****”เถ้าธุลี”****
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
23 พฤศจิกายน 2024, 11:50:AM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
ผู้เขียน หัวข้อ: ****”เถ้าธุลี”****  (อ่าน 4036 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 2 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
03 พฤษภาคม 2012, 03:23:PM
สุนันยา
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 799
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 1,805


ความรักของฉัน อยู่ในบทวี จบบทกวี ก็ไม่มีความรัก


« เมื่อ: 03 พฤษภาคม 2012, 03:23:PM »
ชุมชนชุมชน






****”เถ้าธุลี”****

สำเนียงแผ่วแว่วหวานผสานถ้อย
เคยเรียงร้อยรำพัน ขับขานไข
สัญญารัก ฝากแอบ แนบทรวงใน
จากดวงใจ ใฝ่รัก พร้อมภักดี

กลับลาเลือน เลื่อนหาย ไม่คบหา
หมดเมตตา พารัก คิดผลักหนี
สิ้นเยื่อใย ไร้ถึง ซึ่งปรานี
ดวงฤดี ไฉนถึงได้ดำ

ปล่อยน้องตรม ซมเศร้า ร้าวใจหนัก
คิดถึงคำ เอ่ยรัก ภักดิ์งามขำ
แต่สุดท้าย ใจน้อง ต้องระกำ
ถูกเหยียบย่ำ ทำร้าย ให้อายคน

ทุกคืนวัน คำนึง ตราตรึงติต
พาชีวิต อ่อนแอ แพ้สับสน
มีแต่ตรม ซมเศร้า เฝ้าจำทน
ร้าวกมล หม่นหมอง เหมือนต้องทัณฑ์

เธอจะรู้ บ้างไหม ใครคนหนึ่ง
เฝ้ารำพึงพร่ำเพ้อละเมอฝัน
สุดประคอง ใจนี้ ที่จาบัลย์
ให้พ้นวัน รันทด เพื่อปลดตรวน....

ทรวงระทม ถมทับ รับแต่พ่าย
ดั่งเม็ดทราย ไร้ค่า พาไห้หวน
เหมือนแสงจันทร์ ข้างแรมไม่แจ่มนวล
โศกกำสรวล ครวญเศร้า ดั่ง...เถ้าธุลี...

“สุนันยา”

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : รพีกาญจน์, sucklife, กังวาน, ♥ กานต์ฑิตา ♥, ♥หทัยกาญจน์♥, สะเลเต, บ้านริมโขง, ยามพระอาทิตย์อัสดง, รการตติ, ดาว อาชาไนย, blues, panthong.kh, sunthornvit, รัตนาวดี, เนิน จำราย, ..กุสุมา..

ข้อความนี้ มี 16 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

ชะตาชีวิต ลิขิตผกผัน....ดิ้นรนฝ่าฟัน..เพื่อฝันที่มี
03 พฤษภาคม 2012, 04:02:PM
กังวาน
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 904
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 1,505



« ตอบ #1 เมื่อ: 03 พฤษภาคม 2012, 04:02:PM »
ชุมชนชุมชน

หวนคำนึงถึงวันเก่าเราพร่ำพลอด
เธอคือยอดฤทัยในใจพี่
ปลูกต้นรักปักลงตรงฤดี
ชั่วชีวีคงครองคู่อยู่นิรันด์

แต่คืนวันผันแปรสุดแก้ไข
มีอีกใครก้าวเข้ามาพาพี่ฝัน
เหมือนบุพเพสันนิวาสมิอาจกัน
เธอคนนั้นคงจะใช่ใครที่รอ

จึงจำใจจำจากพรากรักเก่า
รักใหม่เร่าร้อนกว่าลาแล้วหนอ
ความสัมพันธ์ของคนดีแค่นี้พอ
ชาติหน้าขอรักเธอใหม่...ตัดใจลา



ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : สุนันยา, ♥หทัยกาญจน์♥, สะเลเต, บ้านริมโขง, รพีกาญจน์, ยามพระอาทิตย์อัสดง, รการตติ, ดาว อาชาไนย, blues, panthong.kh, sunthornvit, เนิน จำราย, ..กุสุมา..

ข้อความนี้ มี 13 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

ถ้ารู้สึกพอ ก็เป็นสุขทันที
03 พฤษภาคม 2012, 04:05:PM
♥หทัยกาญจน์♥
Special Class LV5
นักกลอนแห่งเมืองหลวง

*****

คะแนนกลอนของผู้นี้ 469
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 814


เพียงความเคลื่อนไหว ผ่านบทกวี


เว็บไซต์
« ตอบ #2 เมื่อ: 03 พฤษภาคม 2012, 04:05:PM »
ชุมชนชุมชน






****”เถ้าธุลี”****

สำเนียงแผ่วแว่วหวานผสานถ้อย
เคยเรียงร้อยรำพัน ขับขานไข
สัญญารัก ฝากแอบ แนบทรวงใน
จากดวงใจ ใฝ่รัก พร้อมภักดี

กลับลาเลือน เลื่อนหาย ไม่คบหา
หมดเมตตา พารัก คิดผลักหนี
สิ้นเยื่อใย ไร้ถึง ซึ่งปรานี
ดวงฤดี ไฉนถึงได้ดำ

ปล่อยน้องตรม ซมเศร้า ร้าวใจหนัก
คิดถึงคำ เอ่ยรัก ภักดิ์งามขำ
แต่สุดท้าย ใจน้อง ต้องระกำ
ถูกเหยียบย่ำ ทำร้าย ให้อายคน

ทุกคืนวัน คำนึง ตราตรึงติต
พาชีวิต อ่อนแอ แพ้สับสน
มีแต่ตรม ซมเศร้า เฝ้าจำทน
ร้าวกมล หม่นหมอง เหมือนต้องทัณฑ์

เธอจะรู้ บ้างไหม ใครคนหนึ่ง
เฝ้ารำพึงพร่ำเพ้อละเมอฝัน
สุดประคอง ใจนี้ ที่จาบัลย์
ให้พ้นวัน รันทด เพื่อปลดตรวน....

ทรวงระทม ถมทับ รับแต่พ่าย
ดั่งเม็ดทราย ไร้ค่า พาไห้หวน
เหมือนแสงจันทร์ ข้างแรมไม่แจ่มนวล
โศกกำศรวล ครวญเศร้า ดั่ง...เถ้าธุลี...

“สุนันยา”


ร้อยกลอนกานท์ สาส์นคำ นำไพเราะ
ถ้อยเสนาะ เสน่ห์เลิศ ประเสริฐศรี
ช่างตรมโศก โลกเศร้า เหงาชีวี
โธ่คนดี โดดเดี่ยว เปลี่ยวหรือไร

เปรียบชีวิต จิตนี้ "ธุลี-เถ้า"
แสนอับเฉา ช่างโศก ถึงโลกไหน
ร้าวหมองหม่น หม่นหมอง คล้องดวงใจ
ดวงฤดี พี่ไซร้ เศร้าเสียงจริง

ลืมบ้างเรื่อง บางคราว ครั้งขื่นขม
อกระทม ทน-อด งดบางสิ่ง
แสวงหา ความสุข ปลุกแอบอิง
เป็นที่พัก ที่พิง มิ่งขวัญเอย


หทัยกาญจน์
๓ พฤษภาคม พ.ศ.๒๕๕๕

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : สุนันยา, สะเลเต, กังวาน, บ้านริมโขง, รพีกาญจน์, ยามพระอาทิตย์อัสดง, รการตติ, ดาว อาชาไนย, blues, sunthornvit, เนิน จำราย, ..กุสุมา..

ข้อความนี้ มี 12 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

อักษราจารึก รักผลึกตรึกตรองคำ
ร้อยเรียงเคียงคู่ธรรม ศาสตร์ศิลป์ร่ำลำ
05 พฤษภาคม 2012, 04:34:PM
สุนันยา
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 799
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 1,805


ความรักของฉัน อยู่ในบทวี จบบทกวี ก็ไม่มีความรัก


« ตอบ #3 เมื่อ: 05 พฤษภาคม 2012, 04:34:PM »
ชุมชนชุมชน

หวนคำนึงถึงวันเก่าเราพร่ำพลอด
เธอคือยอดฤทัยในใจพี่
ปลูกต้นรักปักลงตรงฤดี
ชั่วชีวีคงครองคู่อยู่นิรันด์

แต่คืนวันผันแปรสุดแก้ไข
มีอีกใครก้าวเข้ามาพาพี่ฝัน
เหมือนบุพเพสันนิวาสมิอาจกัน
เธอคนนั้นคงจะใช่ใครที่รอ

จึงจำใจจำจากพรากรักเก่า
รักใหม่เร่าร้อนกว่าลาแล้วหนอ
ความสัมพันธ์ของคนดีแค่นี้พอ
ชาติหน้าขอรักเธอใหม่...ตัดใจลา


karnkai

เมื่อเธอมี คนใหม่ ไว้เคียงข้าง
เถอะอย่าอ้าง จำใจ อาลัยหา
สุขสมหวัง ดังเจต เหตุนำพา
ฉันก้มหน้า รับกรรม ด้วยจำนน

คนเคยรัก หักใย สายสวาท
ฉันมิอาจรั้งไว้ ให้สับสน
ไร้ซึ่งเล่ห์ มารยา พาอับจน
ไม่มีมนตร์ ดลใจ จึงพ่ายรัก

ขอเธอจง โชคดี มีเขาคู่
ฉันขออยู่ ดายเดียว แม้เปลี่ยวหนัก
ไปเถิดหนา ยาใจ ไม่ท้วงทัก
ขอสลัก ต่อท้าย ...ให้โชคดี...

"สุนันยา"

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : ยามพระอาทิตย์อัสดง, รการตติ, บ้านริมโขง, ดาว อาชาไนย, blues, panthong.kh, sunthornvit, สะเลเต, รพีกาญจน์, เนิน จำราย, ♥หทัยกาญจน์♥, ..กุสุมา.., กังวาน

ข้อความนี้ มี 13 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

ชะตาชีวิต ลิขิตผกผัน....ดิ้นรนฝ่าฟัน..เพื่อฝันที่มี
06 พฤษภาคม 2012, 07:14:PM
สุนันยา
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 799
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 1,805


ความรักของฉัน อยู่ในบทวี จบบทกวี ก็ไม่มีความรัก


« ตอบ #4 เมื่อ: 06 พฤษภาคม 2012, 07:14:PM »
ชุมชนชุมชน



ร้อยกลอนกานท์ สาส์นคำ นำไพเราะ
ถ้อยเสนาะ เสน่ห์เลิศ ประเสริฐศรี
ช่างตรมโศก โลกเศร้า เหงาชีวี
โธ่คนดี โดดเดี่ยว เปลี่ยวหรือไร

เปรียบชีวิต จิตนี้ "ธุลี-เถ้า"
แสนอับเฉา ช่างโศก ถึงโลกไหน
ร้าวหมองหม่น หม่นหมอง คล้องดวงใจ
ดวงฤดี พี่ไซร้ เศร้าเสียงจริง

ลืมบ้างเรื่อง บางคราว ครั้งขื่นขม
อกระทม ทน-อด งดบางสิ่ง
แสวงหา ความสุข ปลุกแอบอิง
เป็นที่พัก ที่พิง มิ่งขวัญเอย


หทัยกาญจน์
๓ พฤษภาคม พ.ศ.๒๕๕๕



เมื่อรอยร้าว ระทม เข้าถมทับ
ก็ยากปรับ ดวงใจ ให้เปิดเผย
เปรียบเศษดิน ค่าไร้ สิ่งใดเปรย
ด้วยคุ้นเคย แต่เศร้า คอยเข้าครอง

อยากจะลืม บางเรื่อง ที่เคืองขุ่น
ยิ่งเหมือนฝุ่น ธุลี มีแต่หมอง
เมื่อเขาเบี่ยง เลี่ยงหลบ ไม่สบมอง
สายตาที่ เคยจ้อง กลับมองเมิน

โอ้น้องเอย..ใจพี่ มีแต่เศร้า
ทุกค่ำเช้า อดีตย้อน ตอนห่างเหิน
ลืมไม่ลง ปลงไม่ได้ ให้เผชิญ
เจ็บเหลือเกิน ยากแก้ รอยแผลใจ...

“สุนันยา”

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : ♥หทัยกาญจน์♥, ยามพระอาทิตย์อัสดง, sunthornvit, เนิน จำราย, Prapacarn ❀, รพีกาญจน์, ..กุสุมา.., กังวาน

ข้อความนี้ มี 8 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

ชะตาชีวิต ลิขิตผกผัน....ดิ้นรนฝ่าฟัน..เพื่อฝันที่มี
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
 

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s