" ก้อนหินกับพระจันทร์ "
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
23 พฤศจิกายน 2024, 07:22:AM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
ผู้เขียน หัวข้อ: " ก้อนหินกับพระจันทร์ "  (อ่าน 7204 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
14 พฤษภาคม 2012, 12:37:AM
ภู กวินท์
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 364
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 383


สนสามใบ กับใครหลายคน


« เมื่อ: 14 พฤษภาคม 2012, 12:37:AM »
ชุมชนชุมชน




ก้อนหินกับพระจันทร์
.....
ผมทำความเข้าใจในสิ่งหนึ่ง
ฟังเพลงซึ้งหลายรอบเพื่อตอบกลับ
แต่ข้างในหมดสิทธิ์จะคิดรับ
คุณเหมือนปรับเปลี่ยนมันสัมพันธ์ใจ
.....
คล้ายจะไม่บาดเจ็บแต่เก็บแน่น
ขยับแว่นขึ้นถูเช็ดดูใหม่
ระหว่างวัน พันธะ เพื่อละไป
คุยกันในเรื่องเก่าเหงาเท่าเดิม
.....
คุณเหมือนดาวพราวใสอยู่ไกลโพ้น
แสงลุกโชนห่างห่างสว่างเพิ่ม
ผมเหมือนหินในอกที่ตกเติม
ไม่ทันเริ่มขว้างไป หัวใจร้าว
.....
ขณะถอนหายใจยังได้ยิน
สะท้อนหินในมือคือคำกล่าว
ขว้างออกไปไกลสุดหยุดเรื่องราว
ให้ถึงดาวความสุขอย่าทุกข์ทน
.....
แต่ก้อนหินก็ยังคงเป็นก้อนหิน
คิดที่จะโบยบินคงร่วงหล่น
ผมเพ่งพิศคิดไปในตัวตน
ก็เหมือนคนบ่นพร่ำ ควรร่ำลา
.....
เมื่อความผูกพัน เปลี่ยนบรรทัด
กลายเป็นการจรจัด การพลัด-หา
บาดแผลความทรงจำย้ำสัญญา
เหลือเพียงซากแววตา อันเฉยเมย
.....
เป็นห่วงกันอยู่บ้างอย่างเงียบเงียบ
กับความเหงาเปล่าเปรียบดูเรียบเฉย
ที่ย้ำความผูกพันอันละเลย
ใครคนนั้นต่างเอ่ย ไม่เคยเป็น..!!
.....


 น้อยใจแล้วด้วย
ภาพจาก oknation.net

add complete
by Klonthaiclub fb

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : หนามเตย, sucklife, Prapacarn ❀, amika29, Music, D, พิมพ์วาส, บูรพาท่าพระจันทร์, พี.พูนสุข, กาแฟดำ, เมฆา..., สุนันยา, ปู่ริน, plang, ยามพระอาทิตย์อัสดง, อริญชย์, แป้งน้ำ, sunthornvit, รการตติ, รพีกาญจน์, ดุลย์ ละมุน, Thammada, ดอกกระเจียว, My Melody

ข้อความนี้ มี 24 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
14 พฤษภาคม 2012, 06:44:AM
Prapacarn ❀
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 1148
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 2,439


♥ แกร่งกล้า..ประภาคาร.. ตระหง่านตั้ง.. ณ ฝั่งคอย ♥


« ตอบ #1 เมื่อ: 14 พฤษภาคม 2012, 06:44:AM »
ชุมชนชุมชน

ขอบคุณภาพจาก  Internet  ค่ะ

แสงดาวทออำไพ..ใจกลับหม่น
ชาเสียจน..ด้าน,กระด้าง..อย่างที่เห็น
ด้วยริ้วรอยรวดร้าวคราวลำเค็ญ
ช่างหนาวเย็นจับทั่วขั้วหัวใจ

ยังแอบมองลงมาข้างหน้าต่าง
ในท่ามทางเทาหม่นดาวทนได้
ความรู้สึกกล้ำกลืนฝืนอาลัย
จำข่มไว้ตกผลึก..จนลึกลับ

ใต้เงาจันทร์ทาทาบแสงอาบอุ่น
กล่อมบรรเลงเพลงละมุน...จนคุณหลับ
เมื่อดวงดาววิบไหวเคลื่อนไกลลับ
เหลือเพียงรอยขานขับ...ก่อนดับดวง

กับความหมายของคำที่พร่ำกล่าว
ใต้หัวใจปวดร้าวคือความห่วง
ป่วยการจะติดตามมาถามทวง
แสงโชติช่วงแห่งจันทร์..นั้นคงพอ

"ประภาคาร"
05/13/2012


ขอบคุณกลอนอันไพเราะทุกๆบทของท่านภู กวินท์ ที่ช่วยจุดไฟกลอนของแซมมาเสมอค่ะ...

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : บูรพาท่าพระจันทร์, พี.พูนสุข, D, กาแฟดำ, Music, เมฆา..., สุนันยา, ปู่ริน, ยามพระอาทิตย์อัสดง, อริญชย์, แป้งน้ำ, sunthornvit, ไพร พนาวัลย์, รการตติ, รพีกาญจน์, หนามเตย, plang, sucklife, ดุลย์ ละมุน, Thammada, ดอกกระเจียว, ภู กวินท์, My Melody

ข้อความนี้ มี 23 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

Take my love, take my land
Take me where I cannot stand
I don't care, I'm still free
You can't take the sky from me..
14 พฤษภาคม 2012, 07:10:AM
บูรพาท่าพระจันทร์
Special Class LV5
นักกลอนแห่งเมืองหลวง

*****

คะแนนกลอนของผู้นี้ 848
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 1,717


ผู้นิยม..ชมรส..บทกานท์กลอน./


« ตอบ #2 เมื่อ: 14 พฤษภาคม 2012, 07:10:AM »
ชุมชนชุมชน





 ฉลองกัน



ดุจอกเศร้าเหงาคอยชม้อยแข
สูงสุดฟ้าตาแลยิ่งแท้หนอ
มีเพียงแสงแจ้งนวลให้ครวญรอ
พะเน้าพะนอคลอเคล้าแทนเจ้าตัว

ถึงยากเย็นเข็ญใจคงไม่ท้อ
เพียรเฝ้ารอขอเจ้าในเงาหลัว
แม้นจักขื่นฝืนทนความหม่นมัว
ใช่จักกลัวเพียงหวั่นเจ้าจันทร์ลา...


 เคารพรัก

-บูรพาท่าพระจันทร์-

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : Prapacarn ❀, พี.พูนสุข, D, กาแฟดำ, Music, เมฆา..., สุนันยา, ปู่ริน, ยามพระอาทิตย์อัสดง, อริญชย์, แป้งน้ำ, sunthornvit, รการตติ, รพีกาญจน์, หนามเตย, plang, sucklife, ดุลย์ ละมุน, Thammada, ดอกกระเจียว, ภู กวินท์, My Melody

ข้อความนี้ มี 22 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

"สั้น-ตรงเป้า-เร้าใจ"
14 พฤษภาคม 2012, 09:18:AM
kon
Special Class LV1
นักกลอนผู้เร่ร่อน

*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 25
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 86



« ตอบ #3 เมื่อ: 14 พฤษภาคม 2012, 09:18:AM »
ชุมชนชุมชน

อายจัง

เผลอใจรักสุดซึ้งจึงหม่นหมอง
เฝ้าแอบปองจันทร์จวงดวงยิหวา
เขามีค่าสูงล้ำเราจำลา
เรานั้นยาจกจนคนเข็ญใจ

รู้ทั้งรู้แต่ยังมองปองดอกฟ้า
เรามีค่าแค่หินบินไม่ได้
ชายคนนี้จะเฝ้ารออีกต่อไป
ตะเกียกตะกายเพียงใดไม่ถึงเธอ

 เคารพรัก

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : เมฆา..., สุนันยา, บูรพาท่าพระจันทร์, ปู่ริน, ยามพระอาทิตย์อัสดง, Prapacarn ❀, panthong.kh, D, อริญชย์, แป้งน้ำ, sunthornvit, รการตติ, รพีกาญจน์, หนามเตย, plang, พี.พูนสุข, sucklife, ดุลย์ ละมุน, Thammada, ดอกกระเจียว, ภู กวินท์, My Melody

ข้อความนี้ มี 22 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

ฉันจะคอยดูแลเธอ
14 พฤษภาคม 2012, 10:41:AM
ปู่ริน
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 1095
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 1,009


หนุ่มเหลือน้อยคอยรักจากลูกหลาน


« ตอบ #4 เมื่อ: 14 พฤษภาคม 2012, 10:41:AM »
ชุมชนชุมชน

พระจันทร์แจ่มแย้มแสงสวยสดใส
สีนวลผ่องยองใยงามเสมอ
เฝ้าจ้องมองทุกคืนวันฝันละเมอ
บางคนเห่อความงดงามตามแสงจันทร์

อยากแหวกว่ายสายลมชมดวงแข
พี่พ่ายแพ้โบกบินไปในความฝัน
ดุจก้อนหินถิ่นกลางลานสานสัมพันธ์
คงถูกเยาะเย้ยหยันตามครรลอง

เจ้าเปรียบดั่งศศิธรดูอ่อนไหว
ขจรไกลหยิ่งศักดิ์ศรีไม่มีสอง
ชนชื่นชมผู้ชายต่างหมายปอง
เปรียบตัวน้องสูงค่าดั่งฟ้ากับดิน...

                          ริน ดอนบูรพา
                                ๑๔ พ.ค. ๕๕
                                                                 น้อยใจแล้วด้วย

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : Prapacarn ❀, panthong.kh, D, อริญชย์, แป้งน้ำ, sunthornvit, รการตติ, รพีกาญจน์, ยามพระอาทิตย์อัสดง, หนามเตย, plang, พี.พูนสุข, sucklife, ดุลย์ ละมุน, Thammada, บูรพาท่าพระจันทร์, ดอกกระเจียว, ภู กวินท์, My Melody

ข้อความนี้ มี 19 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
14 พฤษภาคม 2012, 09:23:PM
แป้งน้ำ
ผู้ดูแลทุกบอร์ด
*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 647
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 1,303


เธอไม่เคยคิดผูกพัน ~ฉันเข้าใจ


pages/กลอนเปล่า/497809993644244
เว็บไซต์
« ตอบ #5 เมื่อ: 14 พฤษภาคม 2012, 09:23:PM »
ชุมชนชุมชน






นวลแสงน้อยจากพระจันทร์
ส่องแสงท่ามกลางคืนเงียบงัน . .. กระทบก้อนหิน
คืนแล้ว ~  คืนเล่า ที่ส่งความห่วงใยมายังพื้นดิน
ความเงียบยังคุ้นชิน . .. ก้อนหินยังไร้หัวใจ

ต่อให้พระจันทร์ร่วงลงมาจากฟ้า
คงไม่มีทางสลายความเย็นชา . .. ของใครได้
ใจเธอแข็งกระด้างเหมือนก้อนหินก้อนนั้น ~ ที่เกินความสามารถฉัน . . จะเข้าใจ
ความรักของฉันเปรียบเหมือนพระจันทร์ดวงเศร้าที่ทำได้ . .. แค่ส่งสายใยเส้นบาง ~  บาง

ระยะห่างของฉันคงไกลเกิน
เมื่อเธอยังตั้งใจเมินหมาง
รู้บ้างไหม? . . . มีใครเขาอ้างว้าง
ไม่รู้จะทำอย่างไรกับความหวังครึ่ง ๆ กลาง ๆ ที่เธอให้ดี~*
. . .


ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : ยามพระอาทิตย์อัสดง, หนามเตย, plang, พี.พูนสุข, D, sucklife, ดุลย์ ละมุน, รพีกาญจน์, Thammada, บูรพาท่าพระจันทร์, ดอกกระเจียว, sunthornvit, ภู กวินท์, My Melody

ข้อความนี้ มี 14 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

14 พฤษภาคม 2012, 10:00:PM
ดอกกระเจียว
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 317
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 1,264


จินตนาการในความว่างเปล่า


« ตอบ #6 เมื่อ: 14 พฤษภาคม 2012, 10:00:PM »
ชุมชนชุมชน





     อันความต่ำสูงไม่                   เสมอกัน
เหมือนหินกับพระจันทร์                 อยู่ฟ้า
เปรียบยศถาและศักดิ์กั้น                ว่าต่าง  กันเฮย
หากแต่ความคิดกล้า                    บ่รู้      ครวญคะเน

    เฉกเล่าปี่ยังข่มกล้า                คุกเข่า
ให้แก่ขงเบังเล่า                        ต่ำต้อย
คนโง่บ่รู้เขา-เรา                       ท่านดอก
จึงต่างแต่ทรัพย์สร้อย                  นอกนั้น   เสมอกัน


                   

                         ยิ้มหน้าใส

                      ดอกกระเจียวครับ

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : D, sucklife, พี.พูนสุข, ดุลย์ ละมุน, รพีกาญจน์, Thammada, บูรพาท่าพระจันทร์, sunthornvit, ภู กวินท์, My Melody

ข้อความนี้ มี 10 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
 

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s