ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[panthong.kh]

รักเขามาก จากไป จึงได้เจ็บ
เหมือนหนามเหน็บ ทิ่มใจ ไม่ให้ฝัน
สุดทางรัก พักพิง มาทิ้งกัน
จึงไหวหวั่น ยิ่งนัก เมื่อรักกลาย

ด้วยเรารัก เขามาก ลำบากเหลือ
ไม่เคยเผื่อ ฤทัย จึงได้หาย
ทนระทม ตรมหน่น กระวนกระวาย
รักสลาย เป็นแน่ ท้อแท้ใจ

แม้จะคร่ำ ครวญหา นิจจาเอ๋ย
ไฉนเลย จะย้อนกลับ สับปรับไหม
ด้วยว่าเขา ตัดเยื่อ ไม่เหลือใย
ขืนรั้งไว้ ปวดเจ็บ กว่าเล็บแทง

สุดทางรัก ทางฝัน สวรรค์ล่ม
ต้องซานซม ขมขื่น สะอื้นแหยง
เสียแรงรัก หวังไว้ ไยเปลี่ยนแปลง
ใจฉันแกว่ง ขาดสบั้น เธอหั่นลง
พันทอง

[kon]

สุดทางรัก หักทางฝืนยืนขื่นขม
สุดซานซมตรมอยู่ไม่คู่หงส์
เรามันห่านย่านนักรักแล้วปลง
หันหลังส่งไม่มองหมองดวงมาน

อนิจจาลาไกลเธอไปแล้ว
ยังไม่แคล้วพิศวาสรสวาดหวาน
คงตราตรึงซี้งใจไปแสนนาน
เวลาผ่านนานเท่าไรพี่ไม่ลืม
 

[--ณัชชา--]

สุดทางรัก ทางฝัน สวรรค์ล่ม
ต้องซานซม ขมขื่น สะอื้นแหยง
เสียแรงรัก หวังไว้ ไยเปลี่ยนแปลง
ใจฉันแกว่ง ขาดสบั้น เธอหั่นลง

พันทอง

จะรักใครใช้จิตคิดให้หนัก
เผื่ออกหักเอาไว้อย่าไหลหลง
เมื่อเขาไม่รักเราเราต้องปลง
อย่าพะวงห่วงหาจะจาบัลย์

แค่ผู้ชายใจดำทำเราเจ็บ
กับคำเหน็บนินทาอย่าไหวหวั่น
อโหสิ เลิกคบ แล้วจบกัน
ยกให้มันสิ่งทั้งหมดเป็นบทเรียน

ณัชชา

[บัวบูชา]

เมื่อครั้งแรกรักนั้นคงหวานชื่น
ระเริงรื่นลมสวาทมิอาจเปลี่ยน
ต่อเมื่อมีอุปสรรคมาเยี่ยมเยียน
ความรัก...ชักจะเลี่ยนจึงเปลี่ยนไป

อยู่ที่ความอดทนจะพ้นผ่าน
หากร่่ำร้องต้องการ..รักครั้งใหม่
คงสุดทางแห่งรักประจักษ์ใจ
แม้นเยื่อใยยังยื้อ..ไม่อยู่เอย.

[panthong.kh]

สุดทางรัก หักทางฝืนยืนขื่นขม
สุดซานซมตรมอยู่ไม่คู่หงส์
เรามันห่านย่านนักรักแล้วปลง
หันหลังส่งไม่มองหมองดวงมาน

อนิจจาลาไกลเธอไปแล้ว
ยังไม่แคล้วพิศวาสรสวาดหวาน
คงตราตรึงซี้งใจไปแสนนาน
เวลาผ่านนานเท่าไรพี่ไม่ลืม
 

เวลาผ่าน รานร้าว เข้าถมทุกข์
ไม่เคยสุข สดใส ใจไม่ปลื้ม
รักลุ่มหลง ซมซาน วานหยัดยืน
ทุกค่ำคืน โหยหา คราคร่ำครวญ

แม้นลาไกล ใจยังมุงหวังอยู่
รักยอดชู้ เพียงใด สุดให้หวน
ยามนิทรา ตราตรึง ซึ้งซ่านทรวง
คล้ายติดบ่วง สุดช้ำ จำฝืนทน
พันทอง

[บ้านริมโขง]

สุดทางรัก ทางฝัน สวรรค์ล่ม
ต้องซานซม ขมขื่น สะอื้นแหยง
เสียแรงรัก หวังไว้ ไยเปลี่ยนแปลง
ใจฉันแกว่ง ขาดสบั้น เธอหั่นลง

พันทอง

จะรักใครใช้จิตคิดให้หนัก
เผื่ออกหักเอาไว้อย่าไหลหลง
เมื่อเขาไม่รักเราเราต้องปลง
อย่าพะวงห่วงหาจะจาบัลย์

แค่ผู้ชายใจดำทำเราเจ็บ
กับคำเหน็บนินทาอย่าไหวหวั่น
อโหสิ เลิกคบ แล้วจบกัน
ยกให้มันสิ่งทั้งหมดเป็นบทเรียน

ณัชชา

หรือว่ารักข้างเดียว..ข้าวเหนียวนึ่ง
น้ำไม่ถึงแห้งหวด..ช่างปวดเศียร
เขาไม่รู้..ตู่เอา เฝ้าพากเพียร
แล้วมาเกรียน..เขียนโวย..โอดโอยครวญ

วางเบ็ดราวเป็นรายด้วยหมายล่า
หลอกปูปลามาลิ้มชิมสงวน
ปลารู้ทางต่างตอดไม่พรอดนวล
เบ็ดราวด่วนรีบเก็บ...มาเหน็บปลา

ไม่โทษตนวางเหยื่อเขาเบื่อแล้ว
โผล่ปลายเบ็ดวาวแวว..แนวผวา
ใครจะกล้าฮุบเหยื่อ..เมื่อแลตา
โก้งโค้งท่า..คอยน้าว..ว๊าว ! น่ากลัว !

ยิ่งรู้ข่าวกล่าวอ้าง อย่างเซ็งแซ่
เรื่องไก่แก่ แม่ปลาช่อน..ว่อนไปทั่ว
จึงระวัง รั้งตน พ้นโดนรัว
ใครไหนคั่ว..เชิญเถิด..เปิดแล้วเรา.. ฮา 

"บ้านริมโขง"

[--ณัชชา--]

หรือว่ารักข้างเดียว..ข้าวเหนียวนึ่ง
น้ำไม่ถึงแห้งหวด..ช่างปวดเศียร
เขาไม่รู้..ตู่เอา เฝ้าพากเพียร
แล้วมาเกรียน..เขียนโวย..โอดโอยครวญ

วางเบ็ดราวเป็นรายด้วยหมายล่า
หลอกปูปลามาลิ้มชิมสงวน
ปลารู้ทางต่างตอดไม่พรอดนวล
เบ็ดราวด่วนรีบเก็บ...มาเหน็บปลา

ไม่โทษตนวางเหยื่อเขาเบื่อแล้ว
โผล่ปลายเบ็ดวาวแวว..แนวผวา
ใครจะกล้าฮุบเหยื่อ..เมื่อแลตา
โก้งโค้งท่า..คอยน้าว..ว๊าว ! น่ากลัว !

ยิ่งรู้ข่าวกล่าวอ้าง อย่างเซ็งแซ่
เรื่องไก่แก่ แม่ปลาช่อน..ว่อนไปทั่ว
จึงระวัง รั้งตน พ้นโดนรัว
ใครไหนคั่ว..เชิญเถิด..เปิดแล้วเรา.. ฮา 

"บ้านริมโขง"

[/quote]

แต่บางคนปากว่าตาขยิบ
ทำมุบมิบชอบกลแต่สนเขา
ใจนั้นคิดอะไรถ้าให้เดา
ตามเป็นเงาเฝ้าเหยื่อเพื่ออะไร

แกล้งทำเป็นเงื่องหงอยคอยจังหวะ
เพื่อที่จะประชิดคิดการใหญ่
ไล่งับเหยื่อร้องเอ็ดโดนเบ็ดใคร
ปากตะ-ไกรก็เหวอะ-เลือดเกรอะกรัง

--ณัชชา--

 

[panthong.kh]

สุดทางรัก ทางฝัน สวรรค์ล่ม
ต้องซานซม ขมขื่น สะอื้นแหยง
เสียแรงรัก หวังไว้ ไยเปลี่ยนแปลง
ใจฉันแกว่ง ขาดสบั้น เธอหั่นลง

พันทอง

จะรักใครใช้จิตคิดให้หนัก
เผื่ออกหักเอาไว้อย่าไหลหลง
เมื่อเขาไม่รักเราเราต้องปลง
อย่าพะวงห่วงหาจะจาบัลย์

แค่ผู้ชายใจดำทำเราเจ็บ
กับคำเหน็บนินทาอย่าไหวหวั่น
อโหสิ เลิกคบ แล้วจบกัน
ยกให้มันสิ่งทั้งหมดเป็นบทเรียน
ณัชชา

ตอนเริ่มรัก ใหม่ใหม่ สดใสหมด
มองอะไร สวยสด ไม่ปดเปลี่ยน
สองปีผ่าน ลายออก บอกว่าเกรียน
จึงวนเวียน เจียนว่า ระอานัก

คิดสับสน ปนเป จนเหหัน
ฤดีพลัน รักเขา เข้าเสียหนัก
กว่ารู้ตัว รักหมดใจ ใกล้ตายชัก
เกือบเสียหลัก รักร่วง สู่ห้วงจินต์
พันทอง

[panthong.kh]

เมื่อครั้งแรกรักนั้นคงหวานชื่น
ระเริงรื่นลมสวาทมิอาจเปลี่ยน
ต่อเมื่อมีอุปสรรคมาเยี่ยมเยียน
ความรัก...ชักจะเลี่ยนจึงเปลี่ยนไป

อยู่ที่ความอดทนจะพ้นผ่าน
หากร่่ำร้องต้องการ..รักครั้งใหม่
คงสุดทางแห่งรักประจักษ์ใจ
แม้นเยื่อใยยังยื้อ..ไม่อยู่เอย.

แรกรัก มักหวาน ช่านดวงจิต
ผิดนิด ผิดหน่อย ปล่อยวางเฉย
ไม่บ่น ก่นด่า ตามเสบย
รักเอ๋ย ความรัก ชักหวั่นใจ

แรกรัก ตามใจ ในทุกเรื่อง
สิ้นเปลือง รู้อยู่ ยังสู้ไหว
ชี้นก เป็นนก อย่างเร็วไว
ชี้ไม้ เป็นไม้ ในทันที

มาตอนนี้ มันเก่า เข้าสนิม
ไม่จิ้มลิ้ม พริ้มเพรา เศร้าเหลือที่
ชี้นก บอกนก ที่ไหนมี
เปลี่ยนเร็ว สิ้นดี นี้แหละชาย
พันทอง

[panthong.kh]

หรือว่ารักข้างเดียว..ข้าวเหนียวนึ่ง
น้ำไม่ถึงแห้งหวด..ช่างปวดเศียร
เขาไม่รู้..ตู่เอา เฝ้าพากเพียร
แล้วมาเกรียน..เขียนโวย..โอดโอยครวญ

วางเบ็ดราวเป็นรายด้วยหมายล่า
หลอกปูปลามาลิ้มชิมสงวน
ปลารู้ทางต่างตอดไม่พรอดนวล
เบ็ดราวด่วนรีบเก็บ...มาเหน็บปลา

ไม่โทษตนวางเหยื่อเขาเบื่อแล้ว
โผล่ปลายเบ็ดวาวแวว..แนวผวา
ใครจะกล้าฮุบเหยื่อ..เมื่อแลตา
โก้งโค้งท่า..คอยน้าว..ว๊าว ! น่ากลัว !

ยิ่งรู้ข่าวกล่าวอ้าง อย่างเซ็งแซ่
เรื่องไก่แก่ แม่ปลาช่อน..ว่อนไปทั่ว
จึงระวัง รั้งตน พ้นโดนรัว
ใครไหนคั่ว..เชิญเถิด..เปิดแล้วเรา.. ฮา 

"บ้านริมโขง"

[/quote]

รักข้างเดียว ยังดี ที่ได้รัก
รักข้างเดียว ได้ประจักษ์ หนักใครเล่า
รักข้างเดียว ยังดีกว่า แม้มัวเมา
รักครั้งเดียว ถึงจะเศร้า เราก็รัก

ปลาฉลาด แค่ไหน ถ้าใด้เหยื่อ
อย่างดีเหลือ เชื่อว่า ไม่ช้านัก
ต้องตระคุบ ฮุบสิ้น ดิ้นตายชัก
ปลาชะโด ฟันหัก จักร้าวราน
พันทอง

[ฌลา]

...ใบไม้..ปลิวหล่น...
พร้อม-พร้อมกับใจบางคน...ลับหาย
เพียงคำธรรมดา...กลับทำให้เสียน้ำตา...มายมาย..
แค่คำสั้น-สั้นว่า 'หมดใจ'...คนฟังใจสลาย...มีน้ำตา

...ทิ้งไว้เพียง...ความทรงจำ...
และบาดแผลที่เจ็บช้ำ...เกินรักษา..
หันหลังเดินจากไป...ทิ้งอีกคนร่ำไห้...กับคำลา
สุดทางรักคือน้ำตา...และการตอกย้ำให้รู้ว่า...ไม่เหลือใคร...

[panthong.kh]

...แม้ใบไม้..ไม่ร่วงหล่น..
..แต่ถ้าใครสักคน..จะคิดนอกใจ...
..เขาก็คงหาเหตุผล...ที่จะไม่ทนอยู่กับเรา..อย่างนี้อีกต่อไป...
..คำพูดที่แผ่วเบา..แต่ฟังแล้วเศร้าใจ..เหลือไว้เพียงหยดน้ำตา

...ความทรงจำที่..เจ็บปวด..
...เหมือนโดนปาด้วยขวด..ไม่มีทางรักษา..
...กลายเป็นบาดทะยัก..แม้จะรู้จักวิธี..แต่คงไม่มีค่า
...บาดลึกทรวงใน..ลามทั่วตัวตนทนไม่ไหว..ต้องสิ้นใจอย่างแน่นอน..
พันทอง