30 พฤษภาคม 2012, 12:31:PM |
จันท์ จันทบูร
|
|
« เมื่อ: 30 พฤษภาคม 2012, 12:31:PM » |
ชุมชน
|
มืดสนิทฟ้าปิดดาวในคราวนี้ กลิ่นราตรีก็กระเซ้ามาเย้ายั่ว ลีลาวดีมีปลูกไว้อยู่ใกล้ตัว กลิ่นหอมทั่วพร้อมดอกบานลานศาลา ลมกระทบไม้ใบไหวขยับ ผู้คนหลับนอนทิ้งตัวกันทั่วหน้า เหมือนโลกหยุดเคลื่อนไหวไร้เวลา มีเพียงข้ายังดื่นด่ำคำกวี ยุงลิ้นไรพากันบินมากินกัด พลางนั่งปัดยุงเจ้าถิ่นก็บินหนี หรีดเรไรกระหน่ำโหมประโคมดนตรี เป็นช่วงที่มีลมเคล้าแต่เบาบาง อยู่โรงหมอคนเวียนว่ายทั้งตายดับ เขาสลับกันมอดม้วยด้วยกรรมสร้าง มาเฝ้าเพื่อนเหมือนเตือนใจในเส้นทาง คงมีบ้างที่ถึงคราวเราต้องไป สงบเงียบใต้แสงไฟไร้ลมลิ้ม ถ้อยคำปดก็หมดสิ้นไร้ลิ้นไก่ ไม่ต้องเสริญเยินยอสอพอใคร มีแต่ความจริงใจในตัวตน ฟ้าจะสางแล้วหนาราตรีเอ๋ย อย่ารีบเลยอย่าสว่่างทางทุกหน ไม่อยากเห็นแล้วหน้าฟ้าสุริยน ไม่อยากเห็นโลกของคนที่วุ่นวาย
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : ดุลย์ ละมุน, อริญชย์, รพีกาญจน์, panthong.kh, Music, sunthornvit, ปู่ริน, สุนันยา, สะเลเต, ไพร พนาวัลย์, บูรพาท่าพระจันทร์, รัตนาวดี, ภู กวินท์, D, เนิน จำราย, ลมหนาว, ยามพระอาทิตย์อัสดง, แป้งน้ำ, หนามเตย, เปรียว, ไร้นวล^^
ข้อความนี้ มี 21 สมาชิก มาชื่นชม
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
จันท์ จันทบูร
|
|
|
30 พฤษภาคม 2012, 02:48:PM |
ปู่ริน
|
|
« ตอบ #1 เมื่อ: 30 พฤษภาคม 2012, 02:48:PM » |
ชุมชน
|
ราตรีนี้ช่างแสนยาวปวดร้าวนัก ด้วยพิษรักแรงหึงจึงเสียหาย ลองทบทวนความถูกผิดคิดก่อนตาย อย่างหลีกหลี้ร่างกายไปจากเธอ
คิดถึงแม่ที่แก่เฒ่าคงผิดหวัง ครอบครัวพังต้องย้ายแยกแตกเพราะเผลอ คิดถึงวันก่อนเก่าเราเพื่อนเกลอ เคยพร่ำเพ้อรำพันฉันครวญคราง
เมื่อถึงยามผิดหวังในชีวิต สะท้อนจิตคิดสับสนจนรุ่งสาง หยิบกระดาษมาวกวนจนหนทาง ดูเลือนลางซานซมมานมนาน
กระโดดตึก...คงจะจบศพไม่สวย อยากมอดม้วยดับดิ้นสิ้นสังขาร กินยาตาย...หากไม่ตายกลัวทรมาน ผูกคอตาย...ข้างบ้านเกรงชุมชน
จึงคิดจบนั่งทบทวนดูถ้วนถี่ ราตรีนี้..อยากตายคล้ายสับสน เราโชคดีที่เกิดมาเป็นคน ต้องทุกข์ทนใช้กรรม..ช้ำต่อไป...
ริน ดอนบูรพา ๓๐ พ.ค. ๕๕
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : สุนันยา, panthong.kh, สะเลเต, อริญชย์, ไพร พนาวัลย์, sunthornvit, บูรพาท่าพระจันทร์, รพีกาญจน์, Music, รัตนาวดี, ภู กวินท์, D, ดาว อาชาไนย, เนิน จำราย, ลมหนาว, ยามพระอาทิตย์อัสดง, แป้งน้ำ, หนามเตย, เปรียว, ดุลย์ ละมุน, ไร้นวล^^
ข้อความนี้ มี 21 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
30 พฤษภาคม 2012, 03:09:PM |
สะเลเต
|
|
« ตอบ #2 เมื่อ: 30 พฤษภาคม 2012, 03:09:PM » |
ชุมชน
|
หากเธอจากพรากไปในครั้งนี้ แสนสงสารลีลาวดี...ที่ซื้อใหม่ อีกทั้งมดเจ้าถิ่นยุงลิ้นไร จะกัดใคร"ตรองนิดก่อนคิดทำ"
ทุกปัญหาอย่าหนีมีทางแก้ อย่ายอมแพ้ชะตา...เวลาถลำ บอกแม่พ่อเพียงขอข้อแนะนำ ท่านไม่ซ้ำเติมแน่..รักแท้จริง.. ---สะเลเต---
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : อริญชย์, ไพร พนาวัลย์, sunthornvit, บูรพาท่าพระจันทร์, รพีกาญจน์, Music, รัตนาวดี, ภู กวินท์, D, Prapacarn ❀, เนิน จำราย, ลมหนาว, ยามพระอาทิตย์อัสดง, แป้งน้ำ, หนามเตย, ปู่ริน, เปรียว, สุนันยา, ดุลย์ ละมุน, ไร้นวล^^
ข้อความนี้ มี 20 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
30 พฤษภาคม 2012, 07:18:PM |
Music
|
|
« ตอบ #3 เมื่อ: 30 พฤษภาคม 2012, 07:18:PM » |
ชุมชน
|
ถ้าเธอเห็นฟ้ากระจ่างหน้าต่างเปิด ใจบรรเจิดเกิดกลับสลับนิ่ง กลิ่นดอกแก้วหอมจางถูกอ้างอิง ได้พักพิงอารมณ์..ตามสมควร
มองเห็นมุมซับซ้อนที่ซ่อนซึ้ง แลคิดถึงวัยวันที่ผันผวน อย่าจมปลักหักร้างอ้างรัญจวน ถ้าทบทวนทุกกระเบียดอาจเฉียดตาย
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : sunthornvit, รัตนาวดี, ภู กวินท์, D, รพีกาญจน์, ดาว อาชาไนย, อริญชย์, เนิน จำราย, ลมหนาว, ยามพระอาทิตย์อัสดง, แป้งน้ำ, ไพร พนาวัลย์, panthong.kh, หนามเตย, บูรพาท่าพระจันทร์, ปู่ริน, เปรียว, สะเลเต, สุนันยา, ดุลย์ ละมุน, ไร้นวล^^
ข้อความนี้ มี 21 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
...อย่าคิดว่ายาก.แต่ทำได้../..ควรทำให้ได้.แม้มันจะยาก...
|
|
|
30 พฤษภาคม 2012, 09:49:PM |
ดาว อาชาไนย
กิตติมศักดิ์
คะแนนกลอนของผู้นี้ 394
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 1,472
|
|
« ตอบ #4 เมื่อ: 30 พฤษภาคม 2012, 09:49:PM » |
ชุมชน
|
โล่งใจที่ดวงจิตเธอคิดได้ เธอจึงไม่มุ่งปลิดชีวิตสลาย หากสังหารเรือนร่างให้วางวาย สู่อบายนรกตกต่ำพลัน
พระพุทธองค์ทรงห้ามปรามความคิด แม้นหลงผิดเป็นบาปหยาบมหันต์ เกิดใหม่ก็มีจิตคิดฆ่าฟัน รวมรวมกันห้าร้อยชาติพิฆาตตัว
ดาว อาชาไนย
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : เนิน จำราย, รพีกาญจน์, ลมหนาว, ยามพระอาทิตย์อัสดง, แป้งน้ำ, รัตนาวดี, ไพร พนาวัลย์, panthong.kh, หนามเตย, บูรพาท่าพระจันทร์, ปู่ริน, อริญชย์, เปรียว, สะเลเต, สุนันยา, D, sunthornvit, ดุลย์ ละมุน, ไร้นวล^^
ข้อความนี้ มี 19 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
เสี้ยวอารมณ์จากใจใครคนหนึ่ง คงไม่ซึ้งจับใจใครทั้งหลาย แค่มีใครคนหนึ่งซึ้งไม่คลาย ก็สมหมายใครคนหนึ่งซึ่งรักกลอน
|
|
|
31 พฤษภาคม 2012, 12:40:AM |
รัตนาวดี
|
|
« ตอบ #5 เมื่อ: 31 พฤษภาคม 2012, 12:40:AM » |
ชุมชน
|
ยินเขาหมาย ตายจาก ฉันอยากมั่ง ความผิดหวัง มันทำ ความจำมั่ว คนของเรา เขารั้น ไปพันพัว ยุ่งกับคน มีผัว มิกลัวซวย
รัตนาวดี
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : ไพร พนาวัลย์, Prapacarn ❀, panthong.kh, หนามเตย, รพีกาญจน์, บูรพาท่าพระจันทร์, ปู่ริน, อริญชย์, เปรียว, สะเลเต, สุนันยา, D, sunthornvit, ดุลย์ ละมุน, ไร้นวล^^
ข้อความนี้ มี 15 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
31 พฤษภาคม 2012, 01:55:AM |
ไพร พนาวัลย์
กิตติมศักดิ์
คะแนนกลอนของผู้นี้ 2083
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 3,422
นักร้อง
|
|
« ตอบ #6 เมื่อ: 31 พฤษภาคม 2012, 01:55:AM » |
ชุมชน
|
ได้เกิดเป็นมนุษย์สุดประเสริฐ โอกาสเปิดสร้างบุญเป็นทุนช่วย บ้างเกิดมายากจนบางคนรวย บ้างมอดม้วยยังเยาว์ไม่เท่ากัน
ชาติตระกูลหนุนส่งให้คงศักดิ์ พ่อแม่รักสั่งสอนป้อนรังสรรค์ ลูกเกิดมาย่อมดีมิดึงดัน ความผูกพันกั้นกางห่างอบาย
ให้มีจิตสำนึกระลึกชอบ ให้คำตอบดวงแดยามแพ้พ่าย ให้กระทำความดีอย่าดูดาย ให้ขวนขวายสร้างบุญเป็นทุนรอน
แม้ยามทุกข์ทับถมอย่าตรมเศร้า เพราะตัวเราสร้างเองบรรเลงร่อน ตั้งสติดำริมั่นหั่นนิวรณ์ ความเร่าร้อนจะผ่อนคลายมลายลง
เกิดมาครบอาการสามสิบสอง จงยิ้มมองรอบตัวอย่ามัวหลง ขอขอบคุณสวรรค์ที่บรรจง ท่านค่อยส่งเกิดมา...อย่ารีบตาย
ใครทำชั่วช่างเขาอย่าเอาอย่าง คนเคียงข้างช่างมันอย่าพลันหน่าย ทำหน้าที่ภรรยาอย่าคลอนคลาย เดี๋ยวก็พ่ายความดี...แม่ศรีเรือน
“ไพร พนาวัลย์”
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : Music, รัตนาวดี, panthong.kh, หนามเตย, รพีกาญจน์, บูรพาท่าพระจันทร์, ปู่ริน, อริญชย์, สะเลเต, สุนันยา, D, sunthornvit, ดุลย์ ละมุน, ไร้นวล^^
ข้อความนี้ มี 14 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
31 พฤษภาคม 2012, 02:08:AM |
จันท์ จันทบูร
|
|
« ตอบ #7 เมื่อ: 31 พฤษภาคม 2012, 02:08:AM » |
ชุมชน
|
พุทธองค์ทรงสอนแต่ก่อนเก่า อันตัวเราก็รู้อยู่ว่าชั่ว หากแม้ปลิดชีวิตม้วยด้วยมืดมัว ก็คงต้องร้อนรัวกลัวเพลิงไฟ ถึงไฟอื่นหมื่นแสนแดนมนุษย์ ไม่ร้อนสุดเหมือนเพลิงไฟในใจได้ หากแม้นดับสนิทเหือดหายเดือดไป คงยกใจสุ่นิพพานไม่นานวัน ด้วยตัวข้าเกิดมาเป็นเพียงคน ย่อมมีทุกข์สุขปะปนจนใจหวั่น อันขึ้นชื่อระบือหน้าว่าคนนั้น ย่อมอ่อนไหวสักวันทั้งฉันเธอ
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : ไพร พนาวัลย์, panthong.kh, หนามเตย, รัตนาวดี, รพีกาญจน์, บูรพาท่าพระจันทร์, ปู่ริน, อริญชย์, เปรียว, สะเลเต, สุนันยา, D, sunthornvit, ดุลย์ ละมุน, ไร้นวล^^
ข้อความนี้ มี 15 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
จันท์ จันทบูร
|
|
|
31 พฤษภาคม 2012, 02:12:AM |
จันท์ จันทบูร
|
|
« ตอบ #8 เมื่อ: 31 พฤษภาคม 2012, 02:12:AM » |
ชุมชน
|
ขอขอบคุณทุกท่านที่ขานรับ คอยตอบกลับเป็นคำกลอนสุนทรบท สอนชั่วดีให้ข้านั้นได้จารจด เรียงร้อยรสบทพร่ำคำกวี อันสตรีไร้ศีลก็สิ้นสวย บุรุษด้วยไร้ศีลก็สิ้นศรี ข้าราชการไร้ศีลก็สิ้นดี บุคคลที่ไร้ศีลก็สิ้นงาม
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : ไพร พนาวัลย์, หนามเตย, รัตนาวดี, รพีกาญจน์, บูรพาท่าพระจันทร์, ปู่ริน, อริญชย์, สะเลเต, สุนันยา, D, sunthornvit, ดุลย์ ละมุน
ข้อความนี้ มี 12 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
จันท์ จันทบูร
|
|
|
31 พฤษภาคม 2012, 07:48:AM |
|
|
31 พฤษภาคม 2012, 08:27:AM |
รพีกาญจน์
กิตติมศักดิ์
คะแนนกลอนของผู้นี้ 3482
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 3,752
ทุกคนมีเครดิต แต่ทำลายได้ง่าย สร้างขึ้นใหม่ได้ยาก
|
|
« ตอบ #10 เมื่อ: 31 พฤษภาคม 2012, 08:27:AM » |
ชุมชน
|
ขอขอบคุณทุกท่านที่ขานรับ คอยตอบกลับเป็นคำกลอนสุนทรบท สอนชั่วดีให้ข้านั้นได้จารจด เรียงร้อยรสบทพร่ำคำกวี อันสตรีไร้ศีลก็สิ้นสวย บุรุษด้วยไร้ศีลก็สิ้นศรี ข้าราชการไร้ศีลก็สิ้นดี บุคคลที่ไร้ศีลก็สิ้นงาม
คงผ่านพ้น ด้วยดี ราตรีหนึ่ง ควรรำพึง ถึงเพื่อน ช่วยเตือนห้าม หยุดความคิด ผิดถูก อย่าลุกลาม ตั้งคำถาม ตายเบื่อ นี้เพื่อใคร
เพื่อแม่พ่อ ก่อเกิด เรามาหรือ เลี้ยงกับมือ กล่อมนอน ข้าวป้อนให้ ถลาอุ้ม แอบอก ยามตกใจ ร้อนป่วยไข้ ไปหมอ รอหยูกยา
พบเห็นของ ต้องตา หาให้ซื้อ อา อึ อือ คอยฝึก สอนศึกษา ตากแดดฝน ทนแบก แลกเงินตรา เหงื่อไหลบ่า ผ่ายผอม ยอมอดกิน
ทั้งทุ่มเท เงินทอง ประคองร่าง เพื่อสรรสร้าง อนาคต หมดทรัพย์สิน ป.ตรี โท อย่างน้อย พลอยยลยิน ต้องพังภิน ลำบาก ลูกอยากตาย
เรื่องราวแค่ แผ่ผลิ กระจิริด ควรครุ่นคิด ปลดปม ข่มลงหาย ในโลกมี ย่อยปลีก อีกมากมาย มันทักทาย ยื่นหน้า ท้า้ประลอง
ปัญหาเก่า สิ้นไป ใหม่แทนที่ หาหมดมี ให้แก้ แค่หนึ่งสอง นั่งจับเจ่า ครวญคร่ำ น้ำตานอง ผู้คนจ้อง ชี้หน้า ว่าอ่อนแอ
สู้สู้สู้ ขอเป็นกำลังใจให้เธอ
รพีกาญจน์ 59
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : สะเลเต, บูรพาท่าพระจันทร์, สุนันยา, D, sunthornvit, Music, รัตนาวดี, ดุลย์ ละมุน, จันท์ จันทบูร, อริญชย์, ไร้นวล^^
ข้อความนี้ มี 11 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
31 พฤษภาคม 2012, 12:22:PM |
จันท์ จันทบูร
|
|
« ตอบ #11 เมื่อ: 31 พฤษภาคม 2012, 12:22:PM » |
ชุมชน
|
ยินเขาหมาย ตายจาก ฉันอยากมั่ง ความผิดหวัง มันทำ ความจำมั่ว คนของเรา เขารั้น ไปพันพัว ยุ่งกับคน มีผัว มิกลัวซวย
รัตนาวดี
คนอื่นหมายตายจากอย่าอยากเลย แม้แฟนเราเขาเย้ยมีเขยใหม่ ดังมีดเฉือนเหมือนเหน็บให้เจ็บใจ ไม่เป็นไรเราทำดีเท่านี้พอ เรื่องผัวเมียเพลียอ่อนระห่อนจิต ด้วยชีวิตยังดำเนินและเดินต่อ คนมากมายที่รักเรายังเฝ้ารอ ขอให้ใจได้สู้ต่อก็พอเพียง
|
จันท์ จันทบูร
|
|
|
31 พฤษภาคม 2012, 05:19:PM |
|
|
31 พฤษภาคม 2012, 05:39:PM |
|
|
31 พฤษภาคม 2012, 08:30:PM |
|
|
31 พฤษภาคม 2012, 09:16:PM |
|
|
01 มิถุนายน 2012, 05:53:PM |
ไร้นวล^^
ผู้ดูแลบอร์ด
คะแนนกลอนของผู้นี้ 825
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 1,430
โปรดแนะนำเพื่อค้ำชูภาษาไทย
|
|
« ตอบ #16 เมื่อ: 01 มิถุนายน 2012, 05:53:PM » |
ชุมชน
|
แม่อุ้มท้องกล่อมเจ้า หลายเดือน ประคบประหงมเหมือน เลือดเนื้อ ยามเจ้าเตะต่อยเตือน อยากเกิด แม่เจ็บร้าวคราวเอื้อ ก่อเกื้อเจ้ามา เหน็ดเหนื่อยล้าเป่าป้อน อาหาร บีบหยดน้ำนมหวาน หลั่งเลี้ยง เห่ไกวแกว่งเปลขาน ขับกล่อม เฝ้าเช็ดผิวผ่องเกลี้ยง เพื่อเจ้าดวงแข แม้ยามเจ็บป่วยไข้ กายซม ตัวแม่นี้ระทม กว่าเจ้า อดหลับอดนอนพรม กอดห่ม เพียงลูกสร่างคลายเศร้า แม่พร้อมยอมผอมห่างอ้อมอกแม่ด้วย การเรียน จงอุตส่าห์พากเพียร อย่าท้อ แม้เหน็ดเหนื่อยวิงเวียน งานหนัก บ่บ่นปริปากง้อ เหงื่อคล้ำกรำหนอง ...................และแล้ววันหนึ่งก็มาถึง.....................เสียงร้องครวญหวีดว้าย มารดา นั้นนอ สดับข่าวปลิดชีวา ลูกน้อย สองแก้มอาบน้ำตา กระอัก เลือดแล แม่เหม่อพลางเพ้อชม้อย ลูกคล้อยคืนชนม์ฯ
|
แดนดินใดให้เราเกิด เราจะเทิดทูนไว้เหนือเศียร
|
|
|
|