ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ไร้นวล^^]

ค่ำคืนนี้อยากลุ้น     เยอรมัน
หากเมื่อคืนฉันดัน    ดึกเดี้ยง
ว่าจะงีบกลางวัน     งานเบอะ
อดหลับอีกสักเปรี้ยง  ค่ำนี้เจอกัน

แต่หวั่นเจ้าเจ็ตโด้   จอมลุย
โปรตุเกสจะฉลุย    เพราะโด้
คิดจะอุดเป็นผุย     ผงแน่
เจอสับขาหลอกโต้  อาจได้ผวา

ดูกีฬาแต่ไร้      การพนัน
ดูเพราะรักบอลมันส์   มากล้น
ดูนักเตะในฝัน   โชว์สะ-  เด่าเฮย
ดูกี่ครั้งยังข้น   ขลับแข้งพระกาฬฯ  
   

[สุนันยา]

ภายนอกพิศผ่องแผ้ว................อำไพ
พิลาศเลิศพิไล........................ทั่วถ้วน
ปอกเปลือกลอกแลใน............วางแผ่ ชมเฮย
อวลอบเหม็นมากล้วน...........เน่าเนื้อชวนแสยงฯ
 
“สุนันยา”

[สมนึก นพ]

107
นานนมนาว่างเว้น... เขียนโคลง
บทหนึ่งพันจรรโลง.. ว่าไว้.......
ลำดับที่ผูกโยง....... หายห่าง...
คงต่อกำหนดได้..... ที่ใช้ตามกัน

นพ
10 มิ.ย.55

[toshare]

.......................แด่ผู้นำ ๒

โคลงดั้นวิวิธมาลี
      
....แม้รักแม้ห่วงแท้..................จำลา
อย่าเบื่อเอือมระอา...................ขุ่นค้าง
จริงใจจึ่งพรรณนา....................เตือนบอก
หวัง! ทุกข์-ท่านมล้าง สิ้น...........อธรรม

....ผองชนลำบากแล้.................ภัยผจญ
หาใช่เพียงเพราะกรรม................ก่อไว้
ลวงหลอกเล่ห์ทุรชน..................ย่ำเหยียบ
หวัง! ท่านรับใช้ สร้าง................ยุติธรรม

............................(๑๐๘ - ๑๐๙)

ได้แรงบันดาลใจจาก หนังสือภาษาไทย อ.กำชัย ทองหล่อ ครับ


สำหรับผู้ไม่คุ้นครับ : โคลงดั้น  ต้องแต่งครั้งละ ๒ บท

เพราะ สัมผัสระหว่างบท บังคับตาม ชื่อโคลงดั้นนั้นๆ

ดูผังได้ที่

http://thaiarc.tu.ac.th/poetry/khloong/dun/index.html#k4dvivid

[panthong.kh]

ยามรอรักอยู่รู้     ดักดาน
รอชักจนรำคาญ   บ่แคล้ว
ทำฟึดฟัดจักราน  นาพ่อ
เขาไม่เห็นคุณแล้ว  หมดสิ้นกันที(๑๑๐)

จำตัดใจเผื่อให้    ลืมลง
มีแต่คิดพะวง      อยู่ได้
จึงจับบั่นใจปลง  เป็นแน่
ปานว่าฤดีไซร้   จักใกล้ขาดรอน(๑๑๑)

[toshare]

........................แด่ สื่อ

....สื่อ ผู้ปฏิบัติด้วย............เที่ยงธรรม
รู้ผิดชอบในคำ..................ข่าวแจ้ง
พิเคราะห์ชม-ติเสนอนำ........ควรเหมาะ
ประชาจักมิรู้แล้ง...............มั่นแท้แทนคุณ

....กอปรบุญ บุญย่อมให้........สุขศรี
สันติเจริญสวัสดี.................ชีพนี้
กายจิตเพื่อชน-พลี..............ดีตอบ...เสมอนา
ประชาจักป้องท่านลี้.............หลบพ้นผองพาล (๑๑๓)

[สุนันยา]

จันทร์เพ็ญลอยเด่นห้วง......................นภนภา
เพียงหนึ่งเปลี่ยวเอกา........................บ่สู้
แม้ดาวอยู่มากมา............................เยือนประดับ
ทรวงลึกกลับยากรู้..........................โศกเศร้าปานใดฯ(๑๑๔)
 
"สุนันยา"

[panthong.kh]

แสนเงียบงันหวั่นได้    ดายเดียว
นอนจ่อมจมกายเกลียว    เกี่ยวข้อง
หันหาบ่เฉลียว             จิตดับ เลยแฮ
จึงจับจดคอยจ้อง    แต่เจ้าคนเดียว(๑๑๕)

คิดถึงเขาค่ำเช้า     นานมา
หยาดหยดรดอุรา    อกร้าว
จำจักหั่นเลยนา      พาเจ็บ ดวงแด
ใจสะทกอกกร้าว       เมื่อรู้เขาเมิน(๑๑๖)

เธอชิงชังชั่งไร้     ปราณี
ฉันเจ็บเหน็บฤดี    ยิ่งแล้ว
หากเธอไม่รักจักหนี  ไกลห่าง
ยามค่ำคืนกลืนแห้ว   ห่อนรู้รสมัน(๑๑๗)

หากรักฉันมั่นให้      กลับหวน
มาต่อกลอนกวนกวน  อย่าแพ้
ใจใจหน่อยชักชวน    มาเล่น  ดังเคย
คงบ่ผิดหวังแน้      อย่าให้คอยนาน(๑๑๘)

 

[บัณฑิตเมืองสิงห์]

พฤกษชาติแต่งต้น     ตอใบ
เขียวชอุ่มเอนไหว     หยอกหล้า
ยังประดุจอรไท     สะพรั่ง งามเอย
มวลพฤกษ์งามเจิดจ้า     เฉกหน้านวลอนงค์ ฯ (๑๑๙)

ดำรงกิ่งอ่อนพลิ้ว     ตามลม
ไกวกิ่งก้านยามชม     สุขสร้าง
เหมือนกับอยู่ยังพรหม     สรวงสถิต
เชยนุชชมนางข้าง     พฤกษ์นั้นหรรษา ๚ะ๛ (๑๒๐)

บัณฑิตเมืองสิงห์

[กามนิต]

        ๏ ฝนมาข้ายิ้มหยอก         เย้าฝน
ข้าวพร่างผืนนาชล                      ชุ่มข้าว
อย่าเริงรื่นเกินกมล                      ฝนอย่า   เริงแฮ
ฝนมากท่วมนาร้าว                      อกร้าวโดยฝน ฯ (๑๒๑)

กามนิต, ๑๒ มิ.ย.๕๕

[หนามเตย]

ขออธิษฐานมั่นไว้.......ใจภักดิ์
จริงดั่งคำนำรัก.....แน่นแฟ้น
จงมีที่ใจหนัก.....รักพี่
ตามอยู่ทุกชาติแม้น....มอดม้วยชีวี (๑๒๒)

สองเราเจอชาตินี้.....บุญหนุน
รักที่มีเจือจุน.....บ่ร้าง
สองแรงร่วมการุณ.....คอยห่วง
ปางแต่หนหลังสร้าง....ส่งให้หากัน (๑๒๓)
หนามเตย

[panthong.kh]

หนาวพระพายห่มผ้า   หายหนาว
เดือนแจ่มวะวับวาว    ด่าวดิ้น
ผวยผืนขื่นระนาว     มาห่ม
ระล่ำระลักสิ้น  ถิ่นนี้ฤๅไฉน(๑๒๔)

ลมพัดหวนป่วนฟ้า   มาไว
กวัดแกว่งแสลงใจ   ไป่แคล้ว
คราลมป่วนฤทัย      คงไม่  ดีนา
เจ็บจิตจุกเสียดแล้ว  ห่อนรู้ฤทธิ์มัน(๑๒๕)

ขอวอนลมร่มแล้ว   พึงจร
จงอย่ามาวะวอน    เจ็บแท้
คะนึงซึ่งออนซอน  จริงแน่ เลยนา
คงบ่สนเป็นแหล้  จบสิ้นกันที(๑๒๖)

[toshare]

พี่ พันทองเขาแต่งได้ไวมาก เลยอาจเพลินไปหน่อยนะ

ที่นี่ เราพิมพ์ผิดๆ ถูกๆ กันบ่อย โคลงกลอนกำลังแล่น เลยไม่ค่อยระวังกัน

พี่เขาคงต้องการเขียน ละล่ำละลัก จ้า

ละล่ำละลัก ก. อาการที่พูดไม่ได้เร็วอย่างใจ กระอึกกระอักติด ๆ ขัด ๆ เพราะ
 เหนื่อย ตกใจ ดีใจ หรือรีบร้อน เป็นต้น

==

ดัใจจัง เธอเอาใจใส่ รู้จักสอบถามเมื่อสงสัย
สังคมเรายุ่งๆ เพราะบางทีไม่เข้าใจใคร ก็ไม่ยอมใจเย็นๆ คุยกัน

แปลว่าอะไรค๊ะ

เธอก็ต้องระวังนะ ไม้ตรี ใช้กับ อักษรกลางเท่านั้น (ดู "พักยก ถกกลอน" หน่อย มีประโยชน์)

โอ๊ะ ไก่แจ้ ฎเดิน ฏตกบ่อปลา……………..***    อักษรกลางเท่านั้นใช้ไม้ตรี

อะไรคะ ขอบคุณค่ะ

[หนามเตย]

การพิมพ์ผิด ถูก เป็นเรื่องธรรมชาติมนุษย์ 
"อย่ากดดันตัวเองด้วยการตำหนิผู้อื่น"(หน้าไมค์)  


หนามเตย

[พรายม่าน]

(๑๒๗)
สู้ลี้ใกล้ล่วงแล้ว           ร้ายลม แล้งเฮย
คล้ายผ่อนพ้นห้วงคม   ขื่นขย้ำ
คว้าสร้างยิ่งคว้างจม    เคว้งจ่อม
ท้ายซื่อซื้อยื้อย้ำ        เหยื่อเจ้าแล้งใจ ฯ      

พรายม่าน
สันทราย
๑๓ มิถุน ๕๕

[บัณฑิตเมืองสิงห์]

ไพรีเข้ารบสู้     ราญรอน
เพียบศาสตราพลหาญ     ศึกกล้า
พวกพลคชชาญสมร     ชาญยุทธ วิธีเฮย
รับศึกมิช้านั้น     เร่งฟัน ฯ (๑๒๘)

ฝ่ายไทยกำดาบเข้า     ประจญ
ปืนใหญ่ยิงกันเมือง     กึกก้อง
ศึกนอกไป่เป็นผล     หนีพ่าย ไปเฮย
ยังแต่ไทยต้องแพ้     ศึกใน ๚ะ๛ (๑๒๙)

บัณฑิตเมืองสิงห์

[toshare]

"ถ้าหนูไม่ถาม คุณtoshareก็คงไม่เขียนบอกคำที่ถูกให้รู้ แล้วหนูก็ไม่รู้ต่อไป
ถ้าทำผิดไปหนูขอโทษค่ะ"

ผิดแล้ว รู้รับผิด เป็นสิ่งดี ขอชม

แนะหน่อยนะ

เธอคงเป็นคนรุ่นสมัยนี้ ที่ชอบไม่ชอบ บอกทันที ก็เป็นอะไรที่รับกันได้นะ
แต่ต้องระวังให้เหมาะสม ทั้งต่อ บุคคล เวลา สถานที่

ถ้าเธอเป็นครู กำลังสอนอยู่ พูดพลาดไป
ทันใด นักเรียนของเธอลุกขึ้นชี้หน้าเธอ พูดว่า ผิดครับ
เธอจะรู้สึกอย่างไร
หากรอครูพูดจบตอน ให้ซักถาม เด็กจึงขออนุญาตแสดงความเห็น
แบบไหนดีกว่ากันครับ

แข็งแรง ใช่ แข็งกระด้าง
อ่อนโยน ใช่ อ่อนแอ

==

ถ้าไม่รู้  ถามได้แน่ๆ ครับ อย่างที่กำลังจะตอบ

"ขอบพระคุณที่ท้วงนะคะ แต่ถ้าเป็นประโยคคำถามแบบประหลาดใจใช้ไม่ได้หรือคะ"

ตอบ: ไม่ได้เด็ดขาด เพราะ คะ ออกเสียงตรี ซึ่งเป็นเสียงสูง เสียงสอบถาม อยู่แล้ว
เสียงตรี เมื่อผัน เป็นเสียงสูงที่สุดในภาษาไทย ลองผันเองก็ได้

กา ก่า ก้า ก๊า ก๋า

==

ขออนุญาตนำเสนออีกครั้งครับ

การผัน………เสียง…………..สามัญ……..เอก………โท……..ตรี………จัตวา
……....……….……คำเป็น
……...อักษรกลาง……………..กา…………ก่า……….ก้า…….ก๊า……....ก๋า
……...อักษรสูง………………………….....ข่า……….ข้า……………..…..ขา
……...อักษรต่ำ………………..คา…………………....ค่า…….ค้า
…..……...………….คำตาย (ลหุ + สะกดด้วยแม่ กก กด กบ)
……...อักษรกลาง………………………….กะ………….ก้ะ……...ก๊ะ.........ก๋ะ
……...อักษรสูง..........................ขะ.........ข้ะ           
  ……อักษรต่ำ.…สระสั้น………........………....….ค่ะ………คะ…….…(ค๋ะ) – ไม่ใช้มานานแล้ว
……………...…….สระยาว…………….….........…คาก……..ค้าก…...(ค๋าก)– ไม่ใช้มานานแล้ว

ตัวอย่าง
…………………………………………………........….เนี่ยะ (น-อัษรต่ำ เอี่ยะ-สระสั้น, เสียงโท)
…………………………………………………….........จ้ะ, ค่ะ = คำตอบรับ (เสียงโท)   
…………………………………………………………........………จ๊ะ, คะ=คำสงสัย,คำเชิญ (เสียงตรี)
………(ว-อัษรต่ำ แ-สระยาว คำตาย-แม่กบ)..............ชะแว้บ (เสียงตรี)

[เนิน จำราย]

   
 

  ลายสือไทยจับต้อง   ยากเย็น พ่อเอย

รักอ่านฝึกเคี่ยวเข็ญ     ค่ำเช้า

รักเขียนขื่นลำเค็ญ      ล้านหมื่น คำนา

ส่งสื่อเพื่อบอกเจ้า       หมั่นเฝ้าฝึกทำ(๑๓๐)

              เนิน จำราย

[กามนิต]

        (๑๓๒)
        หะหายกระต่ายเต้น               ขาเดียว
อวดรูปองค์อรเพรียว                      สะพรึบโอ้ว!
ตูมตูมกระหึ่มเพลงเทียว                กระแทกโสต
สนุกสนานแร็ปโหย้ว                      ขยับแข้งเขย่าขา ฯ

กามนิต, ๑๔ มิ.ย.๕๕

 



ป.ล.แต่งโคลงให้สนุกสนานครับ ไม่ต้องซีเรียส กระทู้นี้เล่นแบบผ่อนคลาย ๆ หากจะซีเรียสก็ไปลงในห้องขอให้เพื่อนวิจารณ์ครับ 

[toshare]

โคลงดั้นวิวิธมาลี

....รักจริงจักเปี่ยมล้น..............ให้อภัย
ผิดจึ่งละจดจำ.......................มากน้อย
ชั่วใช่ปล่อยปะไป...................อาละวาด
คุมแนะ-ตะล่อมคล้อย-โน้ม.......สู่ธรรม
....ลงทัณฑ์โทษใช่แก้............ปัญหา
สอนสั่ง”ปันรัก”นำ..................ชั่วพ้น
“แบบอย่าง”ดุจดารา................กระจ่างจิต
พลาดผิดทุกข์ท้นแท้...............เมตตา

....ชั่วใช่ฟ้ากลั่นแกล้ง.............ติดตัว
สำนึก ฝึกเลิกลา....................ละเว้น
ดูแลจิตจากมัว......................มืดบอด
ปฏิบัติเข้มเค้นร้าย.................ชั่วหาย
....ดีอาจปรากฏช้า.................อย่ากลัว
“รู้ตื่น”มิมีสาย.......................ไป่ท้อ
ธรรมขจัดขมุกขมัว.................เจิดจรัส
ชีพใช่เล่นล้อฉะนั้น.................มั่นธรรม

....กรรมใดใครก่อไว้...............รับไป
ดีชั่วจักชักนำ.......................ประสบสิ้น
ผู้บาปหยาบย่ามใจ.................กูเก่ง
แท้มิอาจดิ้นพ้น....................ลับสูญ
....ทำดี ดีตอบแล้.................แน่นอน
หาใช่ทรัพย์เพิ่มพูน...............เกียรติก้อง
กายจิตสุขสงบ-พร.................เลิศประเสริฐ
ชีพดับดีป้องใกล้...................นิพพาน

....สายธารแห่งรักแท้.............สละตน
แม่พ่อรักสุดประมาณ..............ลูกน้อย
ครูสู้ทุ่มเทดล.......................ฅนเกิด (ฅ ฅน)
ผองเพื่อนร่วมร้อยสร้าง..........โลกสวย
....วาดหวังสาวหนุ่มผู้............เปี่ยมพลัง
อำนาจ-ยศ-เกียรติ-รวย...........ตระหนักใช้
ผู้ด้อยถูกเบียดบัง..................มีมาก
ร่วมรุกรบให้พ้น.....................ภยพาล (๑๔๐)

โคลงดั้น ยังลุ่มๆดอนๆ ครับ
พบผิด หรือแนะนำ จักขอบคุณมากๆๆๆ

ขอบคุณ คุณกามนิตที่ชี้แนะครับ