ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[น้ำค้างกลางจันทร์]

สองมือ แม่จับ คราดไถ
ส่งให้ ลูกเรียน ศึกษา
หวังเจ้า รับใบ ปริญญา
กลับมา พัฒนา บ้านเรา

อดบ้าง อิ่มบ้าง บางครั้ง
เอาหลัง สู้แดด แผดเผา
กายสั่น หนาวฝน ทนเอา
เพื่อหวัง ของเจ้า ปริญญา

หลายปี ผ่านผัน วันเคลื่อน
เพื่อนเพื่อน ลูกจบ ศึกษา
แล้วไย ลูกไม่ คืนนา
แก้วตา ลูกอยู่ หนใด

เช้าเย็น แม่จ้อง มองหา
สองบ่า แม่แบก แอกไถ
ผืนนา ของเรา หลุดไป
แม่ขาย แล้วเช่า ทำกิน

เรี่ยวแรง แม่น้อย ถอยถด
แม่หมด แรงใจ หายสิ้น
ก้มหน้า นอนซบ ผืนดิน
ที่กิน ที่แม่ เสียไป

แม่นอน หมดแรง สู้ต่อ
แม่รอ ลูกอยู่ รู้ไหม
ป่านนี้ อยู่เย็น เช่นไร
ลำบากไหม แม่ห่วง แก้วตา

สองมือ แม่กอด คราดไถ
มองไป ที่สุด ขอบฟ้า
นอนรอ ลูกกลับ บ้านนา
จนตา สองข้าง ลาง...เลือน   

**********************

[D]

ปลายโค้ง ขอบฟ้า แสนไกล
ปล่อยให้ เวลา คล้อยเคลื่อน
รอลูก กลับมา เยี่ยมเยือน
ปีเดือน เลื่อนไป ไม่คืน

รอนับ วันจะ มอดม้วย
ยามป่วย ยามไข้ ใจฝืน
ทนช้ำ ระกำ กล้ำกลืน
จนผืน นาเขา เอาไป

พาตัว ซมซาน บ้านจาก
มาฝาก นอนซบ ไทรใหญ่
ลำบาก ลำบน ทนไว้
หมายใจ ลูกกลับ มาแล

สองแขน สองขา ล้าสิ้น
แต่ใจ ถวิล เพียงแค่
สองมือ ตระกอง ดวงแด
ที่แม่ ถนอม กล่อมนอน

หมายใจ กอดลูก ครั้งหนึ่ง
ด้วยรัก สุดซึ้ง กึ่งหลอน
ใจแท้ เจียนขาด รอน-รอน
ภาวนา ขอวอน ลูกคืน..

"ดิน"

[สะเลเต]

เพราะแม่แก่เฒ่าเจ้าหนี
หลายปีลูกจรนอนสะอื้น
รอคอยความหวังกล้ำกลืน
ลูกคืนผืนนามาเยือน

โรคภัยพร้อมลุมสุมร่าง
เลือนลางรอคอยคล้อยเคลื่อน
จากวันผันเปลี่ยนปีเดือน
เฝ้าเรือน...รอเจ้าร้าวราน

---สะเลเต---