ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[แป้งน้ำ]

วันแรกที่ก้าวเท้าเข้าสู่รั้วมหาวิทยาลัย
ฉันกลัวเหลือเกินว่าจะไม่มีใคร . .. เป็นเพื่อนกับฉัน
ต่างที่มา . . ต่างเป็นคนแปลกหน้า ~ ต่างสถาบัน
ทำเอาฉันหวั่น . . .
ในยามคับขัน . .. ไม่รู้จะพึ่งใคร

เพราะเป็นคนขี้อาย ~ ไม่กล้าแสดงออก
เรื่องยิ้มทักใครออกนอกหน้า . .. ไม่กล้าเลยรู้ไหม?
โชคดีที่เสียงทักจากคุณ ~  ทำให้สถานที่ไม่คุ้น . .. อบอุ่นขึ้นทันใด
ขอบคุณที่ดูแลฉันด้วยความจริงใจเสมอมา

จากวันนั้นจนถึงวันนี้ ~ ช่างเป็นวันที่มีความหมาย
คุณสอนการใช้ชีวิตให้ฉันมากมาย . .. แล้วรู้บ้างไหมว่า?
วันแห่งความสำเร็จ - - ตอนที่คุณส่ง “มงกุฎดอกไม้” มา
มันทำให้ชีวิตของ "ผู้หญิงที่แสนธรรมดา" ดูมีค่า
    . .. และกลายเป็น "เจ้าหญิง" ขึ้นมาทันใด~*

[เมฆสีรุ้ง]

ตัวฉันนั้นแต่งกลอนเปล่าไม่เป็น
แต่เพียงแค่ได้เห็น . .. บทกลอนที่อ่อนไหว
อารมณ์ของเธอ ... ทำให้ฉันเผลอ ... ทราบซึ้งถึงดวงใจ
จึงรีบฝึกหัดทันใด...  เพื่อตอบบทกลอนนี้ให้เธอ

รอยยิ้มที่ขวยเขินยามแรกพบ
เมื่อสองสายตา... มาบรรจบ ... ทำให้ฉันพร่ำเพ้อ
ทุกค่ำคืน...ยังเก็บไปนอนฝันละเมอ
ยามตื่นฉันยังเผลอ... คิดถึงหน้าเธอทุกเวลา

สำหรับเธอ...ไม่ใช่แค่เจ้าหญิง
แต่เธอคือทุกสิ่ง...ที่งดงาม...ยิ่งกว่านางฟ้า
ใครอาจมองไม่เห็น... มองว่าเธอแค่ผู้หญิงธรรมดา
แต่ในสายตาของชายคนนี้.....  เธอนั้นมีค่า...  ยิ่งกว่าดวงดาวทั่วทั้งจักรวาล


ปล. เมฆสีรุ้ง แต่งกลอนเปล่าไม่เป็น   ผิดถูกยังไงช่วยสอนด้วยนะครับ ^^

[ไร้นวล^^]

มงกุฎเก่า....และแล้ว.......เจ้าหญิงจะ....เก่าด้วยไหม
ตอบทันใด....ตอบด้วยใจ....ว่ายังไง....ก็ไม่มีทางเป็นไปได้
คงรู้นะจ๊ะ....คนดี...ของพี่่...ว่าเพราะอะไร
หากแม้นตราบใด..เธอยังส่องประกาย....ให้ชีวิตน้อยๆนี้

นั่นแหละ...เจ้าหญิง...เจ้าหญิงของฉัน
แม้ไม่มีมงกุฎนั้น...ก็ฉันจะเป็น...เช่น.....สักขี
คนที่จะคำนับ....เคารพ...นบนอบคนดี
ทุกวินาที....เธอก็คือ......เจ้าหญิงผู้งดงาม....นะจ๊ะ ทรามเชย....จุ๊บๆ.........

(ขอร่วมวงร่วมร้อยด้วยคนนะครับคุณแป้ง อิอิ)

[แป้งน้ำ]

รอยยิ้มที่ขวยเขินยามแรกพบ
เมื่อสองสายตา... มาบรรจบ ... ทำให้ฉันพร่ำเพ้อ
ทุกค่ำคืน...ยังเก็บไปนอนฝันละเมอ
ยามตื่นฉันยังเผลอ... คิดถึงหน้าเธอทุกเวลา

สำหรับเธอ...ไม่ใช่แค่เจ้าหญิง
แต่เธอคือทุกสิ่ง...ที่งดงาม...ยิ่งกว่านางฟ้า
ใครอาจมองไม่เห็น... มองว่าเธอแค่ผู้หญิงธรรมดา
แต่ในสายตาของชายคนนี้.....  เธอนั้นมีค่า...  ยิ่งกว่าดวงดาวทั่วทั้งจักรวาล

เมฆสีรุ้ง แต่งกลอนเปล่าไม่เป็น   ผิดถูกยังไงช่วยสอนด้วยนะครับ ^^

ไม่อยากมีค่ายิ่งกว่าดวงดาวทั่วทั้งจักรวาล ~ อย่างที่เธอยกย่อง
แค่อยากเป็นคนที่เธอมอง . .. ด้วยแววตาฉ่ำหวาน
หากเป็นคนธรรมดาที่เธอห่วงใย . . จะเป็น "เจ้าหญิง" หรืออะไร ~ ฉันก็ไม่ต้องการ
แค่อยากเป็นคนที่ถูกรักนาน ~ นาน . .. และห่างไกลจากน้ำตา

อยากให้ช่องว่างของวัน . . เป็นฉันที่เธอคิดถึง
หยิบยื่นความอาทรมาน้อยหนึ่ง . .. ก็ซึ้งค่า
อยากให้ความรักจากเธอเหมือนแผ่นฟ้า
ทุกครั้งที่เงยหน้า . .. ฉันจะมั่นใจได้ว่า ~ ได้เห็นเธอ~*



. .. แต่งเพราะอยู่แล้วนี่นา . . แป้งก็ไม่เคยได้ยินว่ากลอนเปล่ามันมีผิด,ถูกน้า ลุยไปเลยค่า . ..

[แป้งน้ำ]

มงกุฎเก่า....และแล้ว.......เจ้าหญิงจะ....เก่าด้วยไหม
ตอบทันใด....ตอบด้วยใจ....ว่ายังไง....ก็ไม่มีทางเป็นไปได้
คงรู้นะจ๊ะ....คนดี...ของพี่่...ว่าเพราะอะไร
หากแม้นตราบใด..เธอยังส่องประกาย....ให้ชีวิตน้อยๆนี้

นั่นแหละ...เจ้าหญิง...เจ้าหญิงของฉัน
แม้ไม่มีมงกุฎนั้น...ก็ฉันจะเป็น...เช่น.....สักขี
คนที่จะคำนับ....เคารพ...นบนอบคนดี
ทุกวินาที....เธอก็คือ......เจ้าหญิงผู้งดงาม....นะจ๊ะ ทรามเชย....จุ๊บๆ.........

(ขอร่วมวงร่วมร้อยด้วยคนนะครับคุณแป้ง อิอิ)
ไร้นาม

บนโลกใบนี้ - - ยังมีผู้หญิงสวย ~ สวย นับล้าน
จนเธออาจมองฉันผ่านไปเฉย ~ เฉย
อยากให้เธอมองฉัน . . ตรงที่ "ความดีงาม" เหมือนเคย
ให้ความรู้สึกดี ~ ดี เอื้อนเอ่ย . . . ความในใจ

คนที่มาเติมใจของเธอให้เต็มในวันหน้า
มิเคยคาดหวังว่า . .. จะเป็นฉันไหม?
แค่วันนี้ "เธอมองฉันที่หัวใจ"
เป็น "เจ้าหญิงเดินดิน" และ "สวมมงกุฏดอกไม้" . . ที่เธอเติมความรักให้ก็พอแล้ว~*



. .. แหะๆ แป้งง่วงมากแล้ว . . แต่งเข้าป่าไปนู่นเลย . ..

[แป้งน้ำ]

หอมกลิ่นดอกไม้ . . ที่คุณสวมให้บนศรีษะ
คุณจะรู้ไหมนะ? ว่าของขวัญชิ้นนี้ "พิเศษ" แค่ไหน
ความหอมของดอกไม้อาจไม่คงทน . .
แต่ "ความรัก" ที่มีให้คนมอบ ~ จะคงอยู่ตลอดไป
ขอบคุณนะ . . ฉันดีใจ
วันพิเศษของคนธรรมดาแสนยิ่งใหญ่ . .. ก็เพราะ "มงกุฎดอกไม้" จากมือคุณ~*