ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ไร้นวล^^]

ชเลไหลลงสู่พื้น    ลาดเอียง
ใจมนุษย์คล้อยต่ำเพียง     พร่าคล้ำ
เผลอสติสะกดเคียง    คอยพยศ
เวี่ยนย่ำอยู่ซ้ำซ้ำ    ซึ่งเสี้ยนหนามแหลมฯ(๖๖)

[หนามเตย]

พอกันทีคำลวง

คำลือบอกเล่าอ้าง.....อันใด พี่เอย
เสียงย่อมเป็นตามไป......แน่แท้
บอกรักมั่นจริงใจ......จดจ่อ
มันช่างสวนทางแม้......เมื่อได้เห็นจริง(๖๗)

หลอกหลอนพลางซ่อนเล้น......หลบหนี
ทำนิ่งขอไปที......เถิดน้อง
ดูสิพี่ทำมี......ทางอื่น
เกาะเกี่ยวเทียวปกป้อง......ที่แท้รักลวง(๖๘)   

    พอกันทีที่ให้.......ใจหา
โปรดส่งกลับคืนมา......อย่าช้า             
รอนานเริ่มอุรา.....ไหวหวั่น               
ขออธิษฐานจิตข้า......แต่นี้หมดเวร(๖๙) 
 

หนามเตย
 

[พ่อค้าพเนจร]

  ๏ ตระเวนมองจดจ้อง         อักษร
ประสบคำวิงวอน                จากน้อง
หัวใจรสถึงสุนทร                งามนัก นา   
บุรุษมาเห็นพร้อง                เพชรน้ำโคลงสวรรค์ ๚ะ๛( ๗๐ )       
  ๏ พ่อค้าพเนจร ๏

[กามนิต]

       อ่านโองการแช่งน้ำ              พระลอขลัง
ทวาทศมาสกำสรวลฝัง               ฝากสร้อย
พระพิพิธนรินทร์ตรัง                   ตะเลงพ่าย    พู้นแล
โลกนิติ์อังคารพร้อย                    สะพรึบโอ้เอมใจ ฯ (๗๑)


กามนิต, ๗ มิ.ย.๕๕

[panthong.kh]

ทนดักดานป่านนี้   ฤๅเรา
คิดจ่อมจมมัวเมา   แน่แท้
จักบอกหน่อยหงอยเหงา  เขาไม่ มองมา
คิดไป่ทางลางแล้ ห่อนแก้ใจตน(๗๒)

ใจบางบางว่างเว้น  นานมา
มัวแต่นอนผวา       ค่ำเช้า
หลงรักใคร่ใครนา    มีค่า นักแล
เติมต่อถักทอเข้า     เร่าร้อนคลอนคลาย(๗๓)
พันทอง
 

[toshare]

....รักจริงรักสุดซึ้ง...........ด้วยธรรม
ใช่รักวาบหวามคำ............พร่ำอ้าง
ดูแล–รัก ด้วยกระทำ.........ทั้งสุข...ทุกข์นา
พรพระอวยคู่สร้าง............ตราบฟ้าดินสลาย (๗๔)

.........แบ่งปัน........มกราคม  2012

[หนามเตย]

วอนลมหวน
ลมหวนชวนพร่ำเพ้อ......โหยหา
ไปอยู่ไกลลับตา......ป่านนี้
คิดถึงพี่หนักหนา......ขมขื่น
ใจห่างกายลิบลี้......ร่ำร้องเรียกมา (๗๕)

พัดไปบอกพี่ให้......ลมหวน
กลับสู่ใจชิดชวน......อีกครั้ง 
หอบรักที่รัญจวน......หวานชื่น       
คงไม่หยุดยับยั้ง......ย่อมรู้รอนาน (๗๖)

emo_29หนามเตย

[panthong.kh]

คำนึงถึงจึ่งรู้    ใจตน
มัวแต่คิดวกวน   อยู่ได้
รักจึงอย่าสับสน  นาแม่
มองไม่เห็นทางไซร้   แน่แท้ฤๅไฉน(๗๗)

รักใครเขาไม่ได้   รักตอบ
จึงบ่อสมประกอบ   แน่แล้ว
ขืนครวญคร่ำอาจมอบ  ใครอื่น
จึ่งรอคอยสอยแห้ว  อย่างนี้นานมา(๗๘)
พันทอง

[สุนันยา]

ฝนโปรยโชยฉ่ำฟ้า............คืนเหงา
พราวผ่องมองเหมือนเงา......หล่นพื้น
ลมโบยโบก นานเนา.......ฝนกระหน่ำ
รินร่ำจนแฉะชื้น...............ท่วมท้นบนทางฯ(๗๙)

"สุนันยา"

[panthong.kh]

รวยรวยรินกลิ่นแก้ม   นงคราญ
เติมแต่งแซมสราญ      แน่แท้
อยากบอกต่อมานาน-    นมแต่ มิกล้า
จึงจ่อมจมขมแล้      เจื่อนแล้วเลยปลง(๘๐)

หักอาลัยไม่แคล้ว    เจ็บปวด
คอยเบิ่งเพียงขอขวด     อยู่ได้
โรยราร่ำฤๅรวด        ดวดอยู่
เมาไม่หมองปองไว้   เผื่อไร้คนมอง(๘๑)
พันทอง

[ไร้นวล^^]

หนอนจมคลองคูถข้น   ขนัดหลุม
เอมโอษฐ์โอชะชุม       อร่อยลิ้ม
มิเหม็นเบื่อบ่อคลุม       คูถเขรอะ
คนบอดบ่เบื่อจิ้ม       จดจ้ำตัณหา(๘๒)

กลิ่นจำปาปลั่งทั้ง      มณฑล
ระรื่นกลิ่นกล่อมดล    พรอดพลิ้ว
หอมแห่งจิตใจคน     ศีลส่ง
ย่อมกระจายขจรริ้ว    ร่องรุ้งถึงสวรรค์(๘๓)
   

[สุนันยา]

คิดกรองคำพร่ำร้อย...............คอยสนอง
วางพจน์บททำนอง...............ยากแท้
เพียรเขียนส่งโคลงลอง..........หัดแต่ง
พลั้งผิด พร้อมปรับแก้.............โปรดชี้แนวทาง.....(๘๔)
 
"สุนันยา"

[เมฆา...]

วัฎเวรวนวกแว้ง             เวียนวาง
ใจต่ำจ้ำจืดจาง             จกไว้
โถท่านผ่านเทียวทาง      ทุกที่
ประหลาดปลกไล้           เหลือบไหว้หลอกหลอน.......๘๕.

ราญรอนตอนร่อนร้อน      เริงรอย
คออ่อนอ่อนข้อคอย        ค่อมโค้ง
หาโต้โอ่เหลิงลอย          หลงเก่ง 
ถูกกิจแต่ผิดโก้ง             กร่างไร้ใจธาร.......๘๖.

บนบานบอกบ่งบ้าง         บางที
เสน่ห์สนมมี                 นี่หมั้น
ไม้หอมห่อนหอมพลี        อาจเปลี่ยน  เหี้ยนแล
แต่จิตติดหอมนั้น           มิ่งแม้นม้วยมรณ์..........๘๗.



   
อิอิ..กำลังอินกะละครขุนศึกอ่ะครับ..
..นึกว่าตัวเองเป็นช่างตีเหล็กอยู่เรื่อยเลย..ไอ๊หย๊ะ!!..
.........55 emo_4 555...
                 

[panthong.kh]

สงสารแพงเพื่อนชี้   เราเอง
อยากอย่าศึกนึกเกรง   เบ่งผู้ 
จึงจำขู่ละเลง         ทุกเมื่อ
เพียงเพื่อหวังกอบกู้  ชื่อนั้นคืนมา(๘๘)

มีรักปักกร่อนแท้    ทรวงใน
มิผ่อนปรนอันใด    ไป่รู้
ยึดถือมั่นวันไหน    หาไม่ มีแล้ว
คงป่นไปใครอู้     กู่ร้องเรียกถาม(๘๙)
พันทอง

[toshare]

….ดูบอลสอนข้อคิด………ร่วมมือ (สามัคคี)
เกณฑ์กฎพึงยึดถือ…………มั่นไว้
เรียนรู้หมั่นฝึกปรือ………….ก้าวเก่ง
พนันเลี่ยงอย่าเสี่ยงให้…….ทุกข์ท้น(ครอบ)ครัวสลาย (๙๐)

[toshare]

...................มรณานุสติ หลวงพ่อปัญญา..............นิ่มนวล หาญทนงค์


...คารวะ นักปราชญ์สร้าง..........สงฆ์ไทย
หลวงพ่อ นิพพานไกล..............ลับแล้ว
ปัญญา พิสุทธิ์ใส...................สอนสั่ง
นันท ภิกขุผ่องแผ้ว.................เพียบพร้อมคุณธรรม

...แม่ทัพ นำเหนี่ยวโน้ม............ปรัชญา
แห่ง อริยวงศา......................ถี่ถ้วน
กองทัพ พุทธศาสนา...............เผยแผ่
ธรรม วินัยเลิศล้วน.................ก่อเกื้อกุศล

...ต้นกล้าฝีปากกล้า................คำคม
แบบ เอกลักษณ์นิยม................เทิดไว้
พระ ยั้งหยุดโง่งม....................ไสยเวท- มนตร์แฮ
นักเทศน์ ศิลป์ศาสตร์ไซร้...........เกียรติก้องสรรเสริญ

...พระผู้ เจริญยิ่งแล้.................โมกธรรม
ปฏิรูป ประหยัดนำ....................ประโยชน์ได้
พิธี ฤกษ์ประจำ.......................สะดวกเรียบ...ง่ายเฮย
กรรม วิธีฝากไว้.......................ว่าด้วย”พอเพียง” ........ (๙๔)

[panthong.kh]

กาลเวลาล่วงพ้น  ไปนาน
จิตจ่อมจมบาดาล  อยู่ได้
คิดวนวุ่นดวงมาน  จนเบื่อ แล้วนา
เจ็บยิ่งอุระไหม้  เร่าร้อนในทรวง(๙๕)

คิดจักหาที่ซึ้ง   ตรึงใจ
มีแต่เจ็บฤทัย    ค่ำเช้า
อยากจะไล่ออกไป  ลอมล่อ
จึงแค่ขอวอนเว้า  เมื่อเข้ามาอวย(๙๖)
 

[สะเลเต]

นิทานกาลครั้งหนึ่ง..........นานมา
ชายป่ามีเชิงผา..............กระท่อมน้อย
สองผู้เฒ่ายายตา............อาศัยอยู่
เป็ดไก่เลี้ยงนับร้อย.........เพื่อใช้นำขาย(๙๗)

ผักมากมายปลูกไว้..........เก็บกิน
ตาหมั่นขยันพรวนดิน........รดน้ำ
ชีวิตปราศจากหนี้สิน........ แสนสุข
คืนค่ำไร้ชอกช้ำ...............หากรู้พอเพียง(๙๘)

---สะเลเต---

[บัวบูชา]

ต้มแกงเลียงฉ่ำน้ำ      เต็มใบ
จักอุ่นกินอีกใน         พรุ่งนี้
ซดน้ำคล่องกระไร     สดชื่น จริงนอ
ใครอย่าทำร้องยี้        ไม่รู้รสนา

ราคาอาจต่ำต้อย        เงินตรา
คุณค่ามากนักหนา      ใคร่รู้
บัดนี้น่าระอา             จริงหน่อ
มิใช่อยากจะอู้            บ่อฮู้จักแล


 

[toshare]

.......................แด่ผู้นำ ๑

โคลงดั้นวิวิธมาลี

....รักจริงรักห่วงแท้...............ฝากคำ
หวังท่านเปิดใจฟัง................สักน้อย
เห็นใจที่ตรากตรำ.................เหน็ดเหนื่อย
รักจึ่งเรียงร้อย_ร้อง...............ร่ำเตือน

....ผองชนยังทุกข์แท้............จริงเจียว
อย่า ! ท่านอย่าแชเชือน..........ปกป้อง
รวมพลังอย่างฉลาดเฉลียว........เหล่าปราชญ์
ละอคติขุ่นข้องสร้าง...............โลกสวรรค์(๑๐๒)


ได้แรงบันดาลใจจาก หนังสือภาษาไทย อ.กำชัย ทองหล่อ ครับ