ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[toshare]

แหละนี่คือ น้ำใจดีๆ ที่เพื่อนบ้านกลอนฯ มีต่อกัน ขอชื่นชมครับ

....เรียนทุกวัน ตื่นเช้า      ฉันแสน สุดเซ็ง
อยากเก่ง จึงฮำเพลง        เร่งเร้า
วันหยุด ย่อม สังสรรต์       จนค่ำ เลยนา
สุดที่จะเมื่อยล้า ตื่นขึ้น      มาเพลีย (๓๗๔)

panthong.kh 08 มกราคม 2012, 11:01:pm

....เซ็งเปิดเรียนทุกเช้า          วันจันทร์
ฝืนตื่นก่อนตะวัน                   ส่องหน้า
คืนอาทิตย์สังสรรค์                ดึกดื่น
สุดที่จะอ่อนล้า                     ตื่นขึ้นไปเรียน (๓๗๕)

BangPlaMa 09 มกราคม 2012, 08:57:am

ขอบคุณค่ะ 
ชอบมากเลย 
แอบคิดว่ากลอนตัวเองแปลกๆ อยู่ แต่หาทางแก้ไม่ได้ซักที

?'~?.•*ลูกกวาด*•.?~'?  09 มกราคม 2012, 06:17:pm

[panthong.kh]

โรคกายที่ว่าร้าย               รุนแรง
อาจเกิดฤทธิ์สำแดง           เดชได้
โรครักมักเปลี่ยนแปลง         ตามกฎ
ขืนประมาทแล้วไซร้            อาจต้องระทม(๓๗๖)

ยามรักจงหมั่นเฝ้า              รักษา
อย่าบ่นมากจักพา              หม่นไหม้
คอยค่อยพูดค่อยจา          กันเถิด  นาพ่อ
อย่าวู่วามห้ามไว้             สงบแล้วจึงควร(๓๗๗)

[panthong.kh]

ฝนตกพรำฉ่ำฟ้า             มาดิน
เช่นดั่งดังเมฆินทร์               ร่ำไห้
มืดมนหม่นถวิล               ยามยาก
ตกกระหน่ำแล้วไซร้          อาจได้พายเรือ(๓๗๘)

สงสารเด็กเล็กน้อย           เดินมา
เปียกหมดคราบน้ำตา         อาบแก้ม
เดินพลางต่างอุรา             ไหวหวั่น
ฝนตกอกแต่งแต้ม            แต่ร้องครวญคราง(๓๗๙)

โอ้ฝนเอยหยุดบ้าง             เป็นไร
เจ้าบ่เห๋นจิตใจ                เด็กน้อย
เขาหนาวเหน็บฤทัย          ใคร่บอก
หากต่อตกไม่คล้อย          เด็กน้อยต้องทน(๓๘๐)

[กามนิต]

(เขียนเรื่อยเปื่อย)

        ลองเขียนโคลงสี่บ้าง               สักบท    (หลายบท)
เขียนอย่างครูกำหนด                       เก่ากี้
เพียงคำบ่หยาดหยด                        สูงค่า
เพียงแต่งจากใจนี้                            สู่ผู้พึงเห็น ฯ

        เป็นโคลงเรียบง่ายให้                 หอมคำ
เย็นแก่ตาใจจำ                               แอร่มลิ้น
เพลินโสตรื่นรสสำ-                          ราญกล่อม   ใจแม่
พอชื่นชีพดีดดิ้น                              ดื่มรู้บางธรรม ฯ

        นำเศร้าบ้างสุขบ้าง                 มาเขียน
จังหวะแล้วแต่เวียน                         เวี่ยไว้
สาระใช่จะเอียน                              เอาออก
อาจหน่อมแหน้มบ้างให้                   โลกร้อนผ่อนคลาย ฯ

        ตายแล้วคงไม่ได้                   เขียนโคลง
คงแย่นอนในโลง                           อุดอู้
ฉะนี้จึ่งอย่าโกง                             ชีวิต
สนุกเล่นจักเรียนรู้                          เร่งสร้างทางฝัน ฯ

        วันนั้นวันนี้อย่า                      ผลัดไป
ลิขิตชีวิตใน                                  แบบรู้
เกิดมามิมีอะไร                              ติดร่าง  มานา
ยามจากฝากดีสู้                            สลักไว้ดีงาม ฯ
       
        ความรักมอบแก่ผู้                   ควรรัก
รักโลกควรประจักษ์                        โลกสร้าง
สำนึกหน่อยใช่สัก                          แต่พูด
มีรับมีให้บ้าง                                 รักนี้ยืนยาว ฯ

        คราวห่างใจจึ่งรู้                    รอยใจ
ทำวูบวูบไหวไหว                           ระหว่างนั้น
ระหว่างหนึ่งอยู่หนึ่งไป                   ไกลห่าง
บางอย่างมากระชั้น                       เร่งให้คิดถึง ฯ

        รำพึงฟุ้งซ่านแล้ว                 ได้อะไร
ชีวิตก็เป็นไป                               อย่างนี้
โลกหน้าโลกไหนไหน                   ไม่ต่าง   กันแฮ
เขียนร่ำรำบายชี้                          ชื่นฟ้าชื่นสวรรค์ ฯ

        จรรโลงโคลงหล่อเลี้ยง          อารมณ์
ทุกข์สุขหอมหวานขม                     จัดแจ้ง
อาจฝากคิดคมคม                         ควรสู่   โลกเอย
สรรค์สุขบ่รู้แล้ง                            แหล่งหล้ามหาศาล ฯ

        บันดาลงามแห่งร้อย-             กรองเฉลย
รินรสสุนทรียะเผย                          แผ่หล้า
อย่ามัวนิ่งอยู่เลย                           มวลมิตร
มาลิขิตโคลงท้า                            ทั่วแคว้นแดนสยาม ฯ (๓๙๐)

กามนิต - ๑๒ ก.ค.๕๕

 

[toshare]

............แข็ง อ่อน กลม เหลี่ยม

....แข็ง...แกร่งแรงร้อนดุจ.........สุริยา
อ่อน......ดั่งแสงจันทรา............ค่าล้ำ
กลม......กลืนปรับชีวา..............ควรเหมาะ...มั่นนา
เหลี่ยม...จิตคือธรรมค้ำ.............ส่งให้สุขสันต์ (๓๙๑)

....แข็ง...ขันใช่กระด้าง.............น่าชัง
อ่อน......สุภาพได้ดั่งหวัง..........สุขล้น
กลม......เกลียวเพิ่มพูนพลัง.......สำเร็จ
เหลี่ยม...ตัดกิเลศพ้น...............สงบแท้แน่นอน

(บทหลังนับแล้วครับ)
โคลง ๒ บทนี้ แต่งประกอบภาพ คณิตศิลป์ ครับ

ภาพเป็น ในวงกลม มีรูปเหลี่ยม ในเหลี่ยม มีกลม
(ทำนอง หยินหยาง มีดาวแฉก ในดาวแฉก มีหยินหยาง)
สีที่ใช้ เหลี่ยม ใช้สีโทนร้อน กลม ใช้สีโทนเย็น
 
(อยากให้เพื่อนรู้สึก อินๆ หน่อยนะ   ผมรู้สึกถึงได้แน่ๆ)

[panthong.kh]

ใจแข็งแรงแกร่งแท้        ดังหิน
น้ำหยดรดราดจินต์         ทนได้
หากอ่อนดั่งคำยิน           ยั่วเย้า
แข็งขื่นขมตรมไหม้         เจ็บแท้ใจเรา(๓๙๒)

อ่อนน้อมยอมอยู่ใต้         บัญชา
อย่าข่มเหงนักนา          จักช้ำ
ทนได้ถึงอุรา                หมองหม่น
หากว่าฉันกลืนกล้ำ         ต่อด้านบานปลาย(๓๙๓)

[ไร้นวล^^]

ใครร้ายร้ายเริ่มร้าย       จากใน  ใจนอ
คิดขุ่นตั้งต้นไป           ต่อตื้อ
โป้ปดพจน์เหลวไหล      เริงกล่าว
พล่อยผลิกริยาดื้อ         ด่างร้ายขยายผล

คนเราควรหยุดล้วน      คิดหมอง
เมื่อรากแก้วระหอง       หย่อนต้น
เมื่อผลสุกพิษพอง       พลอยป่วน
ใจหม่นแกล้งดีข้น       ปิดเม้มแพลมเสมอฯ(๓๙๕)            

[toshare]

.........................ไข่ กับ ไก่

....ไข่กับไก่ ข้อถก..............มานาน
อะไรเกิดก่อน? ใคร่วาน.........สรุปด้วย
ปัญหาโลกแตก! พาล...........ชวนทะเลาะ...แน่ฤๅ
ขอหลัก หวังก่อนม้วย...........รับรู้เหตุผล

..........................ไข่ กับ ไก่ ๒

....ก (ไก่) ก่อน ข (ไข่) ใช้ถก..............มิควร
E (Egg) ก่อน H (Hen) ใช่ยวน..........อาจอ้าง
“มีไก่ จึ่งไข่” ชวน.............................หลงผิด
ปลา/นก ธรรมชาติสร้าง.......................ไข่ได้เหมือนกัน

..........................ไข่ กับ ไก่ ๓

....พิศดูธรรมชาตินั้น................หลากหลาย
เร้นลับสลับ สี กลิ่น กาย............แต่งแต้ม
ล้วนสานสืบคลี่คลาย.................จากปกติ...ง่ายเฮย
เริ่ม หนึ่ง รวม เฉิดแฉล้ม.............จากน้อยสู่หลาย (๓๙๖)

๒ บทบน นับแล้วครับ ลงเพื่อต่อเนื่องครับ

[toshare]

................มุมในสามเหลี่ยม

....มุมในสามเหลี่ยมรู้..........เรียนมา
“ร้อยแปดสิบ” องศา...........แน่ไซร้
จริงแท้อย่างไรหนา............วานบอก
ฤๅมากน้อยกว่าได้..............ช่วยแจ้งเงื่อนไข

................มุมในสามเหลี่ยม ๒

....สรรพสิ่งในโลกหล้า...............หลากทรง
อาจวาดขีดเขียนลง....................แผ่นพื้น
ผองเราต่างดำรง.......................บนโลก(นูน)...นาเพื่อน
สิ้นชีพสุดพลิกฟื้น......................ฝากไว้ในธรณิน(เว้า) (๓๙๗)

บทแรก นับแล้วครับ ลงเพื่อต่อเนื่องครับ

[toshare]

.................เสื้อ ชาย-หญิง

....เดิมธรรมเนียมช่างเสื้อ..........ปฏิบัติ
"แบบ" แบ่งชายหญิงชัด..........ระบุได้
เดี๋ยวนี้ “เร่งรีบจัด".................จึ่งยาก...แยกเฮย
แต่ "ต่าง!" สังเกตให้..............ถี่ถ้วนจักเห็น (๓๙๘)

....เป็นสิ่งใด "ต่าง" ให้............เห็นกัน
ขอเพื่อนอย่าหนีพลัน................ปล่อยบ้า
ปริศนาแต่งดุจยันต์...................กันเพื่อน
ตอบหน่อยอย่าให้ข้าฯ...............เปลี่ยวเศร้าเหงาทรวง (๓๙๙)


มัวแต่ไปซิ่งจับพวกอู้งาน (ฉันท์๑๐๐๐บทไม่ไปแต่ง) 555
แถมแอบไปถามตอบจดหมาย (อู้เอง 555) เลยแต่งเสร็จช้า
อภัยด้วยๆ

แล้วช่วยตอบปริศนาหน่อยเถอะครับ

[toshare]

..............อักษรใด

....อักษรใดแปลกแท้.........ให้ทาย
ชี้ช่วงเกิดตราบตาย...........ชัดแจ้ง
อาการย่างเยื้องกราย.........บอกบ่ง
สามสี่สิบ*อย่าแกล้ง-.........บ่รู้เลยหนา (๔๐๐)


* รีบๆ มาเพิ่มเติม เดี๋ยวเข้าใจผิดว่า เป็น "อายุ" 555

หมายถึง "ตัวอักษรไทย" ครับเพื่อนๆ แค่ ๔๔ ตัวเอง ทายหน่อยๆ 555

[panthong.kh]

อยากตอบจังหยั่งรู้        การเดา
หัวขี้เลี่อยหนอเรา        ยากแท้
ภาษายิ่งอ่อนเขลา       จึงหยุด
ไม่อยากฝืนกลัวแพ้      รีบแก้เฉลยที(๔๐๑)

รีบรีบเข้าอย่าให้          คอยนาน
มิได้ขู่หรอกอาจารย์      อย่าช้า
ขืนตุกติกอาจพาล       เป็นแน่  นาพ่อ
หากจักให้กล้ากล้า      รีบเข้าเร็วพลัน(๔๐๒)

ขืนไม่เฉลยค่ำนี้         ไม่นอน
จักนั่งจมคอยออน         ถึงเช้า
หากอยากจักให้นอน     รีบเร่ง  มาแฮ
แก้จัดการไขเข้า        ที่นี้คงคลาย(๔๐๓)

[toshare]

................อักษรใด ๒

....คุณพันเอ๋ยโจทย์นี้............ง่ายจริง
ใบ้หน่อยแล้วอย่าประวิง.........แต่งสู้
ใช่ "สูง-ต่ำ" อ้างอิง.............แบ่งกลุ่ม
แลเพื่อนผู้รอบรู้...................เร่งร้อยโคลงเฉลย (๔๐๔)

[panthong.kh]

ขอตอบมาอย่างนี้          นะเออ
ยี่สิบสี่ตัวเสนอ             กล่าวอ้าง
อักษรต่ำไหมเธอ           วานบอก
รีบเฉลยอย่าร้าง           ตอบแล้วไปนอน(๔๐๕)

อีกเก้าตัามั่วได้               ดังใจ
อักษรกลางวางไว้            แต่นี้           
ถูกหรือผิดจักไม่             เอื้อนเอ่ย
ขอแต่เพียงเพื่อนซี้         ที่ได้แนะนำ(๔๐๖)

อักษรสูงส่งให้               ไปดี
สิบเอ็ดเสร็จอย่าหนี         หม่นไหม้
ใช่หรือเปล่าเขามี            ทีท่า
บอกออกแจ่มแหล่มไซร้     ดั่งได้เงินทอง(๔๐๗)

[บูรพาท่าพระจันทร์]

สองคนยลแต่งถ้อย                 เชิงประชัน
หญิงหนึ่งรุกโรมรัน                  เก่งกล้า
วางโคลงต่อแต้มสัน                สีเพิ่ม พูนเฮย
สืบทราบกาพย์โคลงท้า            ทาบไว้ยงยืนฯ (408)



 
"  บูรพ์ "

[panthong.kh]

มิเก่งกาจขนาดนั้น             อย่าชม
เพียงเพิ่มพูนคำคม             แต่งแต้ม
มีบ้างที่มัวงม                   ขมขื่น   นาพ่อ
จำจักหาค้นแฟ้ม               แหล่งชี้แนะนำ(๔๐๙)

อยากอนุรักษ์เก็บไว้            ลูกหลาน
แม้จักเนิ่นจักนาน               ไม่แพ้
คอยแงะแกะซมซาน            เติมต่อ
กว่าจะได้โคลงแล้               เหนื่อยแท้ทนเอา(๔๑๐)

พยายามสำเร็จได้               ดังใจ
อย่าพะวงหลงลืมไป            แต่นี้
รีบรีบเร่งเร็วไว                  ช้านัก พ่อเฮย
อาจเป็นข้อบ่งชี้                เร่งให้ทันการ(๔๑๑)

[ไร้นวล^^]

คำขานหวานแว่วพริ้ว   สยิวใจ
แม้ห่างร้างแรมไกล    ฟากฟ้า
เสียงโทรฯส่งทรวงใน  แนบอุ่น
ออมเก็บรอมริบคว้า  ค่าใช้โทรถึง

พี่จึงจ้องสอบสู้   โทเฟิล(toefl test)
ถ้าผ่านโอกาสเหิน  ย่อมคุ้ม
หวังกรีนการ์ดพาเดิน  ทางสู่  น้องแล
ก่อนจุดนั้นพี่กลุ้ม   หมดแล้วเงินไป สมัครนาฯ

[panthong.kh]

................อักษรใด ๒

....คุณพันเอ๋ยโจทย์นี้............ง่ายจริง
ใบ้หน่อยแล้วอย่าประวิง.........แต่งสู้
ใช่ "สูง-ต่ำ" อ้างอิง.............แบ่งกลุ่ม
แลเพื่อนผู้รอบรู้...................เร่งร้อยโคลงเฉลย

เฉลย
เล็ก เตาะแตะ , โต เต่งตึง  , เฒ่าก็ ต้วมเตี้ยม แปลกเนาะ

[toshare]

..............อักษรใด

....อักษรใดแปลกแท้.........ให้ทาย
ชี้ช่วงเกิดตราบตาย...........ชัดแจ้ง
อาการย่างเยื้องกราย.........บอกบ่ง
สามสี่สิบ*อย่าแกล้ง-.........บ่รู้เลยหนา
----

....คืบคลาน จนได้ที่........เริ่มเดิน
เตาะแตะสิข้าเพลิน..........อยากรู้
จรลีรี่เร็วเกิน..................ล้มคว่ำ
ไป่ย่นย่อท้อ-สู้...............พี่ป้าควรเลียน

เลียน ก. เอาอย่าง, ทําหรือพยายามทําให้เหมือนหรือคล้ายคลึงกับแบบอย่าง

....เพียรพูด-รู้เรื่อง-ได้...........เวลา
เบื่อเบื่อคิดคบหา................เพื่อนพ้อง
ติ๋งต่างแต่งเรื่องมา..............เล่นสนุก
สมมติ สิสอดคล้อง.............ปราชญ์ชี้-ฝึกฝน (๔๑๕)

ติ๋งต่าง ก. ต่างว่า, สมมุติว่า, ตีต่าง ตี๊ต่าง หรือ ตี๋ต่าง ก็ว่า.

บทแรก นับแล้วครับ
* อย่าเข้าใจผิดเป็น "อายุ" นะ555 ผมหมายถึง "ตัวอักษรไทย" ครับเพื่อนๆ 555

[panthong.kh]

ฝนโปรยปรายมืดฟ้า              มัวดิน
อกหักรักโบยบิน                  หมดแล้ว
คลืนคลืนคลื่นยลยิน             หนักหน่วง
โอ้อกฟกช้ำแห้ว                 บ่แคล้วคลาดคลา(๔๑๖)

อสุนีบาตฟาดเปรี้ยง             ลงมา
ดึกดื่นตื่นผวา                    หม่นไหม้
รีบคว้าไขว่หมอนหนา          มากอด
เจ็บจิตคิดแล้วไซร้            หลบเร้นวางวาย(๔๑๗)

เสียงอึ่งอ่างต่างร้อง           ระงม
กบเขียดเบียดกันขรม         ห่มห้อม
ฟังเซ็งแซ่แค่ลม              ซมซ่าน
หนาวอกสะทกล้อม           กล่อมท้องทุ่งนา(๔๑๘)
พันทอง