ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[..กุสุมา..]

บูรพาคนดีพี่อยู่ไหน
ป่านนี้ใยทำไมไม่ส่งข่าว
ทุกข์-สุขใดโปรดเล่าผ่านเรื่องราว
วานพี่กล่าวคำน้อยฝากถ้อยที

ทิ้งหญิงไกลร่ำหวนครวญอยู่หลัง
พี่ชิงชังหรือไรใยหลบหนี
เคยออดอ้อนกลอนกานท์หวานฤดี
มาหลีกลี้ลาไกลใจร้ายเกิน

คนอยู่หลังห่วงหาอาลัยเหลือ
หวังว่าเผื่อพี่กลับนับนานเนิ่น
สุดโศกศัลย์วิญญาคราถูกเมิน
ขอพี่เดินคืนหลังดั่งวิงวอน

ที่บ้านกลอนเพลานี้พี่ไม่อยู่
ใจพธูหม่นไหม้ไม่เหมือนก่อน
ด้วยคิดถึงพี่บูรพา..ห่วงอาทร
อย่าตัดรอนกลอนหวานขานฝากนาง
..แม่หญิงกุสุมา..

[panthong.kh]

สิบหก เมษายน 
พ่อหน้ามน ฝากกลอนไว้
หายหน้า ลาไปไหน
เบื่อหรือไร ไม่หวนคืน

น้องนี้ ยังเฝ้าคอย
พ่อหนุ่มน้อย นอนสะอื้น
ตั้งตา รอพี่คืน
กลับมาชื่น เหมือนดังเดิม

ไหนพี่ เคยสัญญา
หนึ่งสัปดาห์ จะมาเสริม
คิดถึงพี่ จนเคลิ้ม
รีบมาเติม กำลังใจ

อย่าให้ รอนานนัก
น้องนี้ชัก จะหวั่นไหว
พี่จ๋า อยู่หนใด
รู้ใช่ไหม ใครเฝ้าคอย
พันทอง
รีบกลับมาเร็วๆจ้า ให้อภัยทุกอย่างแล้ว

[D]

"ดิน"เคยวอน ออดอ้อน กลอนพันบท
แต่ก็หด เหือดหาย ให้เหงาหงอย
ยามเขียนเพ้อ ละเมอไป ใจเลื่อนลอย
ขาดคนคอย แนะกานท์ ขานไมตรี

ไม่เอ็นดู ร้างไร้ ใจดำหรือ
ดินยังถือ คำสอน ถึงตอนนี้
คำที่พี่ เคยพร่ำ ย้ำวจี
เคยปราณี สอนสั่ง ยังสังวรณ์

กลับเถิดนะ รู้..ไหม ใครรออยู่
มาเป็นครู ปูทาง วางอักษร
ดินคนนี้ ไม่เฟื่อง เรื่องกานท์กลอน
ขออ้อนวอน คิดถึงครู "พี่บูรฯ"กลับมา

[รพีกาญจน์]

ตื่นตีห้า หน้าคอมพ์ น้อมคิดถึง
เพื่อนคนหนึ่ง จากไกล ไม่มาหา
เขาแสนดี มีชื่อ...บูรพาฯ
เคยเป็นขา-ประจำ คำกลอนกานท์

..ครั้งหนึ่งในชีวิต..ที่ชิดชอบ
กดชมตอบ ขอบคุณ ละมุนหวาน
ชื่นลีลา พาที รพีกาญจน์
ติดตามอ่าน เฮฮา ขันบ้าบอ

ติดธุระ ประปรัง ชั่งนานนัก
คอยหลายพัก อยู่ไหน จนใจฝ่อ
เขาจะรู้ ไหมหนา ว่าเพื่อนรอ
เปิดหน้าจอ เช้า-เย็น ไม่เห็นเงา

หรือเหม็นเหงื่อ เบื่อแก้ว แล้้วใช่ไหม
เจ็บป่วยไข้ ไม่สบาย มากมายเปล่า
ยายสุขขาก หมากเมี่ยง เขวี้ยงหัวเอา
น้องแมเถา เป่าลม พรมน้ำไพร

พันทองไล่ ใจดำ ทำเพื่อนผม
จะถล่ม เขาขวิด บิดลำไส้
สุนทรวิทย์ คิดแก่ง แย่งแฟนไป
ตาใสใส น้องดิน สิ้นรักคลาย

ยังเหมือนเก่า เช้านี้ ไม่มี...บูรพ์
คนลำพูน ชังยาก รักมากง่าย
ทุกดวงจิต คิดถึง ซาบซึ้งนาย
โปรดย่างกราย โผล่หน้า มาโดยเร็ว

 

รพีกาญจน์ 59

       

[..กุสุมา..]

ดูเอาเถิดพี่บูฯไม่อยู่แล้ว
ยังไม่แคล้วถูกหลอนกลอนล้มเหลว
จ้าวรพีฯเผาทางวางไฟเปลว
หกล้มเอวขัดยอกชอกช้ำทรวง

กลับมาเถิดคนดีอย่าหนีหาย
อย่าใจร้ายใจดำทำให้ห่วง
กลับมาปลอบมอบคิดถึงหนึ่งพุ่มพวง
ใจทั้งดวงร้องขอ..รอหวนคืน

..แม่หญิงกุสุมา..
..โปรดย่างกราย โผล่หน้า มาโดยเร็ว..
ถูกจ้าวรพีฯวางยา..ลงเร็ว..มาเป๋นตาดีจังนัก จ้าว

[บูรพาท่าพระจันทร์]

 


ดุจต้องมนต์ดลวิญญาณ์มานำชี้
เสมือนมีวจีจิตยากคิดขืน
มนต์แมเถาเฝ้ากระหน่ำทุกค่ำคืน
ทั้งนอนยืนตื่นหลับเฝ้าจับตา

เพียงแมเถาเราก็แย่นะแขเอ๋ย
หลายทรามเชยเอ่ยนามเพียรตามหา
ทั้งรุ่นเด็กเล็กใหญ่ไขวาจา
ต่างเรียงหน้ามาถามติดตามตัว

คงลำบากยากยิ่งจะทิ้งบ้าน
ดั่งประหารผลาญวิญญาณ์พาปวดหัว
อันกานท์กลอนวอนเว้าเฝ้าเนียนัว
ตามพันพัวหัวใจกระไรดี

ออกจากไหไวว่องมาร้องกล่าว
เขียนเรื่องราวข่าวกลอนอักษรศรี
ตามอารมณ์ชมชอบมอบวาที
จารวลีจี้จดเป็นบทกลอน...


 

-บูรพาท่าพระจันทร์-

[เนิน จำราย]

 


ดุจต้องมนต์ดลวิญญาณ์มานำชี้
เสมือนมีวจีจิตยากคิดขืน
มนต์แมเถาเฝ้ากระหน่ำทุกค่ำคืน
ทั้งนอนยืนตื่นหลับเฝ้าจับตา

เพียงแมเถาเราก็แย่นะแขเอ๋ย
หลายทรามเชยเอ่ยนามเพียรตามหา
ทั้งรุ่นเด็กเล็กใหญ่ไขวาจา
ต่างเรียงหน้ามาถามติดตามตัว

คงลำบากยากยิ่งจะทิ้งบ้าน
ดั่งประหารผลาญวิญญาณ์พาปวดหัว
อันกานท์กลอนวอนเว้าเฝ้าเนียนัว
ตามพันพัวหัวใจกระไรดี

ออกจากไหไวว่องมาร้องกล่าว
เขียนเรื่องราวข่าวกลอนอักษรศรี
ตามอารมณ์ชมชอบมอบวาที
จารวลีจี้จดเป็นบทกลอน...


 

-บูรพาท่าพระจันทร์-

ฟังเพลงง้อสาวสาวเจ้าขยับ   
มาแล้วครับสองหนุ่มอย่างรุ่มร้อน
เหตุห่างหายไปโชว์ยโสธร      
เป็นพิธีกรเกี้อหนุนบุญบั้งไฟ

เราสองคนพี่น้องต้องด้นดั้น   
พี่บูฯฉันรีบรุดไม่หยุดไหน
พอมาถึงรีบเข้าบ้านกลอนไทย   
มาไวไวทุกคนร่วมสนทนา

(อำนะครับอย่าสงสัย)

เนิน จำราย

[..กุสุมา..]

อ่านกลอนหวานวันนี้ฤดีชื่น
คล้ายฝันตื่นประสบพบหน้าก่อน
ใจว้าวุ่นครุ่นคิดจิตอาทร
หายรุมร้อนร่มเย็นเห็นพี่บูรฯ

นับแต่นี้อย่าหนีลี้หลบหาย
ห่วงมากมายใจคิดจิตหดหู่
วอนขอพี่พะนอคลอโฉมตรู
ร่ายกลอนอยู่เคียงข้างอย่าร้างไกล
..แมเถากุสุมา..

[บูรพาท่าพระจันทร์]

ฟังเพลงง้อสาวสาวเจ้าขยับ   
มาแล้วครับสองหนุ่มอย่างรุ่มร้อน
เหตุห่างหายไปโชว์ยโสธร     
เป็นพิธีกรเกี้อหนุนบุญบั้งไฟ

เราสองคนพี่น้องต้องด้นดั้น   
พี่บูฯฉันรีบรุดไม่หยุดไหน
พอมาถึงรีบเข้าบ้านกลอนไทย   
มาไวไวทุกคนร่วมสนทนา

(อำนะครับอย่าสงสัย)

เนิน จำราย


 

ถูกบั้งไฟใหญ่ย่ำกระหน่ำซัด
เบี่ยงสะบัดปัดถูกใจให้โหยหา
ครวญคะนึงพึงจิตแม้นิทรา
ยังเพ้อพร่ำร่ำหาแต่ยาใจ

ขอปลีกน้องสองวสากลับมาบ้าน
ร่ายกลอนกานท์จารลงแก้สงสัย
ที่ห่างเหินเดินห่างเหมือนร้างไกล
ด้วยทรามวัยบั้งไฟงามเจ้าตามตอม...


 

(มาอำกลับเน้อ)
-บูรพาท่าพระจันทร์-

[/color]

[panthong.kh]

ฟังเพลงง้อสาวสาวเจ้าขยับ   
มาแล้วครับสองหนุ่มอย่างรุ่มร้อน
เหตุห่างหายไปโชว์ยโสธร     
เป็นพิธีกรเกี้อหนุนบุญบั้งไฟ

เราสองคนพี่น้องต้องด้นดั้น   
พี่บูฯฉันรีบรุดไม่หยุดไหน
พอมาถึงรีบเข้าบ้านกลอนไทย   
มาไวไวทุกคนร่วมสนทนา

(อำนะครับอย่าสงสัย)

เนิน จำราย


 

ถูกบั้งไฟใหญ่ย่ำกระหน่ำซัด
เบี่ยงสะบัดปัดถูกใจให้โหยหา
ครวญคะนึงพึงจิตแม้นิทรา
ยังเพ้อพร่ำร่ำหาแต่ยาใจ

ขอปลีกน้องสองวสากลับมาบ้าน
ร่ายกลอนกานท์จารลงแก้สงสัย
ที่ห่างเหินเดินห่างเหมือนร้างไกล
ด้วยทรามวัยบั้งไฟงามเจ้าตามตอม...


 

(มาอำกลับเน้อ)
-บูรพาท่าพระจันทร์-

[/color]

อย่ามาอำ ให้ยาก อยากจะบอก
น้องนี้ดอก สาวยโส โก้เนื้อหอม
เป็นนางไอ่ นั่งบน ปั้งไฟปลอม
สัมภาษณ์พร้อม ทุกคน บนเวที

ไม่เห็นมี สองหนุ่ม กลุ้มใจแท้
ชายตาแล เหลือบมอง จ้องจะหนี
ร้อนตับแตก แทบล้ม ลมไม่มี
มองหาพี่ จนทั่ว มั่วจริงจริง
พันทอง

[เนิน จำราย]

อ่านกลอนหวานวันนี้ฤดีชื่น
คล้ายฝันตื่นประสบพบหน้าก่อน
ใจว้าวุ่นครุ่นคิดจิตอาทร
หายรุมร้อนร่มเย็นเห็นพี่บูรฯ

นับแต่นี้อย่าหนีลี้หลบหาย
ห่วงมากมายใจคิดจิตหดหู่
วอนขอพี่พะนอคลอโฉมตรู
ร่ายกลอนอยู่เคียงข้างอย่าร้างไกล
..แมเถากุสุมา..

มาสองคนดูแม่เถาทำเราหนัก      
คอยถามทักแต่พี่บูฯอยู่ไม่ไหว
ขอลาก่อนพี่กับหล่อนคุยกันไป   
พบกันใหม่ร้านกาแฟเถ้าแก่ดำ

เนิน จำราย

[เนิน จำราย]

ฟังเพลงง้อสาวสาวเจ้าขยับ   
มาแล้วครับสองหนุ่มอย่างรุ่มร้อน
เหตุห่างหายไปโชว์ยโสธร     
เป็นพิธีกรเกี้อหนุนบุญบั้งไฟ

เราสองคนพี่น้องต้องด้นดั้น   
พี่บูฯฉันรีบรุดไม่หยุดไหน
พอมาถึงรีบเข้าบ้านกลอนไทย   
มาไวไวทุกคนร่วมสนทนา

(อำนะครับอย่าสงสัย)

เนิน จำราย


 

ถูกบั้งไฟใหญ่ย่ำกระหน่ำซัด
เบี่ยงสะบัดปัดถูกใจให้โหยหา
ครวญคะนึงพึงจิตแม้นิทรา
ยังเพ้อพร่ำร่ำหาแต่ยาใจ

ขอปลีกน้องสองวสากลับมาบ้าน
ร่ายกลอนกานท์จารลงแก้สงสัย
ที่ห่างเหินเดินห่างเหมือนร้างไกล
ด้วยทรามวัยบั้งไฟงามเจ้าตามตอม...


 

(มาอำกลับเน้อ)
-บูรพาท่าพระจันทร์-

[/color]

อย่ามาอำ ให้ยาก อยากจะบอก
น้องนี้ดอก สาวยโส โก้เนื้อหอม
เป็นนางไอ่ นั่งบน ปั้งไฟปลอม
สัมภาษณ์พร้อม ทุกคน บนเวที

ไม่เห็นมี สองหนุ่ม กลุ้มใจแท้
ชายตาแล เหลือบมอง จ้องจะหนี
ร้อนตับแตก แทบล้ม ลมไม่มี
มองหาพี่ จนทั่ว มั่วจริงจริง
พันทอง

งานเขามีสามวันพี่พันจ๋า   
ไม่เจอหน้าขอบอกแม่ยอดหญิง
เราไปแค่สองวันนั้นเรื่องจริง   
วันที่สามเราทิ้งพี่พันแล้ว
เนิน จำราย