ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[อริญชย์]

เก็บความทุกข์ซ่อนในดวงใจหม่น*
....................................
......................................
.....................................

.....................................
.....................................
.....................................
.....................................

.....................................
.....................................
.....................................
....................................

....................................
.....................................
.....................................
....................................


....................................
...................................
..................................
..................................

.................................
.................................
................................
................................. ฯ




*หรือควรเป็น "เก็บความจนซ่อนในดวงใจหมอง" ดีล่ะนี่







ปล.คิดอยากแต่งเกี่ยวกับชีวิตชาวนาชาวไร่ แต่บางครั้งก็ช็อตเอาดื้อ ๆ คือไปต่อไม่เป็นเลย เคยเป็นไหมทุกท่าน แบบว่า แต่งไม่ออก ทั้ง ๆ ที่คิดหัวข้อได้ตั้งแต่เมื่อวานนี้ ช่วงเดินทาง


ใครจะแต่งต่อก็แต่งได้เลยนะฮะ  ขอซักห้าหรือหกบทก็พอ


 

<a href="http://www.youtube.com/v/zR2Ssgk6xzA&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/zR2Ssgk6xzA&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

[Prapacarn ❀]

แซมเป็นประจำค่ะ พี่อริฯ....
เรียกว่ากลอนติด.... ยิ่งคิดก็ยิ่งตัน..
ทำเผลอๆ  เดี๋ยวคงมาได้ค่ะ...
 

[อริญชย์]

        ชาวนา….วิถีไทย

เก็บความทุกข์ซ่อนในดวงใจหม่น
ตากแดดฝนร้อนหนาวแบบชาวทุ่ง
ไถหว่านอยู่ท้องนาคอยผดุง
มีป้าลุงคุยสุขสันต์บนคันแท

ถอนต้นกล้านาข้าวใช้เท้าเตะ             
ให้โคลนเละออกไปใจแน่วแน่
หาบกล้าหนักขับเคลื่อนไม่เชือนแช
สายตาแลท้องนาบ่ล้าใจ

ย่ำโคลนตมก้มพลอยดำถอยหลัง                         
มือไม่ยั้งปักดำกระหน่ำใส่
ปักกล้าสุดแล้วก็เริ่มต่อไป
แดดรำไรสาดหลังร้อนยังทน

เสร็จงานดำเบิกบานรองานเกี่ยว
ใบข้าวเขียวพราวไสวมิได้หม่น
ขอเพียงน้ำอย่าท่วมจนอ่วมชล
คงสุขล้นเกี่ยวข้าวโอ้ชาวนา

สามสี่เดือนข้าวเหลืองเมลืองทุ่ง
ชาวนามุ่งเกี่ยวข้าวกันสู้ฟันฝ่า
วานญาติมิตรบ้านใกล้ร่วมใจมา
ใครเงินตรามากไซร้ จ้างไปเลย

หนุ่มและสาวพบกันในวันเกี่ยว
อาจกลมเกลียวเสน่หาพาเฉลย
ร่วมตีข้าวลงลานชื่นบานเอย
ต่างคุ้นเคยกันอย่างดีวิถีไทย!ฯ

                      อริญชย์
                   ๒๗/๔/๒๕๕๕

ปล.แต่งไม่เสร็จก็กระไรอยู่  เอาเรื่องจริงมาแต่งเลยดีกว่าเน๊าะ ไม่ต้องโบยบินจินตนาการ


 

<a href="http://www.youtube.com/v/nEgxtu_Qzjw&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/nEgxtu_Qzjw&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

[อริญชย์]

  "เชือนแช"      มีใช้ในพจนานุกรม ตามที่อ้างอิงมาดังนี้ฮะ
   
   
 
เชือนแช

คำแปล

[v.] stray
[syn.] แชเชือน,ไถล,เถลไถล

ตัวอย่างประโยค

เมื่อเลิกประชุมแล้วท่านมักไม่กลับบ้านทันทีคงเชือนแชอยู่ที่ร้านขายสุราที่อยู่ใกล้ๆ ที่ประชุมนั้นเอง


 
 
   
  พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน 
   
 
เชือนแช
 
เชือนแช
ความหมาย

ว. ไถล, เถลไถลไม่ตรงไปตรงมา, แชเชือน ก็ว่า.

 
 
 http://guru.sanook.com/search/%E0%B9%80%E0%B8%8A%E0%B8%B7%E0%B8%AD%E0%B8%99%E0%B9%81%E0%B8%8A/


การออกเสียงเชือน-แช
[แก้] คำวิเศษณ์เชือนแช

ไถล, ไม่ตรงไปตรงมา
[แก้] คำพ้องความหมายแชเชือน
รับข้อมูลจาก "http://th.wiktionary.org/w/index.php?title=เชือนแช&oldid=52344"

   
   http://th.wiktionary.org/wiki/%E0%B9%80%E0%B8%8A%E0%B8%B7%E0%B8%AD%E0%B8%99%E0%B9%81%E0%B8%8A



 
 เชือนแช
V. stray
    syn:{แชเชือน}{ไถล}(เถลไถล)
    sample:[เมื่อเลิกประชุมแล้วท่านมักไม่กลับบ้านทันทีคงเชือนแชอยู่ที่ร้านขายสุราที่อยู่ใกล้ๆ ที่ประชุมนั้นเอง]
th • #153882 • th-en-dictionary

เถลไถล
V. wander
    def:[ไม่ตรงมาตรงไป เที่ยวแวะโน่นแวะนี่]
    syn:{ไถล}{เชือนแช}
    sample:[อย่าเถลไถลไปทางไหนให้มากนัก]

http://th.w3dictionary.org/index.php?q=%E0%B9%80%E0%B8%8A%E0%B8%B7%E0%B8%AD%E0%B8%99%E0%B9%81%E0%B8%8A


 







ปล. "ผมมีหลักฐาน"

      "ทำไมคุณถึงไม่นั่งน่ะ"

       "ก็ลมมันเย็นนนนนน"



 
 
 
 
 
 

[อริญชย์]

      ชาวนา….วิถีไทย

เก็บความทุกข์ซ่อนในดวงใจหม่น
ตากแดดฝนร้อนหนาวแบบชาวทุ่ง
ไถหว่านอยู่ท้องนาคอยผดุง
มีป้าลุงคุยสุขสันต์บนคันแท

ถอนต้นกล้านาข้าวใช้เท้าเตะ             
ให้โคลนเละออกไปใจแน่วแน่
หาบกล้าหนักขับเคลื่อนไม่เชือนแช
สายตาแลท้องนาบ่ล้าใจ

ย่ำโคลนตมก้มพลอยดำถอยหลัง                         
มือไม่ยั้งปักดำกระหน่ำใส่
ปักกล้าสุดแล้วก็เริ่มต่อไป
แดดรำไรไล่หลังร้อนยังทน

เสร็จงานดำเบิกบานรองานเกี่ยว
ใบข้าวเขียวพราวไสวมิได้หม่น
ขอเพียงน้ำอย่าท่วมจนอ่วมชล
คงสุขล้นเกี่ยวข้าวโอ้ชาวนา

สามสี่เดือนข้าวเหลืองเมลืองทุ่ง
ชาวนามุ่งเกี่ยวข้าวกันสู้ฟันฝ่า
วานญาติมิตรบ้านใกล้ร่วมใจมา
ใครเงินตรามากไซร้ จ้างไปเลย

หนุ่มและสาวพบกันในวันเกี่ยว
อาจกลมเกลียวเสน่หาพาเฉลย
ร่วมตีข้าวลงลานชื่นบานเอย
ต่างคุ้นเคยกันอย่างดีวิถีไทย!ฯ

                      อริญชย์
                   ๒๗/๔/๒๕๕๕



 

[D]

มีไอ้หนุ่ม เคียงข้าง วันเกี่ยวข้าว
ลมพัดพราว ให้สาว แสนสดใส
เปิดเพลงคลอ ระบำทุ่ง ฟุ้งไปไกล
เอื้อนฮำไป เคล้าเสียง เพียงบางเบา

หลังหน้าเกี่ยว ชาวนา หาปลาผุด
มิได้หยุด เว้นว่าง อย่างใครเขา
หาเลี้ยงปาก เลี้ยงท้อง พอบรรเทา
แดดลมเฝ้า เผาผิว มีริ้วรอย

คว้าสวิง ออกทุ่ง มุ่งลงน้ำ
ช้อนคะมำ ยกชู ปูปลาหอย
เย็นนี้ได้ แพนง อะ-รี-ดอย
พ่อแม่คอย ที่ครัว คั่วเครื่องเคียง 

( "อะ-รี-ดอย" ก็ "อร่อยดี "ค่ะ (ดินมั่วอ่ะ )

[อริญชย์]

            อ่อนซ้อมไปหน่อย


เป็นนักกลอนอ่อนซ้อมไม่พร้อมศัพท์
.......................................
......................................
......................................

........................................
.......................................
.....................................
....................................

......................................
.......................................
......................................
.........................................

.........................................
.........................................
..........................................
.........................................

.....................................
......................................
........................................
........................................ ฯ





ใครอยากจะแต่งต่อ ก็ลุยได้เลยนะทุกท่าน


ปล.มีข้อแม้อยู่ว่า  ควรแต่งเพื่อปรารภตนเอง     ไม่ควรแต่งเพื่อทำร้ายคนอื่น หรือทำลายมิตรภาพกันในบ้านกลอนไทย  ขอบคุณทุกท่าน


 

<a href="http://www.youtube.com/v/bTMti7tr62w&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/bTMti7tr62w&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

[บ้านริมโขง]

ผมขออนุญาตเลือกข้อนี้

"เก็บความจนซ่อนในดวงใจหมอง"

เก็บความจนซ่อนในดวงใจหมอง
เก็บทำนองปองหมายไว้ปลายฝัน
เก็บความจริงนิ่งไว้ไม่รำพัน
เก็บสุขสันต์เพียงคิดในจิตตน

เก็บทุกอย่างวางแนวเป็นแถวถ่อ
เก็บใจรอหนึ่งใครด้วยใจหม่น
เก็บความฝันมั่นหมายปลายกมล
เก็บทุกข์ทนซ่อนไว้ไม่สำแดง

เก็บชีวิตบิดเบี้ยวดั่งเกลียวเชือก
เก็บแต่เปลือกมาห่อพอแสวง
เก็บปรารถนาแห่งใจอันไร้แรง
เก็บระแวงให้พ้นบนอารมณ์

เก็บรักษาชะตาตนบนวิถี
เก็บความดีมีบ้างอย่างสุขสม
เก็บไว้นานคือ “รัก” หมายปักชม
เก็บจนตรมขมขื่น..ยื่น “รัก” คอย.

"บ้านริมโขง"

[เนิน จำราย]

กลอนสุภาพ

เป็นนักกลอนอ่อนซ้อมไม่พร้อมศัพท์
เก็บคำจับใส่กมลให้จนได้
เริ่มกลั่นกรองลองเขียนซ้ำที่จำไว้      
สื่อความหมายอย่าให้เปลี่ยนเพียรบรรจง

ถ้อยความไหนไม่ชัดตัดออกก่อน      
เบาหนักผ่อนครุลหุลุประสงค์
คำเป็นตายท้ายวรรคต้องมั่นคง   
วรรณยุกต์ส่งสูงต่ำค่อยลำเลียง

สามัญตรีต้องพักท้ายวรรคสดับรับ      
แล้วค่อยจับลงรองส่งเพื่อเรียงเสียง
ถ้าหาใดไม่ได้เอาใกล้เคียง      
ครั้นพร้อมเพรียงแล้วขยับลำดับความ

ให้แน่แท้ตามบทกำหนดอ้าง      
ครบพยางค์ก็ต้องสามสองสาม
ถ้าขาดเหลือควรมานะพยายาม      
สามสามสามสองสองสามก็งามดี

เสร็จแล้วอ่านหลายจบจนครบถ้วน   
คำไหนควรไม่ควรตามวิถี
สิ่งสำคัญข้ออ้างอิงยิ่งต้องมี      
เป็นพิธี"กลอนสุภาพ"กำซาบซึ้ง

เนิน จำราย      

   

[กามนิต]

เป็นนักกลอนอ่อนซ้อมไม่พร้อมศัพท์
พอปุบปับไปไม่เป็นเห็นขัดเขิน
ดูเชิงชั้นยักแย่ยักยัน, เยิน
เป็นนักเกลินอ่อนซ้อม จอมวกวน

ศัพท์มีน้อยค่อยจับศัพท์มีน้อย
มีแต่สร้อยสนิมจับจึงสับสน
กลอนไม่เป็นสับปะรดกฎเปปน
สรรพศัพท์อับจนก็วนวก

กลอนวนย่ำจำทนกลอนวนย่ำ
ขังเป็นน้ำเน่าเน่า สกปรก
ยุงยังตายไข่ยังฝ่อ รออุทก
เปาะแปะตกมาเคล้าคงเน่าคลาย

คำหายากเหมือนทองคำหายาก
แสนลำบากลำบนฉงนฉงาย
ก็วุ่นวาย เขียนอะไรก็วุ่นวาย
ง่ายมิง่าย นักกลอนก็อ่อนซ้อม

ขึ้นตรงข้อหักลงไม่ตรงข้อ
ไม่ชอบถ่อ ชอบชมสายลมกล่อม
ไม่อ้อมค้อม ชักใบไม่อ้อมค้อม
เรือก็ย่อมออกทะเล ช้าเห่เรือ

เป็นนักกลอนอ่อนซ้อมไม่พร้อมศัพท์
กลอนขยับยากเย็นเข็นกลอนเฝือ
มุ่งไปตายดาบหน้า หา สระเอือ!
ช่างเหลือเชื่อลงได้ไม่ตายเอย

กามนิต - ๒๙ เม.ย.๕๕
 

[ไร้นวล^^]

เป็นนักกลอนอ่อนซ้อมไม่พร้อมศัพท์
แต่อยากขับขานไกลไปให้ถึง
วจีอื่นหมื่นภาษาไม่ตราตรึง
ไม่ซาบซึ้งทรวงร้อนเท่ากลอนไทย

จะเรียนรู้ครูสอนทุกท่อนถ้อย
จะไม่ถอยทิ้งกลางคันหรือหวั่นไหว
จะล้มลุกคลุกคลานทนด้านไป
เพราะฤทัยถูกมนตร์ปักเรารักกลอน

[อริญชย์]

           นักกลอนอ่อนซ้อม
           (ปรารภตัวเอง)

เป็นนักกลอนอ่อนซ้อมไม่พร้อมศัพท์
ปวดขมับจับจดบ่สดใส
อยากจะเขียนถ้อยคำงามอำไพ
แต่เขียนไปแล้วมันขัดกันเอง

เริ่มต้นคิดปรัชญาตั้งท่าเยี่ยม
คำคมเปี่ยมด้วยธรรมอันคร่ำเคร่ง
เพียงท่อนสองเท่านั้นที่บรรเลง
ก็โฉงเฉงซัดส่ายไม่พรายพราว

เขียน “รอยเท้าบนผืนทราย” ยังอายหมู่
ทบทวนดูเหมือนคนบ้านำมากล่าว
แต่งอะไรดูไม่เห็นเป็นเรื่องราว
ผืนทรายขาวเท้าย่างไปฝ่าไอฮ้อน

กลายเป็นคำขลุกขลักประดักประเดิด
อ่านแล้วเกิดหมดสนุกเสียทุกท่อน
คิดแล้วเศร้าดวงฤดีกวีจร
เป็นนักกลอนฝีมือไม่ลือชา

เป็นนักกลอนอ่อนซ้อมไม่พร้อมศัพท์
ปวดขมับทั้งคืนวันไม่หรรษา
อยากเขียนให้เด่นชัดปรัชญา
แต่เมื่อมาทวนอีกครั้ง มึนจังเลย! ฯ

                           อริญชย์
                      ๒๙/๔/๒๕๕๕

คืนนี้ ตีหนึ่ง มีธุระเดินทางไปสูงเนิน นครราชสีมา  สอง-สามวัน จึงจะกลับ     
ขอให้สบายดีมีความสุข   ทุกท่าน

<a href="http://www.youtube.com/v/oNtfjGxOsbo&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/oNtfjGxOsbo&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

รอยเท้าบนผืนทราย (ฉบับพิเศษ) เมื่อวานนี้

http://www.klonthaiclub.com/index.php?topic=20134.msg161482#msg161482

[อริญชย์]

                    กลอนสักวา

สักวาร้อนจนเกินทนไหว            ...............................
.............................        ................................
...............................      ................................
..............................       .................................





กลอนสักว(สารานุกรมเสรี)

http://th.wikipedia.org/wiki/%E0%B8%81%E0%B8%A5%E0%B8%AD%E0%B8%99%E0%B8%AA%E0%B8%B1%E0%B8%81%E0%B8%A7%E0%B8%B2

<a href="http://www.youtube.com/v/RTfa8XS8HPQ&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/RTfa8XS8HPQ&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

[รพีกาญจน์]

สักวา หน้าร้อน นอนสะดุ้ง
หลับนอกมุ้ง ยุงชุม รุมกัดทั่ว
ทะลุเสื้อ เนื้อหนัง คันทั้งตัว
คอหูหัว จั่วจุด ผุดตุ่มแดง

มากโรคภัย ไข้ซ้อน ช่วงร้อนเดือด
จนผอมเผือด เลือดจาง ร่างต่องแต่ง
ร้อนอะไร ไม่เท่าทัน น้ำมันแพง
กินข้าวแกง แรงอร่อย อิ่มน้อยเอย

 

รพีกาญจน์ 59

[ไร้นวล^^]

สักวาร้อนจนเกินทนไหว    ผิวหม่นไหม้หมองคล้ำทำอับเฉา
เอสพีเอฟเก้าพันไม่บรรเทา    ยังโดนเผาผลาญผิวเป็นริ้วรอย

เอาน้ำแข็งใส่โอ่งลงไปแช่    แป๊บเดียวแย่เย็นเป็นร้อนจนกร่อนกร่อย
ต้มไข่สุกทุกข์ซ้ำใช่สำออย   ทำเหงาหงอยงาบงาบอาบเพลิงเอย


(Sunblock SPFสูงสุดเท่าใด ผมไม่ทราบ แต่ ณ อุณหภูมิ ปัจจุบันSPFจะพันหรือหมื่นก็ยากจะเอาอยู่)

[รพีกาญจน์]

สักวา ร้อนจน เกินทนไหว
ตัดสินใจ รดน้ำ ทำงานสวน
หลบร่มไม้ ใส่ปุ๋ย ลุยถางพราน
อยากจะชวน นวลอยู่ คู่เคียงครอง

ปอกมะม่วง โขลกตำ จิ้มน้ำพริก
เหงื่อไหลซิก ตะโกน กระโจนหนอง
ดำผุดว่าย กายเย็น ลงเป็นกอง
อยากจับจอง น้องก่อน ร้อนใจเอย

..ร้อนกายทนได้ ร้อนใจทนยาก..

รพีกาญจน์ 59

[panthong.kh]

..ร้อนกายทนได้ ร้อนใจทนยาก..

ร้อนมากมาย กายฉัน นั้นทนได้
ร้อนภายใน ดวงมาน พานจะสิ้น
ร้อนไปหมด หดหาย มลายจินต์
ร้อนกายิน ไหลหลั่ง ทั้งเหงื่อไคล

แต่ร้อนใจ ไหวหวาม ห้ามคงยาก
มันลำบาก ลำเค็ญ เป็นไฉน
แม้จะอยู่ ห้องแอร์ ไม่แปรไป
ด้วยฤทัย รุ่มร้อน ไม่ผ่อนพัก

แม้ถ้าฉัน เลือกได้ ในครานี้
เลือกร้อนกาย ยังดี มิเสียหนัก
ด้วยร้อนกาย อาบน้ำ เย็นฉ่ำนัก
ร้อนกมล หาญหัก ชักอ่อนใจ
พันทอง

...ขอเย็นใจ  เย็นกาย.เย็นอารมณ์...

[อริญชย์]

      ใต้ร่มเงาฉำฉา


ใต้ร่มเงาฉำฉาเมื่อหน้าร้อน
.............................
..............................
.............................

..............................
..............................
..............................
..............................

..............................
..............................
..............................
..............................

..............................
..............................
..............................
..............................

..............................
..............................
..............................
..............................

..............................
..............................
..............................
..............................ฯ



 

<a href="http://www.youtube.com/v/A9Dwnmtd7QI&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/A9Dwnmtd7QI&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

[panthong.kh]

   

  ใต้ร่มเงาฉำฉา

ใต้ร่มเงาฉำฉาเมื่อหน้าร้อน
นอนพักผ่อน เย็นฉ่ำ หนำใจไหม
ลมพัดเอื่อย เฉื่อยฉิว สยิวใจ
คิดถึงใคร คนหนึ่ง ตรึงดวงแด

เคยสัญญา กันไว้ ในหน้าแล้ง
เมื่อยามแลง ดอกโปรย ร่วงโรยแน่
มองคราใด ท้อทด หมดคนแล
ช้ำย่ำแย่ แพ้รัก หนักอุรา

หลายปีผ่าน นานเนา เฝ้ารออยู่
คนไร้คู่ ชูชื่น ตื่นผวา
เหลียวมองทาง ระทม ตรมน้ำตา
ใต้ร่มเงา ฉำฉา น่าเศร้าจัง

ฝากสายลม ข้ามฟ้า ไปหาเขา
ว่าฉันเหงา เศร้าจิต คิดหมดหวัง
เจ็บในทรวง กลวงลึก นึกชิงชัง
คงสิ้นรัก หักพัง ดั่งหน้าแล้ง
พันทอง

[อริญชย์]

         ใต้ร่มเงาฉำฉา

ใต้ร่มเงาฉำฉาเมื่อหน้าร้อน
ปูเสื่อนอนนั่งพักเย็นหนักหนา
ยามหน้าแล้งคนได้มุ่งหมายมา
พึ่งพฤกษาเช้า-บ่ายผ่อนคลายไป

แกะอาหารทานเล่นลมเย็นผ่าน
นกเสียงหวานรำพันเพลงฝันใฝ่
ผีเสื้อสวยขยับปีกบินหลีกไว
แสงแดดใสส่องมาฉำฉารอ

หยิบสมุดปากกาขึ้นมาจรด
ร้อยเรียงรสคำไทยด้วยใจจ่อ
สุขสดชื่นเขียนกวีคงดีพอ
ฉำฉาหนอแผ่เงาให้เราเย็น

เย็นร่มเงาชื่นฉ่ำต้นฉำฉา
แผ่สาขากว้างออกสีดอกเด่น
แดงชมพูพร่างพราวทุกคราวเป็น
ใครมาเห็นก็ชมว่าฉำฉางาม

มวลแมกไม้ในโลกนี้ล้วนมีค่า
ใช่ฉำฉาแผ่เงาให้คนไต่ถาม
ยังมีอีกหลายพฤกษาใต้ฟ้าคราม
ให้คนตามพักผ่อนคลายร้อนกัน

เพียงฉำฉาโดดเด่นมองเห็นง่าย
เงาลอดลายกว้างไกลชวนใฝ่ฝัน
ช่วยให้คนคลายร้อนพักผ่อนพลัน
คุยสังสรรค์กันได้สบายเอย ฯ

                    อริญชย์
                 ๓/๕/๒๕๕๕