ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[อริญชย์]

  ๐เธอคือผู้ยืนยงทะนงนาม๐

เธอรำร่ายบทกวีงามที่หนึ่ง
คำหวานซึ้งตรึงจิตชวนคิดฝัน
ร้อยกรองกานท์ราบรื่นทุกคืนวัน
ถ้อยรำพัน ธรรมชาติ รัก ปรัชญา

คำอ้อยอิ่งพริ้งพราวดั่งดาวไสว
ประทับใจมิ่งมิตรต่างคิดหา
ท่วงทำนองแจ่มชัดด้วยศรัทธา
อ่านหลายคราเพราะจับใจลืมไม่ลง

ทุกถ้อยคำหวานวาดดั่งหยาดรุ้ง
ใครก็มุ่งต่ออักษรสุนทรส่ง
เพื่อสร้างความกลมกลืนอยู่ยืนยง
และดำรงศักดิ์ศรีความดีงาม

เธอรำร่ายบทกวีงามที่หนึ่ง
ถ้อยคำซึ้งชวนให้คนไหวหวาม
เธอจึงอยู่อย่างมั่นคงทะนงนาม
ให้คนตามอ่านลีลาแห่งกวี!ฯ

                             อริญชย์
                        ๑๙/๕/๒๕๕๕


 

<a href="http://www.youtube.com/v/MLlC5Bwstek&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/MLlC5Bwstek&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

[--ณัชชา--]

อยากเป็นเธอคนนั้นเหมือนกันนะ
เธอออกจะเลอเลิศประเสริฐศรี
ดูเธอช่างงามปลอดยอดนารี
เธอแสนดียิ่งนักน่ารักจัง

หากแต่ฉันห่างไกลเธอหลายลี้
บทกวีวกวนไร้มนต์ขลัง
แต่ก็ขอฝากไว้ให้เธอฟัง
ถ้าเธอยังเหลือใจไว้ให้เรา

natcha

 

[อริญชย์]

อยากเป็นเธอคนนั้นเหมือนกันนะ
เธอออกจะเลอเลิศประเสริฐศรี
ดูเธอช่างงามปลอดยอดนารี
เธอแสนดียิ่งนักน่ารักจัง

หากแต่ฉันห่างไกลเธอหลายลี้
บทกวีวกวนไร้มนต์ขลัง
แต่ก็ขออยากฝากไว้ให้เธอฟัง
ถ้าเธอยังเหลือใจไว้ให้เรา

natcha

 

เธอเขียนกลอนดุดันและหรรษา
ชอบต่อยหน้าผู้ชายมากมายเศร้า
แต่กลอนเธอหวานตรึงใจอยู่ไม่เบา
โปรดรับเอาผู้ยืนยงทะนงนาม

มีรางวัลติดมือมาด้วยห้าบาท
โปรดอย่าพลาดนำไปอย่าได้ถาม
และจงรักษาศักดิ์ศรีกวีงาม
แต่งกลอนตามความดุดันอย่าผันแปร ฯ

                 อริญชย์
               ๑๙/๕/๒๕๕





 

[Music]

รอนงรามทรามวัยผู้ไปลับ
มิหวนกลับเพราะแฝงดงแสงสี
หลงชีวิตเคียงค่ำย่ำราตรี
ต่างวลีรำพัน..ริมคันนา

บทกวีแกร่งกล้ามีค่ามาก
คนอีกฟากเยินยอพนอหา
เธอลืมหลงวงค์วรรณร่วมสัญญา
เป็นจันทราที่สองของกรุงโรม

เบื่อหนึ่งเดียวในใจคนไร้ค่า
ไม่ทัดเทียมสู้หน้าสง่าโฉม
ลืมน้ำพริกไตปลาหน้ากระโจม
ไร้ไฟโคมหลากสีฉวีวรรณ

รอนงรามทรามวัยผู้ไปลับ
ภาพสลับเลือนรางหมดทางฝัน
ดาวกระดาษเฝ้าพับคู่กับจันทร์
เพื่อยืนยัน..ความคิดถึง..ทุกหนึ่งดวง

 

[อริญชย์]

รอนงรามทรามวัยผู้ไปลับ
มิหวนกลับเพราะแฝงดงแสงสี
หลงชีวิตเคียงค่ำย่ำราตรี
ต่างวลีรำพัน..ริมคันนา

บทกวีแกร่งกล้ามีค่ามาก
คนอีกฟากเยินยอพนอหา
เธอลืมหลงวงค์วรรณร่วมสัญญา
เป็นจันทราที่สองของกรุงโรม

เบื่อหนึ่งเดียวในใจคนไร้ค่า
ไม่ทัดเทียมสู้หน้าสง่าโฉม
ลืมน้ำพริกไตปลาหน้ากระโจม
ไร้ไฟโคมหลากสีฉวีวรรณ

รอนงรามทรามวัยผู้ไปลับ
ภาพสลับเลือนรางหมดทางฝัน
ดาวกระดาษเฝ้าพับคู่กับจันทร์
เพื่อยืนยัน..ความคิดถึง..ทุกหนึ่งดวง

 

เธอแต่งกลอนลูกทุ่งผดุงถิ่น
ใช้ศาสตร์ศิลป์ดั่งมาจากฟ้าสรวง
ทุกถ้อยคำงามปลั่งหมดทั้งปวง
หวานดั่งรวงผึ้งรสบทกวี

วันนี้อยากบอกให้เธอได้รู้
เธอคือผู้ทะนงนามอร่ามศรี
เงินห้าบาทมาโกยซะโดยดี
รางวัลนี้จากใจ อยากให้เธอ ฯ

                   อริญชย์
               ๑๙/๕/๒๕๕๕


 

[บัณฑิตเมืองสิงห์]

เธอเขียนกลอนตอนเศร้าริมอ่าวโศก
อุปมาดาวโลกลวงราศี
เธอชอกช้ำน้ำตาเพียงวารี
ไหลลงปรี่ซ่านกระเซ็นเป็นทะเล

เธอเขียนกลอนตอนเหงาริมอ่าวหมอง
อุปมาฟ้าคะนองคืนหักเห
สายฟ้าผ่าไร้เสียงแสงสาดเท
เหมือนกับเล่ห์ผู้ยืนยงทะนงนาม

 

บัณฑิตเมืองสิงห์

[Prapacarn ❀]

ขอบคุณภาพจาก Internet ค่ะ

ฉันร่ายกลอนกล่อมทะเลเห่ให้หลับ
ฉันบรรเลงเพลงสดับขับหวานหวาม
ฉันจุดไฟส่องคนเลให้เห่ตาม
ฉันวอนขอแสงจันทร์งามส่องห้วงใจ

ฉันโดดเดี่ยวท้าทายอยู่ปลายคลื่น
ฉันชมชื่นทะเลงามยามหลับไหล
ฉันประคองลมแรงที่แกว่งไกว
ฉันฝันใฝ่แผ่รักให้พักพิง

ฉันเป็นเพียงประภาคารตระหง่านตั้ง
ฉันเป็นเพียงรอยพลังจากใจหญิง
ฉันยังรอเธอมาแนบหวังแอบอิง
ข้างตลิ่ง..ฉันยังยืนฝืนทะนง

• ประภาคาร •
05/20/2012