ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[toshare]

กาพย์สุรางคนางค์ ๒๘

….วันนี้มีบุญ…....….พระทรงการุญ….......เกื้อหนุนผ่านคืน
ราตรีมีสุข..............รอดทุกข์ตื่นฟื้น........กายจิตสดชื่น..........เริงรื่นถวายชัย

....ตื่นรับอรุณรุ่ง.......ขอตั้งจิตมุ่ง...........ปรับปรุงกายใจ
แบ่งปันช่วยเหลือ......เอื้อเฟื้อตลอดไป......ทั้งรวยยากไร้..........จักไม่ละเลย (๓๙๑)

[เนิน จำราย]

ตื่นนอนก่อนไก่  ชื่นรับวันใหม่   เตรียมอย่างที่เคย 
ข้าวปลาอาหาร  ขนมนมเนย อีกดอกไม้เอย ใส่บาตรสู่บุญ

ตั้งจิตอธิษฐาน ขอให้เบิกบาน  ด้วยพุทธคุณ 
เมตตากรุณา บริสุทธิ์เกื้อหนุน พระธรรมค้ำจุน  ดังได้ปฏิบัติ

อารมณ์ผ่องใส เย็นกายสบายใจ อย่าได้ข้องขัด
ความทุกข์ผ่อนคลาย ความไข้ป้องปัด พบแต่สุขสวัสดิ์ ตลอดวันนั้นเทอญ (๓๙๔)

                         เนิน จำราย

[toshare]

กาพย์สุรางคนางค์ ๒๘

….วันนี้มีบุญ…....….พระทรงการุญ….......เกื้อหนุนผ่านคืน
ราตรีมีสุข..............รอดทุกข์ตื่นฟื้น........กายจิตสดชื่น..........เริงรื่นถวายชัย

....ตื่นรับอรุณรุ่ง.......ขอตั้งจิตมุ่ง...........ปรับปรุงกายใจ
แบ่งปันช่วยเหลือ......เอื้อเฟื้อตลอดไป......ทั้งรวยยากไร้..........จักไม่ละเลย

....วันนี้เกิดใหม่........กายจิตแจ่มใส.........ขอไม่เหมือนเคย
พระโปรดเมตตา........ปัญญางอกเงย........ซึมซับรหัสเผย........มิเฉยหมั่นกระทำ (๓๙๕)

[toshare]

๏ ข้าแต่พระชี   ท่านเจ้าใจดี  อย่าเดียดอย่าฟุน
ใช่ข้าจมา  สู่เจ้าใจบุญ ขอเข้าของขุน   ผู้ขี่เมืองขวาง
๏ ใครเห็นพระอาริ   ยกในสงสาร  สรนุกนิทุกบาง
แห่งสิงสู่อยู่  ศรัทธาทุกปาง โทษาเบาบาง  ทั่วโลกากร — มหาชาติคำหลวง กัณฑ์มหาพน

๏ เมื่อปลงหนังลง  ได้ชอบประสงค์  จะเล่นมินาน
แม้ใช้ในคน   ตระกลตระการ จะเล่นบันดาล   บรรโดยหรรษา
๏ นี้คือบูรณะ   นเรนทรพระ  ผู้เรืองฤทธา
ข้ารังริเอง  เลบงโสภา ให้เล่นเตือนตา  ตระการทุกอัน — สมุทรโฆษคำฉันท์ สำนวนพระมหาราชครู

๏ ขึ้นใหม่ในกน   ก กาว่าปน   ระคนกันไป
เอ็นดูภูธร  มานอนในไพร มณฑลต้นไทร   แทนไพชยนต์สถาน
๏ ส่วนสุมาลี   วันทาสามี  เทวีอยู่งาน
เฝ้าอยู่ดูแล  เหมือนแต่ก่อนกาล ให้พระภูบาล  สำราญวิญญาณ์ — กาพย์พระไชยสุริยา

จากวิกิพีเดีย

[toshare]

* ผองเพื่อน มารวมกัน........มาร่วมฝัน อันยิ่งใหญ่
สืบสาน กานท์กลอนไทย.....ระบือไกล ยั่งยืนนาน

* แนะบอก ออกคิดเห็น.......มุมประเด็น ก่อแก่นสาร
บบ่น บรำคาญ.................มุสอบทาน ฐานความจริง (๓๙๗)

[ดอกฝิ่น]

๐ คิดหวัง ดั่งวาดฝัน       ทุกคืนวัน หมั่นท้วงติง
คำขอ รอทุกสิ่ง                จากอะไร ในเทวา ( ๓๙๘ )

๐ น้ำใจ ใสพิสุทธิ์             เพื่อนมนุษย์ ขุดค้นหา
ยากแท้ แค่เมตตา             มีอยู่บ้าง ช่างน้อยเกิน ( ๓๙๙ )

๐ พึ่งตน บนจุดหมาย       ถึงบั้นปลาย ไม่ขัดเขิน
เดินหน้า ท้าเผชิญ           ไขว่คว้าดาว ก้าวต่อไป ( ๔๐๐ )
        “ ดอกฝิ่น ”

[toshare]

* ขอเทพ ขอจริงจัง.....ได้ดั่งหวัง ฤๅไฉน
ธ ตอบ "มอบ"ฉับไว......เพียงเจ้าจง ดำรงธรรม

* น้ำใจ ใสพิสุทธิ์........จงอย่าขุด หลับตาคลำ
เพียงเจ้า เมตตาล้ำ.......สวรรค์ลั่น เลื่อนลงดิน(๔๐๒)

[เนิน จำราย]

๐ คิดหวัง ดั่งวาดฝัน       ทุกคืนวัน หมั่นท้วงติง
คำขอ รอทุกสิ่ง                จากอะไร ในเทวา ( ๓๙๘ )

๐ น้ำใจ ใสพิสุทธิ์             เพื่อนมนุษย์ ขุดค้นหา
ยากแท้ แค่เมตตา             มีอยู่บ้าง ช่างน้อยเกิน ( ๓๙๙ )

๐ พึ่งตน บนจุดหมาย       ถึงบั้นปลาย ไม่ขัดเขิน
เดินหน้า ท้าเผชิญ           ไขว่คว้าดาว ก้าวต่อไป ( ๔๐๐ )
        “ ดอกฝิ่น ”


          ครวญคิดวางจิตครอง     เลือกครรลองอันอำไพ
ว่ายข้ามชลาลัย            สู่เส้นชัยฝั่งนที
         
          ท้อ,ทุกข์อย่าอับจน         เกิดเป็นคนเจอชั่ว,ดี
เสีย,ได้,ป่วย,ไข้มี          ตามวิถี...มนุษย์เมือง(๔๐๔)
                               
                          เนิน จำราย

[ดอกฝิ่น]

๐ สำคัญ นั้นจิตใจ              เหนือสิ่งใด ในโลกา
อิ่มบุญ หนุนนำพา              ชีวิตคน พ้นทุกข์ตรม ( ๔๐๕ )

๐ สายใย ใส่อาทร              ถ้อยวิงวอน ถอนขื่นขม
อุ่นเหลือ เมื่อพร่างพรม   ชโลมสู่ ผู้เดียวดาย ( ๔๐๖ )

๐ หนาวเหน็บ เจ็บทุเลา   น้ำใจเข้า เฝ้าเยี่ยมกลาย
ไหลหลั่ง ดั่งพระพาย      พัดโบยโบก โศกสิ้นไป (๔๐๘ )

๐ เพียงหนึ่ง ถึงไม่มาก      แต่หลายหลาก จากจิตใจ
จดจำ คำขานไข                 ในวจี นี้ทั้งทรวง (๔๐๙ )
“ ดอกฝิ่น ”

[toshare]

* ขอเทพ ขอจริงจัง         ได้ดั่งหวัง ฤๅไฉน
ธ ตอบ "มอบ"ฉับไว         เพียงเจ้าจง ดำรงธรรม

* น้ำใจ ใสพิสุทธิ์            จงอย่าขุด หลับตาคลำ
เพียงเจ้า เมตตาล้ำ           สวรรค์ลั่น เลื่อนลงดิน

* พึ่งตน ใช่ห่างเฉย          ละเพื่อนเคย ร่วมชีวิน
ดาวใด ล้วนสูญสิ้น            หากดับรัก  สามัคคี (๔๑๐)

[panthong.kh]

เสียงฝนหล่นลงมา
กบเขียดปลา พาสุขี
ท่วมแน่ จากตีสี่
จนป่านนี้ ยังไม่ซา(๔๑๑)

มองฟ้า เมฆหนาเตอะ
นอกชานเขรอะ เลอะเทอะหนา
ขอวอน เทวดา
ห้ามฝนฟ้า อย่าหล่นลง(๔๑๒)

ต้องแย่ ดวงแดฉัน
ยิ่งหวาดหวั่น พลันไหลหลง
ปีกลาย มิคลายปลง
ปีนี้ท่วม อ่วมแน่นอน(๔๑๓)

สามวัน วสันต์หนอ
ตามตกต่อ ชลอก่อน
สงสาร ชาวนาดอน
ร้าวรานรอน นอนช้ำใจ(๔๑๔)

ข้าวพึ่ง จะออกรวง
อยู่ในช่วง เกี่ยวไม่ได้
ไม่แก่จัด เม็ดลีบไป
ชาวนาไทย ทำไงดี(๔๑๕)

วอนรัฐ จัดสรรหน่อย
อย่าให้คอย น้อยใจซี
เจ็บกด หมดอีกปี
น้ำตาปรี่ มีแต่ตรม(๔๑๖)
พันทอง
 

[toshare]

กาพย์กลอนฉบัง ๑๖

* แว่วแว่ว แผ่วเสียง ถามไถ่........จากกาล นานไกล.......ถามใจ ถามเรา เยาวชน
ท่านถาม ถามไย ให้ฉงน............ถามแห่ง ถามหน........เหล่าเรา ดั้นด้น ดาวไหน
เราย่อม อยากฝัน อยากเป็น........สำเร็จ โดดเด่น..........มีงาน บ้านเนา สุขใจ
มิ่งมิตร คู่ชิด สนิทใกล้...............ฝากผี ฝากไข้............พรไท้ เผื่อเรา นิรันดร์ (๔๑๗)

ขอขอบคุณ คุณ Orion264(มือขวา) เป็นอย่างยิ่งที่ให้แนวคิดพิสดารนี้
====

* กาพย์ฉบัง จังงัง ข้าน้อย......เฉกหมัด ซัดข้อย.....ต้องล้ม จมลึก หลับนาน
ในฝัน ฉันเห็น กลอนกานท์.....ดุจดั่ง นงคราญ........ตระการ ร่ำร้อง ก้องสรวง
โลดลิ่ว ร่วมร่าย หวังเป็น........ดาวหนึ่ง จรัสเห็น.......ใครจัก รักช่วย เติมตวง
บ่บ้า ติดยึด สื่งลวง...............หวังเพื่อน ทั้งปวง......มอบใจ ให้ฟื้น ตื่นคืน (๔๑๘)

====

* ชื่อฉัน "เห็ดหอม" ชอบกิน.....คุณแม่ จึ่งถวิล........ทำกัน เกือบทุก วันวาร
ฉันก็ บ่เบื่อ ฤ รำคาญ..............มิพรั้น กินนาน........มิยั่น ย่อท้อ หลีกหนี
เห็ดกิน ไป่อ้วน แข็งแรง..........สุขภาพ สำแดง.......ร่างกาย สุดสวย เซ็กซี
สอบได้ เลขเดี่ยว เป็นศรี.........พ่อแม่ เปรมปรีดิ์......ครอบครัว ฉันมี สุขใจ (๔๑๙)

====

เพื่อนๆ มีความคิดดีๆ เพิ่มเติม แบ่งปันมานะครับ

ปรับแก้มา ๓ บท พอได้แนวทางว่า
ต้องแต่งเป็น กาพย์ฉบัง ๒ ชุด แต่ละชุดมี ฉบัง ๒ บท
บท๑ เป็น วรรคสดับ ในกลอน ไม่แน่ใจว่า ควรห้ามคำท้ายเป็นเสียงสามัญ แบบกลอนไหม เพราะนี่เป็น กาพย์ ควรอ่านแบบกาพย์ ?
บท๒ เป็นวรรครับ คำท้ายควรยึดแบบกลอน คือ เสียงจัตวาเพราะสุด ตามด้วย โท เอก

ที่ต้องแยกเป็น ฉบังชุดสอง เพราะถ้าบท๓ ไปรับสัมผัสจากบท๒ สัมผัสจะเลือน คือมีมากไปครับ อย่างข้างล่างนี้

* แว่วแว่ว แผ่วเสียง ถามไถ่......จากกาล นานไกล.......ถามใจ ถามเรา เยาวชน
ท่านถาม ถามไย ให้ฉงน............ถามแห่ง ถามหน........เหล่าเรา ดั้นด้น ดาวไหน
เราย่อม อยากฝัน อยากใฝ่..........สำเร็จ ก้าวไกล.........มีงาน บ้านเนา สุขใจ
มิ่งมิตร คู่ชิด สนิทใกล้...............ฝากผี ฝากไข้..........พรไท้ เผื่อเรา นิรันดร์

[พี.พูนสุข]

 
 

 

  ฝน..พลันบันดาล

  (กาพย์กลอนฉบัง ๑๖)

  จั้กจั้ก.. ตกหนักทะลักล้น      หญ้าหงายว่ายวน      เรียวใบส่ายซัดสะบัดยืน
  เปาะแปะ.. ทรมานนานคืน     ดักดานนานฟื้น        ขื่นขมตรมนานก้านหมอง
  จั้กจั้ก.. ตกหนักสำลักน้ำ       หญ้าหวั่นครั่นคร้าม    ซ้ำรอยถอยหลังขังนอง
  พรั่งพรู.. สาดสายรายคลอง   พอเพียงเลี้ยงท้อง      หญ้าเขียวเรียวใบใสวาม..  (๔๒๐)

  ชาวนาคราตื่นชื่นใจ..         ฝนกราวคราวใด       ดินชุ่มอุ้มน้ำฉ่ำแปลง
  โอดโอยโหยหาหน้าแล้ง     ดินแยกแตกระแหง     มืดมนทนยากขวากหนาม
  ชาวนาคราตื่นชื่นบาน..        ฝนพลันบันดาล        ข้าวกล้าผาสุกทุกยาม
  ข้าวเขียวเรียวรวงพวงงาม    ข้าวเหลืองเรืองอร่าม   จำนำประกันไหนดี..?     (๔๒๑)



  ลองดำน้ำ เอ้ย..ดำนาดูเผื่อได้ราคาดี..   
    พี.พูนสุข
 
 

[..กุสุมา..]

๐ นาเรา ข้าวของเรา            จะนำเอา ข้าวให้ใคร
ก็ตั้ง โรงสีไฟ                       เปิดกิจการ หมู่บ้านเรา

๐ ข้าวเปลือก เป็นข้าวสาร     กำไรบาน เกินคาดเดา
ทำได้ ใยง้อเขา                    เลือกลงมือ คือแนวทาง

๐ ตัวอย่าง ตั้งมากมาย         เชิญดูได้ ใกล้เมืองฝาง
ต่อไป ได้ตัวอย่าง                 เถ้าแก่เนี้ย พีพูนสุข

ตัวอย่าง..ข้อมูลที่ตั้งหมู่บ้านกลุ่มค้าข้าวเมืองฝาง
ติดต่อที่เจ้ารพีกาญจน์ เจ้าค่ะ       ..กุสุมา..
 

[toshare]

พึ่งตน ใช่ห่างเฉย          ละเพื่อนเคย ร่วมชีวิน
ดาวใด ล้วนสูญสิ้น         หากดับรัก  สามัคคี

   สหกรณ์ คือคำตอบ       กิจประกอบ จริงใจมี
ทุกผู้ จักผ่องศรี              สุขสวัสดี ทั้งสังคม (๔๒๕)


โอ้ ต้องขอขอบคุณ คุณพี พูนสุข ที่แต่ง กาพย์กลอนฉบัง ๑๖ จบครบ ๒ บท
ทำให้เห็นการส่ง สัมผัสข้ามบท ได้ชัดเจน  นำไปเป็น แบบอย่าง แนะนำต่อได้อย่างดี

[เนิน จำราย]

         "ใต้ร่มพระบารมีฯ" 
“สหกรณ์”บ่มเพาะเหมาะสม   ค้ำประชาคม   โอบเอื้อช่วยเหลือเจือจุน
เข้มแข็งยั่งยืนคืนทุน   สมาชิกถือหุ้น   สิ้นปีมีดอกออกผล
           เก็บเล็กใช้น้อยค่อยถนอม   อดกลั้นหมั่นออม  ตามแต่กำลังทรัพย์ตน
เท่าเทียมยากดีมีจน    พลิกฟื้นชุมชน    เบิกบานเริงร่าสง่างาม

           พระราชดำริ “พ่อหลวง”    พสกนิกรทั้งปวง    รับไว้ใส่เกล้าเกศา
น้อมนำปฏิบัติบูชา      เนิ่นนานผ่านมา    ทั่วทั้งแว่นแคว้นแดนสยาม
           เกื้อก่อต่อลูกเหลนหลาน    โภคทรัพย์ศฤงคาร     ดกดื่นประเทศเขตคาม
ต่างด้าวแดนไกลใฝ่ตาม    ไทยระบือลือนาม     ภายใต้ร่มพระบารมีฯ (๔๒๗)
                               
                                เนิน จำราย





พี.พูนสุข
Special Class LV5
นักกลอนแห่งเมืองหลวง

กาพย์กลอน...
« ส่งให้: เนิน จำราย เมื่อ: 07 ตุลาคม 2012, 06:06:pm »

เทียบกับกลอน  ๔  วรรค ลงเสียงวรรณยุกต์ให้ถูก

 ๑. “สหกรณ์”บ่มเพาะเหมาะสม   ค้ำประชาคม   โอบเอื้อช่วยเหลือเจือจุน / (สดับ) ถูกต้องค่ะ

 ๒. เข้มแข็งยั่งยืนคืนทุน   สมาชิกถือหุ้น   ตามแต่กำลังทรัพย์ตน / (รับ) ต้องลงเสียงจัตวา  โท  เอก

 ๓. เก็บเล็กใช้น้อยค่อยถนอม   อดกลั้นหมั่นออม  สิ้นปีมีดอกออกผล  / (รอง) ต้องลงเสียง  สามัญ หรือ ตรี
 
 ๔. เท่าเทียมยากดีมีจน    พลิกฟื้นชุมชน    เบิกบานเริงร่าสง่างาม  / (ส่ง) ถูกต้องค่ะ
-----------------------

   ๑. พระราชดำริ “พ่อหลวง”    พสกนิกรทั้งปวง    รับไว้ใส่เกล้าเกศา  /  (สดับ)  ถูกต้องค่ะ
   ๒. น้อมนำปฏิบัติบูชา      เนิ่นนานผ่านมา    ทั่วทั้งประเทศเขตคาม  /  (รับ)  ต้องลงเสียงจัตวา  โท  เอก

   ๓. เกื้อก่อต่อลูกเหลนหลาน    โภคทรัพย์สฤงคาร     ดกดื่นทั่วแคว้นแดนสยาม  /  (รอง)  ต้องลงเสียง  สามัญ หรือ ตรี
 
   ๔. ต่างด้าวแดนไกลใฝ่ตาม    ไทยระบือลือนาม     ภายใต้ร่มพระบารมีฯ  / (ส่ง)   ถูกต้องค่ะ

[panthong.kh]

จัดแจง แต่งเรืออยู่    ช่างอดสู รู้ไหมนี่
สองวัน ดั้นวารี        ฝนตกถี่ มีความกลัว(๔๒๘)

ข้าวของ สิ่งจำเป็น    เก็บซ่อนเร้น มิให้มั่ว
ชั้นสอง ไม่หมองมัว   ท่วมไม่ถึง อย่างแน่นอน(๔๒๙)

แกมี ท้าแกมา    อย่ารอช้า รีบมาก่อน
หรือไม่ ให้ลาจร  สลายไป ในพริบตา(๔๓๐)

ชาวบ้าน เขาเดือดร้อน   ผ่านไปก่อน ได้ไหมหนา
อย่าพึ่ง บึ่งเข้ามา         รอเมษา มาอีกที(๔๓๑)

ช่วงนั้น มันแห้งแล้ง    ค่อยจัดแจง แต่งเต็มที่
ตกเลย เผยว่าดี        มันร้อนจี๋ มีฝนพรำ(๔๓๒)

ตอนนี้ ไม่ต้องการ     เชิญพ้นผ่าน มานระส่ำ
หนีไกล ไทยจะช้ำ    ทุกเช้าค่ำ ย้ำอย่าเจอ(๔๓๓)
พันทอง
 

[กามนิต]

(ยานี ๑๑)

        ม.ม้าคึกคักม้า                ย.ยักษ์อ้าเขี้ยวใหญ่อวด
เคยท่องหนังสือทวด               จำขึ้นใจไม่เคยจาง

        ภาษาสุภาษิต                ศาสตร์ศิลป์วิทย์พิสูจน์วาง
ม้าทนผ่านหนทาง                  คนก็เลื่องด้วยเวลา

        หน้ายักษ์ทำพักตร์ยุ่ง      จิตกระทุ้งทางโกรธา
คนหวาดตนผวา                     เขี้ยวใหญ่นี้มิดีนอ

        จึงม้าคึกคักม้า                ทิ้งยักษ์รามิรั้งรอ
ใครยลจักเยินยอ                    ในสัมมามรรคามี ฯ


กามนิต
๑๑ ต.ค.๕๕
 

[เนิน จำราย]

ขี่ม้าชมเมือง

กาพย์ยานี

       ขึ้นนั่งบนหลังม้า       มันสั่นหน้าแล้วร้องฮี้
คึกคักคงจั๊กจี้        ขยับโยกโขยกคลอน

       คับคั่งทั้งผู้คน          จลาจลจราจร
มืดหน้าทั่วนาคร       ฝุ่นขจรขจายจบ
 
       ง้างสายบังเหียนพลัน      กลับหลังหันเถอะสินธพ
เหตุการณ์ที่พานพบ        สลับกาลสถานที่
                             
                           เนิน จำราย
 

[toshare]

๖ ตุลาคม ๒๕๑๙ (กาพย์ฉบัง ๑๖)   
                  
(รับ) วีรชนหกตุลา..............................โอ้ใครบ้างหนา................ซึ้งค่าความดีของเธอ
      
....จิตวิญญาณ์กล้าสละตน....................หาญสู้ทุรชน...................แม้ชีพชีวันบรรลัย
....เผด็จการดับฝันสดใส......................ดับประชาธิปไตย..............พิราบเจ็บจากไปพนา
....มอมเมาสร้างเงามายา......................โกงกินท่วมฟ้า.................เมื่อไรหนา(แสง)ธรรมอำไพ (รับ)

....เงียบเหงาเศร้าลึกฤทัย......................คนดี(ห่าง)หายไป...........เพื่อนใจแห่งจิตวิญญาณ
....เคยร่วมฝัน(ร่วม)สรรค์สร้างงาน............หวังโลกเบิกบาน.............สายธารเมตตาจรัสไสว
....หนุ่มสาวเธออยู่หนใด........................ตื่นฟื้นเร็วไว.................ปลูกประชาธิปไตยยืนยง (รับ)

ขออนุญาตครับ อาจมองเป็นเรื่องการเมือง ดังนั้นหากไม่สมควร ลบได้ทันที ขอบคุณครับ

มีบางคำใส่วงเล็บ เพราะคำเกินตามหลัก กาพย์ฉบัง ๑๖ ที่เกินเพราะใส่ทำนองขับร้องแบบเพลงสากล