| 16 มิถุนายน 2012, 07:00:PM |
|
toshare
|
 |
« ตอบ #40 เมื่อ: 16 มิถุนายน 2012, 07:00:PM » |
 ชุมชน
|
กาพย์ฉบัง ๑๖
...สูรย์ร้อน โรจน์ไร้ เหิมเกริม......เผาผลาญ พลังเติม
เสริมสร้าง ชีวี โลกา
...มิใฝ่ ไยดี วาจา...................ยกย่อง นินทา
อุเบกขา แบบอย่าง ผู้คน
...ยังประโยชน์ ถ้วนทั่ว ชั้นชน.....ผิวสี รวยจน
รับผล ไป่เว้น วันคืน (๑๗๑)
|
|
|
|
|
| 16 มิถุนายน 2012, 09:28:PM |
|
เนิน จำราย
|
|
« ตอบ #41 เมื่อ: 16 มิถุนายน 2012, 09:28:PM » |
ชุมชน
|
กาพย์ยานี๑๑
รวมเป็นเอกภาพ เรียงระนาบแนวดวงใจ
ทั่วท้องแผ่นดินไทย สมัครสมานสามัคคี
รักชาติ,ศาสน์,กษัตริย์ เทิดไตรรัตน์เป็นบัดพลี
ไม่แบ่งไพร่,ผู้ดี กระฎุมพี,ชนชาวนา
กาพย์ฉบัง๑๖
เสรีภาพจักต้องได้มา ทั่วทั้งพารา
ตื่นตาประชาธิปไตย
สิทธิรับรู้ทุกวัย หน้าที่ทำไป
ปฏิบัติทั้งรัฐเท่ากัน
กาพย์สุรางคนางค์๒๘
ภราดรภาพ ผองชนซึมซาบ ไม่เกลียดเดียดฉันท์
ห่างหายขุ่นหมอง ปรองดองร่วมกัน งดเว้นฆ่าฟัน พี่น้องคล้องใจ
กาพย์ยานี๑๑
ครบถ้อยกระทงความ รวมเป็นสามสานถิ่นไทย
มิมีผู้ใดใคร จะหาญกล้ามาผจญ(๑๗๗)
เนิน จำราย (นอกกรอบ)
|
|
|
|
|
| 16 มิถุนายน 2012, 09:39:PM |
|
|
|
| 16 มิถุนายน 2012, 10:20:PM |
|
toshare
|
|
« ตอบ #43 เมื่อ: 16 มิถุนายน 2012, 10:20:PM » |
ชุมชน
|
..............................อันใดอัปลักษณ์
....ฤๅด้วย ฟ้าดิน ลงทัณฑ์.................รังเกียจ เดียดฉันท์
จึ่งพิกล พิการ ชีวา
....ฤ ญาติ บิดร มารดา......................ตัวเขา ชั่วช้า
ผลกรรม ส่งมา_ วานเฉลย
....ธรรมพิสิฐ พิสุทธิ์เผย.....................อันใด อ้างเอ่ย
อัปลักษณ์ พิกล พิการ
....ราคะ ตัณหา เผาผลาญ..................โลภหลง โกรธพาล
สามานย์ อัปลักษณ์ แท้จริง
....ขาดเกิน เกิดใน สรรพสิ่ง.................บ่งบอก _ พึ่งพิง
สัมพันธ์ เอื้อเฟื้อ เกื้อหนุน
...รักเมตตา เปี่ยมการุญ......................เป็นมรรค เป็นบุญ
ดับกิเลส เหตุทุกข์ภัย
....ผองชนพึง สดับไว้.........................ปฏิบัติมั่นไซร้
สงบ สันติ นิรันดร์ (๑๘๗)
|
|
|
|
|
| 17 มิถุนายน 2012, 08:03:AM |
|
|
|
| 17 มิถุนายน 2012, 08:39:AM |
|
กามนิต
|
|
« ตอบ #45 เมื่อ: 17 มิถุนายน 2012, 08:39:AM » |
ชุมชน
|
(กาพย์ฉบัง ๑๖)
๑๙๒
ธรรมชาติวาดงามวามไหว กระซิบหัวใจ
ทุกเมื่อทุกยามเมื่อยล
๑๙๓
แสงแดดสายลมสายฝน ผาดแผ่วกมล
กระทบรู้สึกลึกซึ้ง
(กาพย์สุรางคนางค์ ๒๘)
๑๙๔
โรยแรงแสงอ่อน
แสงตะวันรอน กระซิบผิวบึง
วะวิบวะวับ ระยับตราตรึง
เทพใดมากลึง สังวาลย์วัชรา
๑๙๕
เล่นแสงเล่นสี
พบูรูจี ราวมีมนตรา
ไล่แล่นแผ่นน้ำ ชื่นฉ่ำเวลา
กระเพื่อมรำพา ราวริ้วสรวงสรรค์
๑๙๖
หัวใจกระเพื่อม
ระลอกละเลื่อม วาบหวำใจหวั่น
ภาพเก่าเงาหลอน สะท้อนวานวัน
นัยน์ตาชวนฝัน สะท้อนวาววาม
๑๙๗
บัดนี้ไม่มี
นัยน์ตาคู่ที่ บาดใจวาบหวาม
มายวลให้ยล แกล้งกลเจ็บกาม
บางสิ่งวิ่งลาม ท่วมท้นจนใจ
๑๙๘
โรยแรงแสงอ่อน
วูบเงาสะท้อน วิบวับวิบไหว
ผิวน้ำผิวบึง คิดถึงจึงไหล
ลามล่วงห้วงหทัย ยามตะวันรอน ฯ
กามนิต, ๑๗ มิ.ย.๕๕
|
|
|
|
|
|
 ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : Prapacarn ❀, panthong.kh, ไร้นวล^^, ยามพระอาทิตย์อัสดง, เนิน จำราย, รพีกาญจน์, พยัญเสมอ, พี.พูนสุข, รการตติ, sunthornvit, ลมหนาว, อริญชย์, ปู่ริน
ข้อความนี้ มี 13 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
ความรักแท้จริงมีสีดำดังศอพระศิวะ
|
|
|
| 17 มิถุนายน 2012, 03:31:PM |
|
toshare
|
|
« ตอบ #46 เมื่อ: 17 มิถุนายน 2012, 03:31:PM » |
ชุมชน
|
....เดชา พระ เกริกฟ้า........ปฐพี
“รัก” ยิ่งสุดวจี.................เอ่ยอ้าง
ลูกผิด ธ ปรานี................พลีชีพ...ไถ่เฮย
สรรค์สิ่งดี ชั่วมล้าง...........เทิดไท้แทนคุณ
....เดชา พระ ไพศาล........จักรวาล กราบบาทบงสุ์
ทุกสิ่ง จักดำรง................ก็ด้วยทรง พระกรุณา (๑๙๙)
....พระ เปี่ยม ยุติธรรม........“รัก” ยิ่งล้ำ สุขหรรษา
สุดจิต สุดพรรณนา............พระเมตตา ได้ไฉน
....ลูกผิด คิดโฉดชั่ว..........หลงเมามัว สุขเหลวไหล
พระ รัก ทรงอภัย...............พลีชีพไถ่ โทษมลทิน
....จึ่งมุ่ง สรรค์สิ่งดี............เป็นพ(ะ)ลี นิจศีล
รับใช้ พระภูมินทร์..............ตราบชีวิน สิ้นมลาย (๒๐๒)
==
เรียนถามเพื่อนผู้รู้ครับ
๑. ร้อยกรองแบบนี้ ใช่ "กาพย์ห่อโคลงเห่เรือ" ไหม หรือมีชื่อเรียกอื่นใดครับ
๒. ระหว่างโคลง ๔ สุภาพ กับ กาพย์ยานี ๑๑ มีส่งรับสัมผัสไหม ถ้ามี ตำแหน่งไหนครับ
ขอบคุณครับ
อภัยด้วยที่เอา โคลง ลงไว้ เพราะต้องการถามครับ
|
|
|
|
|
| 17 มิถุนายน 2012, 10:06:PM |
|
พิมพ์วาส
|
|
« ตอบ #47 เมื่อ: 17 มิถุนายน 2012, 10:06:PM » |
ชุมชน
|
โง่เพราะรัก
ในนามความทุกข์ท้น สุขไม่ลนจนปรีดิ์เปรม
ในใจไม่เกษม เอมอิ่มรักที่พักใจ (๒๐๓)
ไหม้หมองจนมัวหม่น สิเคล้าปนจิตหวั่นไหว
เจ็บร้าวผ่าวทรวงใน ไหม้ระทมขื่นขมทรวง (๒๐๔)
อุราเจียนจำหัก แรมร้างรักที่จักหวง
เจ็บร้าวผ่าวแดดวง หน่วงจิตล่มระทมกาย (๒๐๕)
เจ็บช้ำระกำแท้ เป็นบาดแผลแก้ไม่หาย
แผลเป็นไม่เร้นคลาย ป้ายอย่างนั้นระหวั่นจริง (๒๐๖)
หัวใจต้องบอบช้ำ ต้องระกำเพราะแม่หญิง
หม่นใจไร้ที่พิง ก็มาอิงทิ้งที่เรา (๒๐๗)
เธอสะบัดความทุกข์ ทำเป็นสุขบนความเศร้า
นึกว่าเรามีเขา(ควาย) ให้เธอได้หลอกใช้ฤา (๒๐๘)
เธอคิดอะไรอยู่ นึกไม่รู้งั้นหน่ะหรือ
ทุกอย่างที่ทำคือ การหลอกใช้ฉันนั่นเอง (๒๐๙)
ฉันมันเป็นแค่ควาย หลอกสบายไม่ต้องเร่ง
ค่อยค่อยย่ำละเลง ความโง่เขลาเบาปัญญา (๒๑๐)
ที่ยอมก็เพราะรัก ให้หวนหักใจห่วงหา
รู้หรอกหลอกใช่มา ไม่ได้โง่แต่พราะรัก (๒๑๑)
ก็รู้ว่าเธอแสร้ง ทำเป็นแกล้งมาทายทัก
จริงจริงไม่รู้จัก ว่ารักนั้นเป็นเช่นไร (๒๑๒)
ตอนนี้เหลือความทุกข์ บนความสุขของหมองไหม้
สุดท้ายมันสายไป เธอมีใหม่ให้ฉันตรม (๒๑๓)
ฉันรู้ตั้งแต่แรก แต่ก็แปลกกลับขื่นขม
เพราะรักทำให้จม ระทมเศร้าเหงาอาดูร (๒๑๔)
วันนี้หมดสิ้นแล้ว ในวี่แววของความสูญ-
เสียใจมันเพิ่มพูน เจ็บปวดแปลบอยู่แนบเลย (๒๑๕)
ความทุกข์ล้นใจว่า ใครจะมาช่วยโปรดเผย
เหงาใจไปอย่างเคย ไม่มีเลยใครมาดู (๒๑๖)
ความรักมันหายาก อยากจักฝากท่านให้รู้
อย่างแสร้งแกล้งเชิดชู แล้วหักหลังทำให้ปลง (๒๑๗)
|
ความผกผันของเวลา เฉือนเจตนาของอารมณ์
|
|
|
| 18 มิถุนายน 2012, 09:55:PM |
|
toshare
|
|
« ตอบ #48 เมื่อ: 18 มิถุนายน 2012, 09:55:PM » |
ชุมชน
|
กาพย์สุรางคนางค์ ๒๘
....ฝนฉ่ำฝนพรำ..............ฝากเสียงแผ่วร่ำ.........ขานธรรมสัจจา
ชีวิตผู้คน......................รวย จน ธรรมดา..........ทัดเทียมเกิดมา........เลอค่าศักดิ์ศรี
....แรกเกิดเปลือยเปล่า......บริสุทธิ์งามเงา............อ่อนเยาว์โลกีย์
ผ่านกาลผ่านสถาน............สามานย์เริ่มมี.............ทำชั่วทำดี..............หมองศรีชีวา
....เฉกเช่นหยาดฝน..........ตกพื้นหมองมล...........เปื้อนปนกายา
ธรณินซับหนุน.................ใสขุ่นนานา...............แดดแผดเผากล้า........นำพาพ้นดิน
....แปรเปลี่ยนเป็นไอ.........น้ำกลับสวยใส............ผ่องไสว_เมฆินทร์
ธรรมเผยผองชน...............จักพ้นมลทิน.............กายใจต้องถวิล..........ละสิ้นตัณหา
....เผาผลาญตัวตน..........“ของกู”_หลุดพ้น........คือหนมรรคา
ช่วยเหลือรับใช้................เหนื่อยใจกายา............มิท้อบ่นว่า...............ศรัทธาหนุนนำ
....เมฆแปรเป็นฝน............สู่พสุธาดล.................เกิดผลค่าล้ำ
ขานไขสัจจา..................เมตตาคือธรรม...........เป็นธารชุ่มฉ่ำ..............รักษ์ค้ำโลกา (๒๒๓)
ขออนุญาตลงซ้ำ
อยากรวมกาพย์ไว้ด้วยกัน เอาไปเป็นแบบอย่าง สะดวกดีครับ ขอบคุณ
|
|
|
|
|
| 19 มิถุนายน 2012, 03:09:AM |
|
|
|
| 19 มิถุนายน 2012, 04:35:AM |
|
กามนิต
|
|
« ตอบ #50 เมื่อ: 19 มิถุนายน 2012, 04:35:AM » |
ชุมชน
|
....เดชา พระ เกริกฟ้า........ปฐพี
“รัก” ยิ่งสุดวจี.................เอ่ยอ้าง
ลูกผิด ธ ปรานี................พลีชีพ...ไถ่เฮย
สรรค์สิ่งดี ชั่วมล้าง...........เทิดไท้แทนคุณ
....เดชา พระ ไพศาล........จักรวาล กราบบาทบงสุ์
ทุกสิ่ง จักดำรง................ก็ด้วยทรง พระกรุณา (๑๙๙)
....พระ เปี่ยม ยุติธรรม........“รัก” ยิ่งล้ำ สุขหรรษา
สุดจิต สุดพรรณนา............พระเมตตา ได้ไฉน
....ลูกผิด คิดโฉดชั่ว..........หลงเมามัว สุขเหลวไหล
พระ รัก ทรงอภัย...............พลีชีพไถ่ โทษมลทิน
....จึ่งมุ่ง สรรค์สิ่งดี............เป็นพ(ะ)ลี นิจศีล
รับใช้ พระภูมินทร์..............ตราบชีวิน สิ้นมลาย (๒๐๒)
==
เรียนถามเพื่อนผู้รู้ครับ
๑. ร้อยกรองแบบนี้ ใช่ "กาพย์ห่อโคลงเห่เรือ" ไหม หรือมีชื่อเรียกอื่นใดครับ
๒. ระหว่างโคลง ๔ สุภาพ กับ กาพย์ยานี ๑๑ มีส่งรับสัมผัสไหม ถ้ามี ตำแหน่งไหนครับ
ขอบคุณครับ
อภัยด้วยที่เอา โคลง ลงไว้ เพราะต้องการถามครับ
ขอออกตัวว่าไม่ใช่ผู้รู้ครับ แต่อยากตอบในฐานะมิตรสหายผู้นิยมร้อยกรองด้วยกันนะครับ
๑. "กาพย์ห่อโคลงเห่เรือ" ไม่มีครับ มีแต่ "กาพย์ห่อโคลง" และ "กาพย์เห่เรือ" เพียงแต่กาพย์เห่เรือเป็นประเภทหนึ่งของกาพย์ห่อโคลงเท่านั้นครับ ไม่เคยเห็นเรียกรวมกันสักที
กาพย์และโคลงที่ท่านแต่งจะเรียกว่า "กาพย์ห่อโคลง" หรือ "กาพย์เห่เรือ" ก็ได้ครับ (ลองค้นยูตู้ปฟังดูว่าเขาขับกาพย์เห่เรืออย่างไร จะได้อารมณ์ในการแต่งกาพย์มากขึ้นครับ) แต่ไม่ควรเรียกรวมกัน ฟังแล้วมันคันหูน่ะครับ (ฮา)
๒. ในกาพย์ห่อโคลงปกติไม่มีการกำหนดสัมผัสระหว่างกาพย์และโคลง (ลองไปอ่านวรรณคดีเก่า ๆ ในตู้หนังสือเรือนไทยดูนะครับ) ยกเว้นกาพย์ขับไม้ห่อโคลง ที่มีการส่งสัมผัสระหว่างกาพย์และโคลง
(ฉบัง ๑๖)
ดึกดึกดูบอลยูโร ดูแล้วโอ้โฮ
สนุกสนานสำราญใจ
สเปนรุกรับฉับไว ขดขยี้เอาชัย
เหนือโครเอเชียดังฤดี
อิตาลีหักโหมโจตี ไอร์แลนด์รูจี
หนีญะญ่ายพ่ายจะแจ
สเปนจับมืออิตาลีแล เข้ารอบสองแน่-
นอน, ฉันต้องนอนแล้วซี ฯ
กามนิต, ๑๙ มิ.ย.๕๕
 |
ความรักแท้จริงมีสีดำดังศอพระศิวะ
|
|
|
| 19 มิถุนายน 2012, 06:09:PM |
|
toshare
|
|
« ตอบ #51 เมื่อ: 19 มิถุนายน 2012, 06:09:PM » |
ชุมชน
|
...จริง ฤ ที่ว่า ไร้-..................ยากจนไข้ ทุกข์ห่างหาย
คุณธรรม มิเสื่อมคลาย.............โจรผู้ร้าย หมดศักดา
...จริง ฤ พวกท่านสละ .............ลดโทษะ โลภโมหา
มุ่งมั่น ช่วยประชา...................นำนาวา ชาติก้าวไกล
...จริง ฤ เพื่อนพี่น้อง...............กิจเกี่ยวข้อง ล้วนโปร่งใส
ประโยชน์ซ้อน หลีกเลิกไป.........มีน้ำใจ ให้พึ่งพา
...จริง ฤ แก้เศรษฐกิจ..............จักพิชิต สรรพปัญหา
หนี้หมด ทุกไร่นา....................การศึกษา เลิศวิไล
...จริงแท้_รักสามัคคี...............เพียรทำดี มิหวั่นไหว
ประชา ร่วมกายใจ...................ทุกข์เภทภัย พังภินท์เอย (๒๓๖)
==
"กาพย์ห่อโคลงเห่เรือ" ไม่มีครับ มีแต่ "กาพย์ห่อโคลง" และ "กาพย์เห่เรือ" เพียงแต่กาพย์เห่เรือเป็นประเภทหนึ่งของกาพย์ห่อโคลงเท่านั้นครับ ไม่เคยเห็นเรียกรวมกันสักที
ขอขอบคุณ คุณกามนิตนะที่นี้ครับ (แหะๆ ไม่รู้จริงๆ)
|
|
|
|
|
| 22 มิถุนายน 2012, 06:17:PM |
|
toshare
|
|
« ตอบ #52 เมื่อ: 22 มิถุนายน 2012, 06:17:PM » |
ชุมชน
|
กาพย์ฉบัง ๑๖
....ชวนเชิญ ผองเรา ร่วมใจ........กราบษมา ทรงชัย
พระผู้ รักเรา นิรันดร์
....ธ สรรค์ สร้างเรา เฉิดฉัน.......โปรดคุณ อนันต์
ชีวัน สุขสันต์ ปรีดา
....ไป่สำนึก ในเมตตา................โลภหลง โกรธา
วิญญาณ์ จึ่งทุกข์ ระทม
....แม้ชีพ จักขื่น จักขม.................น้อมจิต ชื่นชม
ถวาย ไท้เป็น พ(ะ)ลี
....กราบขอ อภัย ทรงศรี.................วอน ธ ปรานี
จักกอปร กิจดี เทิดไท
|
|
|
|
|
| 22 มิถุนายน 2012, 07:23:PM |
|
|
|
| 22 มิถุนายน 2012, 11:51:PM |
|
toshare
|
|
« ตอบ #54 เมื่อ: 22 มิถุนายน 2012, 11:51:PM » |
ชุมชน
|
.................................ผู้นำ
....ผู้นำ ต้องโปร่งใส.............เกรงไปไย สื่อนานา
แท้คือ เสียงประชา...............ส่งสารมา บอกมุมมอง
....เมื่อท่าน กอปรกิจชอบ.........ถูกระบอบ มิมัวหมอง
ต้องกล้า ดุจดั่งทอง..............แม้ถูกลอง หลอมด้วยไฟ
....เพื่อนพ้อง ผองเหล่าญาติ.....อย่าประมาท ระวังระไว
บ้างเลว บ้างเหลวไหล............บ้างห่างไกล เมตตาธรรม
....สื่อส่อง สะท้อนภาพ...........หวังให้ทราบ มืดครอบงำ
ยื้อยุด ฉุด_หยุดถลำ.............หลีกระยำ ขุ่นเคืองไย
....ผู้นำ พึงเมตตา................อุเบกขา ให้อภัย
ดั่งนี้ ปวงเทพไท้..................จักอวยชัย สุขสันต์เอย (๒๕๐)
|
|
|
|
|
| 23 มิถุนายน 2012, 04:53:AM |
|
กามนิต
|
|
« ตอบ #55 เมื่อ: 23 มิถุนายน 2012, 04:53:AM » |
ชุมชน
|
เยอรมันไม่ได้โม้ บอลยูโรเล่นเริงร่า
ต้อนกรีซตีลังกา เข้าตัดเชือกรอชิงชัย (๒๕๑)
ข่าวกรองว่าอังกฤษ จะพิชิตพี่เลี่ยนได้
พบด้อยช์สมดั่งใจ คู่หยุดโลกที่รอคอย (๒๕๒)
 |
ความรักแท้จริงมีสีดำดังศอพระศิวะ
|
|
|
| 23 มิถุนายน 2012, 10:12:AM |
|
toshare
|
|
« ตอบ #56 เมื่อ: 23 มิถุนายน 2012, 10:12:AM » |
ชุมชน
|
...........................เยาวชนคนหนุ่มสาว
กาพย์ยานี ๑๑
....เยาวชน คนหนุ่มสาว..........เธอจักก้าว สู่หนใด
โลกหนา อีกกว้างไกล............รอเธอให้ รักษ์ดูแล
....อธรรม บ่หยุดยั้ง.................รอเธอพลั้ง สู่ข่ายแห
มัดผูก กายดวงแด..................มอมเมาแล้ แน่! แพ้มัน
....จริงแท้ แม้เยาว์น้อย............หากค่อยคอย ร่วมทอฝัน
มุ่งมั่น รักช่วยกัน.....................โลกฉับพลัน สวยสดใส
....แสงธรรม ในใจเธอ...............พร้อมเสมอ สาดส่องไสว
เพียงเธอ มอบน้ำใจ..................ผู้ยากไร้ ถูกรุกราน
....เมตตา รักสรรพสิ่ง................เธอทำจริง และสืบสาน
ฝากไว้ เป็นตำนาน...................โลกเบิกบาน ด้วยมือเธอ (๒๕๗)
ฝาก ดาวประจำรุ่งแห่งความหวัง ในมือพวกเธอ
ด้วยความเชื่อมั่น
ขออนุญาตลงซ้ำครับ
ห่วงว่าเปิดประเทศ ผู้แข่งขันจะเพิ่มอีกมาก หวังพวกเขาตระหนักรู้ ตื่นตัวให้พร้อม
|
|
|
|
|
| 23 มิถุนายน 2012, 10:37:AM |
|
|
|
| 24 มิถุนายน 2012, 12:04:PM |
พี.พูนสุข
กิตติมศักดิ์
คะแนนกลอนของผู้นี้ 1269
 ออฟไลน์
เพศ: 
กระทู้: 1,104
ทิวาฉาย ณ ปลายผา
|
|
« ตอบ #58 เมื่อ: 24 มิถุนายน 2012, 12:04:PM » |
ชุมชน
|
ลำนำกาพย์กล กลบทครอบจักรวาล ดนตรีกวีพจน์ สุนทรีย์รสบทดนตรี
ร้องรำฉ่ำเสรี ศรีกวินยินร้องรำ
ดื่มด่ำลำนำกาพย์ ใจซึ้งซาบวาบดื่มด่ำ
ชื่นชมคารมคำ ลุ่มลึกล้ำนำชื่นชม
สุขสมรื่นรมย์หมาย รสหลากหลายได้สุขสม
สีสันปั่นอารมณ์ ปมชีวีเพิ่มสีสัน
ผูกพันฉันกับเธอ พานพบเจอเพ้อผูกพัน
ไมตรีมีต่อกัน สานชีวันมั่นไมตรี
ปราณีมีชีวิต คีตฤทธิ์ประสิทธิ์ปราณี
ลมปราณซ่านฤดี จำเรียงขับจับลมปราณ. (๒๖๖)
พี.พูนสุข
|
|
|
|
|
| 24 มิถุนายน 2012, 04:35:PM |
|
เนิน จำราย
|
|
« ตอบ #59 เมื่อ: 24 มิถุนายน 2012, 04:35:PM » |
ชุมชน
|
อิ่มเอมเปรมฤทัย สดับใดมิอิ่มเอม
ถวิลจะเกษม รื่นอารมณ์สมถวิล
รวยรินกลิ่นกาพย์โชย ไม่รู้โรยหลั่งรวยริน
จากฟ้ามาสู่ดิน จรุงกลิ่นหยาดจากฟ้า
ห่วงหาและห่วงหวง วันคืนล่วงยังห่วงหา
เลยห้วงกาลเวลา จำนรรจามิเกินเลย
นิ่งเฉยว่างกาพย์กานท์ วอนทุกท่านอย่านิ่งเฉย
เชิญมาอภิเปรย พี่พูนสุขปลุก(เนิน)มาเชิญ(ครับ)
เนิน จำราย
|
|
|
|
|
|
