ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[panthong.kh]

ดอกไม้งามยั่วเย้า           ภมร
บินว่อนตอนเกสร          เต่งเต้า
นวยนาดนักอรชร           บานเบ่ง
แลเล็งเร่งวอนเว้า          บินเข้าดอมดม(๔๓๙)

ดอกบัวหลวงช่วงเช้า         งามตา
ชูช่อเด่นเย็นอุรา              ยิ่งแล้ว
แสงทองทับวับวา             คราคร่ำ
ประหนึ่งใสเพริศแพร้ว        อุ่นเอื้ออกเรา(๔๔๐)
พันทอง

[♥ กานต์ฑิตา ♥]

โคลงสองสุภาพ

๐ ประเทศไทยอยู่ยั้ง..................เป็นแผ่นดินเดียวทั้ง
ที่คล้ายขวานทอง (๔๔๑)

๐ มองดูไปทั่วหล้า...............มีสิ่งของขายค้า
ที่ให้ทำกิน (๔๔๒)

๐ ดินดีและชุ่มน้ำ...............คือแหล่งทรัพย์เลิศล้ำ
ซึ่งล้วนนิเวศน์ (๔๔๓)

๐ เขตขัณฑ์จะอยู่ได้...........เพราะต่างมอบรักให้
หล่อเลี้ยงบำรุง (๔๔๔)


 

"กานต์ฑิตา" 
๒๔ กรกฎาคม ๒๕๕๕   

[ไร้นวล^^]

โคลงมิค่อยขยับเขยื้อน  เหมือนเคย
โปรดอย่ายลอยู่เฉย   เพื่อนแก้ว
พันโคลงอีกยาวเลย   เพียงครึ่ง ทางนา
โปรดเขยิบเถิดพ้องแผ้ว  ดุจผู้รู้โคลงฯ (๔๔๕)

[panthong.kh]

จะขยับขับได้                ไงกัน
ก็เมื่อมีท่านพัน                เท่านี้
แต่งแต้มเพื่อสีสัน            งามว่าง
จึงชักชวนเพื่อนซี้            เร่งเข้าข่วยกัน(๔๔๖)

ใครไม่ทันแต่งแต้ม           รีบมา
ฝากแบ่งแต่งไว้นา           ชื่อก้อง
เป็นที่ประจักษ์ตา            ที่นี่  นาพ่อ
ใครไม่เป็นยิ่งต้อง            หัดไว้เร็วพลัน(๔๔๗)

หมั่นฝึกกันอย่าได้           มึนงง
จับจิตผิดประสงค์          แย่แล้ว
เขียนโคลงเพื่อจรรโลง    คงอยู่
ขืนไม่เขียนจักแคล้ว       จบสิ้นโคลงกลอน(๔๔๘)

[ไพร พนาวัลย์]

โคลงเคลงคงเคลื่อนคล้อย            ลอยลม
ทุกท่านต่างชื่นชม                   ต่อด้วย
แต่ที่ยังจ่อมจม                      คงยุ่ง กันนอ
รอบ่นานก้านกล้วย            จักช่วยนำเสนอ(๔๔๙)

บำเรอบำรุงด้วย                 โคลงกลอน
เพื่อจะฝากสุนทร                     ก่อเกื้อ
ร่วมจิตร่วมกันสอน                    ฝากให้
มาติดร่วมต่อเชื้อ            แห่งไต้ไทยถวิล(๔๕๐)

“ไพร พนาวัลย์”

ไต้  = ไฟ

[panthong.kh]

อยากเขียนกลอนก่อนสิ้น            ชีวี
ลองหยั่งเชิงดูสักที                ที่แท้
เขียนวนวกอกฤดี            แทบแตก
สุดจักหาทางแก้             แต่นี้ต่อไป(๔๕๑)

ใจมั่นคงจึ่งได้             พยายาม
แม้เหนื่อยอยู่ตีสาม        ก็สู้
งมงกเงิ่นเกินงาม          ไม่หวั่น
หากว่าได้ความรู้           สว่างจ้ายังยอม(๔๕๒)

[นัท ผู้ชายฯ รักในหลวง]

ก่อโคลงกลอน

๐ ก่อกลกลอนเกี่ยวเกี้ยว..คนไกล
ยังอยู่ยังโยงใย.............ยั่วเย้า
จดจำจากจิตใจ............มาบอก
วันเหว่ว้าวอนเว้า..........กระเซ้าเฝ้ารอ

๐ ตามต่อเติมแต่งแต้ม...บรรยาย
วันหวั่นไหววุ่นวาย.......ปักป้อน
เมื่อหมองหม่นมากมาย..ปัดเป่า
เอื้อนเอ่ยอ้างออดอ้อน..ต่อไว้ในโคลง

๐ ยังโยงใยโยกย้าย.....คำหวาน
ขอขีดเขียนขับขาน....ถักถ้อย
ก่อกลเก็บกลอนกานท์...มาฝาก
เรียงรักรวมเรื่องร้อย.....หยดย้อยร้อยเรียง

๐ เพียงพบพานพร่ำเพ้อ..รำพัน
ไปปัดเป่าป้อนปัน.........ก่อเกื้อ
ส่งสื่อส่งสุขสันต์..........มาใส่
โอนอุ่นไอโอบเอื้อ........เพื่อสร้างไมตรี...๔๕๖

[toshare]

   อาสาฬหะเลิศแล้          แบ่งปัน
องค์พุทธะตระหนักครัน       ตรัสรู้
สรรพสัตว์กิเลสอนันต์        พึงโปรด
บัวปริ่ม ฤ ใต้น้ำ กู้             ช่วยพ้นตัณหา

   เข้าพรรษาเร่งรู้              สืบสวน
เพ่งพิศพินิจหวน               สอบเข้ม
ชีพไยไป่ว่ายทวน              กระแสโลกย์
จมทุกข์ด้วยหมกเม้ม           แต่ล้วนเพื่อตน

    พ้นทุกข์คืนสุขได้          ง่ายเอย
พระผู้ตื่นตรัสแผ่เผย           มรรคแล้
องค์แปดปฏิบัติเคย            ทุกเมื่อ
จิตสงบสบสุขแท้               กิเลสร้ายพ่ายหนี (๔๕๙)

[toshare]

    เมืองใดถึงไป่ได้         นามา 
เข็มทิศติดยานพา            พลาดพ้น
แล่นลิ่วเฉียดฉิวนา           ท้าตอบ
แช่มชื่นระรื่นท้น              หากให้คำเฉลย

---------

   เมืองใดดุจรกไร้            ผู้คน
ส่ำสัตว์ครอบครองจน        ชื่อค้ำ
อ่านออกย่อมบัดดล           ตอบถูก
ร่ายร่ำประลองเล่นซ้ำ         ยิ่งย้ำแตกฉาน (๔๖๑)

==
วันหยุดยาว ไปทำบุญ ได้สติ-ปัญญา มาหลายเน้อ 

ไม่อยากให้ปล่อยเฉย เลยเสนอ ให้ ๒ เท่า 555
==
ปริศนาผิดพลาดไป อภัยด้วยครับ
ขอแก้ไข

จาก :- เมืองใดลึกลับล้น        ยากหา
เป็น :- เมืองใดถึงไป่ได้         นามา 

[Prapacarn ❀]

   “ลับแล”แลลับร้าง             คือเมือง
“บังบด”จดประเทือง           แจ่มแจ้ง
ดินแดนแห่งทิพย์เรือง         ชนอยู่
แซมตอบแล้วอย่าแสร้ง       ว่าน้อง เถลไถล (๔๖๒)
 

แซมพยายามแล้วค่ะ..ได้เท่านี้เอง... 

[panthong.kh]

ความพยายามเก่งแท้       จริงเอย
อยากกดคะแนนให้จังเลย   สิบแต้ม
จำใจหยุดมิเปิดเผย          ปกปิด
กลัวว่าใครเปิดแย้ม          อาจรู้เรื่องราว(๔๖๓)

จึงได้แต่จดจ้อง             มองดู
เหลือบเล่นเห็นโฉมตรู     แต่เช้า
วางกลอนก่อนพธู          มิเหนื่อย
จนบัดนี้ล่วงเข้า          สี่ห้าชั่วโมง(๔๖๔)
พันทอง

[toshare]

โอ้ อย่างนี้ต้องให้ แซม ประภาคาร เต็ม ๑๐๐ % เพราะ

๑ ช่วยเตือนว่า ข้าน้อยลืมเมือง ลับแล ไปได้อย่างไรนะเนี่ย
ตอนแต่งปริศนา มัวคิดถึง เมืองอื่น อยู่นะ  ต้องแก้ๆ

๒ เห็นไหม ร้อยกรองใดๆ ที่ว่ายาก ไม่สุดสิ้นความพยายามของพวกเราที่จะเอาชนะไปได้หรอก
(ปลอบใจตนเอง 555)

๓ ชื่นชมความมานะสืบค้นจริงๆ
อยากให้บรรดา นักเรียน ที่ชอบขอให้ช่วยแต่งโคลงกลอน ดูเป็นแบบอย่าง

ขอบคุณอีกครั้ง

รอหน่อย เดี๋ยวไปปรับแก้ก่อน แล้วจะมา ปุจฉา ใหม่ให้ปวดหมองเล่น 555
====

    โอ้ข้าฯ ไฉนจึ่งได้        เลอะเลือน
แซมตอบสิชี้เตือน            เร่งแก้
บ บังอาจว่าเชือน            ช้าอยู่
ตอบใหม่ห้ามท้อแท้         เบื่อหน้าเชียวหนา (๔๖๕)

[toshare]

แหละนี่สิ จึงจะเป็น ปริศนา สำหรับคำตอบ ของจ้าว ประภาคาร ที่ช่วยส่องให้ข้าฯ พ้นเลอะเลือน

    เมืองใดลึกลับล้น         ยากหา
ลือเล่าชายไปหนา           ขับพ้น
เหตุผิดสัจจะวาจา            ซ้ำบ่อย   
หวังเพื่อนโปรดสืบค้น       ตอบสิ้นสงสัย (๔๖๖)

คำตอบของแซม ประภาคาร ผู้น่ารัก ยอดมานะ นับไปแล้วครับ
นำลงเพื่อให้ สอดคล้องกับ ปุจฉา ที่นำเสนอ

   “ลับแล”แลลับร้าง             คือเมือง
“บังบด”จดประเทือง           แจ่มแจ้ง
ดินแดนแห่งทิพย์เรือง         ชนอยู่
แซมตอบแล้วอย่าแสร้ง       ว่าน้อง เถลไถล

                             แซม จ้าว ประภาคาร

โอย รีบแต่งแก้ไขเสียเหนื่อยเลย 555
นี่แหละ คิดเอง เข้าใจไปเอง

ขออภัยอีกครั้งครับ

[toshare]

http://www.thaipoet.net/index.php?lay=show&ac=article&Id=538771044&Ntype=2
โคลงห้าพัฒนา ของ "จิตร ภูมิศักดิ์"
โดย: นายทิวา

รูปแบบโคลงห้าพัฒนา โดย ทีปกร (จิตร ภูมิศักดิ์)
คณะ - หนึ่งบทมีสี่บาท หนึ่งบาทมี 5 คำ แบ่งเป็นวรรคหน้า 3 คำ วรรคหลัง 2 คำ เอกโท - หนึ่งบทมีเอก 4 โท 4 (ดูตำแหน่งตามแผนผัง) สัมผัส - เหมือนโคลงสี่สุภาพ สร้อย - เหมือนสร้อยโคลงดั้น

ตัวอย่างจากโคลง"คาวกลางคืน" ของ "ทีปกร"(จิตร ภูมิศักดิ์)
๐กรุงเทพคลุ้ง..................คาวหืน
ควันกามกลืน.................กลบไหม้
คาวกลางคืน..................คลุมทาบ
เมืองร้องไห้....................เหือดขวัญ
๐น้ำฟ้าฟาด....................ฟองหาว
คือกามฉาว.....................ชุ่มฟ้า
กลิ่นสาบสาว..................กำซาบ
กามย้อนหล้า..................แหล่งสยาม ฯ

หมายเหตุ(1) :
1.เอกและโทในบาทที่หนึ่งสับที่กันได้ เหมือนโคลงอื่นๆทั่วไป
2.โทคู่ในบาทสี่ อาจอยู่แยกกันได้ ดังนี้
..................ก้า กา ก้า.............ก่า กา
เช่น ............ฟ้าโรจน์ร้อง..........ร่ำหา

 3.สร้อยของบาทที่หนึ่งและที่สาม เหมือนสร้อยโคลงทั่วไป แต่เฉพาะสร้อยของบาทที่สี่ จะต้องเป็นสร้อยแบบโคลงดั้น กล่าวคือ เป็นคำสุภาพ(ไม่มีเอกโท , ไม่เป็นคำตาย) และต้องซ้ำพยัญชนะกับสองคำสุดท้ายของบาทที่สี่ โดยเฉพาะคำสุดท้าย ต้องเป็นคำเดียวกัน เช่น
..............ฟ้าโรจน์ร้อง.......ร่ำหา รนหา
หรือ.......กามร้อนไล้.........ลูบเมือง โลมเมือง

หมายเหตุ(2) :
โคลงห้าแบบเดิม ว่ากันว่า มีรากจากโคลงลาว (ท้าวฮุ่ง-ขุนเจือง) ของไทย ปรากฏในวรรณคดีไทย สมัยอยุธยาและรัตนโกสินทร์ คือ "โองการแช่งน้ำพระพัทธฯ" (น้ำพระพัทธ คือ น้ำสาบาน จิตร ภูมิศักดิ์ ระบุว่า รับแนวคิดมาจากเขมร(ราชสำนักเขมร) โดยในศิลาจารึกที่ปราสาทหินเขาพระวิหาร มีคำว่า "พัทธ" ใช้ในความหมายว่า "คำสาบาน"

 นอกจากนี้ ยังปรากฏจารึกคำสาบานของพวกข้าราชการเขมร ที่ประตูปราสาทหินพิมายอากาศ บริเวณวังในเมืองนครธม เรียกพิธีสาบานว่า "พัทธประติชญา" แปลแบบไทยๆก็คือ พัทธปฏิญญาน หรือ ปฏิญญานสาบานตน ) หรือ "ประกาศโองการแช่งน้ำโคลงห้า" ซึ่งในชั้นหลังๆ เปลี่ยนมาเรียกว่า "โองการแช่งน้ำพระพิพัฒนสัตยา"
(จิตร ภูมิศักดิ์ สันนิษฐานว่า เป็นเพราะรังเกียจคำ"พัทธ" ที่แปลว่า ผูกมัดสาบาน จึงเปลี่ยนมาใช้"น้ำพัฒนสัตยา" เพื่อให้มีความหมายเป็น ความสัตย์อันเจริญ แทน)

ตัวอย่างโคลงห้าของลาว (ท้าวฮุ่ง)
๐ยั่งยืนฟ้า..................หัวปี
ฝนฮำดวง...................ดอกหญ้า
จักหนีหนี.....................บ่ได้
เจ้าฟ้าวั่ง......................เวใจ
๐ต้นไม้ใหญ่.................จอมผา
ปักษีเฮ.......................ฮ่อยเต้า
(บินไป)จับจอมผา.........ชมม่วน
เค้าเค้าอยู่....................ออระแอ

(โคลงห้าของลาว มีการเพิ่มคำข้างหน้าบาทได้)

 ตัวอย่างโคลงห้าของไทย(โองการแช่งน้ำ)
๐(กล่าวถึง)น้ำฟ้าฟาด........ฟองหาว
ดับเดโช..........................ฉ่ำหล้า
ปลากินดาว......................เดือนแอ่น
ลมกล้าป่วน......................ไปมา
๐แลเป็นแผ่น....................เมืองอินทร์
เมืองธาดา........................แรกตั้ง
(ขุนแผน)แรกเอาดิน...........ดูที่
ทุกยั้งฟ้า...........................ก่อคืนฯ
 (โคลงห้าแบบเดิม มีลักษณะเป็นโคลงดั้น ชนิดที่ใช้สัมผัสแบบโคลงดั้นบาทกุญชร คือ บาทคี่ส่งสัมผัสให้บาทคี่ บาทคู่ส่งสัมผัสให้บาทคู่
ส่วนเอกโท ไม่บังคับตายตัว พบว่า ทิ้งเอก-โทบ่อยๆ และบางแห่ง ใช้โทแทนเอก แบบเดียวกับโคลงห้าของลาว
อาจเป็นเพราะถือเสียงอ่านสำคัญมากกว่ารูปอักษร )

[toshare]

   ขอธรรมปกปักป้อง         เพื่อนผอง
ห่างกิเลสเหตุเศร้าหมอง      สงบซึ้ง
กายจิตมั่นครรลอง             "ปฏิบัติ"
ธรรมกระจ่างจากก้นบึ้ง       ส่องหล้าโลกไสว

[panthong.kh]

อนุโมทนาบุญด้วย   อีกคน
กายวจีกรรมบันดล   แต่นี้
ให้สุขีมีผล          บังเกิด
ทุกทั่วหนออย่าลี้   หลบเลี่ยงอันใด(๔๖๗)

ขอคุณพระชะล้าง    กิเลส
ที่ปกป้องครองเขต   ทั่วหล้า
บันดาลสุขทุกเพศ    อย่าหม่น
ถึงจักหมองใบหน้า    แต่งยิ้มในทรวง(๔๖๘)

[panthong.kh]

โอลิมปิคคืนนี้    มีเฮ
สมกับเขาทุ่มเท  จริงแท้
ขอจงสมคะเน     ทีเถิด
เหรียญที่รอคอยแล้   คงได้แน่นอน(๔๖๙)

อย่าลืมเชียร์กันด้วย    คนไทย
เพื่อก่อเกิดแรงใจ       เปี่ยมล้น
หนึ่งเดียวเดี่ยวโดดไหว  เป็นแน่
กำชัยชนะพ้น      บดขยี้จีนลง(๔๗๐)

ตีสองครึ่งดึกนี้      คอยชม
แก้วจะอัดจีนล้ม    ลงได้
ขอเรี่ยวแรงสั่งสม   เก็บกัก
ทิ่มคู่ชกหมกไหม้    พ่ายแพ้หมดทาง(๔๗๑)

[ไร้นวล^^]

แม่เอ๋ยแม่ลูกน้อม   กราบลง
เศียรหมอบตรงบาทองค์  แม่นี้
อภัยลูกเถิดที่หลง  ลืมเลือด แม่เฮย
หนึ่งศกค่อยคิดชี้  โชติซ้องชนนี

มาลัยนี้ลูกคล้อง   เทิดคุณ
น้ำหลั่งหัตถ์ละมุน  แม่ชื้น
แม่ดูแก่ผอมพรุน   ลูกโศก
แม่เฒ่าเร้าสะอื้น   ดุจใกล้จากกัน

เหลือวันแม่ลูกพร้อม  พักตร์กัน สั้นนอ
โปรดเถิดเทพสวรรค์  ช่วยยื้อ
ขอให้บุตรนี้ทัน    แทนทุกข์  แม่เทอญ
ท่านพบสุขทดมื้อ   เหนื่อยสร้างลูกยา

แม่จ๋าแม่ลูกแม้  หมองธรรม
หากแต่ลูกยังจำ แจ่มแจ้ง
อ้อมกอดแม่เพลงพรำ  คอยกล่อม
ทั้งอาบน้ำปะแป้ง  เป่าป้อนข้าวปลา

ขอสัญญายกฟ้า   เป็นพยาน
จักตอบแทนแม่นาน กว่าฟ้า
เลือดทุกหยดท่านทาน ชุบชีพ ลูกนอ
สรรพสุขลูกเพียรกล้า   มอบให้แม่คืนฯ(๔๗๖)

(ขอเทิดทูนพระคุณของแม่ทุกท่านเนื่องในวันแม่ครับ)

 
 

[panthong.kh]

วันแม่หวนอีกครั้ง   ยังจำ
ข้าวที่ป้อนเป็นคำ   ลูกนี้
ยังซาบซ่านหวานล้ำ  หยาดหยด
เกินจักหาใดชี้   เอ่ยอ้างแทนนา(๔๗๗)

หากแม้นแม่อยู่รู้   เรื่องราว
ฟ้ามืดมิดคงพราว  แจ่มฟ้า
ยามเจ็บป่วยทนหนาว  แม่กอด
อบอุ่นใดในหล้า   ไขว่คว้าไม่มี(๔๗๘)

สิบสองมองแต่เถ้า   ธุลี
แม้ผ่านผันพันทวี    ยังสู้
ด้วยคำสั่งสอนมี     ของแม่
ฝังจิตคิดกอบกู้     สิ่งแท้ควรจำ(๔๗๙)

ระลึกถึงแม่นี้    ทุกวัน
อาทิตย์จวบถึงจันทร์  ไม่เว้น
แม่สถิตย์ในใจฉัน     ทุกเมื่อ
ขอแม่จงอย่าเร้น  อยู่ด้วยลูกเทอญ(๔๘๐)

[Prapacarn ❀]

    นวลแสงทองส่องฟ้า      อำไพ
ครวญคิดถึงคนไกล         ก่นเศร้า
ฝากลมห่มห้วงใจ         เพียงอุ่น
ใครหนึ่งยังคอยเฝ้า         ฝากห้วง คนึงฝัน (481)
 
แซม