ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[สุนันยา]

คนคนหนึ่ง..กับใจ อีกดวงหนึ่ง
ที่เคยซึ้ง เคยสุข สนุก-หรรษา
กลายระทม ตรมแสน แน่นอุรา
อีกทั้งรอยน้ำตาม มาเป็นเงา

เพราะ...อีกคน กับใจอีกดวงหนึ่ง
ไม่เคยซึ้งจึงทำช้ำอับเฉา
มีแต่สร้าง รอยแผล ไม่แคร์เรา
ทิ้งใจเหงา เปล่าเปลี่ยว และเดียวดาย

ทั้งสองใจ หายห่าง ร้างห่างเหิน
ไม่อาจเดินเคียงข้างบนทางหมาย
คงมิอาจ ยังอยู่ เป็นคู่กาย
ต้องสลาย ร้างลา สิ้นอาวรณ์

ให้ผ่านพ้น จากห้วง ดวงใจเหงา
หมดสิ้นเงา ความหลัง หวังหลอกหลอน
ไม่มีแม้ไมตรี ที่อาทร
ไม่คู่คอน เคียงข้าง จึงห่างไกล

ใจหนึ่งใจ..กับใครอีกคนหนึ่ง
เลิกคิดถึง ใฝ่ฝัน ไม่หวั่นไหว
กาลเวลา รักษา เป็นยาใจ
ให้อยู่ได้ ด้วยเรา ไม่เหงาตรม

จะค้นหา คุณค่า คำว่ารัก
ให้ประจักษ์ ละลาย หายขื่นขม
ปิดความร้าว คราวก่อท้อระทม
ที่ทับถม ก่อนนั้น หันหลังลา/...

“สุนันยา”

[บูรพาท่าพระจันทร์]

 


ถึงผินกายหน่ายลาวิญญาณ์หวน
คะนึงครวญป่วนปั่นกระสันหา
แม้นกายห่างร้างหายสุดสายตา
ฤๅวิญญาณ์มาพรากสิ้นจากกัน

ดุจสายใยใสพิลาสสวาทคล้อง
มัดใจสองน้องพี่ฤดีขัน
สานประสมกลมกลืนทุกคืนวัน
ก่อสัมพันธ์ขวัญสองผูกจองใจ

หักอันใดไม่ยากลำบากหัก
แต่ยากนักหักพะวงสิ้นหลงใหล
ถึงหักอื่นไม่ขื่นขมตรมทรวงใน
หักฤทัยให้อนาถเหมือนขาดลม...


 

-บูรพาท่าพระจันทร์-

[สุนันยา]

เมื่อถึงกาล รานร้าว ต้องเศร้าหนัก
จำตัดรัก จากลา คราขื่นขม
ตัดสวาท วาดวาง เพื่อถางปม
ล้างระทม ตรมขื่น หมายชื่นบาน

เมือใจหนึ่ง ถึงวัน ต้องหาญหัก
ที่เคยภักด์ จักพ่าย ไร้รอยสาน
สัมพันธ์หนึ่ง ซึ้งจิต สนิทนาน
จำต้องราน รอนสิทธิ์ ไม่คิดมี

หนึ่งดวงใจ เคยให้ กับใครหนึ่ง
เมื่อไม่ซึ้ง จึงผลัก นำรักหนี
ให้จบไป กับกาล ม่านฤดี
ต่อไปนี้ เราสอง ต้องแยกทาง...


"สุนันยา"

[sunthornvit]

น้อยใจมัน  ทั้งปี  มิมีเปลี่ยน
คิดวนเวียน  วกวน  จนหมองหมาง
ที่ดีเห็น  เป็นร้าย  หมายตัดทาง
เห็นเป็นก้าง  ขวางคอ  ส่อเกเร

บอกว่าคน  หวังดี  คงดีอยู่
ยังเอ็นดู  จริงใจ  ใช่ห่างเห
จงระงับ  โทโส  เลิกโยเย
ยิ้มสรวลเส  ดีกว่า  ทำหน้างอ

 

สุนทรวิทย์

[ปู่ริน]

น้องคนดีไม่ถามพี่ก่อนหนีจาก
น้องไม่ฝากก่อนลาไกลไม่ขัดขวาง
น้องเป็นอื่นขืนอยู่ไปใจอ้างว้าง
น้องครวญครางโหยให้ใจระทม

สิ่งที่เห็นมันไม่ใช่สิ่งที่เห็น
สิ่งนั้นเป็นข้อปัญหาน่าขื่นขม
น้องไม่ถามพี่สักคำทำเป็นปม
รักเราล่มเพราะหนุ่มหล่อพ่อร่ำรวย

คนหลายใจกับใครคนหนึ่งซึ่งต้องเศร้า
ทนคอยเฝ้าดูแลแม่คนสวย
เอาใจใส่สารพัดจัดแจงช่วย
ดีใจด้วยสุขใจกับใครคนนั้น

จงอยู่ดีมีสุขทุกคืนค่ำ
ปลอยให้พี่ชอกช้ำเถิดจอมขวัญ
สองใจสุข  หนึ่งใจเศร้า เคล้าคลุกกัน
คนเช่นฉัน ยอมสูญเสีย...เลียแผลใจ

                           ริน ดอนบูรพา
                               ๑๔ พ.ค. ๕๕

[สุนันยา]

น้อยใจมัน  ทั้งปี  มิมีเปลี่ยน
คิดวนเวียน  วกวน  จนหมองหมาง
ที่ดีเห็น  เป็นร้าย  หมายตัดทาง
เห็นเป็นก้าง  ขวางคอ  ส่อเกเร

บอกว่าคน  หวังดี  คงดีอยู่
ยังเอ็นดู  จริงใจ  ใช่ห่างเห
จงระงับ  โทโส  เลิกโยเย
ยิ้มสรวลเส  ดีกว่า  ทำหน้างอ

 

สุนทรวิทย์

เป็นไปตาม ยามที่ มีปัญหา
มิได้มา เสแสร้ง แกล้งเลยหนอ
ใช่ว่าใคร ไหนอื่น ขื่นคำรอ
ด้วยยังพอ ตั้งจิต คิดได้ทัน

ใครห่วงหาเอ็นดูรู้เต็มอก
ใช่หยิบยก โยเย ให้เหหัน
รู้ตัวตน ทุกเมื่อ เชื่อทุกวัน
ไม่ได้แกล้ง โศกศัลย์อย่าหวั่นเลย...
 
"สุนันยา"

[ยามพระอาทิตย์อัสดง]

หนึ่งใจ...กับใครหนึ่งคน..
มากรักมากล้น ... ท่วมท้นจนหวิวไหว
หนึ่งคนกับอีกหนึ่งดวงใจ
จะขอมีไว้ ... ให้คุณคนเดียว

เพียงคนหนึ่งที่ขอ
เพียงคนหนึ่งที่รอ ..... ถักทอพร้อมเก็บเกี่ยว
เพียงหนึ่งใจมีกันมั่นกลมเกลียว
ขอมอบใจเพียวๆ..... ให้เพียงหนึ่งเดียวคือ..คุณ. ..


อัดดง

 

[สุนันยา]

น้องคนดีไม่ถามพี่ก่อนหนีจาก
น้องไม่ฝากก่อนลาไกลไม่ขัดขวาง
น้องเป็นอื่นขืนอยู่ไปใจอ้างว้าง
น้องครวญครางโหยให้ใจระทม

สิ่งที่เห็นมันไม่ใช่สิ่งที่เห็น
สิ่งนั้นเป็นข้อปัญหาน่าขื่นขม
น้องไม่ถามพี่สักคำทำเป็นปม
รักเราล่มเพราะหนุ่มหล่อพ่อร่ำรวย

คนหลายใจกับใครคนหนึ่งซึ่งต้องเศร้า
ทนคอยเฝ้าดูแลแม่คนสวย
เอาใจใส่สารพัดจัดแจงช่วย
ดีใจด้วยสุขใจกับใครคนนั้น

จงอยู่ดีมีสุขทุกคืนค่ำ
ปลอยให้พี่ชอกช้ำเถิดจอมขวัญ
สองใจสุข  หนึ่งใจเศร้า เคล้าคลุกกัน
คนเช่นฉัน ยอมสูญเสีย...เลียแผลใจ

                           ริน ดอนบูรพา
                               ๑๔ พ.ค. ๕๕

ทำเป็นอ้างสร้างเรื่อง เคืองสลด
พี่รินปด คำโต โถทำได้
ก็ตัวเอง เกรงผิด จึงคิดไป
ว่าน้องไซร้ คล้ายหลบ ไม่ซบตา

น้องเทียวถามย้ำอยู่ ดูเถิดหนอ
ไม่ยอมรอยอมรับ คืนกลับหา
มีใครใหม่เริงรื่น ชื่นอุรา
"สุนันยา" เฝ้าครวญ จนป่วนใจ

พี่กลับไม่ใยดี คิดตีจาก
ถ้อยคำฝาก เจ็บช้ำ ระกำไฉน
ยังกล่าวหา ว่าน้อง น้องครองใคร
จำจากไป ด้วยพี่ นี้ไม่แล

หนึ่งดวงใจ แสนเจ็บ ทั้งเหน็บหนาว
ต้องปวดร้าว คราวไร้ ใครแยแส
จากกันแล้ว ลับเลือนไม่เชือนแซ
เก็บรอยแผล ซุกซ่อน ไม่อ้อนใคร


"สุนันยา"

[สุนันยา]

หนึ่งใจ...กับใครหนึ่งคน..
มากรักมากล้น ... ท่วมท้นจนหวิวไหว
หนึ่งคนกับอีกหนึ่งดวงใจ
จะขอมีไว้ ... ให้คุณคนเดียว

เพียงคนหนึ่งที่ขอ
เพียงคนหนึ่งที่รอ ..... ถักทอพร้อมเก็บเกี่ยว
เพียงหนึ่งใจมีกันมั่นกลมเกลียว
ขอมอบใจเพียวๆ..... ให้เพียงหนึ่งเดียวคือ..คุณ. ..


อัดดง

 

เพียงหนึ่งใจ มอบให้ ใครคนหนึ่ง
ที่ห่วงซึ้ง ถึงกาล นานเกื้อหนุน
อุ่นไอรัก ฝากไว้ ละไมละมุน
กลิ่นรักกรุ่น จุนเจือ เมื่อผ่านมา

จากใจหนึ่ง พึงรัก ภักดีมั่น
แม้นคืนวัน เคลื่อนไป ใจปรารถนา
จะวันไหน ยืดหยัด มิปัดลา
ขอสัญญา แน่นหนักด้วยรักเธอ...

"สุนันยา"