ถึงขาดเขา เราอยู่ได้ ไม่ตายหรอก
อย่ามาบอก ชายในฝัน นั้นคือเขา
รีบยกใจ ให้ไป แบบมัวเมา
ผลจึงเศร้า ตามมา พาเดียวดาย
อยากจะสม น้ำหน้า ถ้าโดนหลอก
เจ็บไม่จำ ช้ำชอก ตอกหน้าหงาย
เบื่อเหลือเกิน หลบหลีก ปลีกไม่วาย
เก็บทั้งกาย ใจสั่น กลั้นน้ำตา
ก็ตัวเรา รักเขา จึงเศร้าหนัก
สมน้ำหน้า ยิ่งนัก อยากโหยหา
ใจบอกคิด ถึงเรา ทุกเวลา
เราก็พา พานซื่อ ยึดถือจริง
โดนเขาตอก หน้าหงาย อายไหมล่ะ
นึกว่าเป็น พ่อพระ ครารักยิ่ง
อึ้งทึ่งเสียว เปลี่ยวเปล่า เราถูกทิ้ง
อยากปืนยิง ให้ดับ ต้องกลับใจ
ปล่อยเขาไป เถิดหนา อ่อนล้าเหลือ
ไม่อยากเชื่อ ก็ต้องเชื่อ เมื่อเรื่องใหญ่
เป็นตวามจริง ที่เรา รับรู้ไว้
แต่ขอโทษ อยู่ไหว ไม่ตายหรอกเธอ
พันทอง
