ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[พิมพ์วาส]

ติดตรึงทรวง

(ขอบพระคุณภาพจาก Internet ค่ะ)

เพียงประสบพบหน้าช่างพาฝัน
หรือสวรรค์นั้นแกล้งแผลงลูกศร
เหนี่ยวธนูคู่กันแผลงคันจร
ปักจิตรอนป้อนรักสลักทรวง

เพียงครั้งแรกแทรกซึมเคลิ้มคลึ้มหา
ทั้งวิญญาณ์ตราคำเอ่ยพร่ำหวง
แค่ครั้งเดียวเหนี่ยวใจไปทั้งดวง
ขอบำบวงปวงเทพอย่าเก็บคืน

วอนรักเฝ้าเนาในฤทัยแนบ
แม้ปวดแปลบแยบพิศขอจิตฝืน
เพียงเดินสวนชวนใจให้เต้น'ครืน'
อยากพึงชื่นรื่นจิตติดกมล

วินาทีที่ผ่านต้องม่านฝัน
ดวงหน้านั้นพลันเห็นใจเต้นอีกหน
จะเอื้อนเอ่ยเผยรักทะลักล้น
ก็ต้องหม่นทนรับกับการรอ

เพราะไม่รู้ดูหน้าเพียงผ้านอก
รักแล้วชอกตอกขมระทมหนอ
หากเสกสรรค์ปันรักมาถักทอ
อาจตัดพ้อต่อรักที่หักลง

แม้เพียงใจได้ฝันถึงขวัญแก้ว
บริสุทธิ์พราวแพรว..แว่วจิตหลง
ขอทนพ้อขอรักที่ปักตรง
หากพะวงคงสู่อณูใจ

หากประสบพบเจ้าแม้เงารูป
เหมือนรอยจูบวูบวาบซาบหวิวไหว
จะเพ้อพร่ำคำรักทะลักไป
จากทรวงในให้หมดทุกพจน์คำ

[ไพร พนาวัลย์]

      

เพียงพบพักตร์ครั้งแรกไยแปลกนัก
ให้นึกรักคนดีพี่ครวญคร่ำ
เคยได้ยินเขาบ่นคนใจดำ
เกรงถลำช้ำฟกดั่งตกตาล

ตกเป็นทาสรักแล้วดวงแก้วเอ๋ย
อยากเปิดเผยความในคนไกลบ้าน
ถ้าไม่บอกให้รู้คงร้าวราน
เดี๋ยวมองผ่านเลยไปมิใยดี

เกรงว่าเจ้ามีคู่อยู่เคียงข้าง
ใจคงร้างลาลับไม่กลับที่
หลงรักเขาข้างเดียวเปลี่ยวชีวี
ดั่งราตรีไร้จันทร์ในวันคอย

คิดอีกทีมีรักให้พักร้อน
เฝ้าอาทรต่อกันในวันด้อย
ดั่งน้ำทิพย์ชะโลมใจให้เนื้อกลอย
อย่าท้อถอยเลยหนามุ่งหน้าเดิน

ขอให้รักเป็นพลังดั่งม้าศึก
ที่คักคึกฮึกเหิมเกริมเหาะเหิน
มีดวงจิตไม่น้อยตั้งร้อยเกิน
เข้าเผชิญอุปสรรค เพื่อรักเรา 

“ไพร พนาวัลย์”

เขียนไป งงไป เฮ้อ

[panthong.kh]

แม้รักจริง รักจัง คงหวังกอด
ใจอย่าปอด รักนั่น จงมั่นเข้า
เรื่องถลำ เพราะรัก ผ่อนหนักเบา
จะซึมเซา ไปไย เมื่อได้รัก

แม้รักคน ใกล้บ้าน เดี๋ยวพานอด
ได้แต่มอง รันทด ใจคตหนัก
เหลือบตาแล ชะแง้มอง ขอปองภักดิ์
จักอกหัก รักร้าว อดจาวตาล

ใจไม่กล้า ล่าถอย เหงาหงอยจิต
ได้แต่คิด พะวง จนหลงบ้าน
สาวข้างเคียง โดนเจาะ อกเดาะอาน
คงฟุ้งซ่าน ซานซม ระทมใจ

จึงขอเตือน ถ้ารัก อย่ายักยึก
ต้องคักคึก ไขว่คว้า มาให้ได้
มัวเงอะเงอะ เงิ่นเงิ่น ทำเขินไป
นอนแห้งเหี่ยว เปลี่ยวใจ ไปจนตาย
พันทอง