ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[LoveDiidee]

อย่ายอมแพ้...แม้เสี้ยววินาทีสุดท้ายของชีวิต

ขออุทิศแรงกายใจสู้ต่อไป...แม้ลมหายใจสุดท้าย

อย่ายอมแพ้ต้องสู้ให้สุดแรงกาย...แม้ตัวตายจะสู้จนขาดใจ....

ท้อได้แต่อย่าคิดถอย...อย่าปล่อยให้กำลังใจเหือดหาย

รวมพลังสู้ทยานสุดสายพาน...แม้ต้องขาดอย่าได้คลาย

แม้สุดท้ายเหลือแต่ชื่อ...อย่าถือเอาเป็นความกลัวฆ่าใจตาย....

 



ป.ล.   ขออนุญาตเอากลอนที่เคยแต่งไว้มาลงนะคะ  ไม่ได้ส่งเข้าประกวดเหมือนกันค่ะ  มันไม่ค่อยได้ความเท่าไหร่  แต่ว่าได้อ่านกลอนจากเพื่อนๆ แล้ว   มันได้ใจมาก  เลยอยากแบ่งปันกลอนบทนี้ เพื่อเป็นกำลังใจ  นะคร๊า   

[หนามเตย]

ชื่อกลอน "เติมใจให้เต็ม"
ชื่อผู้แต่ง หนามเตย

โลกจะแตก แหลกไป อย่าไปแยก
เรามาแจก  น้ำใจ อย่าไปสน
เรื่องใครเขา เล่ามา อย่ากังวล
มีหรือจน แค่ค่า ราคาเงิน 

จะป่าวร้อง ก้องไป น้ำใจฉัน
อยากแบ่งปัน ทุกตาราง ไม่ห่างเหิน
จับมือต่อ ติดมา อย่าพาเมิน
ร่วมกันเดิน ไปสู่ ประตูชัย   

ศักดิ์ศรีไทย ทั้งชาติ ประกาศก้อง
น้ำใจต้อง ใหญ่ยิ่ง เหนือสิ่งไหน 
เป็นสมบัติ ล้ำค่า น่าภูมิใจ
ปู่ ย่าให้ สืบมา แต่ช้านาน
         
เติมน้ำใจ ให้กัน เพื่อสรรค์สร้าง
ร่วมกันวาง พื้นหลัก เพื่อปักฐาน
รวมกำลัง เข้มเข็ง แบ่งเป็นทาน
มือประสาน ส่งถึง เป็นหนึ่งเดียว

หนึ่งน้ำใจ ไมตรี มอบแด่มิตร
พลังจิต ส่งแทน อย่างแน่นเหนียว
ยึดกันไว้ ต่อใย ให้กลมเกลียว
เกาะก้อยเกี่ยว คงมั่น สัมพันธ์เดิม

ความห่วงใย ใครเล่า ไม่เฝ้าหวัง   
พร้อมพลัง ทั้งหมด มาทดเสริม     
จะวันนี้ วันไหน ใจขอเติม
เรามาเริ่ม แบ่งปัน ให้มันเต็ม.

ขออนุญาตเข้าร่วมกิจกรรมส่งกลอนประกวดด้วยคนนะคะ ส่งครั้งแรกค่ะ.

[ดอกแก้ว พิกุลทอง]

 ชื่อกลอน  : " เติมใจให้กัน "
 ผู้แต่ง :   ดอกแก้ว พิกุลทอง

   เธอทำงาน ทั้งวัน ไม่เคยบ่น
สู้อดทน ป้องกัน บ้านเมืองไว้
แม้คิดถึง คนรัก ดั่งดวงใจ
ความห่วงใย มีให้ ด้วยภักดี

  เพราะหน้าที่ เวลา ไม่มีว่าง
ความอ้างว้าง มาเยือน ยอดยาหยี
เริ่มตีตัว ออกห่าง ทุกนาที
ยอดชีวี หนีเธอไป ให้ตรอมตรม

  เธอกลับจาก ชายแดน หัวใจเศร้า
ฤทัยเหงา เปล่าเปลี่ยว ทุกข์ขื่นขม
เมาเหล้า เช้าเย็น ทุกข์ระทม
นอนซานซม ซบขวดเหล้า คล้าวน้ำจันทร์

  ฉันเห็นเธอ นั่งเศร้า เข้าไปปลอบ
เพราะชมชอบ ตัวเธอ ไม่แปรผัน
ทั้งชื่นชม ศรัทธา มานานวัน
ด้วยเธอนั้น เป็นคนดี ชาติเชิดชู

  เธอเป็นชาย นักรบ ที่กล้าหาญ
เก่งชำนาญ กลศึก ทั้งรอบรู้
ใยมานั่ง เมามาย ไม่น่าดู
เธอต้องสู้ อย่าแพ้ แก่ใจตน

   เธอเอื้อนเอ่ย ขอบคุณ ทั้งน้ำตา
ที่ไหลมา อาบแก้ม นั้นอีกหน
พร้อมเอ่ยคำ บอกฉัน จะอดทน
ขอหน้ามน เป็นเพื่อน คอยปลอบใจ.
 .........................................

[หนามเตย]

ชื่อกลอน จับมือกัน ปันน้ำใจ
ผู้แต่ง หนามเตย

จับมือกัน มั่นไว้ ให้แน่นเหนียว
เกาะกลมเกลียว เชื่อมติด มิตรสหาย
รวมน้ำใส ใจจริง ทั้งหญิงชาย
จุดมุ่งหมาย ร่วมกัน ปันน้ำใจ

รวมพลัง เป็นหนึ่ง ซึ่งยึดหลัก
อย่าคอยหัก ห้ำหั่น ให้หวั่นไหว
สมานจิต มิตรเพิ่ม เติมต่อใย
ส่งออกไป ให้เขา ที่เฝ้าคอย

สามัคคี คือพลัง ดั่งช้างสาร 
ยื่นประสาน มือมา อย่าท้อถอย     
เกาะกุมกัน แน่นไว้ อย่าให้ลอย   
ยึดหลักคอย เอื้อเฟื้อ เกื้อกูลกาล

หนึ่งพลัง น้อยน้อย คอยสะกิด   
ย่อมต่อติด เติมต่อ เพื่อก่อสาน
จากจุดเริ่ม เสริมสาว ให้ยาวนาน
งอกเงยบาน ขานส่ง มั่นคงดี

ดั่งพญา ผึ้งน้อย คอยจงรัก
รังจะหัก พังไป ยังไม่หนี
รอโอกาส ต่อเติม เสริมอีกที
สามัคคี แน่นเหนียว เป็นเกลียวกลม

รวมน้ำใจ เติมแต่ง แบ่งกันใช้ 
เพิ่มเข้าไป ไม่เสีย เบี้ยสะสม
มีแต่ได้ แถมย้ำ คำชื่นชม
อภิรมย์ แล้วเสริม เติมให้เต็ม   
   

ขอส่งร่วมกิจกรรมอีกบทตามสิทธิ์นะคะ
 
หนามเตย

[จ.รัตติกาล]

ชื่อ:แรงใจที่ได้รับ
ผู้แต่ง:จ.รัตติกาล

เดินตามทางย่างก้าวบางคราวท้อ
เหนื่อยจริงหน่อหนักอกทางผกผัน
หมดเรี่ยวแรงแหน่งหน่ายคล้ายทางตัน
สองขาสั่นสิ้นแรงไร้แรงใจ

มือคู่หนึ่งดึงไว้ฉุดให้ลุก
คอยปลอบปลุกเป็นพลังที่หลั่งไหล
คอยยื้อยุดฉุดนำเดินย่ำไป
คอยห่วงใยไม่ห่างเคียงข้างกาย

เหมือนดั่งรถหมดไฟเครื่องใกล้ดับ
พลังขับขาดลงแรงส่งหาย
ทางเริ่มชันหวั่นไปไม่ถึงปลาย
รถเริ่มส่ายสิ้นไฟไร้น้ำมัน

ขณะนั้นทันใดเหมือนไฟติด
มีแรงบิดเคลือนขับเมื่อคับขัน
ส่งพลังยังล้อหมุนต่อทัน
กลางทางชันฉุดดึงขึ้นถึงปลาย

เติมเชื้อฟืนคืนไฟให้ใจแกร่ง
ทุกข์ร่วมแบ่งบรรเทาเศร้าสลาย
เธอเติมใจให้กันผูกพันกาย
มิเสื่อมคลายเคียงข้างไม่ห่างไกล

เก็บใจไว้ใส่เพิ่มรักเติมกิ่ง
เธอคือสิ่งสูงค่ายิ่งกว่าสิ่งไหน
สารพันปัญหาร่วมฝ่าไป
คอยเติมใจให้กันไม่ผันแปรฯ

จ.รัตติกาล

[BangPlaMa]

ชื่อบทกลอน : เติมใจให้กัน
ผู้แต่ง         : BangPlaMa

๐พูนเพิ่มเติมใจให้กัน         กลอนพันกาพย์พันนั่นก็ใช่
หยอกเย้ากระเซ้ากันไป       เติมใจให้กันทุกวันคืน
๐เฝ้าติดเฝ้าตามถามไถ่       ทำอะไรนอนหลับหรือตื่น
ทั้งวันนี้พรุ่งนี้มะรืน            น่าชื่นหัวใจกระไรเลย
๐มีจีบกันบ้างต่างสมมติ       ที่สุดกลอนจบพบเฉลย
เพื่อนบ้างพี่บ้างเหมือนอย่างเคย  น้องเอ่ยขอโทษโปรดอภัย
๐กลอนจบครบพันเริ่มกันแล้ว      กาพย์แก้วกวีกานต์ขานไข
โคลงฉันท์กานท์ร่ายมิหายไป      ตราบบ้านกลอนไทยยังบรรเลง

[jeremii]

ชื่อบทกลอน อยากให้เธอช่วยมาเติมใจให้กัน
ผู้แต่ง Jeremii

ยิ้มของเธอทำให้ฉันมีความสุข
ชอบทุกทุกท่าทางการเคลื่อนไหว
เสียงหัวเราะของเธอช่างบาดใจ
เธอทำให้โลกสดใสได้ทุกวัน

วันว่างว่างบางคราวก็เหนื่อยล้า
อยากจะมีเธอมาช่วยปลอบขวัญ
ให้เธอนี้คอยเติมใจให้กัน
ใจของฉันคงมีสุขทุกนาที