ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[Prapacarn ❀]

  ♥ ภาพไม่เกี่ยวกับละม่อม...และขอบคุณ Internet ค่ะ ♥

วันนี้อากาศขมุกขมัว
ฟ้ามืดสลัวเป็นสีเทาอ่อน
ข้างข้างหน้าต่าง...ใครมาแอบนอน
โอ๊ะ !.. เจ้าขวัญอ่อนหอยทากตัวเดิม

แซมว่ามันชื่อ “คุณละม่อม”
ตัวมันป้อมป้อม...หน้าตาก็เฉิ่ม
ตอนแรกที่มา..หน้าตาเหิมเกริม
พอร้อนก็เริ่มหมดเรี่ยวหมดแรง

เดินมาจนถึงตรงจุดนัดพบ
ก็เกือบสลบตะวันแผดแสง
คู่รักไปไหน...ไม่มาชี้แจง
อย่างน้อยแสดง...ว่ามีน้ำใจ

พบกันตรงนี้มากี่ครั้งแล้ว
ละม่อมกินแห้วจนต้องหวั่นไหว
ก็อยากจะบอกว่ามันเสียใจ
แต่เธอรู้ไหม..ละม่อมไม่แคร์..

แซมค่ะ

♥ ละม่อมไม่แคร์...เพราะมันเป็นหอยทาก
แต่แซมแคร์..เพราะแซมเป็นลิงแสม ♥

แซมต้องขอขอบคุณ เพื่อนๆที่มาอ่านกลอนแซมและมาร่วมสนุกต่อกลอนกับแซม..
และแซมก็ต้องขออภัยที่ แซมอาจจะไม่ได้มาตอบ  หรือมาตอบช้า..
นั่นเพราะแซมยุ่งอยู่กับงาน .... แต่แซมจะพยายามมาขอบคุณเพื่อนๆนะคะ
อยู่ไกลบ้าน..ไม่ใช่เรื่องง่ายเลยค่ะ...

[เนิน จำราย]

ไสว..ปวดร้าวมานาน       
คนงามแถวบ้านไม่เคยแยแส
จึงต้องตัดจิตตัดใจ
มองหาคนใหม่มาคอยดูแล
เดินเดี่ยวโด่เด่ด้นดั้น
แดดเปรี้ยงกลางวันขาสั่นเข่าแย่
สาวเท้าก้าวย่างไม่ไหว
จึงรี่เข้าไปหาร้านกาแฟ
ด้วยความรีบเร่งร้อนรน
ดันเดินไปชนกับตะละแม่
ถามหลังขอโทษขอโพย
เสียงร้องโอดโอยเจ็บตรงไหนแน่
ตาเธอมาสบตาฉัน
ส่งยิ้มให้กันสวรรค์งามแท้
ขอทราบชื่อเสียงเรียงนาม
เจ้าตอบข้อความชื่อน้องไหมแพร
คบหาผูกพันมานาน
ความรักเบ่งบานไม่เคยเปลี่ยนแปร
ด้วยความประสงค์จงใจ
ขอแต่งทรามวัยขันหมากเพียบแปร้
สุขสมอารมณ์สมัคร
ละม่อมไม่รักไสวก็ไม่แคร์

ไสว - ไหมแพร..ไม่แคร์ละม่อม

เนิน แคร์นะ               

[panthong.kh]

เจอละม่อม วันนี้ ที่โรงพัก
เซฮาโหล รู้จัก ชักผ่ายผอม
ด้วยงานหนัก ทั้งวัน ดันไม่ยอม
ผิวก็ดำ ตัวก็มอม มิยอมกิน

ด้วยว่าโจร ผู้ร้าย นั้นหมายมุ่ง
ขโมยลุง ป้าหลาน พาลเสียสิ้น
เช้าจรดเย็น วุ่นวาย เหนื่อยหน่ายจินต์
เรียกจนชิน ที่ถูกจับ รับเร็วไว

ทั้งฉกชิง วิ่งราว จนร้าวรวด
ช่วยผู้หมวด ผู้กอง ปองไฉน
จับทั้งโจร ผู้ร้าย เร็วทันใจ
เรียกละม่อม ทีไร ได้ผลงาน
พันทอง

[รพีกาญจน์]

น้องละมุน ซุนเซาะ เกาะตลิ่ง
คนจับทิ้ง ว่าชอบ ลอบกัดไม้
คืบเขยิบ เถิบเถิง เชิงบันได
จะขึ้นไป ส่องดู ทากคู่รัก

พี่ละม่อม ป้อมปุก ซุกแห่งหน
คงทุรน ซึมเศร้า เขาเก็บกัก
อากาศร้อน ซ่อนกาย กลัวตายชัก
ฝนจักจัก ออกมา ท่องหากิน

พี่พาน้อง ลองเล็บ ตะเข็บรั้ว
ดุกดิกตัว หมายโคน ต้นกระถิืน
หลับสักงีบ รีบรุด มุดลงดิน
เมื่อได้ยิน ลิงแสม แลปูนา

ละม่อม พร้อมละมุน เพิ่มพูนพรัก
สองรัก ช่างงดงาม ตามประสา
ผิดใด ไม่หันเห เจรจา
ละม่อมมา พาละมุน เป็นคุณเอย

 

รพีกาญจน์ 59