ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[สุนันยา]

ส่งสำเนียง เสียงผ่าน สะท้านแว่ว
ว่าดึกแล้ว แก้วเอย เปรยเพลงหวาน
ก่อนนิทรา พาคะนึง ติดตรึงมาน
ฝากเพลงกานท์ ขานขับ ประดับใจ

ค่ำคืนนี้ มีดาว พราวแสงส่อง
ประกายผ่อง ท้องนภา อร่ามใส
เดือนครึ่งดวง ณ ห้วงหาว พราวพิไล
เด่นอำไพ กลางสรวง ช่วงราตรี

ฝากกระซิบดวงดาว บนราวฟ้า
ว่าหนึ่งใจ ใฝ่หาไม่ลาหนี
ร้อยเพลงรัก ฝากผ่าน ม่านฤดี
คิดถึงทุก นาที มิเลือนลา

คราวพิรุณ โปรยสาย มิวายเศร้า
รู้หรือเปล่า ใครหนึ่ง รำพึงหา
ยามเมฆเทา ทาทาบ ฉาบนภา
เหมือนใครมา พาพราก เราจากกัน….

“สุนันยา”


 

[Prapacarn ❀]

ยินดวงดาวพราวสรวงเฝ้าทวงถาม
ให้วาบหวามคนไกลอย่าไหวหวั่น
ยังคิดถึงซึ้งจิตนิจนิรันดร์
แม้หลับฝันเฝ้าห่วงดวงดอกรัก

โอ้ว่าหนาวคราวฝนหล่นโปรยสาย
มิเคยคลายสัมพันธ์มั่นสลัก
รอเวลาด้วยกมลร้อนรนนัก
หัวใจภักดิ์ยอดพธูอยู่คู่จินต์

และฝากดาวบอกเธออย่าเผลอหม่น
รักท่วมท้นมอบใจใฝ่ถวิล
จะปองรักสลักเคียงเพียงยุพิน
ตราบฟ้าดินปองเธอเสมอกาล

แซมค่ะ

ขอบคุณคุณสุนันยา สำหรับบทกลอนอันไพเราะ..
ให้แซมได้มีโอกาสมาร่วมสนุกด้วยค่ะ..
 

[บูรพาท่าพระจันทร์]

 


อดีตเตือนเสมือนหยอกตามหลอกหลอน
ให้อาทรวอนซ้ำครั้งฉ่ำหวาน
สองกรเกี่ยวเหนี่ยวก้อยร้อยดวงมาน
เชื่อมประสานตำนานใจใต้แสงดาว

กระซิบบอกหยอกสาวโน่นดาวรัก
เพริศพรายนักประจักษ์ตาเวหาหาว
อยู่คู่เคียงเรียงข้างดูพร่างพราว
ก่องสกาวราวเพชรเก็จมณี

ดุจรักเราเฝ้าถนอมในอ้อมกอด
เพ้อพร่ำพรอดคะนึงครวญนวลฉวี
ใต้ม่านพราวดาวพร่างกลางราตรี
แนบโฉมศรีชี้ชมภิรมย์แล

ดูดวงดาวคราวนี้พี่สะอื้น
เคยเคียงชื่นยืนข้างกลางเพ็ญแข
โอ้ดาวเอยเคยพร่างอยู่กลางแด
ไร้แล้วแม่เหลือแต่เราที่เฝ้าชม...


 

-บูรพาท่าพระจันทร์-

[สุนันยา]

ยินดวงดาวพราวสรวงเฝ้าทวงถาม
ให้วาบหวามคนไกลอย่าไหวหวั่น
ยังคิดถึงซึ้งจิตนิจนิรันดร์
แม้หลับฝันเฝ้าห่วงดวงดอกรัก

โอ้ว่าหนาวคราวฝนหล่นโปรยสาย
มิเคยคลายสัมพันธ์มั่นสลัก
รอเวลาด้วยกมลร้อนรนนัก
หัวใจภักดิ์ยอดพธูอยู่คู่จินต์

และฝากดาวบอกเธออย่าเผลอหม่น
รักท่วมท้นมอบใจใฝ่ถวิล
จะปองรักสลักเคียงเพียงยุพิน
ตราบฟ้าดินปองเธอเสมอกาล

แซมค่ะ

ขอบคุณคุณสุนันยา สำหรับบทกลอนอันไพเราะ..
ให้แซมได้มีโอกาสมาร่วมสนุกด้วยค่ะ..
 

คำสัญญา คราจาก สลักจิต
ให้หวนคิด ติดตรึงรำพึงหวาน
จักมิหัน ห่างหาย ให้ช้ำมาน
จะร้อยกานท์กล่อมกลอน คอยอ้อนเธอ

สายลมพลิ้ว ทิวสน โอนเอนไหว
รักฝากสาย ลมไกว ให้เสมอ
อย่าลืมฉัน หากนานไป ไม่พบเจอ
ยังเสนอสายใย ให้ลมพา

รำพันถึง รำพึงเพ้อ ละเมอผ่าน
จากวันวาร สาส์นรัก ฝากมาหา
ถึงยาใจ ในฝั่งฝัน โปรดหันมา
รับรู้ว่า ใครหนึ่ง คิดถึงเธอ.......

"สุนันยา"
 

[สุนันยา]

 


อดีตเตือนเสมือนหยอกตามหลอกหลอน
ให้อาทรวอนซ้ำครั้งฉ่ำหวาน
สองกรเกี่ยวเหนี่ยวก้อยร้อยดวงมาน
เชื่อมประสานตำนานใจใต้แสงดาว

กระซิบบอกหยอกสาวโน่นดาวรัก
เพริศพรายนักประจักษ์ตาเวหาหาว
อยู่คู่เคียงเรียงข้างดูพร่างพราว
ก่องสกาวราวเพชรเก็จมณี

ดุจรักเราเฝ้าถนอมในอ้อมกอด
เพ้อพร่ำพรอดคะนึงครวญนวลฉวี
ใต้ม่านพราวดาวพร่างกลางราตรี
แนบโฉมศรีชี้ชมภิรมย์แล

ดูดวงดาวคราวนี้พี่สะอื้น
เคยเคียงชื่นยืนข้างกลางเพ็ญแข
โอ้ดาวเอยเคยพร่างอยู่กลางแด
ไร้แล้วแม่เหลือแต่เราที่เฝ้าชม...


 

-บูรพาท่าพระจันทร์-

ร้อยรินร่ำคำนึง คิดถึงพี่
ดวงฤดี เดียวดายหทัยขม
คะนึงครวญหวนหาอุราตรม
ร้าวระบม ห่มห้อม สุดตรอมใจ

มีแต่เพียง ดวงดาว ที่พราวพร่าง
เป็นเส้นทาง วางทาบ ฉาบแสงใส
ฝากคิดถึง ซึ้งทรวง ดาวดวงไกล
นำรักไป ให้ถึง ใครหนึ่งคน

โปรดรับรู้ ว่ารัก ยังปักมั่น
แม้นโศกศัลย์ ฝันใฝ่ ไม่สับสน
สองปรางอาบ น้ำตา มาเปื้อนปน
แต่กมล ท้นรัก สลักตรึง

ห้วงอารมณ์ ขมจับ แม้นหลับใหล
ห่วงอาวรณ์ ถอนอาลัย ในคิดถึง
รำพึงคำพร่ำหวง ห่วงคำนึง
รักเพียงหนึ่ง คะนึงหา แก้วยาใจ....
 
“สุนันยา”

[พ่อค้าพเนจร]

ส่งสำเนียง เสียงผ่าน สะท้านแว่ว
ว่าดึกแล้ว แก้วเอย เปรยเพลงหวาน
ก่อนนิทรา พาคะนึง ติดตรึงมาน
ฝากเพลงกานท์ ขานขับ ประดับใจ

ค่ำคืนนี้ มีดาว พราวแสงส่อง
ประกายผ่อง ท้องนภา อร่ามใส
เดือนครึ่งดวง ณ ห้วงหาว พราวพิไล
เด่นอำไพ กลางสรวง ช่วงราตรี

ฝากกระซิบดวงดาว บนราวฟ้า
ว่าหนึ่งใจ ใฝ่หาไม่ลาหนี
ร้อยเพลงรัก ฝากผ่าน ม่านฤดี
คิดถึงทุก นาที มิเลือนลา

คราวพิรุณ โปรยสาย มิวายเศร้า
รู้หรือเปล่า ใครหนึ่ง รำพึงหา
ยามเมฆเทา ทาทาบ ฉาบนภา
เหมือนใครมา พาพราก เราจากกัน….

“สุนันยา”


 

ยินเสียงแว่ว แผ่วหวาน  เมื่อกาลค่ำ
ฉาบชื่นฉ่ำ จรรโลง ผูกโยงฝัน
โอ้อกเอ๋ย เปรยผ่าน กานท์จำนรรจ์
ราวสวรรค์ บรรเลง ร่ายเพลงพิณ
✿
ร่มริมเรือน เดือนหงาย ที่ปลายฟ้า
เจิดแจ่มจ้า ดวงดาว  วาวโฉมฉิน
ห้วงราตรี ปรีเปรม เกษมจินต์
ไร้เมฆินทร์ ลอยเลื่อน เยือนนภา
✿
เสียงกระซิบ วิบไหว ที่ใสซ่าน
สาดดวงมาน หลงเล่ห์ สิเน่หา
คำถวิล รินร้อย ถ้อยรจนา
งามลีลา นวลน้อง ผ่องละไม
✿
สายพิรุณ กรุ่นโชย โปรยม่านสร้อย
เกี่ยวกิ่งก้อย รำพัน หวั่นหวิวไหว
หมื่นปัญหา สารพัน ฝ่าฟันไป
แค่ขอให้ เราสอง ประคองกัน

✿ ◕ พ่อค้าพเนจร  ◕ ✿
๒๙.๐๕.๒๕๕๕

 

[สุนันยา]

เพียงยินคำ พร่ำร้อย ถ้อยสนอง
หมายประคอง ปองรัก สลักฝัน
ชื่นแดดวงทรวงหนึ่งซึ้งชีวัน
รสจำนรรจ์ หวานพรม คมวจี

สมคุณค่า ว่ารัก ภักดีมอบ
ด้วยคำตอบ ปลอบครวญ ให้นวลศรี
สื่อความถึง ซึ่งใน สายใยมี
ทั้งฤดี พลีให้ ไว้ครอบครอง

แม้นนภา วันนี้ เป็นสีหม่น
ด้วยมีฝน หล่นมา ฟ้าดูหมอง
หลังฝนซา ฟ้าคงเห็น เป็นสีทอง
เรื่อเรืองรอง ผ่องไสว เช่นใจเรา

ฉันจะรอ เธอกลับ มารับขวัญ
อยู่เคียงมั่น ปลอบโยน คลายหม่นเหงา
ประคองรัก สลักกานท์ อยู่นานเนา
เคลียคลอเคล้า เย้าหยอก....ไม่หลอกลวง

“สุนันยา”