ฉันคือคู่เคียงจิตปริศนา
เป็นห่วงเธอทุกยามสามเวลา
กลอนเธอแฝงมนตราทุกอาการ

<a href="http://www.youtube.com/v/TMQ4OfJSGyM&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/TMQ4OfJSGyM&amp;rel=0&amp;fs=1</a>