ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[หนามเตย]

กาลไม่เปลี่ยน

วันเวลาผ่านพ้น  ยาวไกล
หูแว่วยินเสียงใคร  ขุ่นข้อง
พรรณาว่าหัวใจ  หมองหม่น
มาด่วนตัดใจต้อง  แต่นี้ ทุกข์นาน (๓๙๒)

.................................

หรือทำเป็นไม่รู้  ยังรัก
ยากที่ใจจะหัก  สุดกลั้น
รักเก่ายังฟูมพัก  รักมั่น   
จากแค่กาย-ใจนั้น  แน่แน่ว รักเดียว (๓๙๓)

ยามจากยากแน่แท้  ทำใจ
ทุกข์ที่เปรียบเทียบใด  ไม่รู้
มองหาไม่มีใคร  ขมขื่น
รักที่อดทนสู้  ส่อเค้า หนาวทรวง (๓๙๔)     
   

emo_19หนามเตย

[panthong.kh]

ยินสำเนียงแว่วซึ้ง        ตรึงใจ
คนที่อยู่แดนไกล          เอ่ยอ้าง
น้ำคำฉ่ำฤทัย              หวานหยด
แม้อยู่เดียวอ้างว้าง        อย่าร้างแรมรา(๔๒๒)

ถึงอยู่ไกลฟากฟ้า         กั้นกลาง
รักบ่มีจืดจาง               ยิ่งแล้ว
ฝากข่าวส่งว่านาง         ยังห่วง
รอรับกลับใจแป้ว          จักแห้วไหมเธอ(๔๒๓)

อย่าให้ฉันพร่ำเพ้อ        รัญจวน
จิตยิ่งคิดเรรวน            หม่นไหม้
อกเดาะเพราะกำสรวล    อาจดับ  ดิ้นนา
หากหมดรักแล้วไซร้      รีบให้บอกมา(๔๒๔)

หากรักฉันดั้นด้น         มาเจอ
ฝากผ่านลมละเมอ       อยู่ได้
จิตเจ็บเหน็บหนาวเออ   ไหวหวั่น
รีบหน่อยหนาอย่าไร้      ซึ่งน้ำใจจริง(๔๒๕)
[/url[/font][/size][/color]

]       

[toshare]

....จวบจนวัยหนุ่มน้อย...........สาวใส
ผิวผ่องผุดยองใย..................รุ่นแล้ว
กายกระชับเต่งตึงไป..............สะพรั่งร่าง
พลังเปี่ยมรักษ์โลกแพร้ว-........เพริศพร้อมสรรค์สวรรค์ (๔๒๖)

เพริศ [เพฺริด] ว. งาม, ดียิ่ง. !! ระวังผิด !! เพริด [เพฺริด] ก. กระเจิดกระเจิง, เตลิดไป
 
....ครั้นใกล้ผู้ใหญ่แล้ว..............พึงระวัง
คบเพื่อน-รัก/ชิงชัง................อย่าล้น
กระทบตบ/ต่อยตี-พลัง...........ใช้ผิด
จง"เด็กใหญ่"พึงค้น................สืบรู้เลวดี (๔๒๗)

[บูรพาท่าพระจันทร์]

 


พิศพักตร์ลักษณ์ผ่องเพี้ยง                   จันทร์นวล
กายกลิ่นรินอบอวล                              ตรลบฟุ้ง
พักตร์นุชยุดใจยวน                              กายยั่ว นาแม่
สวาทรัญจวนคลุ้ง                                ยากยื้อเรียมทนฯ (428)


 

"  บูรพ์ "

[panthong.kh]

เมตตาจิตก่อเกื้อ                  การุญ
บากบั่นหมั่นแทนคุณ             เที่ยงแท้
ธรรมะก่อผลบุญ                  จริงแน่  นาพ่อ
จงอย่าคิดยอมแพ้                  มั่นไว้ทำดี(๔๒๙)

แม้บางทีที่ได้                  ทำไป
ยังไม่เห็นทันใด                ดอกเจ้า
เปรียบดั่งหว่านเม็ดใน         แปลงผัก
หมั่นรดน้ำเร่งเข้า        จักเฝ้าเติบโต(๔๓๐)

รอเวลาเก่งกล้า               เก็บเอา
เม็ดแก่จัดมัดเข้า             ใส่ไว้
เม็ดลีบบ่ต้องเดา              ทิ้งแน่
เก็บแต่ดีนั้นไซร้         กล่าวอ้างตามความ(๔๓๑)

จึงเชิญชวนพี่น้อง          ทำดี
มุ่งมั่นปั้นชีวี                รี่เข้า
ขืนมัวผลัดวันนี้             อาจแย่
กรรมนั่นมันคอยเฝ้า       แต่เช้ายันเย็น(๔๓๒)
พันทอง

l]

[toshare]

....ศรีแม่พ่อ-จบแล้ว................ทำงาน
คบปราชญ์+มิ่งมิตรหาญ...........ไต่เต้า
มานะมุ่งสืบสาน......................สิ่งถูก...ควรเฮย
รัก-รับใช้ใจเฝ้า.......................ช่วยผู้อยู่เหว (๔๓๓)

[toshare]

....หลีกเลวละโลภได้...............ตั้งตัว
มัธยัสถ์ใช่ตะหนี่กลัว................จ่ายใช้
วันวารอย่าปล่อยมัว.................หัวเปล่า
ควรคิด"เครือข่าย"ไว้...............ปลุก-สร้างสหกรณ์

....ตอน"ตั้งตัว"เหมาะเฝ้า.........เมียงมอง
สืบเสาะหาคู่ครอง...................รักแท้
ประสบตบแต่ง-อย่าลอง...........เลือกอยู่
ความรักเมตตาแล้..................จักค้ำรักนิรันดร์ (๔๓๕)

ประสบ ก. พบ, พบปะ, พบเห็น.
ประสพ [ปฺระสบ] น. การเกิดผล.
ตบแต่ง ก. ทําให้งาม; จัดให้ลูกมีเรือนตามประเพณี
ตกแต่ง ก. ประดับ, ปรุงจัดให้ดี, ทําให้งาม.

[toshare]

ใกล้ชิด-ดูถูก......familiarity-breeds-contempt

....อยู่กันนานเข้า-มัก...............ยินเสียง
บ่นด่า/ตุ้บตั้บเคียง....................ค่ำเช้า
เคารพ-รักอย่าเพียง.................พร่ำกล่าว
ใกล้ชิด-ดูถูก ! เศร้า...............รักต้องมีธรรม (๔๓๖)

[toshare]

....ใกล้ค่ำลับแล้วชีพ...............คำนึง
สงบจิตสอบสิ่งพึง...................กอปรแล้
ต้วมเตี้ยมเฉียดขาดผึง.............ควรรีบ...แล้วนา
ปันแบ่งมิท้อแท้......................ละสิ้น"ตัวกู" (๔๓๗)

กอปร [กอบ] ก. ประกอบ.
กอบ ก. เอามือ ๒ ข้างรวบสิ่งของเข้ามาจนนิ้วก้อยของมือชิดกันแล้วยกขึ้น.
 น. เรียกของที่กอบขึ้นครั้งหนึ่ง ๆ ว่า กอบหนึ่ง ๆ

[panthong.kh]

ตะวันใกล้ค่ำแล้ว          ใจหาย
นกผกผินบินกราย          เลี่ยมแล้
ขอบฟ้าเรื่อเบื่อหลาย      หดหู่
มองมืดมนท้อแท้           ค่ำนี้วังเวง(๔๓๘)

พระพายโชยฉ่ำชื้น         ชีวา
สดชื่นตื่นเต็มตา          ยิ่งแล้ว
หยุดร้อนผ่อนกายา       หายหม่น
เก็บกดหมดคลาดแคล้ว   แต่นี้คงคลาย(๔๓๙)
พันทอง

[panthong.kh]

แสงทองทาบขอบฟ้า             รำไร
แดดอ่อนเห็นแต่ไกล              รุ่งเช้า
ไม่นานนักเมฆไหล               มาปิด
เปรียบดั่งชีวิตเศร้า              มืดเฝ้าดับลง(๔๒๐)

พายุพัดสนั่นท้อง               นภา
ต้นไผ่ไหวสั่นมา                ยิ่งแท้
จ้องมองบนเวหา               ดำมืด
เหมือนจิตใจคนแพ้            บ่แคล้วอกตรม(๔๒๑)

[toshare]

....เมืองใดในประเทศแกล้ว......กล้าหาญ
เลื่องชื่อระบือนาน..................อ่านรู้
สัตว์ร้ายไล่รุกราน...................ฤๅหวั่น
ง่ายง่ายทายเถอะผู้.................ชอบสู้ศึกสมอง

รุกราน ก. ล่วงลํ้าเข้าไปก้าวร้าวระราน เช่น ถูกข้าศึกรุกราน.
ราญ, ราญรอน ก. รบ เช่น นักเลงเขาไม่หาญราญนักเลง. (๔๒๒)

[panthong.kh]

หิวตาลายไม่รู้                เป็นไร
หิวจับจิตจับใจ               แน่แล้ว
อยากกินนักทำไง            ดีเล่า
น้ำย่อยไหลไม่แคล้ว         กัดท้องทะลวง(๔๒๓)

กลิ่นต้มยำไก่บ้าน           ลอยมา
ผสมกับกลิ่นกัญชา         แน่แท้
ฉันเห็นเช่นนั้นนา          จึงเอ่ย
กลิ่นยั่วยวนชวนแพ้        เหลือบแล้มองตาม(๔๒๔)

เดินอีกหน่อยค่อยคล้อย      คอยมอง
ตาจ่ออยู่กับฟักทอง          เลี่ยมแล้
อยากกินแต่หัวหมอง         ใจหม่น
จึงจักหาทางแก้              ข่มไว้ใจตน(๔๒๕)
พันทอง

[toshare]

....เมืองใดได้ชื่อไร้..............ทุกข์ตรม
เจิดจรัสแสนสุขสม...............สุดฟ้า
แต่แท้ล่มจ่อมจม..................ออกบ่อย
น้ำเรื่องรัฐ-โคลงท้า..............เพื่อนแก้ปริศนา

ออก ๓ ก. ทําให้ปรากฏ; เป็นกริยาช่วยหมายความว่า รู้สึกว่า (๔๒๖)

[หนามเตย]

ยินเสียงคุณพันบ่นไว้    หิวหา
เสียงที่ตามสายมา   ว่าไว้
ตาลายใช่จริงหนา   เห็นอยู่
รีบรี่เร็วหาให้   ไม่ช้า เห็นใจ
         (๔๒๗)
รีบนำมายื่นให้   หลากหลาย
ขออย่าทำตาลาย   เหนื่อยล้า
อาหารที่มากมาย   หยิบยื่น
หอมกรุ่นคิดเองอ้า   กลิ่นนั้น กัญชา  
        (๔๒๘)

 หนามเตย  

[panthong.kh]

หอมรวยรินกลิ่นนั้น                ต้นเตย
หอมกระไรทรามเชย               กลิ่นเจ้า
เพียงเดินผ่านนะเอย              อิงแอบ
แทบจักซบอกเข้า               แอบเย้าความหอม(๔๒๙)

นำต้นเตยตัดต้ม                 เป็นยา
เติมแต่งน้ำตาลมา             เล็กน้อย
สีเขียวอ่อนนำพา              อยากดื่ม
ดับกระหายเหงื่อย้อย          สดชื่นทันใด(๔๓๐)

นำไปบดใส่น้ำ               ขนม
เหยาะหยิบแล้วจึงชม        เล็กน้อย
ลอดช่องใช่ลูกอม            ที่กล่าว
กินจับจิตใจข้อย         อร่อยแท้แม่คุณ(๔๓๑)
พันทอง

[toshare]

....................ผู้รับใช้
                              
....นางใดในโลกหล้า..........ไป่ทะนง
กอบกิจจิตประสงค์.............เทิดไท้
ทุกข์เจ็บชีพดำรง...............ต้อยต่ำ
แบบอย่างผู้รับใช้...............เยี่ยงนี้ทำเทอญ (๔๓๒)

[ปู่ริน]

     วัฒนธรรมล้ำค่า                         รุ่งเรือง

คิดค่าควรนามเมือง                      ชื่อก้อง

มวยไทยชื่อลือเลือง                       งามเด่น

การแต่งกายนั้นต้อง                       รักษ์ไว้ตลอดกาล   (๔๓๓)

     นมนานการกราบไหว้                    แก่กัน                 

มักทักทายสัมพันธ์                            นอบน้อม

ด้วยความรักแบ่งปัน                           แน่วแน่

ประเทศไทยห้อมล้อม                         ยั่วยิ้มทั่วไทย  (๔๓๔)

                                                ริน ดอนบูรพา
                                                     ๒๔ ก.ค. ๕๕   

[toshare]

...แนวเรื่องแปลกใหม่ข้า.......ชื่นชม
โปรดเร่งร่ายให้สม...............รอบรู้
ปล่อยโดดเดี่ยวข้าตรม.........ขมขื่น
หยดหนึ่งน้ำนี้-กู้..................ตื่นสู้อีกหน (๔๓๕)

[panthong.kh]

ครืนครืนน้ำตกต้อง       แผ่นหิน
ไหลเอื่อยเฉี่อยลงดิน    ชุ่มชื้น
เจ้านกหนึ่งจึงบิน         โบยโบก
โผนผกตกคละครื้น        ทั่วท้องพนา(๔๓๖)


ใสเย็นแลเด่นน้ำ          ในหนอง
ลงเล่นกลับขนพอง       ตื่นตั้ง
จำใจจักผยอง             คงแย่
ปลิงเกาะจนกระทั้ง       วิ่งร้องโวยวาย(๔๓๗)

มองกอกกรกแท้          น่ากลัว
สูงเสียดเกือบท่วมหัว    ตรงหน้า
แมลงปอร่อนสลัว        ใกล้ค่ำ
ฟ้ามืดมิดสนิทหล้า       เร่งเข้ารีบจร(๔๓๘)
พันทอง