ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[อริญชย์]

๐แสนโชคดีมีบ้านเปิดลานกว้าง๐

แสนโชคดีมีบ้านเปิดลานกว้าง
มีน้ำค้างหอมให้ชวนใฝ่ฝัน
แวววาวด้วยบทกวีสุรีย์จันทร์
ส่องเฉิดฉันเบิกบานสำราญใจ

มีเรื่องราวร้อยพันผลัดกันเขียน
ต่างหมุนเวียนสร้างสรรค์ไม่หวั่นไหว
คงความงามอักษรบ้านกลอนไทย
ตราตรึงในดวงฤดีไม่มีลืม

มีหยาดรุ้งสร้อยฟ้าระย้าสาย
ส่องประกายงามล้ำใจด่ำดื่ม
มิตรสหายใช้รักแน่นสอดแทนฟืม
ยื่นหยิบยืมต่อกลอนอักษรงาม

แสนโชคดีมีลานให้หว่านฝัน
เธอและฉันทอถักสลักหวาม
คงคุณค่าศักดิ์ศรีกวีนาม
ทุกโมงยามรำพันจำนรรจา

ฉันจึงมีโอกาสเห็นประเด็นต่าง
หลายแนวทาง หลากรส จรดค่า
เป็นแบบอย่างไม่หันเหทุกเวลา
ได้ศึกษาพจน์ผ่านผลงานครู

เพราะบ้านกลอนมีผู้ที่รู้ลึก
ให้รู้สึกจากคำเขียนที่เวียนสู่
จึงได้เห็นศาสตร์ศิลป์แห่งวิญญู
รักเชิดชูบ้านหลังนี้อยู่นิรันดร์!ฯ

                       อริญชย์
                   ๒๑/๕/๒๕๕๕


 

[อริญชย์]

ดวงใจไหวหวั่นแท้………..อาดูร
ยามเมื่อลานกลอนสูญ……ล่มสิ้น
คืนวันดั่งกองกูณฑ์……….ลามไล่
ชีพหม่นปานแดดิ้น……….หากไร้ลานคำ ฯะ

                             อริญชย์
                         ๒๑/๒/๒๕๕๕
                                         


 

[--ณัชชา--]

ใช้เป็นที่พักใจในวันเหงา
ยามได้เข้ามาอ่านพลันชื่นฉ่ำ
มีวันว่างก็เพียรมาเขียนคำ
ร่ายลำนำ ระบาย ผ่อนคลายลง

คือถิ่นที่พำนักพักอาศัย
หวานละมุนอุ่นละไมไม่ลืมหลง
เมื่อเวปล่มชีวิตแทบปลิดปลง
ล่มนานนานฉันคงแทบลงแดง

--natcha--

 

[panthong.kh]

ze]

๐แสนโชคดีมีบ้านเปิดลานกว้าง๐

แสนโชคดีมีบ้านเปิดลานกว้าง
มีน้ำค้างหอมให้ชวนใฝ่ฝัน
แวววาวด้วยบทกวีสุรีย์จันทร์
ส่องเฉิดฉันเบิกบานสำราญใจ

มีเรื่องราวร้อยพันผลัดกันเขียน
ต่างหมุนเวียนสร้างสรรค์ไม่หวั่นไหว
คงความงามอักษรบ้านกลอนไทย
ตราตรึงในดวงฤดีไม่มีลืม

มีหยาดรุ้งสร้อยฟ้าระย้าสาย
ส่องประกายงามล้ำใจด่ำดื่ม
มิตรสหายใช้รักแน่นสอดแทนฟืม
ยื่นหยิบยืมต่อกลอนอักษรงาม

แสนโชคดีมีลานให้หว่านฝัน
เธอและฉันทอถักสลักหวาม
คงคุณค่าเกียรติศักดิ์ศรีกวีนาม
ทุกโมงยามรำพันจำนรรจา

ฉันจึงมีโอกาสเห็นประเด็นต่าง
หลายแนวทาง หลากรส จรดค่า
เป็นแบบอย่างไม่หันเหทุกเวลา
ได้ศึกษาพจน์ผ่านผลงานครู

เพราะบ้านกลอนมีผู้ที่รู้ลึก
ให้รู้สึกจากคำเขียนที่เวียนสู่
จึงได้เห็นศาสตร์ศิลป์แห่งวิญญู
รักเชิดชูบ้านหลังนี้อยู่นิรันดร์!ฯ

                       อริญชย์
                   ๒๑/๕/๒๕๕๕ [/si
 

นับเป็นโชค เหลือหลาย ใช้คลายเหงา
เวลาเศร้า เคล้าคลุก ได้สุขสันต์
ระบายความ ในใจ อาลัยกัน
ร่วมผูกพัน กลมเกลียว ไว้เหนี่ยวใจ

ยามหงอยเหงา จับเอา มาเล่าเรื่อง
บ้างคุยเฟื่อง ออกรส ได้สดใส
มีบางคน บ่นบ้า ไม่ว่าไร
เขียนเข้าไป ทุกวัน สนั่นจอ

อ่านทุกบท จดจำ นำไปปรับ
จนสดับ จับฤทัย ไหวไหมหนอ
ทั้งท่วงท่า ว่าหวาน ให้ซ่านคอ
ขาวละออ ดำด่าง ไม่สร่างซา

ฉันเป็นคน ไม่เก่ง จึงเร่งรัด
เพื่อขจัด เศษดิน ถวิลหนา
ฝุ่นปลิวเข้า ตาดำ ชอกช้ำนา
เขี่ยทุกครา ไม่ออก สุดยอกทรวง
พันทอง

[yaguza]

มีสถาน พิงพัก เป็นหลักแหล่ง
เข้ามาแต่ง กลอนกานต์ เนิ่นนานล่วง
จึงสนิท ติดแจ ทั้งแดดวง
ได้ตักตวง ความสุข อยู่ทุกยาม

เปิดประตู สู่ฝัน อันเพริดแพร้ว
เพื่อนร่วมแนว รู้จัก เขาทักถาม
ไมตรีมอบ ตอบต่อ ขอติดตาม
คือคุณงาม ความดี ที่ให้กัน

 
.....ยากูซ่า......

[ลมหนาว]

แสนโชคดีมีบ้านเปิดลานกว้าง
ให้วาดวางกานท์กลอนออนสุขสันต์
ว่างเมื่อไรไม่ช้ารีบมาพลัน
บรรเลงกันเขียนคำลำนำกลอน

ให้โอกาสทุกคนทุกหนแห่ง
ไม่คิดแบ่งระดับนับแข็งอ่อน
มากน้ำใจไมตรีที่อาทร
มาพักผ่อนเขียนกานท์สำราญใจ
 

[ปู่ริน]

แสนโชคดี มีบ้าน เป็นลานกว้าง
แม้นอยู่ห่าง จากหมู่บ้าน ธารน้ำไหล
แวดล้อมด้วย สวนยาง แสนกว้างไกล
ยินเสียงไก่ ป่าขัน กระชั้นดัง

เดินคุ้ยเขี่ย อาหาร มดแมลงปลวก
ไล่จิกตี พรรคพวก ด้วยความหวัง
เพื่อคุ้มครอง ป้องกัน แสดงพลัง
ด้วยบัลลังก์ จ่าฝูง เป็นเดิมพัน

สังคมสัตว์ จัดระบบ แล้วยอมแพ้
สิ่งแน่แท้ ต้องต่อสู้ สู่ความฝัน
ฉันนั่งมอง ดูหมู่สัตว์ มันอยู่กัน
แสนสุขสันต์ ณ ลานกว้าง สวนยางเรา...

                   ริน ดอนบูรพา
                                           ๒๑ พ.ค. ๕๕

[ไร้นวล^^]

ดังดวงจันทร์แจ่มแจ้ง     จรัสพราว
เคียงคู่เคล้าขลับดาว      เด่นพร้อม
สุกใสส่องสกาว             กระจ่าง  ฟ้าเฮย
เปรียบประกายกวีล้อม     เพื่อนพ้องเฉิดฉัน

หมื่นพันล้านแหล่งหล้า       คคนานต์
พบหนึ่งปราชญ์เปรื่องกานท์    กลับคุ้ม
ช่วยชูแช่มแย้มมาน               ฉาบฉ่ำ
แม้นวอดวายหายกลุ้ม          กระพริ้มอิ่มหนำ

คลาคล่ำพร่ำพจน์แพร้ว         แวววาว
ทอถักถ้อยแพรวพราว         พรั่งพริ้ม
คือคฤหาสน์ของชาว          ชมชอบ    กลอนนอ
บ้านที่สร้างรอยยิ้ม             ย่อมบ้านกลอนไทยฯ  

[หนามเตย]

บ้านที่รัก พักพิง อิงไออุ่น
แถมการุณ ให้มา พักอาศัย     
ได้ยินชื่อ มานาน บ้านกลอนไทย
แหล่งรวมให้ ลับสมอง ลองปัญญา   

ศูนย์รวมคน สนรักษ์ มุมอักษร
มาเขียนกลอน ต่อกัน อย่างหรรษา
ได้เรียนรู้ ฝึกคำ นำต่อมา 
ใช้ภาษา ถูกหลัก ช่วยตักเตือน   

มีผู้ตื่น เบิกบาน ที่ลานกว้าง 
ทั้งคนวาง ผังย่อ ต่อให้เหมือน
ปันน้ำจิต ต่อให้ ไม่แชเชือน
มอบให้เพื่อน ร่วมบ้าน สืบสานกลอน   

ทำให้เรา ฝึกฝน จนพอได้
ภาษาไม่ หดหู่ มีผู้สอน
น้ำใจด้วย ช่วยเหลือ เอื้ออาทร
ลำนำกลอน ขับขาน กังวานดล

 
หนามเตย

[กามนิต]

แสนโชคดีมีบ้านเปิดลานกว้าง
ดูเวิ้งว้างจักรวาลบันดาลผล
จะจิ้มนกจกปลาพาวกวน
ถึงพิกลจู้จี้พิรี้พิไร

ร่ำกลอนซึ้งกลอนรักกลอนหักอก
กลอนตลกกลอนกวนยวนแม่ไก่
ยั่วปลาช่อนซ่อนว่าปัญหาใจ
ปัญหาไรไม่รู้ถามครูบา ฯ

เปิดคอมพ์ก็พร่างพจนะพิมพ์
เคาะเคาะจิ้มระเริงร่า
เป็ดเน็ตกะส่งอุระผวา
กละว่าระเบิดบึม

เว็บเดี้ยงสิพ่อล่ะกุก็เซ็ง
กะตะเบ็งก็งำงึม
กลัวแม่จะด่าและดุซะซึม
ฮึฮึฮึ่มฮะฮือฮือ ฯ

วนเวียนเวียนวนหวือหวือ
เข้าเน็ตมือถือ
เช็คดูทั้งวี่ทั้งวัน

กำสรดหมดกำลังขันธ์
นี่อะไรกัน
เห็นทีชีวิตติดกลอน

หลงใหลใจรักอักษร
มิหลับมินอน
อ่านเขียนเพียรร่ำรำพัน

วันใดขาดกลอนนอนฝัน
คงแทบจะกลั้น-
ใจตายลงแน่แท้เชียว ฯ

        เขาเขียวขอบฟ้าหลาก       ทะเลใส
บ่เทียบบ้านกลอนไทย               สักจ้อย
มวลมิตรต่างถือไหม                  มาถัก
มวลอักขราเรียงร้อย                  เรื่อรุ้งเรืองขวัญ ฯ


กามนิต, ๒๑ พ.ค.๕๕
 

[บูรพาท่าพระจันทร์]

 


ดั่งลานทองรองจินต์ที่รินไหล
บ้านกลอนไทยให้เสมือนเพียงเพื่อนสรรพ์
ร่วมรับรู้รสถ้อยร้อยประพันธ์
ส่งประชันปันแบ่งหลายแหล่งเยือน

จึงปรากฏสดใสพิไลรส
มากงามงดจดจารบันดาลเสมือน
สวนอักษรกลอนกานท์เต็มบ้านเรือน
ล้วนกล่นเกลื่อนเตือนตาวิญญาณ์วอน

สืบอักษรกลอนกานท์บุราณรักษ์
ที่งามนักประจักษ์แล้วแก้วอักษร
รักเคียงคู่อยู่ให้นานกับบ้านกลอน
อย่าร้างจรงอนเง้านะเจ้าเอย...


 

-บูรพาท่าพระจันทร์-

[พี.พูนสุข]

   



  

แสนโชคดีมีบ้านเปิดลานกว้าง
 เป็นศูนย์กลาง เชลงถ้อย ร้อยอักษร
 เป็นศูนย์ศิลป์ กวินพจน์ บทสุนทร
 เป็นศูนย์กลอน ชุมชน มนต์ออนไลน์

  บ้านหลังใหญ่ใจงามให้ความสุข
 ลานสนุกจัดมุมซุ้มเก๋ไก๋
 ซุ้มเฮฮา ซุ้มหารัก ซุ้มพักใจ
 ซุ้มห่วงใย รายเรียง เพียงคลิกจอ

   ชวนหลงใหลใฝ่คะนึงถึงลานขวัญ
 ห่างเพียงวัน ใจแทบขาด ประหลาดหนอ
 ลานรวมรักถักสร้อยคำฉ่ำลออ
 สายคำก่อ มิ่งมิตร นิตย์นิรันดร์.
 
           พี.พูนสุข
            ๒๒  พฤษภาคม  ๒๕๕๕   

[ดุลย์ ละมุน]

เพราะดวงใจไหวหวามจึงหวามไหว
บรรเลงไปตามใฝ่ดังใจฝัน
ริเจ้าชู้กลอนหดหู่ไม่คู่กัน
กลอนสร้างสรรค์มิชำนาญกานท์ขอบาย

อย่าเพิ่งเบื่อเหลือทนคนใจเพ้อ
บางครั้งเบลอเผลอรักเล่ห์มาเห่ขาย
ขออาศัยบ้านรักเพียงพักคลาย
โปรดให้ชายใจเหงาได้เร้าทรวง