ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[toshare]

โคลงสามสุภาพ
 
….เยาวชน คนหนุ่มสาว……….เธอคือดาว เด่นฟ้า
ปลอบจิต ผู้อ่อนล้า……………..ฮึดสู้ ชีวี
 
….ทุกข์ที่ ท่วมท้นกาย…………เพียงหมาย เธอแก่กล้า
รุกร่วม มิชักช้า…………………..ฝ่าพ้น พงหนาม
 
….ทนถูกหยาม เหยียบจม…..…สุดขื่นขม จักท้า
เธอมั่น มิหนีหน้า………………….พละพร้อม เผด็จพาล
 
….สราญล้น พ้นพรรณนา….....มรรคาเธอ เลิศล้ำ
มรรคแปด คือธรรมค้ำ…………..ฉุดหล้า รอดภัย


โอ้ โคลงนี้ แต่งเพื่อเด็กๆ เพื่อเขาจะเป็นดาวดาราจรัสไสว

แต่ก็ยอมรับครับ ต้องแต่งเพื่อให้กำลังใจตนเอง  ให้มั่นหวังในตัวเด็ก 

น่าห่วงพวกเขาจริงๆ

[panthong.kh]

ยามจนทนกัดก้อน     เกลือกิน
เค็มนักจักชาชิน       กิ่นได้
จำหักจิตถวิล          ไหวหวั่น
เพียงว่าเกลือเกลือนั้น  เค็มแท้ใดปาน(๒๒๗)

มีรสหวานป่านนี้    คงคลาย
หวานซ่านตาลมิวาย  หมดต้น
ขมขืนขื่นใจกาย      กินต่อ
เหลือแต่ตอตาลพ้น  แต่งแต้มตาวตาล(๒๒๘)

เกลือเจือตาลซ่านซึ้ง   ตรึงใจ
เกลือบ่เหมือนตาลใด    แน่แท้
หากเกลือไม่เค็มไป      ดังว่า
คงไม่หาทางแก้      ว่าแพ้ทางเกลือ(๒๒๙)

[กามนิต]

หวานหวานมักหยดพร้อม                  ยาพิษ
ลิ้นแตะผ่านเพียงนิด                         ชีพม้วย
เค็มเค็มเหงื่อเตือนจิต                        จึงกระจ่าง
ครองชีพไม่ประมาทด้วย                   สติรู้ทันหวาน  ฯ (๒๓๐)

 

[toshare]

...................................ไข่เสีย

.....ไข่เสียรู้ได้จาก......................กลิ่นขจาย
เหม็นสุดฅนหลีกหาย..................มิช้า
ชื่อเฉพาะชัดความหมาย..............ก๊าซไข่...เน่านา (HNO2)
ก๊าซส่งผลใด-ท้า........................สืบค้นคำเฉลย (๒๓๑)


พอดีฟังวิทยุ ผู้ดำเนินรายการเล่าว่า
รีบๆ จึงตอกไข่จะทอดกิน
โชคร้าย ใบที่สองเสีย เลยอดหมด

ผู้ฟังส่งคำแนะนำไป เลยได้ความคิดครับ

อยากให้เพื่อนๆ ทายครับว่า เขาแนะให้ตรวจไข่อย่างไร

[panthong.kh]

ฝนตกหนักแน่แท้   จริงเอย
กลัวจักท่วมจังเลย  ป่นปี้
ฝนตกหนักนักเหวย   เลยแย่
ทนเปียกปอนตอนนี้  ก่อนสิ้นฝนพรำ(๒๓๒)
พันทอง
 

[ไร้นวล^^]

สงสัยตกรอบแล้ว   อังกฤษ
เพลงเตะเลี่ยนแผลงฤทธิ์     ร่ายจ้วง
กองหน้าน่ะฟอร์มผิด   แผกแปร่ง
รูนี่ยิ่งทอดห้วง    แห่งห้าวดาวอสูร(๒๓๓)

[สุวรรณ]

อิตาลีเร่งแล้ว                  แรงบอล
โถมถั่งบาทจร                 ต่อก้าว
หวิวใจหวั่นบางตอน        โดนบุก รุกเฮย
ใจจ่อกลัวใจร้าว              เพี่ยงพล้ำเสียขวัญ


กองทัพอัซซูรี่ สู้ สู้

[panthong.kh]

อิตาลีเร่งแล้ว      ดีเอง
อังกฤษจิตวังเวง  ด่าวดิ้น
ตกรอบบ่มีเกรง    เลยแย่
คงหมดโอกาสสิ้น แต่นี้ซึมเซา(๒๓๔)
พันทอง
 

[toshare]

….เคยคุ้นอำนาจใช้…….….จึ่งผยอง
กลกบในบึงหนอง…………..ว่ากว้าง
พลังประชา! สิตริตรอง….…เฉกสมุทร
กล้าแกร่งถั่งโถมมล้าง….….สยบสิ้นโฉดอธรรม (๒๓๖)

[panthong.kh]

คิดถึงเธอค่ำเช้า     ครวญหา
นอนอยู่เพียงเอกา   หน่ายแท้
ขอพบเพื่อคุยหนา   สักหน่อย
รอจ่อจดหมดแหล้    กี่เที้ยว เทียวตาม(๒๓๗)

ตื่นมาออนอ่อนซ้อม   หรือไร
เธอจึ่งคิดผลักไส    อย่างนี้
ฉันอุตส่าห์มาไว      รีบตื่น
กลับไม่เห็นหลบลี้   เช่นนี้เป็นประจำ(๒๓๘)

คนรอคอยค่อยคล้อย   หมดแรง
นอนบ่นจนตาแดง    ค่ำเช้า
รักเธอบ่แคลบแคลง   ดังกล่าว
คอยจ่อมจมตรมเศร้า  ตราบฟ้าดินสลาย(๒๓๙)
พันทอง

[toshare]

พระประสงค์ขอข้า.....รับใช้มั่นเสมอ


....ยามตกต่ำเจ็บไข้......พระพร
ตั้งสติเร่งสวดวอน..........ค่ำเช้า
มั่นใจเมื่อจากจร...........ลาโลก
พบพระสร่างโศกเศร้า......รอดพ้นพิบัติสุม

....ยิ่งกลุ้มยิ่งบ่นซ้ำ.......อันตราย
พรพระจักห่างหาย.........มิช้า
ตั้งจิตมอบเจ็บตาย.........ในหัตถ์...พระเฮย
พระประสงค์ขอข้า..........รับใช้มั่นเสมอ (๒๔๑)

[toshare]

โคลงสองสุภาพ
 
…………………………………ธรรมชาติ พิสุทธิ์ล้ำ
จรุงจิต สิตอกย้ำ…………...โอบเอื้อ คือธรรม
 
………………………………….กรรมใด ใครก่อไว้
กรรมชักนำ ชดใช้……………ชอบ-ร้าย เช่นนั้น….แน่นา
 
…………………………………..ทุกวันวาร หมั่นเฝ้า
ตรองตรึก มวลสุขเศร้า………เกิดได้ เหตุไฉน
 
………………………………….ไยจึ่ง ยังยึด”ร้อน”
ไฟกิเลศ ส่งสะท้อน………..ทุกข์ล้น ปฐพี
 
………………………………….มีมรรคแปด ดับได้
องค์พุทธะ ตรัสไว้…………..ลึกรู้-ปฏิบัติ….เถิดนา (๒๔๖)

[ไร้นวล^^]

จะล้าจะทดท้อ     รอรัก
เพราะกระอึกกระอัก  นุชแกล้ง
จะถีบจะมือผลัก  มิบอก
ยังเร่งยังเร้าแจ้ง   จุกน้องน่ะโลเล(๒๔๗)

[ไร้นวล^^]

เล่ห์ลวงล้วงอกร้าว     รอนรอน
รู้ฤทธิ์ร้ายสายสมร      หลอกช้ำ
พิษร้อยเล่มเกวียนถอน  ฤๅหมด
เจ็บจุกใจกลืนกล้ำ     พี่พร้อมยอมฝืน

ยังยืนกระหยิ่มยิ้ม    ยลนวล- ละออนอ
รักปักยากเรรวน     หล่นได้
เธอสะบัดพักตร์ปรวน  แปรเปลี่ยน
หากพี่มอบรักให้     ไม่ร้องขอคืนฯ (๒๔๙) 
 

[หนามเตย]

ยามหนาวลมห่มผ้า.....หนาวหนัก
ไออุ่นเอยเคยรัก.....ร่วมร้อย
เคยเคียงคู่หนุนตัก.....จักมั่น
ยามที่ลมหวลคล้อย.....พัดให้หนาวทรวง

ยามลาไกลห่างให้....รำพึง
ยากยิ่งยามคิดถึง.....จึ่งรู้ 
นอนหลับไม่ลงจึง.....คงตื่น
หนาวยิ่งใจอุดอู้.....ออดอ้อนรักคืน

หนามเตย

[toshare]

........................ขิงก็ราข่าก็แรง

...."รา" สำนวนว่านี้..................ขอถาม
แน่! ใช่เชื้อราลาม....................โรคไซร้
อธิบายบ่งบอกความ..................สักหน่อย
คือสิ่งใด ? จึ่งใช้......................เปรียบได้เหมาะสม (๒๕๒)

---

ต้น:
   
........เห็นสำนวนทุกครั้ง...............ให้ฉงน
เมื่อเด็กก็สับสน...........................ใคร่รู้
"รา"ไฉนจึ่งเล่นกล.......................ทำตลก
ไยโผล่เบียดท้าสู้.........................ต่อต้านไม่ถอย

........เฝ้าคอยผู้รู้ช่วย....................แจงเฉลย
แต่ก็ยังมิเคย...............................กระจ่างแจ้ง
จึงหวังเพื่อนอย่าเฉย......................ลองบอก...เสนอนา
แม้อาจเห็นโต้แย้ง.........................แต่ให้ปัญญา

---

สายศิลป์ค่ะ:

...............พจนานุกรมว่าไว้..........เรื่อง"รา"
คืออ่อน,น้อยลงหนา.....................สืบแล้ว
(สำนวน)จัดจ้านไป่นำพา...............ละเลิก
ยังบ่ชัด-มิแคล้ว..........................จักต้องสืบถาม

---

...ผองเพื่อนลองสืบค้น..........อัฟริกา
ก่อนคริสตกาลนั่นหนา...........จักรู้
แดนไนล์น่าทัศนา................ทุกเมื่อ
เทพท่านอวยพรผู้.................แวะเข้าเยี่ยมชม

...คมคำซ่อนเพื่อค้น..............สืบหา
พูนเพิ่มเติมปัญญา................อย่าท้อ
"ดูเฉลย-ตอบ"นำมา..............สู่เสื่อม
อุปสรรคอย่าตัดพ้อ................ฝึกให้แกร่งจริง

---
 
หนังสือ "สำนวนไทย"   ผู้แต่ง : ขุนวิจิตรมาตรา (สง่า กาญจนาคพันธุ์)

....ปริศนานี้ได้จาก.............หนังสือ
ขุนวิจิตรมาตรา ระบือ...........รอบรู้
"สำนวนไทย"ชื่อนี้คือ..........ข้าฯอ่าน
วานเพื่อนบ้านกลอนผู้...........มุล้นค้นเฉลย (๒๕๘)

นี่ก็ขออนุญาตลงซ้ำ เห็นว่า "รา" ในสำนวนนี้ น่าสนใจ

[ไร้นวล^^]

ใครเอ่ยอุ้มโอบเจ้า       เกือบปี
ใครเอ่ยเปรียบทาสี      ชีพเจ้า
ใครเอ่ยหลั่งเลือดพลี    พิสุทธิ์
ใครเอ่ยคอยอยู่เฝ้า      ปัดริ้นเหลือบกราย

เธอคลับคล้ายเพื่อนแท้    ยามโศก
เธอคร่ำเคร่งคลายโรค   สร่างไข้
เธอคล่องแคล่วคอยโยก เปลกล่อม
เธออาบเหงื่อรับใช้      ส่งเจ้าเติบโต (๒๕๙)

[toshare]

.........Many Know.......Few Do

....จำนวนมีมาก "รู้"............น้อย "กระทำ"
องค์พุทธะทรงชี้นำ.............เนิ่นแล้ว
มรรคมิใช่จดจำ.................."ปฏิบัติ"
อิทธบาทมั่น แคล้ว.............เสื่อมพ้น หรรษา

....กาลามสูตรชี้ชัด.............แนวทาง
"เขาว่า" คัมภีร์กาง...............ห่างไว้
"ผู้รู้บอก" โชคลาง...............อย่าเชื่อ
สมาธิ "ตื่นรู้"ไซร้.................แน่แท้ทางธรรม (๒๖๑)

[panthong.kh]

เดินดงดอยค่อยรู้    ดงดอย
สักสดลดลงถอย      มากล้น
ยูงยางย่างเหยาะยอย   เคยเด่น
โดนตัดเตียนเลี่ยนพ้น   ขุดค้นไปขาย(๑๖๒)

แดงดงดาษดื่นน้อย      ลงมาก
มีเลื่อยเฉือนฉกฉาก      ทุกข์แท้
ฝักตกแตกแหลกหลาก   ร่วงหล่น
เก็บขบกินอิ่มแปร้       แน่แล้วเคยลอง(๑๖๓)

อีกเต็งรังนั่งต้น      ปีนเอา
ลูกเกี่ยวเขียวแกมเทา    ก่อนแห้ง
เม็ดในแกร่งแข็งเล่า     เศร้าหนัก
กัดต่อพอหน้าแล้ง       จิบเจ้าชอบจัง(๑๖๔)

ตะเคียนประดู่ไม้            แหนหวง
พยุงสาธรกลวง          ยิ่งแล้ว
ชิงชันนั่นทะลวง        มะค่า
อีกมากมายบ่แคล้ว      หมดสิ้นป่าดง(๑๖๕)

[เมฆา...]

                     


           แมลงทับ ฯ

ไพรพงดงป่าติ้ว            เต่งตึง
ยอดแกว่งพระพายคลึง    เคลือบเคล้า
เขียวย้อนอ่อนตองตึง      ตาลตัด
แสงส่องต้องใบเย้า        แย่งแย้งแสงสี......๒๖๖

บินรี่สีส่ายเขี้ยว             เขียววาว
แมลงทับพรั่บพรึ่บพราว       ผาดพร้อม
เกาะเกี่ยวกิ่งใบยาว         หยบนิ่ง
โดดเด่นดุจจุดย้อม         แยกชั้นเชิงชัน.....๒๖๗

ปีกอันอวบอิ่มอ้วน           ชวนชม
งามเนตรเหตุคนคม         คีบคั้น
หมายค่าฆ่าเจ้าตรม         หวังปีก คู่เอย
ประดับประดัดดั้น           ประดิษฐ์ร้อยสร้อยงาม.....๒๖๘

เมื่อความงามเช่นนี้         เป็นชนวน
เร่งเร่าเจ้ากำสรวล          ชีพสิ้น
ชีวาค่าเพียงควร            ซากแค่ นั้นฤๅ
ถูกทับดับดวงดิ้น           ดั่งลื้อชื่อตัว ฯ......๒๖๙