ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ค.คนธรรพ์]

๖๑๗
บ.แบล็คลิสต์ชนักแหน้น      ติดหลัง
ผ่อนชำระนุงนัง                    ติดค้าง
ธุรกรรมก่อน่าชัง                  ติดลบ
ชื่อชัดอิดเอ่ยอ้าง                   ติดขึ้นบัญชี

๖๑๘
ฟ.ฟิลเลอร์ฉีดช้ำ               สาวสวย
หญิงนิทราขาวหมวย        เพ็ตตี้
เสริมตะโพกอิ่มอวย         อาชีพ
ฉีดพิษสวยเสี่ยงซี้             เพื่อเลี้ยงครอบครัว

๖๑๙
ม.หมอเถื่อนเก่งไร้           ปริญญา
อันดับด้อยวาสนา            ลูกจ้าง
ลูกจ้างมุ่งศึกษา               คลีนิก
คลีนิกจบบ่สร้าง              ตรวจห้องคอนโด

๖๒๐
ด.ดีแทคล่มอีกแล้ว          คลื่นสวรรค์
เสาอากาศหมุนหัน           ป่วนไข้
เซิร์ฟเวอร์วุ่นหยุดรัน       เครือข่าย
ตู๊ด ตู๊ดสายหลุดไซร้        ชดใช้ผู้โทร

[พี.พูนสุข]

  น้ำท่วม..
                            ๖๒๑
       โลกครวญ.. หวนร่ำไห้    โลกคราง
  เดือดดุจดิ่งหลุมพราง           เดือดด้าว
  อุทกท่วมถมทาง                   อุทกถ่อย   ฤๅแม่
  ไฉนโหดหุนหันห้าว             ไฉนเหี้ยมเหลือทน

                                 ๖๒๒
       ใจพะวง.. วนหม่นไหม้     ใจผวา
  จิตขุ่นฉุนเฉียวพา                  จิตข้อง
  ใจหายอ่วมเคหา                    ใจหด   หู่เฮย
  จิตตกตระหนกร้อง                จิตต้องเยียวยาฯ

                                ๖๒๓
        นภามัวมืดครึ้ม                 นภาหมอง
  หวาดหวั่นยามฝนผยอง        หวาดว้า
  ทลายทรัพย์นับเนืองนอง      ทลายสิ่ง   สูญนอ
  ทุกข์ยิ่งทุกข์เกินร้า                 ทุกข์ย้ายกลายดี     
                 (กลบทเสือซ่อนเล็บ)
                            
                                
                              พี.พูนสุข
                     ๒๘  กันยายน  ๒๕๕๕

[toshare]

* ความหวังยังชีพให้..............ยืนยง
รมย์รื่นชื่นบรรจง...................แต่งแต้ม
ปรับแปงมุ่งมั่นคง..................ปฏิบัติ...ชอบเฮย
ธรรมประเสริฐแต่งข้าแฉล้ม.......จรัสล้ำ บ่ สลาย (๖๒๔)

แปง = สร้าง

[panthong.kh]

คิดถึงจังนั่งเฝ้า   รอคอย
น้ำรดหยดตาปรอย   ท่วมแก้ม
เช้านี้รี่ชะลอย      ความหม่น
เกินกว่าใครจะแย้ม  แต่งแต้มดวงใจ(๖๒๕)

คิดถึงเธอสู่ห้วง     ฤทัย
โปรดอย่าจากฉันไป   เช่นนี้
กมลหม่นเพียงใด    เธอรับ  รู้นา
ฉันเจ็บจิตคิดลี้     หลบเร้นเลือนหาย(๖๒๖)

อันคำชายหน่ายแล้ว   ลืมเลย
ไม่สลับกลับมาเชย    จึ่งเศร้า
สัญญาว่าไว้เอย    เคยกล่าว
รักไม่ทิ้งจริงเจ้า    จักเฝ้าคอยรอ(๖๒๗)

เพียงสองปีเท่านั้น    ปันใจ  นาพ่อ
หมดรักหักทรวงใน    ป่นปี้
สิ่งที่ร่ำพิไร        วันก่อน
ว่าจะไม่ด่วนชี้    ตัดทิ้งหญิงไป(๖๒๘)

ลืมหมดรสรักพริ้ง    แพรวพราว
เธอเล่นหลอกลวงสาว   ด่าวดิ้น
ล้วนหลากเรื่องจึงหนาว   จึงเหน็บ
อยากตัดรักให้สิ้น    จักได้ใจคืน(๖๒๙)
พันทอง
 

[ค.คนธรรพ์]

๖๓๐
จดหมายเรียนท่านท้าว         ทรูแชร์
ท่านอธิบายพินิจแล              ง่ายซึ้ง
สี่สุภาพแจ่มดวงแด              กระผมกระจ่าง
หยิบยกตัวอย่างถึ้ง                เกร็ดรู้ทางโคลง

๖๓๑
กระผมขอเสริมเพิ่มรู้              อีกประการ
ตามสืบโคลงพิจารณ์              อ่านค้น
สัมผัสใหม่ส่งสาร                   ระหว่างบท
สัมผัสก่อนละทิ้งพ้น              เก่าสู้นิยมชม

๖๓๒
โคลงสี่สุภาพใหม่แพร้ว          เรียกลิลิต
สัมผัสระหว่างบทลิขิต            เวี่ยไว้   
ส่งคำเพราะไพจิตร                  ระรื่นโสต
แบบลิลิตพระยาคลังใช้           เริ่มต้นธนบุรี

๖๓๓
โคลงสี่สุภาพเก่าล้ำ               ว่าชา ตรีเอย
กวีเอกแคว้นล้านนา              ประดิษฐ์สร้าง
ไร้สัมผัสลีลา                         ระหว่างบท                           
หริภุญชัยสล้าง                      นิราศครั้งอยุธยา       

๖๓๔
โคลงสี่สุภาพถูกต้อง              สองทาง     
หนึ่งส่งศัพท์สะอาง                ฟัดได้
สองละศัพท์ปล่อยวาง            ระหว่างบท
ทางแต่งตามถนัดใช้              จริตจะก้านงานกวี

๖๓๕
กระผมเรียนท่านท้าว                เพิ่มเติม
หวังครบเครื่องประจุเจิม          ถี่ถ้วน
ทิดผิดพลาดควรเหิม                 แย้งต่อ
เรียนเรื่องรบกวนล้วน             ท่านด้วยนับถือ   

คนทัน
๒๙/๙/๕๕


พอดี โคลงเพิ่งแต่งเสร็จใหม่ๆ
ผมก็อยากโพสต์ลงก่อน

ส่วนข้อที่ว่า โคลงสี่สุภาพเริ่มส่งสัมผัสระหว่างบทในสมัยใดแน่นั้น
คงได้ร่วมแลกเปลี่ยนกับคุณทรูแชร์และเพื่อนนักกลอนผู้สนใจในโอกาสต่อไป

คนทัน

[รพีกาญจน์]

๐ ยังมีความเหลื่อมล้ำ        สังคม
สูงต่ำค่านิยม                  บ่มเกล้า
ผิดหวังนั่งตรอมตรม           ขมขื่น
แสนชื่นสุขรุกเร้า              เป่าเพี้ยงสมปอง

๐ ทุกคนมีสิทธิ์ได้             รับปัน
มิอาจแยกแผกพันธุ์            แบ่งบ้าง
รวยจนเท่าเทียมทัน           กันทั่ว
ไยแต่เอาเสกสร้าง            เพื่อพ้องพวกตน

๐ เรียกอามิสอัฐอ้าง           ตอบแทน
ผลจึ่งสมคะแนน               กรอบตั้ง
สามารถบ่คือแกน              จารจด
ข้านี่แหละตบปั้ง               สั่งได้รับเลย

๐ ดำเป็นขาวกล่าวชี้           สีปรับ
ผิดไม่ถูกคืนกลับ               ผ่อนห้าง
ถูกหาว่าผิดจับ                  สวมโซ่
ขาดหลักฐานลบล้าง           สู่ห้องขังลืม

๐ ทุกข์ใดลงไพร่ฟ้่า            ตาดำ
สองบ่าแบกมือกำ               หนักตื้อ
ใจรินย่อศีลนำ                   กำหนด
ปากปิดหมดคิดยื้อ              ปกป้องภัยพาล (๖๔๐)

               

              รพีกาญจน์ ๕๙

[toshare]

โคลงดั้นวิวิธมาลี

....กรรมใดใครก่อไว้...............รับไป
ดีชั่วจักชักนำ.......................ประสบสิ้น
ผู้บาปหยาบย่ามใจ.................กูเก่ง
แท้มิอาจดิ้นพ้น....................ลับสูญ

....ทำดี ดีตอบแล้.................แน่นอน
หาใช่ทรัพย์เพิ่มพูน................เกียรติก้อง
กายจิตสุขสงบ-พร.................เลิศประเสริฐ
ชีพดับดีป้องใกล้...................นิพพาน

[toshare]

....คนทันท่านว่าไว้............แม่นตรง
ปราชญ์ไป่กำหนดลง...........แต่น้อย
ระหว่างบทร่ำร่ายจง............คงเสนาะ...เพราะนา
เติมแต่งเกณฑ์เรียงร้อย........เล่นถ้อยลับสมอง (๖๔๑)

..........................แต่........................

ห้องฝึกเขียนกลอนให้ถูกต้องตามฉันทลักษณ์ หัวข้อ โคลงสี่สุภาพ

การแต่งโคลงที่มีความยาวหลายบท  หลายคน (รวมไปถึงคุณงายในอดีต) มักจะมองข้ามสัมผัสระหว่างบทของโคลงไป
แม้โดยทั่วไปแล้วจะไม่ค่อยสนใจร้อยสัมผัสระหว่างบท  แต่ในการประกวดโคลงแล้ว  ไม่มีไม่ได้  โดยเฉพาะถ้ากรรมการประกาศมาเลยว่า ต้องมีสัมผัสระหว่างบท  ถ้าไม่มีจะถูกตัดสิทธิ์พิจารณาทันที (คงเพราะส่งมาแต่ละครั้งหลายสำนวนอยู่แล้ว  จึงตัดพวกผิดกติกาได้อย่างรวดเร็วเพื่อลดจำนวน)  ไม่ว่าสำนวนกลอนจะไพเราะแค่ไหนก็ตาม

สัมผัสระหว่างบทของโคลงอยู่ตรงไหน  คนที่ส่งสัมผัสเป็นเขามองแค่แวบเดียวค่ะ 

คือคำสุดท้ายของวรรคบทต้นต้องรับสัมผัสสระกับ คำที่หนึ่งหรือสองหรือสามในวรรคแรกของบทต่อไป

เพรางาย
14 ธันวาคม 2009

[panthong.kh]

มานั่งรอต่อแต้ม  เติมคำ
ไร้วี่แววระกำ     หม่นไหม้
หันหาว่าถลำ     ใจเจ็บ
เพียงไม่มองถึงไส้  จึ่งได้คอยรอ(๖๔๒)

เก้าโมงหนอแจ่มแจ้ง    เร็วไว
แสงเคลื่อนคล้อยลอยไกล  แผ่นฟ้า
เรืองรองส่องอำไพ     ไปทั่ว
เจิดจรัสเพียงใต้หล้า  เด่นด้าวพราวไสว(๖๔๓)

ใจเคยห้าวแต่นี้   คงตรม
เขาไม่มาชื่นชม   แย่แล้ว
เก็บกักรักระทม   ทุกเมื่อ
ขืนไป่เชื่อคงแห้ว เข็ดแท้รักลวง(๖๔๔)

จะไม่ทวงล่วงแล้ว     ต่อกัน
จากจบลบเลือนพลัน   หวั่นสู้
ฤดีใหม่ใส่ขัน        เคียงคู่
เก็บกดโปรดจงรู้    นั่นชู้ของใคร(๖๔๕)
พันทอง
         

[รพีกาญจน์]

๐ เอ แอปเปิลเกริ่นชี้       ถวายทาน
ตักบาตภิกขาจาร           ก่อเกื้อ
สมองรื่นเบิกบาน           ปลอดโปร่ง
คราสอบสำเร็จได้          ชื่อชั้นระดับ เอ

๐ เอฟ ฟิชตัวใหญ่น้อย    บรรจง
จับใส่ถังจากดง            เถื่อนห้วย     
ยกยอปล่อยไหลลง        ลอยแม่ น้ำเนอ
บุญส่งคราสอบด้วย       ห่างลี้หนี เอฟ (๖๔๗)

๐ สอบที่ไรได้แต่เกรด เอ ไม่มี เอฟ
             
              

            รพีกาญจน์ ๕๙

[panthong.kh]

การเรียนฉันนั่นได้       ทุกตัว
เอก็มีชัวร์ชัวร์            แต่น้อย
บีนี่สิท่วมหัว           ดีเด่น
เพียงแค่นี้ลิ้นห้อย    จึ่งตั้งใจเรียน(๖๔๘)

อนาคตกำหนดได้     ด้วยเรา
อย่ามั่วมัวซึมเซา      เร่งคว้า
การเรียนเด่นไม่เขลา  บ่ตก งานนา
จึงจ่อจิตฤทธิ์บ้า     ว่าให้เกรดงาม(๖๔๙)

จบออกมาเท่านี้      ดีใจ
สามเด็ดเสร็จเร็วไว  บ่งชี้
หางานง่ายสงสัย     พูดเก่ง
นายนั่งงงตรงลี้      เช่นนี้รับเลย(๖๕๗)
พันทอง
 

[ค.คนธรรพ์]

๖๕๑
ร.รากหญ้ารากเหง้า             ชาติชน
สูงต่ำดำขาวจน                   มั่งขั้ง
คลอดคลานผ่านเผ่าคน       กรำแดด ฝนเอย
ปู่ย่าตายายยั้ง                      รากแหน้นผืนดิน
 
๖๕๒
ร.ไร่ส้มเหน้าเฟะ                 ผะอืดผะอม
รสแหวะเนื้อข่าวขม            ฉ่ำฉ้อ
ร้อยสามสิบล้านอม             บวกแปด ล้านแฮ
ประชุมสื่อลั่นสั่งผ้อ            หยุดจ้อทีวี

[กามนิต]

ฝีมือโคลงแจ่มแจ้ง            จริงไหม
เชิญร่วมส่งชิงชัย              อย่าช้า
แพ้ชนะมิเป็นไร                ลองเถิด
ฟลุคฟลุคอาจอะฮ้า          ระเบิดระเบ้อระบือสยาม ฯ

 

โครงการประกวดร้อยกรองออนไลน์  สมาคมนักกลอนแห่งประเทศไทย
http://www.thaipoet.net/index.php?lay=show&ac=article&Ntype=6&Id=538796292

(ลุงๆ ทั้งหลายคงต้องแข่งโคลง ส่วนน้องพิมพ์วาสได้สิทธิ์แข่งกาพย์ยานี 11 นะครับ  )

[ไร้นวล^^]

น่าติดตามเอ่ยเต้ย        ตะเลงโคลง
เข้าประกวดผสมโรง      ร่ายริ้ว
อ่านกานท์เก่าเขาโยง    แสดงเด่น
โอ้ว่าเราพล่ามพลิ้ว      แต่แท้อนุบาลฯ
     
         

[ค.คนธรรพ์]

โคลงพยัญชนะเดอะมูวี่ ตอน บ.บ้านกลอนแว้น

๖๕๕
บ.บ้านกลอนเว็บแว้น           นักกวี
แต่งเครื่องกลอนแรงดี         ว่อนแว้น
แอน แอ่น แอ้น บิดวลี         สนั่นสนุก
โพสต์ลิ่วลงกลอนแว้น        เร่งกระทู้แข่งประชัน

๖๕๖
บ.บ้านกลอนดักแว้น           ซุ่มยิง
พลาดเจอะโดนเจ็บจริง       ส่องกลิ้ง
ปัง ปัง วืดเป็นลิง                 หลบเก่ง
รักชีพกวีแว้นสิ้ง                 จุ่งรู้ลูกกระสุน

๖๕๗
บ.บ้านกลอนเรียกแว้น          จับตรวจ
ซิ่งหนักส่งตำรวจ                 ตรวจแว้น
เซ็งชะมัดตัดคะแนนรวด      ระดับหล่น
แล่นนอกกติกาจู่แจ้น            บล็อกสิ้นไอพี

๖๕๘
บ.บ้านกลอนคลับแว้น          ออนไลน์
พบปะนักกวีหลาย                 แว่นแคว้น
งานเขียนหลากสไตล์             ส่ายซิ่ง
กลอนคลับลบเคืองแค้น        ขับแว้นกานท์กลอน

๖๕๙
อ.แอน แอน แอ่น แอ้น            แอน แอน
แอน แอ่น แอ้น แอน แอน       แอ่น แอ้น
แอน แอน แอ่น แอน แอน       แอน แอ่น
แอน แอ่น แอน แอ่น แอ้น       แอ่น แอ้น แว้นกวี


                

[สมนึก นพ]

ครวญคิดถึงเพื่อนพ้อง  แดนไกล
ขออย่ามาถึงไว     ด่วนนั้น
จงแยกห่างเลยไป    สุดกู่
มาจ่อริมเขตกั้น     ชื่อใช้แกมี (660)

หากหนีมาว่าให้     รีบกลับ
สาปส่งจงไปลับ     ถิ่นเจ้า
กลัวจะแย่พังยับ     ดังเก่า
ไหลท่วมมิดนาข้าว   ปริ่มล้นจมเรือน (661)

คำเตือนมาก่อนนั้น    ยังจำ
เอาอยู่พูดปลอบนำ    ค่ำเช้า
ปลงตกแต่เวรกรรม    เคยก่อ
ยังไม่คลายหายเศร้า   เริ่มแล้วเตรียมการ (662)

นพ
6ต.ค.55

[panthong.kh]

ธรรมชาติป่านนี้   ดีใจ
ฝนตกอกช้ำใน     ด่าวดิ้น
ช่วยกันตัดทำไม   หนอป่า
ทั้งท่อนซุงไหลสิ้น  ท่วมท้นจมคลอง(๖๖๓)

จงร่วมมือร่วมไม้      ทุกคน
มัวแต่ด่าเสียจน       หม่นไหม้
เราต้องช่วยตัวตน    กันก่อน
คิดแต่พึ่งรัฐไซร้    ก่อนได้พึ่งตน(๖๖๔)

จึงขอวอนอย่าได้    ติเตียน
รัฐก็แวะหมั่นเวียน   ช่วยบ้าง
จงจำอย่าจวนเจียน  ถึงเร่ง
ต้องตื่นเต้นเช่นอ้าง  เมื่อรู้ภัยมา(๖๖๕)
พันทอง
 

[อนิลจร]

๖๖๖

วาจาท่านกล่าวอ้าง     เอาอยู่
ลอกท่อขุดคลองคู     ทั่วหล้า
ฝนกระหน่ำมองดู       น้ำท่วม  ทั่วกรุง
ฤ ท่านทำเอาหน้า      ไม่สร้างคุณเลย


อนิลจร
๖ ตุลาคม ๒๕๕๕
 

[สมนึก นพ]

คุกคุกคุกป่วยไข้ เป็นหวัด
เสียงบ่งไออึดอัด บ่อยแล้ว
ยินคำท่านฟังชัด เอาอยู่
คิดว่่ามิคลาดแคล้ว ท่วมท้นหลังคา 667

เยียวยาวางก่อนนี้ ชดเชย
ยังไม่เห็นเงินเลย จ่ายให้
แกมีจ่อเหมือนเคย รออยู่
คาดว่าเตรียมตัวได้ ส่อซ้ำรอยเดิม 668

นพ
7ต.ค.55

[ค.คนธรรพ์]

๖๖๙
ก.แกมีแกล่ใกล้                แกมา
แกมุ่งหมายมาหา             เยี่ยมบ้าน
แกมองจดจ้องตา             หมุนอยู่
แกหมดถดแรงต้าน          พร่ำเฝ้าภาวนา