29 พฤษภาคม 2012, 11:14:AM |
น้ำค้างกลางจันทร์
Special Class LV1 นักกลอนผู้เร่ร่อน
คะแนนกลอนของผู้นี้ 22
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 37
|
|
« เมื่อ: 29 พฤษภาคม 2012, 11:14:AM » |
ชุมชน
|
อาจมีจริงมีแท้หรือแค่ฝัน แต่หากจันทร์มีน้ำค้างกระจ่างใส แสงสะท้อนคงงามอย่าถามใคร จึงขอใช้เป็นนามแฝงมาแต่งกลอน
ขอปลดปล่อยจินตนาการผ่านภาษา เก็บมโนมาเรียงถักด้วยอักษร ภาพอาจลางเลือนบ้างบางบทตอน อย่าตัดรอนเลยหนาเมตตาที
ใช้ปากกาแทนพู่กันสร้างสรรค์ภาพ ความรู้สึกทาฉาบอาบแทนสี ภาพที่เห็นอาจละม้ายคล้ายที่มี ขอโทษทีที่วาดฝันอันเดียวกัน
ศิลป์ภาษาไม่ต่างห่างภาพวาด ภาพพิลาสงามสวยด้วยคำสรร หยิบอักษรเรียงร้อยถ้อยรำพัน เกิดภาพฝันเฉกเช่นเส้นสีทา
เธอเห็นภาพในฝันของฉันไหม ฉันตั้งใจเรียงร้อยถ้อยภาษา ภาพคิดถึงห่วงใยในแววตา ฝากกับฟ้าแขวนจันทร์ดาวรอเจ้าดู
***************
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : Music, D, อริญชย์, บูรพาท่าพระจันทร์, แป้งน้ำ, สะเลเต, รพีกาญจน์, sucklife, กริชอักษร, yaguza, sunthornvit, panthong.kh, กลิ่น โอสถ, ไพร พนาวัลย์, ปู่ริน, ไม่รู้ใจ, ลมหนาว, ดุลย์ ละมุน, กามนิต, รการตติ
ข้อความนี้ มี 20 สมาชิก มาชื่นชม
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
“หัวใจ”เหมือนผืนดินว่างเปล่า หากไร้ปัญญาหากล้าพันธุ์ดี ก็อย่าหาวัชพืช...ปลูกลงแปลงขอขอบคุณทุกแรงบันดาลใจ ภาพและเสียง จาก Internet
|
|
|
29 พฤษภาคม 2012, 03:58:PM |
panthong.kh
|
|
« ตอบ #1 เมื่อ: 29 พฤษภาคม 2012, 03:58:PM » |
ชุมชน
|
ภาพในฝัน ลางเลือน ยังเตือนจิต อยากใช้สิทธิ์ ริดรอน ตอนสวยหรู วาดนภา คู่ดาว พราวพร่างพรู วาดเมฆา ลอยอยู่ สู่ห้องใจ
จินตนาการ ผ่านมา ฟ้าสีหม่น คิดถึงคน จากลา น้ำตาไหล แสนห่วงหวง ทุกคราว ร้าวฤทัย จากกันไป สุดกู่ อยู่เดียวดาย พันทอง
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : yaguza, sunthornvit, น้ำค้างกลางจันทร์, รพีกาญจน์, D, กลิ่น โอสถ, พี.พูนสุข, ไพร พนาวัลย์, ปู่ริน, อริญชย์, ไม่รู้ใจ, Music, ดาว อาชาไนย, ลมหนาว, ดุลย์ ละมุน, กามนิต, สะเลเต, รการตติ
ข้อความนี้ มี 18 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
30 พฤษภาคม 2012, 07:04:PM |
Music
|
|
« ตอบ #2 เมื่อ: 30 พฤษภาคม 2012, 07:04:PM » |
ชุมชน
|
ใช้แววตาชาเฉย..มิเผยเหตุ เพื่อส่อเจตน์จำนงวงขยาย เสียเวลามามาก..ยากบรรยาย เธอกลับกลายน้ำคำให้จำนน
สัญญาคือลมปาก..ไม่อยากย้ำ เฝ้าทวงซ้ำทวงซากมากหลายหน กับคนนั้นคนนี้อีกกี่คน ที่ทุกข์ทนทรมานกับกานท์ลวง
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : panthong.kh, น้ำค้างกลางจันทร์, sunthornvit, รพีกาญจน์, ดาว อาชาไนย, ลมหนาว, ดุลย์ ละมุน, D, กามนิต, สะเลเต, รการตติ
ข้อความนี้ มี 11 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
...อย่าคิดว่ายาก.แต่ทำได้../..ควรทำให้ได้.แม้มันจะยาก...
|
|
|
30 พฤษภาคม 2012, 07:30:PM |
|
|
31 พฤษภาคม 2012, 10:46:AM |
น้ำค้างกลางจันทร์
Special Class LV1 นักกลอนผู้เร่ร่อน
คะแนนกลอนของผู้นี้ 22
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 37
|
|
« ตอบ #4 เมื่อ: 31 พฤษภาคม 2012, 10:46:AM » |
ชุมชน
|
ใช้แววตาชาเฉย..มิเผยเหตุ เพื่อส่อเจตน์จำนงวงขยาย เสียเวลามามาก..ยากบรรยาย เธอกลับกลายน้ำคำให้จำนน
สัญญาคือลมปาก..ไม่อยากย้ำ เฝ้าทวงซ้ำทวงซากมากหลายหน กับคนนั้นคนนี้อีกกี่คน ที่ทุกข์ทนทรมานกับกานท์ลวง -Music-
ต้องมนต์กานท์หรือลมปากยากจะบอก ลมปากกรอกวลีหวานหว่านให้หวง มนต์กานท์เคียงเรียงย้ำเล่ห์คำลวง จึงติดบ่วงเสน่หามนตรากานท์
โซ่เสน่าพันธนาการเกินต้านฉุด ยากจะหลุดเป็นไทให้สงสาร เหมือนติดห่วงบ่วงบาศบาดดวงมาน กายข้ามผ่านแต่ใจพร้อมยอมจองจำ
แม้ถึงวันเขาหนีไกลกรงใจเปิด ไม่เตลิดจากกรงคงถลำ ยิ่งดำดิ่งบ่วงเสน่หามนตราดำ ยอมรับกรรมเจียนตายอยู่ดายเดียว
จึงสงสัยแท้จริงคือสิ่งไหน ทำให้ใจโง่ขนาดขาดเฉลียว เป็นลมปากหรือกานท์ย้ำให้ซ้ำเซียว หรือไม่เกี่ยว..ที่แท้ใจ...ยอมให้ทำ
***************
|
“หัวใจ”เหมือนผืนดินว่างเปล่า หากไร้ปัญญาหากล้าพันธุ์ดี ก็อย่าหาวัชพืช...ปลูกลงแปลงขอขอบคุณทุกแรงบันดาลใจ ภาพและเสียง จาก Internet
|
|
|
01 มิถุนายน 2012, 12:07:PM |
น้ำค้างกลางจันทร์
Special Class LV1 นักกลอนผู้เร่ร่อน
คะแนนกลอนของผู้นี้ 22
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 37
|
|
« ตอบ #5 เมื่อ: 01 มิถุนายน 2012, 12:07:PM » |
ชุมชน
|
อาจมีจริงมีแท้หรือแค่ฝัน แต่หากจันทร์มีน้ำค้างกระจ่างใส แสงสะท้อนคงงามอย่าถามใคร จึงขอใช้เป็นนามแฝงมาแต่งกลอน
ขอปลดปล่อยจินตนาการผ่านภาษา เก็บมโนมาเรียงถักด้วยอักษร ภาพอาจลางเลือนบ้างบางบทตอน อย่าตัดรอนเลยหนาเมตตาที
ใช้ปากกาแทนพู่กันสร้างสรรค์ภาพ ความรู้สึกทาฉาบอาบแทนสี ภาพที่เห็นอาจละม้ายคล้ายที่มี ขอโทษทีที่วาดฝันอันเดียวกัน
ศิลป์ภาษาไม่ต่างห่างภาพวาด ภาพพิลาสงามสวยด้วยคำสรร หยิบอักษรเรียงร้อยถ้อยรำพัน เกิดภาพฝันเฉกเช่นเส้นสีทา
เธอเห็นภาพในฝันของฉันไหม ฉันตั้งใจเรียงร้อยถ้อยภาษา ภาพคิดถึงห่วงใยในแววตา ฝากกับฟ้าแขวนจันทร์ดาวรอเจ้าดู *************** เป็นภาพพราววาวเกร็ดเม็ดน้ำค้าง ที่เทพสร้างกลางแขแลสวยหรู แต้มนภาแต่งฟ้าให้น่าดู ลิขิตคู่เคียงจันทร์ในวันรัก
เป็นหยาดหยดแต้มวางกลางจันทร์เจ้า ที่งามราวดุจสร้อยเทพร้อยถัก ยิ่งสุรีย์ส่งแสงสายมาทายทัก ยิ่งงามนักแวววาวแพรวพราวพรรณ
งามละไมใสวาวดุจราวเพชร ดุจสร้างเสร็จจากห้วงสรวงสวรรค์ แล้วนำวางเรียงต่อล่อคนธรรพ์ ให้สร้างสรรค์ดนตรีกล่อมวิมาน
ถึงยามหนาวงามยิ่งคะนิ้งเกล็ด วางเรียงเม็ดดั่งสร้อยร้อยถักสาน แล้วส่งต่อประดับอัปสรสราญ เพื่อเปิดม่านรำร่ายเทิดไท้อินทร์
แม้ตอนเช้าแดดจะแผดเผา ไม่เหลือเงาแห้งสนิทเป็นนิจศิล แต่หากรอไม่พ้นได้ยลยิน ทิวาสิ้น “น้ำค้าง” พรั่งพรูพรม
แต่วันนี้น้ำค้างไปอยู่ไหนหนอ จึงให้รอเนิ่นนานจนหวานขม หรือเลือนลางจางหายกับสายลม หรืออินทร์พรหมเลิกสร้างจึงร้างดิน
เป็น "น้ำค้าง...ในเงาฝัน"จันทร์ได้ไหม อย่าร้างไกลปล่อยจันทร์ฝันถวิล ปล่อยจันทร์ให้ฝันเดี่ยวเปลี่ยวอาจิณ จนชีพสิ้น...ไร้"น้ำค้าง..กลางจันทร์"...ชม **************** ขอขอบคุณ คุณรการตติ เจ้าของกระทู้ "น้ำค้างในเงาฝัน" ที่ทำให้เกิดแรงบันดาลใจ...จนเกิดภาพ "น้ำค้างกลางจันทร์" ภาพฝันในแววตา...อย่างที่ตั้งใจ
|
“หัวใจ”เหมือนผืนดินว่างเปล่า หากไร้ปัญญาหากล้าพันธุ์ดี ก็อย่าหาวัชพืช...ปลูกลงแปลงขอขอบคุณทุกแรงบันดาลใจ ภาพและเสียง จาก Internet
|
|
|
|