ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ปู่ริน]

พี่ตัดใจไม่รักเธอสักนิด
พี่ตัดใจไม่คิดคร่ำครวญหา
พี่ตัดใจจากจอมขวัญลืมสัญญา
พี่ตัดใจจากเธอมาน้ำตานอง

ให้หวนคิดถึงทรามเชยเคยเสพสุข
ร่วมปนทุกข์ทนเศร้าเคล้าหม่นหมอง
เคยสัญญาแม่พระไทรใกล้ริมคลอง
พี่กับน้องกอดกันไว้ใต้แสงจันทร์

น้องได้เข้าเรียนมหา'ลัยไปจากพี่
เมื่อเรียนจบปริญญาตรีดั่งใฝ่ฝัน
ปริญญาโทโก้หรูดูครบครัน
เปลี่ยนแปรผันคำสัญญาเมื่อห้าปี

ยังโชคดีพี่เป็นเพียงครูบ้านนอก
ป.กศ. มันบ่งบอกด้อยศักดิ์ศรี
เป็นครูน้อยสอนโรงเรียนเนินคีรี
ปริญญาตรีแบ่งเส้นทางร้างรักเรา

น้องเป็นอาจารย์พิเศษผู้สูงส่ง
คณบดีเป็นมั่นคงไม่อายเขา
พี่ขออยู่รักษาใจไพรลำเนา
เป็นผู้เฒ่าเดนตาย...อยู่ชายแดน...

                           ริน ดอนบูรพา
                               ๒๔ พ.ค. ๕๕

[รพีกาญจน์]

พาดบันได นับซี่ ถึงกี่ขั้น
จะเทียมทัน เท่าฟ้า เงยหน้าแหงน
เราอยู่ต่ำ ช้ำจริง หญิงดูแคลน
มิเคียงแถน เทวัญ ชั้นพิมาน

แค่ร้องคลอ ป.กศ. เฝ้ารอรัก
ฤๅเทียบศักดิ์ ตรี โท ป.โก้หร่าน
เพิ่มเรียกคำ นำหน้า ศาสตราจารย์
บริหาร คณะ อธิบดี

ตะลึงมอง ร้องไป เรียกไม่ถูก
จำต้องลุก บิดก้น ถอยร่นหนี
รีบย่ำเท้า ก้าวไกล พ้นไปที
จากฤดี จืดจาง หญิงล่างเลือน

ครูประถม ซมซาน สอนบ้านป่า
ดินกับฟ้า หน้าค่าง ช้างเป็นเพื่อน
ค่ำคืนขม ชมหาว แลดาวเดือน
ปล่อยร่างเปื้อน ล้มลง ตรงกลางดอย

ผมก็ครู ป.กศ. ครับ

 

รพีกาญจน์ 59

[บูรพาท่าพระจันทร์]

 

สัญญาใจให้เด็กน้อยด้อยศึกษา
มีวิชาค่านับใช้จับสอย
คือผลบุญคุณสนองมิต้องคอย
อันครูน้อยร้อยถักเริ่มปักธง

ชาติรุ่งเรืองเฟื่องฟูเพราะครูบ่ม
เพียรอบรมสมร่ำเรียนเพียรประสงค์
ปณิธานสานก่อต่อจำนง
ที่มั่นคงส่งผลต่อมนมาน

เด็กวันนี้ชีวีไกลในวันหน้า
    หวังพึ่งพาอุราตระหนักเป็นหลักฐาน             
หากฐานแข็งแกร่งกร้าวไม่ร้าวราน
ชาติตระหง่านสำราญรื่นล้วนชื่นใจ

คำว่าครูรู้ประจักษ์หนักงานสอน
สร้างสุนทรอักษรสารให้ขานไข
ตั้งแต่หลังครั้งเรายังเยาว์วัย
    จนจวบใหญ่ในวิญญาณ์บูชาครู...               


 

-บูรพาท่าพระจันทร์-         

[หนามเตย]

ครูบนดอย

จริยธรรม ต่างหาก มากคุณค่า
กับคำว่า ปริญญา นั้นค่าต่าง
ปริญญา แค่เป็น ใบเบิกทาง
ให้คนอ้าง ว่าฉัน นั้นได้เรียน

ได้ขึ้นชื่อ ว่าครู คือผู้ให้
ฝากน้ำใจ ที่มาก จากผู้เขียน
ขอปรบมือ ให้ครู ผู้พากเพียร 
ที่อ่านเขียน ได้ดี เพราะมีครู

ถึงอยู่บน ดอยสูง ที่ไกลพ้น
ค่าของคน ได้เกิด นั้นเลิศหรู
ค่าของใจ มีไว้ ให้เชิดชู         
ค่าของครู สูงยิ่ง ทุกสิ่งอัน 

จงรักษา หน้าที่ ให้ดีเถิด
เมื่อภัยเกิด กับใจ ให้หยุดฝัน
ยังมีเด็ก ตัวน้อย คอยแบ่งปัน   
เฝ้ารอวัน ส่งเสริม เติมพลัง       

หน้าที่ไป ใจพร้อม ย่อมกล้าแกร่ง       
ไม่หมดแรง อย่าท้อ รอความหวัง     
ซักวันคง ส่งถึง ซึ่งกำลัง
ให้มายัง ครูคนดี มีศิลธรรม     
   
โชคชะตา พาให้ อย่าไปคิด
พรมลิขิต ขีดอยู่ คู่ขนำ     
ใจสูงส่ง รอบรู้ เป็นผู้นำ   
จริยธรรม เปี่ยมล้น ครูบนดอย 

ตอบคุณริน ดอนฯ ขอไม่ต่อกลอนค่ะ

หนามเตย

[yaguza]

 

ครูเพียงแค่ ชี้ทาง วางเหตุผล
มิได้สูง กว่าคน จนสุดสอย
เป็นแนวทาง ให้เจ้า ก้าวตามรอย
และยังคอย แนะนำ ตามขั้นตอน

เพชรในตม งมขึ้นมา ค่ายังอยู่         
ศิษย์มีครู แม้ฟัง คำสั่งสอน
ฝึกเรียนรู้ บากบั่น ตามขั้นตอน
จะทุกข์ร้อน กล้ำกลืน ก็ฝืนทน

เพชรคือเพชร ตามกำเนิด ประเสริฐค่า      
ดั่งวิชา  ส่องแสง ทุกแห่งหน
ถึงตกยาก สิ้นทรัพย์ ชีพอับจน      
จะฟื้นตน ด้วยวิชา ของอาจารย์

 
.....ยากูซ่า......