ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[panthong.kh]

พึ่งจะรู้ ว่าฉัน นั้นมันเลว
ต่างกับเธอ ฟ้าเหว ไปเสียสิ้น
ขี้โมโห โวยวาย แสนหน่ายจินต์
พลางว่าฉัน ดีดดิ้น กินน้ำตา

ก่อนชอบให้ เคลียคลอ หนอไม่ห่าง
ตอนนี้ต่าง จากเดิม เริ่มเบื่อหน้า
พอฉันหวาน บอกเอา กระโถนมา
อ๊วกหมดท่า แล้วด่า ไปให้ไกล

เมื่อก่อนนั้น ออดอ้อน ตอนดึกดึก
บอกคักคึก นึกรัก ชักหมั่นไส้
ตอนนี้อ้อน รีบบอก ไล่ออกไป
เหม็นกลิ่นไคล คราบเหงื่อ เบื่อเต็มที

เมื่อก่อนเคย ขับรถ โอดครวญส่ง
ตอนนี้ ไล่ฉันลง เรียกแท็กซี่
ฉันหน้างอ บอกว่า อย่าเซ้าซี้
งานมากมี บานเบอะ เถอะรีบไป

ชวนกินข้าว กลางวัน เธอนั้นจ่าย
เดี๋ยวนี้ กลายเป็นฉัน กลับกันได้
หลอกกินฟรี ทุกวัน ชักหวั่นใจ
เซ็งบรรลัย จากจบ เลิกคบกัน
พันทอง

[--ณัชชา--]

เมื่อแรกรักมักหวานดั่งตาลอ้อย
พอนานหน่อยหัวใจเริ่มไหวหวั่น
หาข้ออ้างนานนาสารพัน
ชอบเปรียบฉันแก่ง่ายช่างตายช้า

หลงว่าตัวเป็นหนุ่มทำกรุ้มกริ่ม
เจอสาวสาวทำยิ้มกระหยิ่มหา
งูบนหัวงอกพลันเห็นทันตา
สาวเรียกป๋าลำพองไม่มองเงา

ว่าให้แต่คนอื่นให้ขื่นขม
ชอบคุยข่มนินทา โถ!!!ตาเฒ่า
ผมบนหัวก็หงอกสีดอกเรา
คนงี่เง่า หากพบ หลบให้ดี

--ณัชชา--

[Prapacarn ❀]

โอ้..ใครกันพี่ณัชจ๋า...น่ากลัวเหลือ
เป็นหนุ่มเทื้อชื่อไร...อยู่ไหนนี่
แซมก็เคยเจอนะ...วาทะดี
แอบหลบหนีเมียมาหากำไร

เจอสาวสาว..ออกลาย..ชายแซ่หลี
สงสัยนี่คนเดียวกันนั่นใช่ไหม
แซมจะลงรูปถ่ายใน hi5
ประกาศให้คนดู...ครึ่งงูครึ่งคน

แซมค่ะ
 

[yaguza]

ขอร้องเถิด แซมจ๋า เธออย่าแฉ
กลัวจะแย่ วุ่นวาย ไปทุกหน
คนเขารู้ ว่าพี่ นี้ซุกซน
จะถูกก่น ถูกด่า ว่าให้อาย

พี่ไม่ได้ ตั้งใจ ใช้แซ่หลี
แต่เดิมที พ่อแม่ ใช้แซ่จ๋าย
ทรัพย์สมบัติ พ่อพี่ มีมากมาย
พอพ่อตาย ขายเกลี้ยง เลี้ยงนักเรียน


.......ยากูซ่า........

[sunthornvit]

พึ่งจะรู้ ว่าฉัน นั้นมันเลว
ต่างกับเธอ ฟ้าเหว ไปเสียสิ้น
ขี้โมโห โวยวาย แสนหน่ายจินต์
พลางว่าฉัน ดีดดิ้น กินน้ำตา

ก่อนชอบให้ เคลียคลอ หนอไม่ห่าง
ตอนนี้ต่าง จากเดิม เริ่มเบื่อหน้า
พอฉันหวาน บอกเอา กระโถนมา
อ๊วกหมดท่า แล้วด่า ไปให้ไกล

เมื่อก่อนนั้น ออดอ้อน ตอนดึกดึก
บอกคักคึก นึกรัก ชักหมั่นไส้
ตอนนี้อ้อน รีบบอก ไล่ออกไป
เหม็นกลิ่นไคล คราบเหงื่อ เบื่อเต็มที

เมื่อก่อนเคย ขับรถ โอดครวญส่ง
ตอนนี้ ไล่ฉันลง เรียกแท็กซี่
ฉันหน้างอ บอกว่า อย่าเซ้าซี้
งานมากมี บานเบอะ เถอะรีบไป

ชวนกินข้าว กลางวัน เธอนั้นจ่าย
เดี๋ยวนี้ กลายเป็นฉัน กลับกันได้
หลอกกินฟรี ทุกวัน ชักหวั่นใจ
เซ็งบรรลัย จากจบ เลิกคบกัน
พันทอง

แค่ผิดนัด  ครั้งเดียว  เที่ยวก่นด่า
สรรวาจา  ประดัง  ฟังขบขัน
เงินก็ส่ง  เสียให้  ใช้ครบครัน
ไยน้องพัน  พลุ่มพล่าม  ลามเป็นไฟ

ซื้อกระเป๋า  เสื้อผ้า  ห้าหมื่นกว่า
พี่อุตส่าห์  เรียกเด็ก  เซ็นเช็คให้
เช็คดันเด้ง  พลาดพลั้ง  มิตั้งใจ
รอเซ็นใหม่  ก็ได้  ไยโกรธา

ขอเถิดเรื่อง  ในบ้าน  เลิกพล่านพลุ่ง
เดี๋ยวก็ยุ่ง  จนแว้ง  พันแข้งขา
เสมือนการ  สาวไส้  ไปเลี้ยงกา
โปรดเถิดหนา  ขวัญตา  เลิกราวี

 

สุนทรวิทย์

[panthong.kh]

เมื่อแรกรักมักหวานดั่งตาลอ้อย
พอนานหน่อยหัวใจเริ่มไหวหวั่น
หาข้ออ้างนานนาสารพัน
ชอบเปรียบฉันแก่ง่ายช่างตายช้า

หลงว่าตัวเป็นหนุ่มทำกรุ้มกริ่ม
เจอสาวสาวทำยิ้มกระหยิ่มหา
งูบนหัวงอกพลันเห็นทันตา
สาวเรียกป๋าลำพองไม่มองเงา

ว่าให้แต่คนอื่นให้ขื่นขม
ชอบคุยข่มนินทา โถ!!!ตาเฒ่า
ผมบนหัวก็หงอกสีดอกเรา
คนงี่เง่า หากพบ หลบให้ดี

--ณัชชา--

โกรธใครมา หรือน้อง ณัชชาจ๋า
จึงก่นด่า เป็นไฟ ไฉนนี่
อันผู้ชาย เบื่อมาก ปากไม่ดี
เห็นอีกที จะให้ ใส่ประโปรง

อยู่กับเรา บอกรัก เป็นนักหนา
ทำเซื่องซึม เหมือนว่า เซ็งตายโหง
ออกจากเรา ริกรี้ ชี้เห็นโพรง
ปีมะโรง อยู่บนหัว น่ากลัวจัง

[darkness_hero]

พึ่งจะรู้ ว่าฉัน นั้นมันเลว
ต่างกับเธอ ฟ้าเหว ไปเสียสิ้น
ขี้โมโห โวยวาย แสนหน่ายจินต์
พลางว่าฉัน ดีดดิ้น กินน้ำตา

ก่อนชอบให้ เคลียคลอ หนอไม่ห่าง
ตอนนี้ต่าง จากเดิม เริ่มเบื่อหน้า
พอฉันหวาน บอกเอา กระโถนมา
อ๊วกหมดท่า แล้วด่า ไปให้ไกล

เมื่อก่อนนั้น ออดอ้อน ตอนดึกดึก
บอกคักคึก นึกรัก ชักหมั่นไส้
ตอนนี้อ้อน รีบบอก ไล่ออกไป
เหม็นกลิ่นไคล คราบเหงื่อ เบื่อเต็มที

เมื่อก่อนเคย ขับรถ โอดครวญส่ง
ตอนนี้ ไล่ฉันลง เรียกแท็กซี่
ฉันหน้างอ บอกว่า อย่าเซ้าซี้
งานมากมี บานเบอะ เถอะรีบไป

ชวนกินข้าว กลางวัน เธอนั้นจ่าย
เดี๋ยวนี้ กลายเป็นฉัน กลับกันได้
หลอกกินฟรี ทุกวัน ชักหวั่นใจ
เซ็งบรรลัย จากจบ เลิกคบกัน
พันทอง

วันนี้เธอได้ส่องกระจกไหม
เราทั้งสองเปลี่ยนไปกันทั้งนั้น
ไม่เถียงแถแต่เอางี้ก็แล้วกัน
เธอก็ผันเปลี่ยนแปลงต่างต่างนานา

แต่ก่อนนี้เธอร้องไห้อ้อนบางครั้ง
แต่พักหลังทำทุกวันฉันแทบบ้า
ไม่พอใจก็เรียกร้องด้วยน้ำตา
กี่วันแล้วเธอจ๋านับให้ที

ก็ยังชอบให้คลอเคลียเหมืนเดิมแหละ
แต่ไม่ใช่กระแซะอยากได้นั่นนี
หวานทีไรอยากได้ของมันทุกที
เงินไม่มีเธอก็ไล่"ไปให้ไกล"

เมื่อก่อนนั้นออดอ้อนตอนดึกดึก
บอกคักคึกเธอกลับบอกว่าหมั่นไส้
มาวันนี้อยากกับเธอแล้วอย่างไร
เธอไม่ให้ไม่มีรมณ์เสียทุกที

เมื่อก่อนนี้เคยขับรถเที่ยวรับส่ง
ก็ยังคงรับส่งเหมือนเดิมนี่
รถติดนิดรถติดหน่อยลงทันที
ว่าจะไปแท็กซี่เองจะทำไม

ชวนกินข้าวแต่ก่อนช่วยกันจ่าย
เดี๋ยวนี้กลายเป็นทุกวันฉันจ่ายให้
เธอกินฟรีทุกวันจนได้ใจ
จ่ายบ้างไซร้บอกอยากจบก็โอเค

darkness_hero

[ไร้นวล^^]

ถ้ารักกันแล้วมันทุกข์ก็หยุดเถิด
อย่าเตลิดไกลเชียวเดี๋ยวจบเห่
รักแบบนี้มิแน่นหนักรักรวนเร
รักโลเลเหลาะแหละแขวะไปมา

ก็ความรักมัดใจให้เป็นหนึ่ง
ฉะนี้จึงอลุ้มอล่วยช่วยรักษา
ผ่านคืนวันสานสัมพันธ์รักกันมา
แค่ประสาเรื่องเล็กน้อยค่อยคุยกัน

[พิมพ์วาส]

ฉั น ต้ อ ง ท น อ ย่ า ง นี้
เพราะคนดีตัดทางแห่งความฝัน
แต่ก่อนอยู่กับเธอ ทุก~ทุก วัน
ตอนนี้ความไหวหวั่น ทำหัวใจ
..เราสองต้องห่างไกล..

ฉั น ต้ อ ง ท น เ ห ง า
กับ..ความ...เศร้าที่. ..โถมใส่.
ต้องอยู่คนเดียว เปล่าเปลี่ยวใจ
จนอยากร้องไห้ ออกมา ดัง~ดัง

เ ธ อ บ อ ก ว่ า  "เลิกคบ"
คำสั้น~สั้นเอ่ยตอบจบ ความหวัง
ถ้าเธอไกล..ใจฉันต้องอยู่ ลำพัง
ทุก~ทุก วั น ทุก~ทุก ครั้ง
ที่เสียงหัวใจ .. แผ่วเบา

[panthong.kh]

โอ้..ใครกันพี่ณัชจ๋า...น่ากลัวเหลือ
เป็นหนุ่มเทื้อชื่อไร...อยู่ไหนนี่
แซมก็เคยเจอนะ...วาทะดี
แอบหลบหนีเมียมาหากำไร

เจอสาวสาว..ออกลาย..ชายแซ่หลี
สงสัยนี่คนเดียวกันนั่นใช่ไหม
แซมจะลงรูปถ่ายใน hi5
ประกาศให้คนดู...ครึ่งงูครึ่งคน

แซมค่ะ
 

ประกาศให้ ชัดชัด จัดว่าแหล่ม
ลงhi5 น้องแซม มีคนสน
หนึ่งในนั้น พี่พัน ไงหน้ามน
เอาครึ่งบน ครึ่งล่าง หรือกลางตัว

ต้องลงหน้า ตาหนอ ขอชื่อด้วย
จะแซ่ก๋วย แซ่กี่ นี้รู้ทั่ว
ตัวมีเกล็ด หรือไม่ บอกให้ชัวร์
ที่บนหัว คิงครอบร้า หรือว่าไร
พันทอง

[สมนึก นพ]

(ไม่รู้ต่อจากใคร ไม่กล้าอ้างอิงเพราะเขียนไปแล้ว)

ด้วยที่บ้านวันนี้มีฝนตก
ช่างตลกกันดีไม่มีเหงา
เพื่อนใกล้เคียงเรียงหน้ามาชวนเรา
ออกหาเต่าหากบเตรียมครบครัน

คืนนี้ซิเดือนคว่ำดำมืดแท้
จะมองหามองแลคงแย่นั่น
เมื่อก่อนใช้คบส่องจ้องหามัน
แต่มีควันเข้าตาพามืดมัว

มาวันนี้มีไฟให้สว่าง
ดูเส้นทางเต่ากบครบถ้วนทั่ว
เห็นได้ไกลแม้ดึกไม่นึกกลัว
มีติดตัว เลิกคบไป ไฟฉายแทน.

นพ
27 เม.ย.55

[สมนึก นพ]

พอเราว่างเน็ตค้างกลางสายฝน
จะคลิกบนคลิกล่างช่างยากแสน
ฟ้าแลบหนอจอดับจับใหม่แทน
สุดจะแค้นลงไว้หายไปพลัน

ครั้นเริ่มต้นเขียนใหม่ได้เรื่องเล่า
กดเลื่อนเมาท์วางขนาดขาดค้างนั่น
ทำไมไม่ตกบ้างในกลางวัน
เพื่อผ่อนผันร้อนคลายได้จางลง

จะเลิกคบกันไหมตกไม่สร่าง
เหลืออึ่งอ่างร้องรับขับเสียงหลง
คิดเขียนกลอนต่อไปไม่มั่นคง
เล่นเอางงค้างบ่อยถอยก่อนนา.

นพ
27เม.ย.55

[panthong.kh]

อยู่ที่ไหน กันนั่น ฝนมันตก
ในหัวอก ร้อนเหลือ เพลียทั้งหน้า
ทนไม่ไหว ร่างกาย ทำไงนา
นอนผวา หวิวหวาม ทุกยามไป

ร้อนเป็นบ้า เป็นบอ ท้อรันทด
ร้อนไปหมด หดหู่ สู้ไม่ไหว
ร้อนแบบนี้ เขาเรียก ร้อนอะไร
ร้อนบรรลัย ตายแน่ แย่เต็มทน
พันทอง

[บ้านริมโขง]

เข้าวัยทองมองอะไรก็เหี่ยวหด
สลักสลดหมดมุขให้ทุกข์หม่น
หนาวก็อ้อนร้อนก็โวยโหยกมล
ปากก็บ่นคนก็โหดโทษฟ้าดิน

ผ่านมาแล้วกี่ร้อนและกี่หนาว
จะกี่คราวก็รู้อยู่ถวิล
กาลเวลาเปลี่ยนผัน-อันยุพิน
จะแดดิ้น ด่าวด่าว ก็คราวนี้

มันหลายเด้งเบ่งทับกับอากาศ
เด้งสวาทขาดหายคลายสุขี
เด้งเวลาเหลือน้อยจ้อยเต็มที
เด้งอีหลี..เด้งเคืองเรื่องผู้ชาย

คือแบบอย่างพันทอง น้องเขาล่ะ
ชอบผัวะผะประหมัดเข้าปัดป่าย
ออกอาการชกลม ผมกระจาย
นอนแผ่หงายผายลม..ยามผมเจอ..

"บ้านริมโขง"

[panthong.kh]

พึ่งจะรู้ ว่าฉัน นั้นมันเลว
ต่างกับเธอ ฟ้าเหว ไปเสียสิ้น
ขี้โมโห โวยวาย แสนหน่ายจินต์
พลางว่าฉัน ดีดดิ้น กินน้ำตา

ก่อนชอบให้ เคลียคลอ หนอไม่ห่าง
ตอนนี้ต่าง จากเดิม เริ่มเบื่อหน้า
พอฉันหวาน บอกเอา กระโถนมา
อ๊วกหมดท่า แล้วด่า ไปให้ไกล

เมื่อก่อนนั้น ออดอ้อน ตอนดึกดึก
บอกคักคึก นึกรัก ชักหมั่นไส้
ตอนนี้อ้อน รีบบอก ไล่ออกไป
เหม็นกลิ่นไคล คราบเหงื่อ เบื่อเต็มที

เมื่อก่อนเคย ขับรถ โอดครวญส่ง
ตอนนี้ ไล่ฉันลง เรียกแท็กซี่
ฉันหน้างอ บอกว่า อย่าเซ้าซี้
งานมากมี บานเบอะ เถอะรีบไป

ชวนกินข้าว กลางวัน เธอนั้นจ่าย
เดี๋ยวนี้ กลายเป็นฉัน กลับกันได้
หลอกกินฟรี ทุกวัน ชักหวั่นใจ
เซ็งบรรลัย จากจบ เลิกคบกัน
พันทอง

แค่ผิดนัด  ครั้งเดียว  เที่ยวก่นด่า
สรรวาจา  ประดัง  ฟังขบขัน
เงินก็ส่ง  เสียให้  ใช้ครบครัน
ไยน้องพัน  พลุ่มพล่าม  ลามเป็นไฟ

ซื้อกระเป๋า  เสื้อผ้า  ห้าหมื่นกว่า
พี่อุตส่าห์  เรียกเด็ก  เซ็นเช็คให้
เช็คดันเด้ง  พลาดพลั้ง  มิตั้งใจ
รอเซ็นใหม่  ก็ได้  ไยโกรธา

ขอเถิดเรื่อง  ในบ้าน  เลิกพล่านพลุ่ง
เดี๋ยวก็ยุ่ง  จนแว้ง  พันแข้งขา
เสมือนการ  สาวไส้  ไปเลี้ยงกา
โปรดเถิดหนา  ขวัญตา  เลิกราวี

 

สุนทรวิทย์

ซื้อกระเป๋า แค่นี้ ทำทีท่า
เช็คจ่ายมา แถมเด้ง เซ็งจังนี่
กระเป๋าใบ เก่านั้น ใช้สามปี
ขอซื้อใหม่ ทั้งที ยังลีลา

ทีให้เด็ก นั่งตริ๊ง หญิงไม่พูด
เงินหมดตูด รูดบัตรจ่าย ขายขี้หน้า
เดินเข้าบ้าน คอตก อกระอา
ขืนมาด่า ครานี้ มีจัดเต็ม
พันทอง

[panthong.kh]

เข้าวัยทองมองอะไรก็เหี่ยวหด
สลักสลดหมดมุขให้ทุกข์หม่น
หนาวก็อ้อนร้อนก็โวยโหยกมล
ปากก็บ่นคนก็โหดโทษฟ้าดิน

ผ่านมาแล้วกี่ร้อนและกี่หนาว
จะกี่คราวก็รู้อยู่ถวิล
กาลเวลาเปลี่ยนผัน-อันยุพิน
จะแดดิ้น ด่าวด่าว ก็คราวนี้

มันหลายเด้งเบ่งทับกับอากาศ
เด้งสวาทขาดหายคลายสุขี
เด้งเวลาเหลือน้อยจ้อยเต็มที
เด้งอีหลี..เด้งเคืองเรื่องผู้ชาย

คือแบบอย่างพันทอง น้องเขาล่ะ
ชอบผัวะผะประหมัดเข้าปัดป่าย
ออกอาการชกลม ผมกระจาย
นอนแผ่หงายผายลม..ยามผมเจอ..

"บ้านริมโขง"

ใครบอกเข้า วัยทอง น้องสามห้า
ยังอร่า อร่าม งามเสมอ
สามสิบหก ยี่สิบหก อกนะเออ
สะโพกเธอ สามสิบเจ็ด เด็ดดูดี

ผ่านมาแล้ว ไม่มาก หากแต่สุข
ไม่เคยทุกข์ รุกเร้า เท่าคุณพี่
เฒ่าชะแล แก่ชรา มาทุกที
จะแซยิด แล้วซี ปีนี้เอง

ถ้าอยากได้ อะไร ขอให้บอก
จะได้ออก ไปหา คว้ารีบเร่ง
แว่นสายตา หรือว่า เป็นกางเกง
ยาหมอเส็ง เล็งอยู่ คู่สมุนไพร

จะได้คัก ได้คึก เมื่อนึกท้อ
ต้มเป็นหม้อ กลั่นเอา หนึ่งถ้วยใหญ่
กินแล้วซู่ แล้วซ่า กว่าใครใคร
คงสมใจ จริงแท้ แคร์นกมัน
พันทอง

[averahontu]

รับไม่ได้รับไม่ไหวก็เลิกเถอะ
อาจจะเจอะดีกว่าเดิมเดิมนั่น
เจอผู้ชายหมายกินฟรีฟรีนั้น
เลิกกะมันไวไวจะได้ดี
ลองมองมองมีหนุ่มผู้ภูมิฐาน
ยิ้มสำราญกรีดกรายคล้ายเศรษฐี
มีเงินทองมีบ้านเบี้ยเลี้ยงฟรี
ถึงเมียมีไม่น้อยค่อยต่อรอง

 

[panthong.kh]

รับไม่ได้รับไม่ไหวก็เลิกเถอะ
อาจจะเจอะดีกว่าเดิมเดิมนั่น
เจอผู้ชายหมายกินฟรีฟรีนั้น
เลิกกะมันไวไวจะได้ดี
ลองมองมองมีหนุ่มผู้ภูมิฐาน
ยิ้มสำราญกรีดกรายคล้ายเศรษฐี
มีเงินทองมีบ้านเบี้ยเลี้ยงฟรี
ถึงเมียมีไม่น้อยค่อยต่อรอง

 

อยากจะเลิก แต่ทำ ใจไม่ได้
กลัวเลิกไป เขาตราหน้า บ้าซ้ำสอง
อันปากคน คันมาก ยากขอร้อง
กลัวจะหมอง หน่นตรม ขมอุรา

ถ้ามีหนุ่ม รูปหล่อ พอภูมิฐาน
บอกต้องการ เร็วไว ไยหลบหน้า
จะสนอง รองรับ รีบเข้ามา
เรื่องเมียน้อย นั้นหนา ค่อยว่ากัน
พันทอง

[panthong.kh]

วันนี้เธอได้ส่องกระจกไหม
เราทั้งสองเปลี่ยนไปกันทั้งนั้น
ไม่เถียงแถแต่เอางี้ก็แล้วกัน
เธอก็ผันเปลี่ยนแปลงต่างต่างนานา

แต่ก่อนนี้เธอร้องไห้อ้อนบางครั้ง
แต่พักหลังทำทุกวันฉันแทบบ้า
ไม่พอใจก็เรียกร้องด้วยน้ำตา
กี่วันแล้วเธอจ๋านับให้ที

ก็ยังชอบให้คลอเคลียเหมืนเดิมแหละ
แต่ไม่ใช่กระแซะอยากได้นั่นนี
หวานทีไรอยากได้ของมันทุกที
เงินไม่มีเธอก็ไล่"ไปให้ไกล"

เมื่อก่อนนั้นออดอ้อนตอนดึกดึก
บอกคักคึกเธอกลับบอกว่าหมั่นไส้
มาวันนี้อยากกับเธอแล้วอย่างไร
เธอไม่ให้ไม่มีรมณ์เสียทุกที

เมื่อก่อนนี้เคยขับรถเที่ยวรับส่ง
ก็ยังคงรับส่งเหมือนเดิมนี่
รถติดนิดรถติดหน่อยลงทันที
ว่าจะไปแท็กซี่เองจะทำไม

ชวนกินข้าวแต่ก่อนช่วยกันจ่าย
เดี๋ยวนี้กลายเป็นทุกวันฉันจ่ายให้
เธอกินฟรีทุกวันจนได้ใจ
จ่ายบ้างไซร้บอกอยากจบก็โอเค
darkness_hero

[/quote]

ใส่คอนเวิร์ส วันนี้ แล้วตีจาก
ไม่เรื่องมาก หรอกหนอ พ่อร้อยเล่ห์
ฉันมิใช่ ปูนา ที่ขาเก
เดินซัดเซ หกล้ม จมน้ำตา

ไม่อยากอยู่ เชิญไป อย่าเรื่องมาก
แต่ขอฝาก รอยแผล แค่บนหน้า
จะได้จด ได้จำ ย้ำอุรา
รอยแผลใหม่ ล้ำค่า คราจากกัน
พันทอง

[panthong.kh]

ถ้ารักกันแล้วมันทุกข์ก็หยุดเถิด
อย่าเตลิดไกลเชียวเดี๋ยวจบเห่
รักแบบนี้มิแน่นหนักรักรวนเร
รักโลเลเหลาะแหละแขวะไปมา

ก็ความรักมัดใจให้เป็นหนึ่ง
ฉะนี้จึงอลุ้มอล่วยช่วยรักษา
ผ่านคืนวันสานสัมพันธ์รักกันมา
แค่ประสาเรื่องเล็กน้อยค่อยคุยกัน

บางครั้งเรื่อง เล็กเล็ก กลายเป็นใหญ่
เรื่องไม่มี อะไร ไยว่าฉัน
ด่าเรื่องโน้น มาเรื่องนี้ ทุกวี่วัน
ด่าประชัน เสียงรถ หมดเลยเรา

จึงขอจำ จากลา ระอานัก
ขืนอยู่ไป เสียหลัก รักคงเศร้า
ความผิดหวัง บางครั้ง นั่งซึมเซา
เหลือเพียงเงา ร้าวรวด ปวดฤดี
พันทอง