ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[panthong.kh]

หนาวใจจริงยิ่งแท้   นายเอย
หาอกใครกกเกย    บ่ได้
จึงจำจักตัดซะเลย  เอ่ยอ้าง
ถึงไม่มีมิไร้       อยู่ได้สบายแฮ(๑๔๑)

เพียงโอดครวญเล่นเล้น  เย็นทรวง
เจ็บหนักหักรักลวง     ยิ่งแท้
รอนรอนค่อนเคาะกลวง  เก็บกด
ขืนไม่บอกตายแน้     อกนี้คงพัง(๑๔๒)

คิดมากเกินจึ่งได้     บอกไป
นอนคร่ำครวญฤทัย  เจ็บเนื้อ
กังวนหนักหักใจ   แทบแย่
เหลือแต่ความดีเกื้อ  เพื่อให้ยืนยาว(๑๔๓)

[เมฆา...]

                   

หนาวมาน นานแน่นี้            นวลนาง
กรก่ายกายเกยคาง             ขื่นเค้า
คิ้วย่นร่นเรียวราง               รวงผาก
เผยผ่านผมพักตร์เผ้า          เพ่งพ้องหมองทรวง....๑๔๕

อยากควงดวงดอกฟ้า          พันทอง
ออกเที่ยวพระตะบอง          ติดบ้าน
ชมสวนม่วนเมืองมอง         ตรงด่าน  จอมเอย
ข้ามฝั่งนั่งชมร้าน                 ย่านโค้งโรงเกลือ....๑๔๖

สูทเสื้อเรือรบนั้น                 นานา 
แฟชั่นยันปากกา                  แกะใช้
รองเท้าเล่าราคา                   ถูกยิ่ง
จะจ่ายจับพับให้                   หากแม้นนวลปอง....๑๔๗

ขอเพียงเสียงหยุดเศร้า          เหงาจาง
เก็บกดลดละวาง                  แบ่งเว้น
เผื่อหนาวจะเบาบาง            อยากช่วย จริงนา
จากจิตชิดชอบเน้น                หนุ่มแท้ขแมร์กรอมฯ....๑๔๘



                  

[panthong.kh]

อยากตามไปเที่ยวท้อง   โรงเกลือ
ใจหักเหคลุมเคลือ      เบื่อบ้า
คิดครวญคร่ำจำเหลือ   พับผ่า
ทำอย่างไรจึงกล้า    จักคว้ามาครอง(๑๔๙)

อยากทดลองบ่เว้น   วางวาย
กรก่ายก็เพียงกาย    เกี่ยวก้อย
แรมรอนก่อนมลาย    ตายแน่
ฤๅพี่มาลวงถ้อย      ระห้อยทรวงใน(๑๕๐)

เดินตามทางต่างคล้อง  ในใจ
สุดรักสุดอาลัย     ไป่รู้
เหลือบแลเล่นทรามวัย   ไหวหวั่น
คงไม่หวนคืนสู้    กู่ก้องตามเสบย(๑๕๑)

[หนามเตย]

        (๑๓๒)
        หะหายกระต่ายเต้น               ขาเดียว
อวดรูปองค์อรเพรียว                      สะพรึบโอ้ว!
ตูมตูมกระหึ่มเพลงเทียว                กระแทกโสต
สนุกสนานแร็ปโหย้ว                      ขยับแข้งเขย่าขา ฯ

กามนิต, ๑๔ มิ.ย.๕๕

 



ป.ล.แต่งโคลงให้สนุกสนานครับ ไม่ต้องซีเรียส กระทู้นี้เล่นแบบผ่อนคลาย ๆ หากจะซีเรียสก็ไปลงในห้องขอให้เพื่อนวิจารณ์ครับ 

ป.ล.แต่งโคลงให้สนุกสนานครับ ไม่ต้องซีเรียส กระทู้นี้เล่นแบบผ่อนคลาย ๆ หากจะซีเรียสก็ไปลงในห้องขอให้เพื่อนวิจารณ์ครับ 

 ชอบจังจับมือทางอากาศหน่อย

หนามเตย

[ไร้นวล^^]

ร่วมขับกล่อมรักร้อย      คุณพันฯ
เยี่ยมท่านเมฆาพลัน     สุขแล้ว
เชิญเยาวลักษณ์หาวัน   สะดวก
ควงหนุ่มอุดรฯแอ่วแผ้ว  พิศแพร้วพัสถาน

ภูพานผ่องเหล่าผู้ ครองธรรม
หลวงปู่หลวงตาจำ- รัสล้วน
เชิญพันฯนมัสการคำ- นับกราบ พระเทอญ
สวยปลั่งนอกในถ้วน   ถ่องแท้ประภัสสร

ตอนเย็นเดินเล่นเลี้ยง    ปลาทอง
หนองประจักษ์เจิ่งนอง    หลากน้ำ
ตะวันหรี่เรืองรอง       ฤดีดื่ม ด่ำนอ
เราปั่นจักรยานย้ำ      หยอกเย้าสบายสบาย

สายหน่อยค่อยเร่ร้าน    อาหาร
รสเด็ดแหนมเนืองหวาน  ผักพร้อม
ชอบเพลงเพราะยั่วมาน      ยามค่ำ
มีนับร้อยรอบล้อม     ขอบคุ้งธานี(๑๕๕)


    

[toshare]

....ใคร ใช่ญาติจากแคว้น.......แดนไกล
ใคร ชุบจิตแจ่มใส................เมื่อเศร้า
ใคร ให้แห่งพักใจ................ยามตก...ต่ำเฮย
ใคร ร่างเหลือเพียงเถ้า..........เฝ้าร่ำอวยพร

โคลงบทนี้ เคยนำเสนอแล้วในบ้านกลอนฯ
แต่นำเสนออีก เพราะได้เคยอ่านพบใน "มติชน สุดสัปดาห์" (ลืมจดฉบับที่ มาครับ)
มีผู้เสนอให้เรียก การสลับตำแหน่ง เอกโท วรรคท้ายสุด เป็น โทเอก (เฝ้าร่ำ)
ให้ชื่อว่า "โคลงสี่โสภา"
ผู้เขียนได้อธิบายเหตุผล(ยาวๆ ฟังดูดี)ว่า น่าถือเป็นโคลงอีกแบบหนึ่งได้
วันนี้พบอีก ใน "มติชน สุดสัปดาห์" ๘-๑๔ มิถุนายน ๒๕๕๕ ฉบับที่ ๑๖๖๐ หน้า ๖
(ขอไม่นำเสนอโคลง เป็นเรื่องการเมือง)
จึงนำเสนอแบ่งปันกันครับ อีกหน่อยอาจนิยมยอมรับกัน

ขอบคุณครับ

อ๋อ ขอใส่เฉลยไว้ที่นี้เลย (เคยนำเสนอแล้วเช่นกัน แต่ลงคนละที่ จำไม่ได้แล้วครับ)

....คือเพื่อน คือมิตรสหาย..........ให้ใจกาย รักเกื้อหนุน
แบบอย่าง เนื้อนาบุญ................ดุจอรุณ สว่างกลางใจ

[ไร้นวล^^]

ฉันทลักษณ์ดังหลักนี้    เคยเห็น บ้างนา
โทเอกวรรคแรกเป็น     สลับข้าง
โคลงโลกนิตผ่องเพ็ญ  คนยก ย่องเฮย
ยังจัดวางสลับบ้าง    ไม่ด้อยราศี

ทุกสิ่งที่วิวัฒน์ได้     จะเจริญ
ใช่แหกกฎแล้วเดิน   ดุ่มด้าน
น้อมสรวงสัจพจน์เยิน  ยอยอด  บุราณนอ
เพียรพิเคราะห์ปรับป้าน  ปทีปเที้ยนรักษา

หมาใดตัวร้ายขบ     บาทา
อย่าขบตอบต่อหมา  อย่าขึ้ง
ทรชนชาติช่วงทา    รุณโทษ
อย่าโกรธอย่าหน้าบึ้ง  ตอบถ้อยถือความ (โคลงโลกนิติ)

ตามที่ยกกล่าวนั้น   เป็นตัว   อย่างนา
เรืองร่ายโคลงระรัว   รื่นเร้า
มิเสียอรรถรสมัว      หมองหม่น
จึงชอบด้วยหลักเหย้า อย่างเบื้องบูรพาจารย์ฯ(๑๕๙)
 

[panthong.kh]

ขันติมิอาจกั้น   สันดาน
คอยเกะกะระราน  อดไว้
ขืนฉุนเฉียวเฉกมาร   อาจเดือด ร้อนนา
จึงเก็บกดอดได้   เผื่อให้ใจเย็น(๑๖๐)

ใครหูเบาไป่เชื้อ     คำคน
โดนเป่าหูเสียจน    ป่นปี้
ควรหนักแน่นใจตน  นาพ่อ
รอเมื่อใดหากชี้    ชัดแล้วจึงโวย(๑๖๑)

[ไร้นวล^^]

โอ้ยอังกฤษร่วงพ้น    ยูโร   แน่เฮย
อีกนัดงานหนักโข    เจอะเขี้ยว
สวีเดนเด่นเล่นโชว์       ฟอร์มแจ่ม
อังกฤษอาจโดนเคี้ยว  สี่ห้าลูกเลย

เอ่ยถึงฝรั่งเศสบ้าง    เพราะเตะ ก่อนนอ
อ้าวหยุดเล่นด้วยเผละ  พร่าน้ำ
ยูเครนชอุ่มฝนเปะ     ปะฉ่ำ  พร้อมแล
หยุดแข่งขันแล้วจ้ำ    หลบลี้หนีฝน เซ็งเอย<๑๖๓>
 

[panthong.kh]

ยามราตรีล่วงแล้ว    ทรามเชย
หลับสนิทจังเลย    เอ่ยอ้าง
จันทร์กระจ่างอกเอย   เลยล่วง
ไยจึ่งมาลาร้าง     ห่างน้องเป็นไฉน(๑๖๔)

เย็นพระพายก่ายเกี้ยว    เย็นใจ
เดือนเด่นเห็นรำไร       จับฟ้า
มินานเล่าเราจึง      จิตเปลี่ยว
เหลือบเล็งแลดวงหน้า  อกเต้นตูมตาม(๑๖๕)

อุษาสางสว่างแล้ว    ชวนมอง
แสงเด่นเป็นสีทอง    ผ่องแผ้ว
หวนคิดคำนึงหมอง    จงหนัก
ความรักหักหมดแล้ว   ไม่แคล้วตรอมตรม(๑๖๖)

[panthong.kh]

อกเราเอยเหว่ว้า     อาวรณ์
ขาดคู่เรียงเคียงหมอน   ยิ่งร้าว
ขาดมิตรเปลี่ยวใจจร    นอนเจ็บ
เดินเดี่ยวหนอมันกร้าว    หนักเข้าใจพัง(๑๖๗)

อยากหาคนเกี่ยวก้อย     ดามใจ
แลบ่หันทางไป     มืดหน้า
ขอวอนท่านมาไว   รีบเร่ง
เกินที่จะควะคว้า   แน่แล้วฤๅเรา(๑๖๘)

หากตัดใจไป่ได้   คงดี
เจ็บจิตคิดเบือนหนี    ยิ่งแล้ว
นอนเดียวเหี่ยวกายี    จมจ่อม
สุดจักหาดวงแก้ว    แนบน้องเนานอน(๑๖๙)

[กาแฟดำ]

๐ หนทางที่เปลี่ยวร้าง                 ยาวไกล
เดินต่อด้วยฤทัย                       ทดท้อ
คิดถึงอยู่เพียงใด                       ยิ่งเพิ่ม  เติมนา
มองเหม่อได้แต่พ้อ                    ว่าด้วยเจียมตน (๑๗๐)

กาแฟดำ

[สุนันยา]

เวียนวนยากหลุดพ้น...............ทนหมอง
เทถ่ายท่วงทำนอง.................เหนื่อยล้า
วันวานผ่านเพียงมอง..............แลกลับ
ลืมเถิดเงาเหว่ว้า...................ก่อนครั้งนานเนาฯ(๑๗๑)

"สุนันยา"
 

[panthong.kh]

หยาดฝนโปรยร่วงฟ้า    มาดิน
มวลนกผกโผผิน      ถิ่นด้าว
แสงแลบแปลบชีวิน   หดหู่
ดังซู่งูหนูฟ้าว   หลบเร้นหนีตาย(๑๗๒)

เจ็บกายหมายบ่ายหน้า   ระรัว
เจ็บจิตมิดมืดมัว  หม่นไหม้
ลมแรงแช่งหวาดกลัว    ตัวสั่น
หนาวเหน็บเล็บจิกไซร้   ยิ่งใกล้เหงาทรวง(๑๗๓)

รวยรวยระรื่นริ้ว    เรืองนา
จิตจ่อมตรอมอุรา    แย่แล้ว
มีใครใคร่ไหมหนา   วานหน่อย
เพียงเพื่อเติมเสริมแคล้ว  จักแห้วยอมทน(๑๗๔)

[..กุสุมา..]

      
     ดอกรักปักห่อหุ้ม            หทัย
เก็บใส่เรียงรายใจ             สี่ห้อง
อวลกลิ่นช่อรักไอ             อิงอุ่น  อกนา
รักห่มรักร่วมน้อง             แน่นแท้รักเอย ( ๑๗๕ )
         ..กุสุมา..


   

[toshare]

.....................แด่ผู้นำ.....(๑๗๖)


....กระจกไว้ใช้ส่อง..........เห็นตัว...ตนเฮย
ไฉนจึ่งกริ่งเกรงกลัว..........ส่องหน้า
สื่อขจัดมืดขมุกขมัว...........กิเลส
คือกระจกส่องโลกหล้า.......สว่างแจ้งใจไสว

[panthong.kh]

กายเอยเคยเหนื่อยล้า      เพียงใด
ทนกัดฟันฝืนใจ   ต่อสู้
ลำบากแต่ฤทัย   เต็มเปี่ยม
ขอเพื่อเพียงความรู้  ใส่ให้เติมเต็ม(๑๗๗)

พยายามไขว่คว้า    มาครอง
เจ็บจิตพิษเป็นหนอง    หม่นไหม้
ทนทุกข์คร่ำครวญหมอง   มองเหม่อ
จนแต่ใจเก็บไว้      อย่าได้ครวญคราง(๑๗๘)

หากกระทำไป่แล้ว     ยินดี
ยามหม่นหมองชีวี      นี่ไซร้
จงหนักแน่นแกนฤดี     ตระหนัก
ขืนขื่นขมตรมไหม้       จักช้ำใจกาย(๑๗๙)

[toshare]

........................รัก

....เดชา พระ เกริกฟ้า.......ปฐพี
“รัก” ยิ่งสุดวจี...............เอ่ยอ้าง
ลูกผิด ธ ปรานี..............พลีชีพ...ไถ่เฮย
สรรค์สิ่งดี ชั่วมล้าง..........เทิดไท้แทนคุณ

(๑๘๐)

[panthong.kh]

จันทร์เอยจันทร์เด่นฟ้า      เมืองบน
จันทร์แจ่มแซมยามยล       เด่นหล้า
จันทร์แสงส่องฉาบฉล       อวลโอ่
จันทร์แต่งเติมเสริมหน้า     ทั่วท้องนภา(๑๘๑)

เพียงพิศเพ็ญเด่นแม้       ยามมอง
แสงสดประดจทอง        แจ่มฟ้า
เพลินตาว่าชวนปอง       จันทร์เด่น
ระรื่นรมย์พรมหล้า       เฉกสร้อยสรวงสวรรค์(๑๘๒)

จันทร์ทิวาว่าแล้ว         คงลืม
โดดเด่นเห็นกลางคืน    เยี่ยมหน้า
รวยรวยช่วยหยัดยืน      คืนค่ำ
จันทร์ผ่องเพ็ญบนฟ้า    อย่าคว้าเอาดิน(๑๘๓)

[toshare]

............โคลงดั้นตรีพิธพรรณ


....การเมืองจริงแท้เรื่อง..........ผู้คน
เข้าร่วมสร้างสังคม................สุขแท้
เมตตารักผองชน..................คือหลัก
หน้าที่เลิศแล้ ”พร้อม-............รับใช้”

....การเมืองใช่เข้าร่วม............กอบโกย
ประโยชน์ได้แต่ตน.................พวกพ้อง
เงินทองเกียรติได้โดย..............สุจริต
ปวงเทพประชาซ้องร้อง.............สดุดี


==

คำชี้แจง:-

โคลงสี่ดั้น ตรีพิธพรรณ : บทต้น คำท้ายสุดของบาทที่ ๔ ส่งสัมผัสไป บทหลัง คำที่ ๓ ของบาทที่ ๒
โคลงสี่ดั้น จัตวาทัณฑี :                                                                   ๔
โคลงสี่ดั้น วิวิธมาลี :                                                                       ๕

ผิดพลาดประการใด กรุณาแนะด้วย

กำลังหัดแต่งครับ ขอบคุณ