ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[อริญชย์]

    รอยเท้าบนผืนทราย (ฉบับพิเศษ)

กลางผืนทรายเปลวแดดคอยแผดเผา
มีเพียงเราเดินไปด้วยใจหมาย
สู่ความหวังปลายทางอันพร่างพราย
แสนเดียวดายไร้คนมาสนใจ

งูพิษหนึ่งแฝงกายหลบทรายร้อน
ซุกตัวซ่อนคล้ายกับนอนหลับใหล
รอกิ้งก่าวิ่งเพลินจนเกินไป
หวังฉกไวชื่นบานอาหารกิน

ตั๊กแตนบินมาดังห่าฝน
เสียงอึงอลก้องอยู่ไม่รู้สิ้น
เกินกว่าพันหมื่นแสนมืดแดนดิน
จนได้ยินเสียงขรมระงมมา

บนผืนทรายเพียงเราเดินเปล่าเปลี่ยว
อยู่คนเดียวหลงกลคล้ายคนบ้า
คิดแล้วเศร้า “เราเป็นใคร ทำไมมา”
พกเงินตรามาหมายเหยียบทรายดู

เห็นกระดูกสัตว์มากมายเรียงรายรอบ
คือคำตอบชวนสลด ใจหดหู่
คิดว่าเมืองเขาล้ำเลิศน่าเชิดชู
เพิ่งจะรู้ร้อนดั่งไฟบรรลัยกัลป์

อยู่สยาม ถึงร้อนหนอ ยังพอไหว
หากอยากไปเหยียบผืนทรายด้วยหมายมั่น
ต่างจังหวัดลมพัดฝุ่น วนหมุนพลัน
ทุ่งนานั้นดินทรายเพียบมาเหยียบเร็ว!ฯ

                           อริญชย์
                       ๒๘/๔/๒๕๕๕



ปล.เป็นเพียงจินตนาการจากการทีเคยดูสารคดีเกี่ยวกับสัตว์ในทะเลทรายเท่านั้น ความจริงไม่เคยไปเลยเด้อสิบอกให้

จุดประสงค์ในการแต่ง คือ มุ่งให้หัวเราะกันเล่น ๆ  ให้นึกถึงตอนที่เคยดูสารคดีกันเน๊าะ ทุกท่าน  วันนี้ร้อนมาก ๆ ขอแต่งกลอนแบบเบา ๆ


ไม่ขำก็แล้วไป  งานนี้ เดี๋ยวมีงอน! ฮ่ะ ฮ่ะ

<a href="http://www.youtube.com/v/bh6pOYlUGvo&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/bh6pOYlUGvo&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

 



“เพียบ”

http://guru.sanook.com/search/%E0%B9%80%E0%B8%9E%E0%B8%B5%E0%B8%A2%E0%B8%9A/

[กามนิต]

ขำครับขำ ขำขำ ขำครับขำ
เห็นภาพย่ำกลางแดดกระโดดเผล็ว
กลางแดดยังมีดาวพร่างพราวเพร็ว
เต้นเหย็วเหย็วภาพชูงูกินนก

สถานที่ ต่างกัน สถานที่
ต่างชาติมีความรวยเพราะฉวยฉก
ขณะเราเขลาซื่อถือวนวก
เลยต้องตกเป็นเหยื่อเชื่อเขาซี

กามนิต - ๒๘ เม.ย.๕๕
 

[--ณัชชา--]

บ้านเราใกล้ทะเลทรายเข้าไปแล้ว
เพราะเห็นแววร้อนรุกไปทุกที่
แผ่นดินลุกเป็นไฟไม่เคยมี
แต่บัดนี้กลับเห็นความเป็นไป

ก็ต้องยอมรับกรรมที่ทำกัน
จะโทษนี่โทษนั่นมันไม่ใช่
ก็รู้อยู่มิใช่หรือ ฝีมีใคร
ที่ทำให้ร้อนนักหนาจนหน้าดำ

--ณัชชา--

 

[yaguza]

ฝีมือใคร ไม่รู้หรอก ช่วยบอกหน่อย
จะไปสอย ต่อยตา ให้หน้าคว่ำ
ให้สมกับ เหตุการณ์ ที่ท่านทำ
โอ้เวรกรรม จังเลย ไม่เคยเป็น

แผ่นดินลุก เป็นไฟ ได้ไงนี่
อาจเป็นผี หรือเปล่า ทีเราเห็น
วานนัชชา บอกเถิด เปิดประเด็น
ได้ใจเย็น ลงหน่อย จะคอยฟัง

 
......ยากูซ่า......

[--ณัชชา--]

ลพบุรีนี่ไงที่ไฟลุก
มัวไปซุกอยู่ไหนนี่เล่าพี่...งั่.... 
ข่าวเขาฝากมาบอกออกจะดัง
มัวไปนั่งอยู่ไหนไม่รู้ความ

อ่านแต่ข่าวชิงรักหักสวาท
พี่เลยพลาดข่าวใหญ่ไม่ไถ่ถาม
ที่พิษ-โลกก็มีไฟไหม้ลามปาม
มัวงุ่มง่ามอยู่ไหนถึงไม่รู้

--ณัชชา--

 

[yaguza]

ไม่ได้ถาม ว่ามี เกิดที่ไหน
ที่สงสัย ใครเล่า เรารออยู่
นึกเท่าไร ก็ไม่ออก ลองบอกดู
ใครเป็นผู้ ที่ทำ อย่าอำพราง

คนหรือผี กันแน่ แค่อยากรู้
ก็อ่านอยู่ ทุกที่ ที่เธออ้าง
อย่าเฉไฉ ดึงออก ไปนอกทาง
เรื่องทุกอย่าง บอกมา ถ้ารู้ดี

 
......ยากูซ่า.....

[ไพร พนาวัลย์]

ขอบคุณภาพจากอินเตอร์เนท ครับ

รอยเท้าบนผืนทรายช่วงบ่ายสอง
เขม้นมองเต้นระยิบกระพริบไหว
สี่สิบเก้าองศาดั่งฝ่าไฟ
จนหน้าไหม้เกรียมดำต้องจำทน

ทะเลทรายปลายฟ้าคราวหน้าร้อน
ฝุ่นปลิวว่อนย้อนรอยต้องถอยร่น
ขืนเดินหน้าต่อไปดั่งไฟลน
ฟ้าเบื้องบนแผดเผาไร้เงาบัง

ถึงแห้งแล้งเพียงใดยังใจชื้น
เพราะมีผืน 0 a sis สถิตย์พรั่ง
แต่หัวใจคนเซต้องเพพัง
เพราะร้อยชั่งใจแล้งดั่งแกล้งดิน

รอยเท้าบนผืนทรายที่กรายกล้ำ
ดั่งเวรกรรมนำก้าวให้ด่าวดิ้น
หวังขุดทองฝากเจ้าถึงคราวบิน
แต่ยุพินกลับกลายเป็นทรายกอง

“ไพร พนาวัลย์”

[panthong.kh]

อยากจะเป็น สายลม พรมข้ามฟ้า
เป็นละออง หมอกหนา คราหม่นหมอง
เป็นสายฝน โปรยปราย บนทรายกอง
เป็นน้ำเย็น สนอง ปกป้องกาย

เป็นเมฆา บดบัง แสงอาทิตย์
เป็นดวงจิต ฉ่ำรัก สุดหักหาย
เป็นทุกอย่าง กลางฤทัย ไม่เสื่อมคลาย
เป็นดั่งสาย ธารา พาชื่นทรวง

ถ้าเป็นได้ ดังใจ ที่ใฝ่ฝัน
จะหอบรัก ข้ามตะวัน บนชั้นสรวง
ไปมอบให้ คนไกล ฤทัยกลวง
ไม่หลอกลวง หนุ่มวัยดึก อย่านึกตรม
พันทอง