ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[panthong.kh]

เจ็บปวดทรวง ถึงวัน ฉันลาจาก
น้ำตาพราก ไหลนอง แสนหมองเหม่อ
มอบรักให้ ทั้งหมด สุดปรนเปรอ
ต้องมาเก้อ สิ้นหวัง ใจพังภินท์

ลืมให้หมด ทุกอย่าง บนทางฝัน
ลืมสัมพันธ์ วันหวาน ปานถวิล
พี่ไม่แล แย่แล้ว แววจางจินต์
ด้วยยุพิน ต่ำศักดิ์ รักจึงพัง

ขอจากจบ พี่จ๋า ลาไปก่อน
อย่าอาวรณ์ อันใด ในหนหลัง
ขออยู่ดี มีสุข ในรวงรัง
สิ่งที่หวัง จงได้ สมใจปอง

ถ้าชาติหน้า มีจริง อย่าทิ้งขว้าง
ขอเป็นช้าง เท้าหลัง ดังสนอง
ขอรักพี่ เพียงเดียว เกี่ยวไว้ครอง
ชาตินี้ต้อง ขอลา พาช้ำตรม
พันทอง

[บ้านริมโขง]

เป็นอะไรไปล่ะพันในวันนี้
ไยน้องพี่ร้องร่ำระกำห่ม
จำใจจากก็อย่าจากมากระทม
อยู่ให้สมใจอยากค่อยจากไป

จากทั้งที่ มีฝันกระสันสู่
แสนหดหู่เหือดหดหมดสิ่งไหน
หมดรักสู่คู่หวานเบิกบานใจ
หรือหมดไฟให้กร่อยรอยอารมณ์

ไม่น่าเป็นเช่นนี้พี่ไม่คิด
ทานยาผิดบ้างไหมให้รสขม
หรือหัวใจวัยทองสนองตรม
หรือเจอปมชีวิตให้จิตรวน

หากพูดผิดพูดใหม่ยังไม่สาย
อย่าลวดลายหมายสมให้ลมป่วน
หรืออยากอ้อนใครกันไม่หันชวน
หรือข่าวด่วน..รีบกลับ..รับสามี..

"บ้านริมโขง"

[--ณัชชา--]

ผ้าเช็ดหน้าผืนใหญ่ฝากให้พี่
ยามเมื่อที่ขวัญยืนต้องขื่นขม
เมื่อน้ำตาไหลพราวร้าวระบม
ต้องซานซมเพราะเขาร้าวรานใจ

ฝากยาแก้อกหักรักษาแผล
เพื่อดวงแดพันทองจะผ่องใส
หายระทมฤดีต่อนี้ไป
พบรักใหม่ชุ่มชื่นไม่ขื่นทรวง

ปลูกต้นรักต้นใหม่ไฉไลกว่า
หมั่นรักษาอย่าให้เฉาเฝ้าแหนหวง
พบรักใหม่แสนหรูเป็นคู่ควง
อายุล่วงร้อยปีไม่มีคลาย

--ณัชชา--

(ถูกพี่โขงปาดดดดดด  )

 

[sunthornvit]

เจ็บปวดทรวง ถึงวัน ฉันลาจาก
น้ำตาพราก ไหลนอง แสนหมองเหม่อ
มอบรักให้ ทั้งหมด สุดปรนเปรอ
ต้องมาเก้อ สิ้นหวัง ใจพังภินท์

ลืมให้หมด ทุกอย่าง บนทางฝัน
ลืมสัมพันธ์ วันหวาน ปานถวิล
พี่ไม่แล แย่แล้ว แววจางจินต์
ด้วยยุพิน ต่ำศักดิ์ รักจึงพัง

ขอจากจบ พี่จ๋า ลาไปก่อน
อย่าอาวรณ์ อันใด ในหนหลัง
ขออยู่ดี มีสุข ในรวงรัง
สิ่งที่หวัง จงได้ สมใจปอง

ถ้าชาติหน้า มีจริง อย่าทิ้งขว้าง
ขอเป็นช้าง เท้าหลัง ดังสนอง
ขอรักพี่ เพียงเดียว เกี่ยวไว้ครอง
ชาตินี้ต้อง ขอลา พาช้ำตรม
พันทอง

ใครกันทำ  จนน้อง  ร้องชอกช้ำ
ใครปลุกปล้ำ  เสร็จสรรพ  แล้วทับถม
ใครหนอช่าง  เก่งกล้า  มาลูบคม
ใครผายลม  ทิ้งไว้  ให้จดจำ

ลืมเสียเถิด  พันจ๋า  พี่มาปลอบ
ยินดีมอบ  หัวใจ  ให้ขยำ
เชิญระบาย  อารมณ์  ข่มระกำ
เชิญลูบคลำ  ลวนลาม  ตามแต่ใจ

 

สุนทรวิทย์

[darkness_hero]

เจ็บปวดทรวง ถึงวัน ฉันลาจาก
น้ำตาพราก ไหลนอง แสนหมองเหม่อ
มอบรักให้ ทั้งหมด สุดปรนเปรอ
ต้องมาเก้อ สิ้นหวัง ใจพังภินท์

ลืมให้หมด ทุกอย่าง บนทางฝัน
ลืมสัมพันธ์ วันหวาน ปานถวิล
พี่ไม่แล แย่แล้ว แววจางจินต์
ด้วยยุพิน ต่ำศักดิ์ รักจึงพัง

ขอจากจบ พี่จ๋า ลาไปก่อน
อย่าอาวรณ์ อันใด ในหนหลัง
ขออยู่ดี มีสุข ในรวงรัง
สิ่งที่หวัง จงได้ สมใจปอง

ถ้าชาติหน้า มีจริง อย่าทิ้งขว้าง
ขอเป็นช้าง เท้าหลัง ดังสนอง
ขอรักพี่ เพียงเดียว เกี่ยวไว้ครอง
ชาตินี้ต้อง ขอลา พาช้ำตรม
พันทอง

รักชาตินี้ใยผูกพันยันชาติหน้า
คิดหรือว่าชาติหน้าจะสุขสม
ในชาตินี้ยังไม่ได้มาชื่นชม
เก็๋บไว้ขมชาติหน้าต่อทำไม

โลกใบนี้ยังมีชายอีกหลายล้าน
มีหลายด้านหลากมุมนับไม่ไหว
แล้วใยเจ้าจึงปิดกั้นหัวใจ
ไม่ให้ใครสัมผัสแม้รักจริง

darkness_hero

[panthong.kh]

เป็นอะไรไปล่ะพันในวันนี้
ไยน้องพี่ร้องร่ำระกำห่ม
จำใจจากก็อย่าจากมากระทม
อยู่ให้สมใจอยากค่อยจากไป

จากทั้งที่ มีฝันกระสันสู่
แสนหดหู่เหือดหดหมดสิ่งไหน
หมดรักสู่คู่หวานเบิกบานใจ
หรือหมดไฟให้กร่อยรอยอารมณ์

ไม่น่าเป็นเช่นนี้พี่ไม่คิด
ทานยาผิดบ้างไหมให้รสขม
หรือหัวใจวัยทองสนองตรม
หรือเจอปมชีวิตให้จิตรวน

หากพูดผิดพูดใหม่ยังไม่สาย
อย่าลวดลายหมายสมให้ลมป่วน
หรืออยากอ้อนใครกันไม่หันชวน
หรือข่าวด่วน..รีบกลับ..รับสามี..

"บ้านริมโขง"

เบื่อยิ่งนัก รู้ทัน กันทุกเรื่อง
จะคุ่นเคือง ขุ่นข้อง ร้องไห้นี่
ก็ไม่คิด จะปลอบ เลยละซี
พอได้ที ทับถม ให้จมดิน

จำไม่ได้ หรือทำ เป็นแกล้งโง่
อยากกินบึก ตัวโต โถแทบสิ้น
พี่มีเงิน แต่บอก ไม่ต้องกิน
ไปถึงถิ่น น้ำโขง ฉันงงงวย

จะขี้งก ไปไหน กันเล่าพี่
แค่หมื่นสี่ เองหนา พ่อตาสวย
เงินมีมาก เหลือล้น พ่อคนรวย
งอนแล้วด้วย ถึงง้อ ก็ไม่คืน
พันทอง

[panthong.kh]

ผ้าเช็ดหน้าผืนใหญ่ฝากให้พี่
ยามเมื่อที่ขวัญยืนต้องขื่นขม
เมื่อน้ำตาไหลพราวร้าวระบม
ต้องซานซมเพราะเขาร้าวรานใจ

ฝากยาแก้อกหักรักษาแผล
เพื่อดวงแดพันทองจะผ่องใส
หายระทมฤดีต่อนี้ไป
พบรักใหม่ชุ่มชื่นไม่ขื่นทรวง

ปลูกต้นรักต้นใหม่ไฉไลกว่า
หมั่นรักษาอย่าให้เฉาเฝ้าแหนหวง
พบรักใหม่แสนหรูเป็นคู่ควง
อายุล่วงร้อยปีไม่มีคลาย

--ณัชชา--

(ถูกพี่โขงปาดดดดดด  )

 

อายุล่วง ร้อยปี พี่ไม่ไหว
อยู่อย่างไร กันหนอ ท้อและหน่าย
ตะบันน้ำ กินกัน จนวันตาย
ไร้ความหมาย ไม่เอา เราไม่ยอม

ขอแค่เก้า สิบเก้า เล่าเลขสวย
หมูในอวย นอนแนบ แอบผ่ายผอม
ฟันหมดปาก ยากแท้ แม่พยอม
คงต้องตรอม ใจแน่ แย่จริงเธอ
พันทอง

[yaguza]

พยายาม เข้าหน่อย นะร้อยชั่ง
จะจริงมั่ง หลอกมั่ง คงพลั้งเผลอ
เดี๋ยวก็เสร็จ ลูกอ้อน นอนละเมอ
พอได้เจอ รสจุมพิต จะติดใจ

ไม่ต้องรอ ถึงวัน ฟันหมดปาก
คิดจะเคี้ยว คงลำบาก น้ำหมากไหล
หาคู่ครอง ต้องกระชับ และฉับไว
ด้วยห่วงไย จากฉัน นะพันทอง


......ยากูซ่า......

[panthong.kh]

ใครกันทำ  จนน้อง  ร้องชอกช้ำ
ใครปลุกปล้ำ  เสร็จสรรพ  แล้วทับถม
ใครหนอช่าง  เก่งกล้า  มาลูบคม
ใครผายลม  ทิ้งไว้  ให้จดจำ

ลืมเสียเถิด  พันจ๋า  พี่มาปลอบ
ยินดีมอบ  หัวใจ  ให้ขยำ
เชิญระบาย  อารมณ์  ข่มระกำ
เชิญลูบคลำ  ลวนลาม  ตามแต่ใจ

 

สุนทรวิทย์

[/quote]

เห็นคุณป๋า มาปลอบ ชอบที่สุด
แต่สะดุด ตรงที่ ยินดีให้-
ทั้งขยำ ขยี้ นี่อะไร
ขยายความ มาไว ไยกำกวม

ทั้งมีลูบ มีคลำ อีกต่างหาก
น้องกลัวคลำ เจอสาก หากหละหลวม
กลัวจะเจอ หนอนน้อย ห้อยยับยวม
น้ำตาอ่วม ท่วมท้น ทนระกำ
พันทอง

[panthong.kh]

พยายาม เข้าหน่อย นะร้อยชั่ง
จะจริงมั่ง หลอกมั่ง คงพลั้งเผลอ
เดี๋ยวก็เสร็จ ลูกอ้อน นอนละเมอ
พอได้เจอ รสจุมพิต จะติดใจ

ไม่ต้องรอ ถึงวัน ฟันหมดปาก
คิดจะเคี้ยว คงลำบาก น้ำหมากไหล
หาคู่ครอง ต้องกระชับ และฉับไว
ด้วยห่วงไย จากฉัน นะพันทอง


......ยากูซ่า......

ขอออดอ้อน นอนตัก ยากูซ่า
แกล้งผวา กอดรัด จัดในห้อง
แม้ดึกดื่น ตื้นตัน พันหมายปอง
จะประครอง คลอเคล้า เล่าทั้งคืน

จะไม่ยอม ห่างหาย เว้นตายจาก
จะขอฝาก ฤทัย อย่าได้ฝืน
จะถนอม เช้าค่ำ ทนกล้ำกลืน
จะไม่ลีม รสรัก หากเป็นจริง
พันทอง

[เปรียว]

ยากูซ่าตัวแสบชอบแอบอ้าง
เพราะรู้ทางเขาดีชอบหลีหญิง
มีนิสัยกลับกลอกหลอกเหมือนลิง
คำพูดเขากลอกกลิ้งไม่จริงใจ

อย่าไปหลงคารมเดี๋ยวตรมเศร้า
หลงเชื่อเขารับรองต้องหมองไหม้
เขาลวงสาวเป็นร้อยน้อยเมื่อไร
ทุกคำไขที่โว  โม้ทั้งเพ

เปรียว

[สะเลเต]

มิใช่คู่คบกัน..สักวันจาก
พบพลัดพรากแพ้พ่าย..ชายร้อยเล่ห์
เชื่อคำคนคุยโม้ใจโลเล
ลวงให้เขว..ถ้อยคำดั่งน้ำตาล

ถ้อยคำชายเปรียบไปคล้ายคมกระบี่
ยามพิฆาตอาจซี้...วจีหว่าน
หากเผลอใจไม่คิดปลิดดวงมาน
อยู่บนลานระทม...จมน้ำตา

sniper เอ็ม79 ยิ่งเข้าใส่
เทียบมิได้คำชาย..นั้นร้ายกว่า
เชือดนิ่มนิ่มโน้มนำคำสัญญา
ถ้อยวาจา...ยามป้อนแอบซ่อนคม
 .... ....
---สะเลเต--

[ดุลย์ ละมุน]

อันคารมคมใจไม่มีดอก
เคยช้ำชอกตอกจิตจริตขม
จึงรู้ซึ้งซึ่งทรวงโดนลวงลม
มันระทมขมขื่นกลืนน้ำตา

หมายเพียงหญิงจริงใจไม่ไข้วเขว
สะเลเตมีใจหรือไม่หนา
ถ้าปราณีพี่ดุลย์คงบุญตา
ได้เห็นหน้าต่อกลอนอ้อนทั้งคืน
 

[panthong.kh]

ยากูซ่าตัวแสบชอบแอบอ้าง
เพราะรู้ทางเขาดีชอบหลีหญิง
มีนิสัยกลับกลอกหลอกเหมือนลิง
คำพูดเขากลอกกลิ้งไม่จริงใจ

อย่าไปหลงคารมเดี๋ยวตรมเศร้า
หลงเชื่อเขารับรองต้องหมองไหม้
เขาลวงสาวเป็นร้อยน้อยเมื่อไร
ทุกคำไขที่โว  โม้ทั้งเพ

เปรียว

ไม่ต้องห่วง น้องจ๋า วาจาสิทธิ์
หลอกให้ติด คารม จมร้อยเล่ห์
พี่นี้เจอ มามาก ชายรวนเร
หลอกให้เซ หัวซุน หมุนงงงวย

กะล่อนมา กะล่อนกลับ ลับไม่ไหว
ตั้งหลักไว้ ดีแล้ว แนวคนสวย
ยากูซ่า ร้องกู่ หมูในอวย
ถึงคราวซวย แน่แน่ แพ้ทางเรา
พันทอง

[panthong.kh]

มิใช่คู่คบกัน..สักวันจาก
พบพลัดพรากแพ้พ่าย..ชายร้อยเล่ห์
เชื่อคำคนคุยโม้ใจโลเล
ลวงให้เขว..ถ้อยคำดั่งน้ำตาล

ถ้อยคำชายเปรียบไปคล้ายคมกระบี่
ยามพิฆาตอาจซี้...วจีหว่าน
หากเผลอใจไม่คิดปลิดดวงมาน
อยู่บนลานระทม...จมน้ำตา

sniper เอ็ม79 ยิ่งเข้าใส่
เทียบมิได้คำชาย..นั้นร้ายกว่า
เชือดนิ่มนิ่มโน้มนำคำสัญญา
ถ้อยวาจา...ยามป้อนแอบซ่อนคม
 .... ....
---สะเลเต--

วาจาหวาน หว่านมา พาช้ำฟก
ในหัวอก ปวดร้าว คราวขื่นขม
ชายเจ้าชู้ รู้หลอก บอกให้ตรม
ใจซานซม ล่มแล้ว แววหมองจินต์

ใช้คารม กรีดเฉือน เหมือนน้ำผึ้ง
รัญจวนซึ้ง ตรึงจิต คิดถวิล
พอหลงกล ปล้นพล่า ล่าชีวิน
เพื่อเจาะกิน ไข่แดง แสลงทรวง
พันทอง

[สะเลเต]

อันคารมคมใจไม่มีดอก
เคยช้ำชอกตอกจิตจริตขม
จึงรู้ซึ้งซึ่งทรวงโดนลวงลม
มันระทมขมขื่นกลืนน้ำตา

หมายเพียงหญิงจริงใจไม่ไข้วเขว
สะเลเตมีใจหรือไม่หนา
ถ้าปราณีพี่ดุลย์คงบุญตา
ได้เห็นหน้าต่อกลอนอ้อนทั้งคืน
 

รีบซิ่งมาหาพี่..ที่ถามน้อง
สายตาจ้องมองหาเผลอหน้ายื่น
จิตใจหวั่นสั่นระรัวกลัวด้ามปืน
ยิ้มระรื่นรับไมตรี...ของพี่ดุลย์

"สะเลเตมีใจหรือไม่หนา"
อยากบอกว่าวุ่นวาย..หาไออุ่น
หากพี่ชายคนดีราศีตุลย์
อาจมีลุ้น..คุณหมอดูบอกคู่กัน

จึงยื่นหน้าตาใสใส..หมายออดอ้อน
เชิญร่ายกลอนกาพย์โคลงโยงสุขสันต์
หากเอออวยช่วยรัฐประหยัดนั้น
ใต้เงาจันทร์จะรอ...ร่วมต่อกลอน
 
---สะเลเต---

(ขำๆๆนะคะ...พี่ดุลย์)

[ไผ่เดียวดาย]

ไม่ใช่คน ที่รักกัน หันหลังจาก
อยู่ลำบาก มองหน้ากัน คงหวั่นไหว
สถานะ ที่เคยเขียน มันเปลี่ยนไป
เป็นเพื่อนใหม่ เรื่องอะไร หัวใจยอม

จึงต้องเดิน จากเธอไป แม้ใจช้ำ
สิ่งที่ทำ ดีที่สุด ต้องหยุดซ่อม
ใจที่พัง ถูกตอกย้ำ ให้จำยอม
จำต้องกล่อม ให้ใจจาก แม้ยากเย็น

[panthong.kh]

พึ่งเข้าบ้าน มาทัก จักจากแล้ว
ใจจึงแป้ว ทันที อย่างที่เห็น
โดนผลักไส ดันดึง จึงลำเค็ญ
รักไม่เป็น ดั่งว่า ระอาจินต์

ไม่ได้มี มอเตอร์ไซค์ ไว้ขับเท่
เหมือนสะเลเต เก๋นัก ชักถวิล
มีชอปเปอร์ ซักคัน คงทันกิน
ใส่เสื้อวิน ป้องกัน หวั่นระทม

สะเลเต น้องเอ๋ย เฉยไว้ก่อน
พี่ใจร้อน ขอลัดคิว ลิ่วสุขสม
เรื่องผู้ชาย พี่ขอ นะเอวกลม
นอนตาก-ลม ไปก่อน ค่อยย้อนมา
พันทอง