ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[Prapacarn ❀]

  "น้ำตากล่อมครูดอย"

พี่อยู่บนภูเขา
มีร่มเงาให้เอนหลัง
สายตาส่อพลัง
สู่ความหวังที่หลังดอย

   พี่ค้นเดินด้นป่า
   แม้เหนื่อยล้าไม่ยอมถอย
   กิ่งเกี่ยวแก้มเป็นรอย
   เลือดไหลย้อยไม่หยุดเดิน

พี่อยู่ในภูหิน
ไร้คนยินหลังเขาเขิน
มุ่งหน้าฝ่าดงเดิน
จุดมุ่งหมายไม่ไกลตา

   หลายปีที่พี่ฝึก
   ร่ำเรียนลึกการศึกษา
   เสร็จกิจถ้วนวิทยา
   มุ่งหาฝันวันพี่คอย

อุดมการณ์พี่กล้าแกร่ง
ภูแห้งแล้งเด็กเหงาหงอย
ความฝันอันเลิศลอย
หวังเด็กน้อยค่อยพัฒนา

   เจือจานช่วยค้ำจุน
   หวังเกื้อหนุนการศึกษา
แบกเป้พาดไหล่มา
พร้อมสองขาและหนึ่งใจ

ต่อสู้เพื่อคนยาก
พี่บั่นบากมิสงสัย
ปิดปากลำบากไป
เหนื่อยเพียงไหนพี่ยอมทน

   สร้างโรงเรียนอาสา
   สอนวิชาทุกแห่งหน
   แต่งตัดดัดกมล
   เด็กทุกคนพ้นมัวเมา

จากสองเป็นสามสี่
โรงเรียนพี่บนภูเขา
หมอกเหมยเคยซบเซา
เพลงปลุกเร้าหน้าเสาธง

   เด็กเด็กส่งเสียงแจ้ว
   ยืนเข้าแถวดั่งประสงค์
ธงไทยใหญ่ดำรงค์
สู่ยอดเสาดั่งดาวลอย

ร่างพี่บัดนี้เงียบ
ลมเย็นเฉียบพาเหงาหงอย
ฝันพี่ที่เฝ้าคอย
เสร็จสมหวังดั่งตั้งใจ

   เหนื่อยนักพี่พักก่อน
   หลับตานอนชั่วอสงไขย์
   ยอดดอยเด็กน้อยไทย
   แผ่อ้อมใจกล่อมพี่นอน

รักพี่ยิ่งชีวิต
จึงลิขิตเป็นอักษร
เรียงพจน์ร่ายบทกลอน
ถอนสะอื้นกลืนน้ำตา

   ชลเนตรที่รินไหล
   หล่อหลอมใจยามหวลหา
   รักพี่ทุกทิวา
   ฝากน้ำตากล่อมครูดอย

"ประภาคาร"
05/23/2012

กลอนบทนี้แซมเขียนจากหัวใจ  วันที่เขียนเนี่ยะ น้ำตาไหลเปื้อนสมุดย่นยู่ของแซมไปหมด..
(แซมจะเขียนกลอนในสมุด..ด้วยดินสอ ก่อนที่แซมจะโพสค่ะ.. แซมเรียกสมุดกลอนว่า “สมุดย่นยู่” 
และเรียกดินสอว่า “ดินทอทู่” )
แซมเขียนให้พี่ชายที่รักของแซม.. พี่ชายที่อยากจะทำอะไรๆ ให้คนอื่นมาตลอด...
พี่ชายที่คอยแอบช่วย  “มะขิ่น” เวลาถูกแม่ตี ....
แซมจากพี่ไปอีกฝั่งฟ้า... พี่จากแซมไปอยู่ดอยไกลโพ้น.....
และตอนนี้.. พี่อยู่ที่ดวงดาว.... กับแม่

กลอนฉบับนี้ แซมเขียนเมื่อสองปีที่แล้ว ... แต่ยังเอามาอ่านอยู่ประจำ
กระทู้นี้ เป็นกระทู้ที่ 1000 ของแซม... แซมอยากมอบพื้นที่ให้พี่ชาย...
แซมอยากอวดพี่.... แซมเก่งรึเปล่าคะ......

รักพี่ที่สุด....
เจ้าแซม

[--ณัชชา--]

สงบสุขบนสวรรค์ในชั้นฟ้า
ท่ามดาราวิบวาวสะกาวใส
วางภาระพ้นบ่วงความห่วงใย
จุติในเวหาหาวดาวดึงส์

--ณัชชา--

[เนิน จำราย]

......เป็นกระทู้เฉิดฉัน...ครบพันบท

...อันร้อยรสลดามาลย์ตระการหาว

...งามน้ำคำย้ำสะท้อนย้อนเรื่องราว

...คนบน..ดาว....คงเปรมปริ่ม...ยิ้ม...ภูมิใจ




   ร้อยอุบะมะลิแย้มแซมดอกรัก      

ห้อยประจักษ์ตรงเชิงเทินเนินไศล

จำหลักนามให้เลื่องลือระบือไกล   

แด่ครูไทยผู้สละ...อารยะชน

        เนิน จำราย

[ไพร พนาวัลย์]

      

ขอเธอจงไปดี 
ไปสู่ที่สุขเลิศล้น
เทพไท้ ณ เบื้องบน 
ชื่นกมลเชื่อมพิมาน

คนดีอยู่ที่ไหน 
ดั่งเทียนไขส่องในย่าน
ให้สุขแหละสำราญ 
เธอเชี่ยวชาญชนชื่นชม

แซมเอ๋ยดีใจด้วย 
ที่เธอช่วยเรือไม่ล่ม
ตระหง่านผ่านสายลม 
ด้วยคำคมพรมพร่างพราย

เธอคือประภาคาร 
ที่ส่องผ่านม่านหมอกสาย
หมู่เรือแล่นเรียงราย 
ส่งประกายได้เกินพัน 

“ไพร พนาวัลย์”

[Prapacarn ❀]

......เป็นกระทู้เฉิดฉัน...ครบพันบท

...อันร้อยรสลดามาลย์ตระการหาว

...งามน้ำคำย้ำสะท้อนย้อนเรื่องราว

...คนบน..ดาว....คงเปรมปริ่ม...ยิ้ม...ภูมิใจ [/color]

ขอบคุณพี่สียะตราคนน่ารัก
มาทายทักร่วมแจมถ้อยแจ่มใส
คนบนดาวยิ้มฝากจากแดนไกล
รักสดใสไมตรีมั่นสัมพันธ์เนา...
แซมค่ะ
 

[Prapacarn ❀]

คนน่ารักอยู่ในใจคนมอง
แม้นเศร้าหมองมองใครไม่สดศรี
เปิดหัวใจใหญ่กว้างอย่างนที
ทุกคนที่ผ่านมา...ก็น่าชม

แม้นใจแคบเหือดแห้ง..แล้งความรัก
น้ำตาลสักแสนล้านก็พานขม
ยามหัวใจสดชื่นโลกรื่นรมย์
ใช่ใครขม..แต่เพราะเรา..เฝ้าคิดเอง

แซมค่ะ

ขอบคุณพี่สียะตราสำหรับบทกลอนอันไพเราะค่ะ..
 

[กามนิต]

เป็นกระทู้หนึ่งพันที่               ผ่องรัศมีกว่าใดมา
สมค่าสมราคา                "แซม" "มะขิ่น" "ประภาคาร"

ยามยล "สมุดย่นยู่"           "ดินสอทู่" ประทีปธาร
ส่องแสงแสดงสาร                ข้ามประเทศแด่เชษฐา

น้ำตาน้ำใจแต้ม                    โฉมแฉล้มแย้มอวดหล้า
หวลหอมอ้อมใจหา                ความดีพี่ที่แพร้วพราย

คนอ่านพานอบอุ่น                อักษรคุ้นอันคมคาย
ชื่นชมแม่โฉมฉาย                 หัวใจนี้สุขีหนอ

กามนิต, ๒๔ พ.ค.๕๕