16 พฤษภาคม 2012, 08:23:PM |
ไผ่เดียวดาย
|
|
« เมื่อ: 16 พฤษภาคม 2012, 08:23:PM » |
ชุมชน
|
เคยรักเธอ รักเธอมาก ยากจะนับ แต่เธอกลับ ไม่เห็นค่า น่าใจหาย ทิ้งความรัก ที่ฉันให้ ไปมากมาย ไม่เสียดาย ความจริงใจ ให้ระทม
คำขอโทษ พูดบ่อยครั้ง ฟังจนท้อ ไม่เคยพอ คำอภัย ใช้ทับถม รักของเธอ มันเหมือนวาง กลางสายลม ยากให้จม ลงก้นบึ้ง ถึงก้นใจ
เห็นฉันเป็น แค่ของตาย หน่ายก็ทิ้ง อยากก็วิ่ง เข้ามาหา ว่ารักใหม่ เป็นอย่างนี้ อยู่ซ้ำๆ ทำเรื่อยไป รู้บ้างไหม หัวใจฉัน มันเริ่มชา
คงถึงวัน ที่ต้องเอ่ย เผยให้รู้ ว่าฉันสู้ แพ้ค่าคน ทนไร้ค่า มันหมดใจ รักคนดี ที่กลั่นมา ถึงเวลา ต้องแยกทาง อย่างถาวร
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : --ณัชชา--, amika29, Prapacarn ❀, D, ไม่รู้ใจ, สุนันยา, สะเลเต, sunthornvit, ดอกแก้ว พิกุลทอง, Music, หนามเตย, ยามพระอาทิตย์อัสดง, ...สียะตรา.., รพีกาญจน์, อริญชย์, พี.พูนสุข, Thammada, กริชอักษร, บูรพาท่าพระจันทร์, flowerbeam, ชลนา ทิชากร, รัตนาวดี
ข้อความนี้ มี 22 สมาชิก มาชื่นชม
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
ดีชั่วอยู่ที่ตัวทำ สูงต่ำอยู่ที่ทำตัว
|
|
|
16 พฤษภาคม 2012, 09:06:PM |
สะเลเต
|
|
« ตอบ #1 เมื่อ: 16 พฤษภาคม 2012, 09:06:PM » |
ชุมชน
|
ขอโอกาสกลับใจใหม่สักครั้ง เพื่อจะรั้งรักคืนชื่นดั่งก่อน เพียงหนึ่งครั้งขอกันฉันวิงวอน อย่าสลัดตัดรอนถอนสัมพันธ์
เธอคงโกรธเกลียดมากจึงจากหนี คงยากที่รีเทิร์น...เดินเคียงฉัน สิ่่งที่ขอเพียงวอนก่อนจากกัน อย่าเกลียดกันก็พอ...ขอร้องเธอ
---สะเลเต---
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : ดอกแก้ว พิกุลทอง, ดอกกระเจียว, D, Music, หนามเตย, ยามพระอาทิตย์อัสดง, ...สียะตรา.., รพีกาญจน์, อริญชย์, sunthornvit, พี.พูนสุข, amika29, Thammada, กริชอักษร, บูรพาท่าพระจันทร์, ไผ่เดียวดาย, flowerbeam, ชลนา ทิชากร, รัตนาวดี
ข้อความนี้ มี 19 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
16 พฤษภาคม 2012, 09:46:PM |
...สียะตรา..
|
|
« ตอบ #2 เมื่อ: 16 พฤษภาคม 2012, 09:46:PM » |
ชุมชน
|
......แม้ว่า..ส่วนของหัวใจ..ฉันให้..ไม่เต็มร้อย
...แต่ก็..ถนอมถ้อยฟูมฟัก...และรักษา
...ถึงบัดนี้...รู้..และประเมินเกินเยียวยา
...วันข้างหน้าใกล้เลือนลบ.........จบเสียที
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : D, รพีกาญจน์, หนามเตย, อริญชย์, sunthornvit, พี.พูนสุข, amika29, Thammada, กริชอักษร, บูรพาท่าพระจันทร์, สะเลเต, ไผ่เดียวดาย, ชลนา ทิชากร, รัตนาวดี, ยามพระอาทิตย์อัสดง
ข้อความนี้ มี 15 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
12 กรกฎาคม 2013, 01:00:PM |
ไผ่เดียวดาย
|
|
« ตอบ #3 เมื่อ: 12 กรกฎาคม 2013, 01:00:PM » |
ชุมชน
|
ไม่มีสิ่ง ใดยืนยาว โดนหนาวร้อน แล้วไม่กร่อน แตกพังไป ไม่มีหนา เหมือนใจฉัน วันนี้หยุด ถึงจุดลา รักมากกว่า วันนี้กลัว ใจตัวเอง
ฉันยอมเธอ มามากแล้ว ไร้แวววี่ เธอคนดี ทำระทม ซ้ำข่มเหง ไม่เคยกลัว เป็นบาปกรรม หรือยำเกรง ใจกระเตง ฝืนไม่อยู่ สู้คนลวง
ตาฉันบอด จนมันปิด สนิทแล้ว จำต้องแจว เพราะไม่เห็น คนเป็นห่วง จบซักที การเดินทาง กลางใจกลวง เชิญตักตวง รักจากใคร ให้สบาย
ไม่มีฉัน เธออยู่ได้ ไม่ตายแน่ เพราะคนแย่ คือตัวฉัน ฝันสลาย ทั้งที่ได้ เธออิงแอบ มาแนบกาย แต่สุดท้าย ได้แค่ตัว ไร้หัวใจ
วันสุดท้าย วันนี้ฉัน ขอผันจาก เคยเหมือนยาก แต่กลับง่าย กลายไฉน คงเพราะถึง วันที่ลด จนหมดใจ รักเท่าไหร่ มันไม่เหลือ แม้เชื้อฟืน
|
ดีชั่วอยู่ที่ตัวทำ สูงต่ำอยู่ที่ทำตัว
|
|
|
13 กรกฎาคม 2013, 05:41:AM |
|
|
|