ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[พิมพ์วาส]

(ขอบคุณภาพจาก Internet ค่ะ)

เธอส่งคำว่า"คิดถึง"
ให้ใจฉันซึ้งฉันแอบยิ้ม น้อย-น้อย ในใจ
เธอส่งคำ สั้น-สั้น มาให้ฉันหวั่นไหว
เธอรู้ไหมฉันดีใจที่สุดเลย

แต่คำว่าว่า"คิดถึง"มันไม่มีตัวตน
มันคงไม่คนทน เหมือนลมพอชมก็พัดไปไกลเฉย-เฉย
ถึงแม้จะได้คำว่า "คิดถึง-คิดถึง" ย้ำซ้ำ-ซ้ำ มาชมเชย
แต่ถ้าเป็นเธอฉันคงให้รักเฉลย...มอบให้เธอคนเดียวจากใจ

๑,๐๐๐

[สุนันยา]

 

เอ่ยคำซึ้ง ตรึงอุรา ว่าคิดถึง
จากใจหนึ่ง ดวงนี้ ที่หวั่นไหว
บอกความจริง จากห้วง ดวงหทัย
มิเสแสร้ง พูดไป พาใจช้ำ

ทุกคราคอย คนดี ที่หน้าบ้าน
ร้อยกรองกานท์ สาส์นรัก ฝากเช้าค่ำ
ไม่เห็นน้อง เข้ามา พาระกำ
โถ...ใจดำ จริงเจ้า ไม่เข้าใจ...

"สุนันยา" 

[Music]

<a href="http://www.youtube.com/v/wx2dMQRKSjk&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/wx2dMQRKSjk&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

คิดถึงเสมอ...เธอก็รู้
อยากมาอยู่เคียงกันวันหวั่นไหว
เราต่างรู้กันดี...ไม่มีใคร
จำห่างไกล เพื่อต่างหยุด ณ จุดนึง

 

[ไพร พนาวัลย์]

เถิด สักวันฉันนี้คงมีแน่
จะพ่ายแพ้เพียงใดฝากใจถึง
เพราะเธออยู่ในห้วงห่วงรำพึง
สุดซาบซึ้งน้ำใจเคยให้กัน

“ไพร พนาวัลย์”

[หนามเตย]

เธอพร่ำบอกว่าคำนึงคิดถึง
อีกใจหนึ่งนั้นปันไปเป็นสอง
นี่หรือคำว่ารักภักดิ์หมายปอง
รักสำรองสุดเอื้อมเอือมระอา 

พอกันทีพ่อเรือเมล์เร่หารัก
ได้ประจักษ์จริงแท้แน่เชียวหนา
บอกคิดถึงกันแล้วใยไม่มา
พร่ำวาจาทำไมใจไม่จริง..



 หนามเตย

[หนามเตย]

เถิด สักวันฉันนี้คงมีแน่
จะพ่ายแพ้เพียงใดฝากใจถึง
เพราะเธออยู่ในห้วงห่วงรำพึง
สุดซาบซึ้งน้ำใจเคยให้กัน

“ไพร พนาวัลย์”

พี่ไพร พนาฯ นี่เองเบียดหนามเตยตกขอบเวทีเลย ช้านิดเดียวเอง อิอิ  emo_26ดีนะที่ก๊อปบทกลอนไว้ 

[สะเลเต]

(ขอบคุณภาพจาก Internet ค่ะ)

เธอส่งคำว่า"คิดถึง"
ให้ใจฉันซึ้งฉันแอบยิ้ม น้อย-น้อย ในใจ
เธอส่งคำ สั้น-สั้น มาให้ฉันหวั่นไหว
เธอรู้ไหมฉันดีใจที่สุดเลย

แต่คำว่าว่า"คิดถึง"มันไม่มีตัวตน
มันคงไม่คนทน เหมือนลมพอชมก็พัดไปไกลเฉย-เฉย
ถึงแม้จะได้คำว่า "คิดถึง-คิดถึง" ย้ำซ้ำ-ซ้ำ มาชมเชย
แต่ถ้าเป็นเธอฉันคงให้รักเฉลย...มอบให้เธอคนเดียวจากใจ

๑,๐๐๐

หากฉันวัดระยะทาง..ความอ้างว้างบวกความคิดถึง
บวกคะนึงหาตราตรึง ความยาวเท่ากรุงเทพ...ถึงเชียงใหม่
หากฉันวัดระยะทาง...ความหม่นหมองของหัวใจ
ระยะทางคะเนได้ความยาวจากกรุงเทพ...ถึงปัตตานี

คิดถึงเธอทุกคืนหลายหมื่นครั้ง
หากใช้ถังรับน้ำตา...ไหลรินมาทุกวันวี่
หลายแกลนลอน...แน่นอนเพราะคิดถึงเธอทุกวินาที
ปริมาณน้ำตาเท่าแม่น้ำมูล-ชี....เจ้าพระยามารวมกัน...

----สะเลเต---

[ดาว อาชาไนย]

รู้ต้นเหตุที่น้ำท่วมใหญ่
น้ำตาใครคนนี้เอง