ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[กังวาน]

เมขลามาล่อหลอกบอกความหมาย
ดวงแก้วฉายส่องแสงทุกแห่งหน
รามสูรสูญหมดความอดทน
จึงดั้นด้นตามติดพิชิตนาง

ก็ยิ่งล่อก่อเกิดกำเนิดแสง
ฟ้าแลบแรงเย็นย่ำค่ำจนสาง
แสนยวนยั่วยิ่งนักมิพักวาง
เจ้ายักษ์ขว้างขวานฟ้าจนผ่าลง

ถึงเนิ่นนานผ่านไปก็ไม่เปลี่ยน
สาวสวยเพียรใช้มารยามาประสงค์
คนนั้นทีคนนี้ทีมิมีตรง
หนุ่มไม่ปลงก็ไล่ล่าจะฆ่ากัน

รามสูรยุคใหม่จำไว้หนอ
รู้จักพอรู้จักหยุดใช่ฉุดฝัน
อย่าหลงใหลให้เห็นเป็นสำคัญ
พอถึงวันเธอหนีไปใจซึมเซา

หล่อนจะล่อหลอกอย่างไรตามใจหล่อน
อย่าใจอ่อนพร่ำเพ้อละเมอเขา
หล่อนก็แค่แหย่หยอกหลอกลวงเอา
รักเมียเรา...ดีกว่าเมขลาลวง

[Music]

เมขลารับสมอ้าง..จ้างมาต่อ
เพราะตัวจริงใจฝ่อเป็นช่วงช่วง
ทำหึกหาญหวานใสเพราะใจกลวง
จีบไว้ควงยามเหงาปลอบเอาใจ

ทำก้อร่อก้อติก..หยิกแกมหยอก
เที่ยวล่อหลอกรามสูรด้วยคุณไสย
แสร้งเล่นหูเล่นตาก่อนคลาไคล
เบื่อเมื่อไร?ก็สลัดสะบัดเบือน

แรกแรกก็ทำแรดแอดในเฟส
ชอบกด like ใช่กด yes ไว้เป็นเพื่อน
ลอกคนโน้นให้คนนั้นอยู่เป็นเดือน
ความสัมพันธ์มันสะเทือนทั้งวงการ

เมขลายังหัวร่อต่อกระซิก
ระรี้ระริกพูดคะขาวาจาหวาน
โกรธแล้วดี-ดีแล้วโกรธโจทก์เธอบาน
สังเกตการณ์คนไหนใช่..ไม่ลงนาม

    

 .๕๕๕+ อ้าววว..เราเองก็ลงชื่อไม่ได้นี่หว่า...ซวยเลย. 

[panthong.kh]

รามสูร หมดท่า หอบผ้าหนี
ด้วยว่ามี หมายใหม่ คิดไม่ซื่อ
แอบมีเมีย หลายคน จนล่ำลือ
เลยสิ้นชื่อ บนฟ้า ตกม้าตาย

มีรักง่าย หน่ายเร็ว ทุกเหวห้วง
เจอคำลวง เมขลา ใจล้าหลาย
ต่างคนต่าง แกล้งหยอก เห็นออกลาย
ผลสุดท้าย กลายช้ำ โดนคำลวง

จึงขอเตือน อย่ารักเล่น เป็นเช่นนี้
ความสุขี หายหด ไร้รสสรวง
แม้นรักจริง ยิ่งแท้ ในแดดวง
ต้องรีบตวง จ้วงรัก ด้วยภักดี
พันทอง

[บูรพาท่าพระจันทร์]

 



วับวับแวบแปลบปลาบกำซาบซึ้ง
เฝ้าตะลึงรำพึงจ้องมองแสงสี
อำไพผ่องส่องกระจ่างพร่างฤดี
เมื่อนารีมีลักษณ์เลิศบรรเจิดแล

อกเราเอยเชยเช่นเป็นกระต่าย
มุ่งตะกายหมายโฉมโลมเพ็ญแข
มาเคียงข้างหว่างทรวงกลางดวงแด
มิแยแสแค่เศษดินถวิลเดือน



 

บูรพาท่าพระจันทร์

[เปรียว]

หากซื่อตรงกับเมียไม่เสียหาย
เป็นสุดยอดของชายใครจะเหมือน
ความเจริญก้าวหน้าจะมาเยือน
ที่กลาดเกลื่อนล้วนชายไม่ได้ความ

เพราะผู้ชายที่ดีมักมีน้อย
หนึ่งในร้อยหายากหากไถ่ถาม
เห็นแต่ชายมักจะพยายาม
จ้องลวนลามหญิงใหม่ ไม่สนเมีย

เปรียว

[กังวาน]

เมขลามาล่อแก้วแล้วหลีกหนี
ขอโทษทีที่ทำให้ใครละเหี่ย
มิวสิคอย่าแกล้งอำทำให้เพลีย
ทุกเรื่องเนี่ยแค่สมมุติหยุดเรื่องลง

น้องพันทองลองรักใหม่จะใสสด
ชายพูดปดทิ้งซะอย่าประสงค์
รามสูรคนนี้ดีซื่อตรง
จะรักหลงเธอคนเดียวไม่เหลียวใคร

อย่าดูถูกต่ำต้อยน้อยใจนัก
บูรพาฯรักอีกคราอย่าหวั่นไหว
ถ้าขว้างขวานชำนาญแล้วโดนแก้วใจ
เมขลาที่ไหนหรือไม่แล

ข้อคิดที่มีให้เหมือนไออุ่น
เปรียวละมุนตอบให้ใจแยแส
ต่อไปนี้หญิงใดไม่วอแว
ขอเฝ้าแต่เมียที่กอดตลอดเอย

[สะเลเต]

ยื่นใบเหลืองของฝากจากเมขลา
ควรรักภรรยาให้มากอยากเฉลย
หากหลงแก้วรักขวด...ชวดตามเคย
ใช่จะเย้ยเผยบอกมิหลอกกัน

แก้วที่บ้านผ่านisoโชว์คุณค่า
เหตุใดเสาะแสวงหามาอีกนั่น
เธอดุจเพชรเกล็ดแก้วงามแพรวพรรณ
ทิ้งเธอนั้นไร้สุข...ทุกโมงยาม

เมขลาอย่างฉันเวอร์ชั่นใหม่
จึงส่งใบเหลืองสั่งเพียงหวังห้าม
เห็นดวงแก้วสวยหรูอย่าวู่วาม
หากผลีผลามตามใจ...แจกใบแดง
ขำๆๆ...นะพี่...
---สะเลเต---

[ไพร พนาวัลย์]

       

เมฆขลาช้าก่อนอย่าร่อนแก้ว
หัวใจสั่นหมดแล้วดวงแก้วเอ๋ย
อย่าล่อแล้วหายลับไม่กลับเลย
ทำให้เคยคุ้นจินต์แล้วบินจร

รามสูรขวานบิ่นถวิลเจ้า
อยากคลอเคล้ากานดาเข้ามาอ้อน
ชอบล่อแก้วแวววับไม่หลับนอน
เฝ้ารานรอนทุกครายามฟ้ามัว

ประกายแก้วบาดตาจนหน้ามืด
ขว้างขวานวืดหายวับไม่จับขั้ว
วางแก้วลงเถิดหนาจงอย่ากลัว
แล้วมอบตัวหัวใจให้ชายเดียว

เลิกล่อแก้วก๋ากั่นเถิดวันนี้
อยู่กับพี่จนตายจะคายเขี้ยว
จะรักเจ้าตาคมอย่างกลมเกลียว
จะเลิกเที่ยวขว้างขวาน เพื่อกานดา

“ไพร พนาวัลย์”

เอ๋า มัวลับขวานอยู่ ไม่คมซักกะที โดนเจ้าสเลเต แซงอีกแล้ว 

[panthong.kh]

ไม่ร่อนแก้ว แล้วไง ให้ร่อนขวด
มัวแต่ดวด เหล้าขาว ไม่เข้าท่า
เรียกคนธรรพ์ จินนารี รี่เข้ามา
ร่วมเฮฮา ตั้งวง ก๋งเหล้ากัน

ในสวนป่า หิมพานต์ สนานสนุก
ปลดเปลี้องทุกข์ ทิ้งเสีย เพื่อสุขสันต์
ทั้งกับแกล้ม ยกมา สารพัน
ป่าดังลั่น สนั่นไพร คราได้ลอง

เมขลา เมาได้ที่ หนีขึ้นฟ้า
ไปตามล่า รามสูร วุ่นทั้งผอง
เห็นขว้างขวาน ขว้างแก้ว แล้วนั่งมอง
เสียงฟ้าร้อง กัมปนาถ ฟาดลงดิน
พันทอง

[จันท์ จันทบูร]

เมขลาตัวข้าจะขอแก้ว
ยามเห็นแล้วตัวชายก็ใจหวั่น
จะขว้าขวานฟาดมณีทุกวี่วัน
ให้สนั่นจนสิ้นแววแก้วมณี

เพียงดวงแก้วแววซึ้งเพียงหนึ่งดวง
ใยนางหวงดังดวงมาลย์ถึงปานนี้
แล้วบินเพลินเหินเวหานะอรดี
เหมือนยั่วพี่ออกมารับมาจับนาง

จะว่าชายกายงามนามเป็นยักษ์
รามสูญย่อมมีรักสักหนบ้าง
ด้วยสตรีเมขลามาเปิดทาง
ใช้เรือนร่างเผยแววแก้วมณี

รามสูญทุกตนคนมีขวาน
เมขลามาถึงบ้านอย่าพาลหนี
ค้นทั้งตัวทั่วร่างนางมณี
ขโมยแก้วแม่อรดีมาทำทุน

[สมนึก นพ]

เรื่องจากป่าหิมพานต์นิทานเก่า
จะมาเล่ากันฟังตั้งต้นใหม่
มีอาศรมฤษีที่แดนไกล
เด็กรับใช้สองคนซนพอกัน

คือหญิงหนึ่งชายหนึ่งซึ่งเป็นศิษย์
แต่นิสัยนั้นผิดคิดต่างนั่น
รามสูรเป็นชายร้ายดุดัน
จิตผลุนผลันหยาบคายหมายกระทำ

และสตรีรูปงามนามเมฆลา
ไร้มารยาชวนชมหน้าคมขำ
พระฤษีเรียกหามาฟังคำ
ยังกล่าวย้ำวัยเจ้าเข้าหลายปี

มอบภาชนะแก่ทั้งสองอยากลองบ้าง
เก็บน้ำค้างมาใส่ให้เต็มนี่
รามสูรขี้เกียจเครียดทันที
สามวันดีสี่วันเผ่นเห็นลางเลือน

เมฆลาสมหมายได้นำส่ง
มอบแก่องค์โยคีนี้ก่อนเพื่อน
ฤษีมอบแก้ววิเศษให้ไม่แชเชือน
เปรียบเสมือนรางวัลขยันงาน

รามสูรนำส่งตรงดังหมาย
แต่เข้าหลายเวลามาพ้นผ่าน
มั่วแต่เล่นหลงเพลินอยู่เนิ่นนาน
จึงรับขวานของฝากจากฤษี

แก้ววิเศษประกายแรงส่องแสงใส่
รามสูรอยากได้ไม่ถอยหนี
ขว้างขวานไล่คนงามตามราวี
กระชั้นถี่พลาดลงจมคงคา

รามสูรนั่งลงตรงริมฝั่ง
น้ำตาหลั่งรินไหลนองใบหน้า
จึงยกมือพนมภาวนา
รุ่มร้อนถึงเทพารักษาไพร

งมขวานทองมามอบคงชอบนั้น
รามสูรโวยลั่นมันมิใช่
รามสูรเมฆลาน่ายาวไกล
เขียนบ่ไหวง่วงนอนบอลเข้าตา.
..........
แพ้ทุกนัด ขอคลายเครียดหน่อย(คงไม่ว่ากัน)

นพ
13มิ.ย.55

[ไพร พนาวัลย์]

          

เทพารักษ์ใจดีไม่ขี้แบะ
รีบกระแดะงมใหม่ไล่เงื้อง่า
คนตัดฟืนดีใจรีบไขว่คว้า
พลางร้องว่า แม่นแล้ว แม่นแล้วครับ

เทพารักษ์รู้ทันเล่ห์อสูร
มันเพ็ดทูลอยากเอาที่วาววับ
ขวานมันไม่น่าทิ่มสนิมจับ
จึงค้อนขวับงมใหม่ ให้ขวานคืน

รามสูรแปลงร่างกลับคืนแล้ว
คนตัดไม้กินแห้วต้องจำฝืน
รีบเหาะตามเอาแก้วมาแทนฟืน
คุณนพเอ๋ย มะรืนจะจบไหม?

“ไพร พนาวัลย์”

ไม่รู้ ใครเป็นใคร หมุ่นอุ้ยปุ้ย แบบว่า ทายบอลผิด หงุดหงิดอ่ะ 
       

[หนามเตย]

          

“ไพร พนาวัลย์”

ไม่รู้ ใครเป็นใคร หมุ่นอุ้ยปุ้ย แบบว่า ทายบอลผิด หงุดหงิดอ่ะ 
       

 

"ไม่รู้ ใครเป็นใคร หมุ่นอุ้ยปุ้ย แบบว่า ทายบอลผิด หงุดหงิดอ่ะ " 

ประโยคนี้คุ้นๆแฮะ

หนามเตย