23 เมษายน 2012, 04:28:PM |
ดุลย์ ละมุน
|
|
« เมื่อ: 23 เมษายน 2012, 04:28:PM » |
ชุมชน
|
ลมร้อน ลมรัก ลมลวง
เมื่อลมร้อนร่อนคมในลมรัก ลมสลักปักใจจนไผลเผลอ แม้นลมแดดแผดทรวงเพียงง่วงเบลอ คารมเธอแผดใจละลายซม
เปลวร้อนกรีดขีดผิวเป็นริ้วสาย คมน้ำลายกรีดใจจนวายขม ฤทธิ์อัคคีมิเทียบทีวลีคม อาจระทมตรมช้ำเพราะคำลวง
อันลมริ้ว ฤา พลิ้วเท่าริ้วลิ้น เพียงยลยินสิ้นทรามว่างามสรวง พิษเพลิงร้ายมิเทียบได้ไฟในทรวง พิษคำลวงดั่งบ่วงรัดมัดชีวา
ยลลมพิษคิดชมว่าลมหอม เฝ้าดมดอมน้อมจิตต์ฤทธิ์ตัณหา หลงลมลิ้นประทินรักปักกามา บ่มอุราพาฝันสวรรค์ลอย
อันคนเราหม่นเขลาก็เท่านี้ เพียงวจีหลอกหาปัญญาถอย เพียงใช้ธรรมนำทางสว่างคอย มิเลื่อนลอยปล่อยจิตจริตตรม
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : D, panthong.kh, รพีกาญจน์, รการตติ, ไพร พนาวัลย์, darkness_hero, เมฆา..., Music, sunthornvit, สุนันยา, สล่าผิน, ..กุสุมา.., บ้านริมโขง, เนิน จำราย, ลมหนาว, sucklife
ข้อความนี้ มี 16 สมาชิก มาชื่นชม
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
23 เมษายน 2012, 04:52:PM |
panthong.kh
|
|
« ตอบ #1 เมื่อ: 23 เมษายน 2012, 04:52:PM » |
ชุมชน
|
อันลมร้อน ผ่อนพัก ก็ชักหาย ร้อนแทบตาย แดดิ้น สิ้นใจขม ถ้าเรารู้ ข่มจิต ไม่ติดตรม แม้ระทม เพียงใด ได้ร้อนคลาย
แต่ลมรัก ชักพา อุราสั่น แม้จากกัน เพียงนาที มีมากหลาย อยากเห็นหน้า ตลอด พรอดมิวาย ไม่อยากกลาย กลับกลอก ดอกนะเธอ
อยากเจอหน้า ทุกวัน สุขสันต์ยิ่ง เป็นเรื่องจริง ทุกเวลา คราเสนอ ใจร้อนเร้า คิดถึง บางครั้งเบลอ นั่งมองเหม่อ เพ้อหา ทุกนาที
ครั้นลมลวง ล้วงลึก นึกสะท้อน คนเคยอ้อน ออดกัน พลันหน่ายหนี ขอหลีกหลบ จบกัน แต่วันนี้ ไม่อยากมี ลมลวง เพราะห่วงใจ พันทอง
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : ไพร พนาวัลย์, darkness_hero, ดุลย์ ละมุน, เมฆา..., Music, sunthornvit, สุนันยา, สล่าผิน, ..กุสุมา.., บ้านริมโขง, รพีกาญจน์, เนิน จำราย, ลมหนาว, D, sucklife
ข้อความนี้ มี 15 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
23 เมษายน 2012, 05:17:PM |
darkness_hero
|
|
« ตอบ #2 เมื่อ: 23 เมษายน 2012, 05:17:PM » |
ชุมชน
|
ในลมร้อนแท้จริงไม่ต่างลมรัก เห็นพาพัดพักพักก็นิ่งเฉย ลมร้อนพัดเดี๋ยวก็หายเหมือนที่เคย ลมรักเอยหลอกแล้วก็หายไป
ทิ้งเหงื่อไคลเหนอะหนะจากลมร้อน ลมรักย้อนทิ้งใจเจ็บแทบไม่ไหว จะลมร้อนหมดลมรักแล้วอย่างไร เพราะสุดท้ายเราก็เพียงแค่"หมดรมณ์"
darkness_hero
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : ดุลย์ ละมุน, เมฆา..., panthong.kh, Music, sunthornvit, สุนันยา, สล่าผิน, ..กุสุมา.., บ้านริมโขง, รพีกาญจน์, เนิน จำราย, ลมหนาว, D, sucklife
ข้อความนี้ มี 14 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
ถ้าโลกนี้ไม่มีความมืด มนุษย์ย่อมไม่เห็นค่าของแสงสว่าง about.me | blog
|
|
|
23 เมษายน 2012, 06:59:PM |
ดุลย์ ละมุน
|
|
« ตอบ #3 เมื่อ: 23 เมษายน 2012, 06:59:PM » |
ชุมชน
|
อันลมร้อน ผ่อนพัก ก็ชักหาย ร้อนแทบตาย แดดิ้น สิ้นใจขม ถ้าเรารู้ ข่มจิต ไม่ติดตรม แม้ระทม เพียงใด ได้ร้อนคลาย
แต่ลมรัก ชักพา อุราสั่น แม้จากกัน เพียงนาที มีมากหลาย อยากเห็นหน้า ตลอด พรอดมิวาย ไม่อยากกลาย กลับกลอก ดอกนะเธอ
อยากเจอหน้า ทุกวัน สุขสันต์ยิ่ง เป็นเรื่องจริง ทุกเวลา คราเสนอ ใจร้อนเร้า คิดถึง บางครั้งเบลอ นั่งมองเหม่อ เพ้อหา ทุกนาที
ครั้นลมลวง ล้วงลึก นึกสะท้อน คนเคยอ้อน ออดกัน พลันหน่ายหนี ขอหลีกหลบ จบกัน แต่วันนี้ ไม่อยากมี ลมลวง เพราะห่วงใจ พันทอง
ลมพันทองปองภักดิ์มาปักจิต ดุจลมฤทธิ์พรหมลิขิตจิตหลงไหล คงไม่พัดให้อยากแล้วจากไป ปล่อยให้ใจพี่ชายสลายพลัน
เพียงน้องจ๋ามาโบกดุจโชคพี่ อย่าเพิ่งลี้หนีร้างห่างสวรรค์ นั่นลมพี่นี่ลมน้องครองคู่กัน พัดทั้งวันพลันระรื่นชื่นชีวา
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : Music, panthong.kh, sunthornvit, สุนันยา, สล่าผิน, ..กุสุมา.., บ้านริมโขง, รพีกาญจน์, เนิน จำราย, ลมหนาว, D, sucklife
ข้อความนี้ มี 12 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
23 เมษายน 2012, 07:39:PM |
ดุลย์ ละมุน
|
|
« ตอบ #4 เมื่อ: 23 เมษายน 2012, 07:39:PM » |
ชุมชน
|
ในลมร้อนแท้จริงไม่ต่างลมรัก เห็นพาพัดพักพักก็นิ่งเฉย ลมร้อนพัดเดี๋ยวก็หายเหมือนที่เคย ลมรักเอยหลอกแล้วก็หายไป
ทิ้งเหงื่อไคลเหนอะหนะจากลมร้อน ลมรักย้อนทิ้งใจเจ็บแทบไม่ไหว จะลมร้อนหมดลมรักแล้วอย่างไร เพราะสุดท้ายเราก็เพียงแค่"หมดรมณ์"
darkness_hero
ดั่งสะอื้นขื่นระทมเพราะลมรัก ต้องหาญหักพักคิดถ้าจิตขม หมดอารมณ์ห่มทรวงแค่หน่วงตรม ถ้าหมดลมหายใจนั่นวายปราณ
อันลมร้อนผ่อนคลายก็หายร้อน สุดร้าวรอนลมรักมาปักผลาญ แค่ลมร้อนร่อนน้ำก็สำราญ แต่ช้ำมานซานเซียวเปลี่ยวฤดี
|
|
|
|
23 เมษายน 2012, 07:43:PM |
panthong.kh
|
|
« ตอบ #5 เมื่อ: 23 เมษายน 2012, 07:43:PM » |
ชุมชน
|
อันลมร้อน ผ่อนพัก ก็ชักหาย ร้อนแทบตาย แดดิ้น สิ้นใจขม ถ้าเรารู้ ข่มจิต ไม่ติดตรม แม้ระทม เพียงใด ได้ร้อนคลาย
แต่ลมรัก ชักพา อุราสั่น แม้จากกัน เพียงนาที มีมากหลาย อยากเห็นหน้า ตลอด พรอดมิวาย ไม่อยากกลาย กลับกลอก ดอกนะเธอ
อยากเจอหน้า ทุกวัน สุขสันต์ยิ่ง เป็นเรื่องจริง ทุกเวลา คราเสนอ ใจร้อนเร้า คิดถึง บางครั้งเบลอ นั่งมองเหม่อ เพ้อหา ทุกนาที
ครั้นลมลวง ล้วงลึก นึกสะท้อน คนเคยอ้อน ออดกัน พลันหน่ายหนี ขอหลีกหลบ จบกัน แต่วันนี้ ไม่อยากมี ลมลวง เพราะห่วงใจ พันทอง
ลมพันทองปองภักดิ์มาปักจิต ดุจลมฤทธิ์พรหมลิขิตจิตหลงไหล คงไม่พัดให้อยากแล้วจากไป ปล่อยให้ใจพี่ชายสลายพลัน
เพียงน้องจ๋ามาโบกดุจโชคพี่ อย่าเพิ่งลี้หนีร้างห่างสวรรค์ นั่นลมพี่นี่ลมน้องครองคู่กัน พัดทั้งวันพลันระรื่นชื่นชีวา
ลมอะไร พัดทั้งวัน ละท่านพี่ ลมวจี ลมลวง ดวงยี่หวา ลมความเศร้า หรือไร จึงไคลคลา อนิจจา ลมหลอก บอกให้ตรม
ลมจากปาก ของชาย ช่างร้ายนัก ชอบย้ายยัก ถ่ายเท ดูเหหัน หากว่ารัก พุ่มพวง ห่วงน้องพัน รีบมาหมั่น เร็วเข้า เดี๋ยวเฉาตาย พันทอง
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : sunthornvit, สุนันยา, สล่าผิน, ..กุสุมา.., บ้านริมโขง, รพีกาญจน์, เนิน จำราย, ดุลย์ ละมุน, ลมหนาว, D, sucklife
ข้อความนี้ มี 11 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
23 เมษายน 2012, 08:19:PM |
D
นักรบทุกบอร์ด
คะแนนกลอนของผู้นี้ 3313
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 3,894
ขอขอบพระคุณทุกภาพจาก Internet & Youtube ค่ะ
|
|
« ตอบ #6 เมื่อ: 23 เมษายน 2012, 08:19:PM » |
ชุมชน
|
ลมร้อน ลมรัก ลมลวง
เมื่อลมร้อนร่อนคมในลมรัก ลมสลักปักใจจนไผลเผลอ แม้นลมแดดแผดทรวงเพียงง่วงเบลอ คารมเธอแผดใจละลายซม
เปลวร้อนกรีดขีดผิวเป็นริ้วสาย คมน้ำลายกรีดใจจนวายขม ฤทธิ์อัคคีมิเทียบทีวลีคม อาจระทมตรมช้ำเพราะคำลวง
อันลมริ้ว ฤา พลิ้วเท่าริ้วลิ้น เพียงยลยินสิ้นทรามว่างามสรวง พิษเพลิงร้ายมิเทียบได้ไฟในทรวง พิษคำลวงดั่งบ่วงรัดมัดชีวา
ยลลมพิษคิดชมว่าลมหอม เฝ้าดมดอมน้อมจิตต์ฤทธิ์ตัณหา หลงลมลิ้นประทินรักปักกามา บ่มอุราพาฝันสวรรค์ลอย
อันคนเราหม่นเขลาก็เท่านี้ เพียงวจีหลอกหาปัญญาถอย เพียงใช้ธรรมนำทางสว่างคอย มิเลื่อนลอยปล่อยจิตจริตตรม (เอาเพลงนี้มาช่วยซ้ำนะ) พี่ไปโดน ใครทำ ช้ำใจหนอ น้ำตาคลอ เต็มตื้น ฝืนขื่นขม อกพี่คง ร้าวรวด ปวดระบม คงตรอมตรม จมจินต์ ยามกินนอน
ใครหนอลวง พี่ดุลย์ ให้ครุ่นคิด รักคนผิด พลาดไป ฤทัยถอน ห่วงพี่จัง ดังนก ตกจากคอน บินแรมรอน ไร้รัง เผลอพลั้งใจ
ดินจะเป็น ลมโชย คอยโปรยผ่าน ขอดวงมาน คนแออ่อน ผ่อนหวั่นไหว พัดผ่านพรม ตรมเหงา เศร้าจางไป ขอเพียงให้ พี่มั่นคง หลง(คารมย์)ลมดิน
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : สล่าผิน, ..กุสุมา.., บ้านริมโขง, yaguza, sunthornvit, รพีกาญจน์, เนิน จำราย, ดุลย์ ละมุน, panthong.kh, ลมหนาว, sucklife
ข้อความนี้ มี 11 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
|
|
|
23 เมษายน 2012, 11:06:PM |
ดุลย์ ละมุน
|
|
« ตอบ #10 เมื่อ: 23 เมษายน 2012, 11:06:PM » |
ชุมชน
|
ดินจะเป็น ลมโชย คอยโปรยผ่าน ขอดวงมาน คนแออ่อน ผ่อนหวั่นไหว พัดผ่านพรม ตรมเหงา เศร้าจางไป ขอเพียงให้ พี่มั่นคง หลง(คารมย์)ลมดิน น้องดิน ศศิ อันคารมคมลิ้นน้องดินนี้ ฟังวจีชีวีพี่ถวิล หมายเคียงกอดยอดชู้มาอยู่กิน ยอมยุพินทุกอย่างให้วางใจ
อยากชี้นกชี้ไม้ดังใจสั่ง กมลฝังดังภักดิ์รักหลงใหล เพียงอยากขอข้อหนึ่งพึงฤทัย ขอทรามวัยมีลูกให้หลายหลายคน
|
|
|
|
|
24 เมษายน 2012, 12:34:AM |
ไร้นวล^^
ผู้ดูแลบอร์ด
คะแนนกลอนของผู้นี้ 825
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 1,430
โปรดแนะนำเพื่อค้ำชูภาษาไทย
|
|
« ตอบ #12 เมื่อ: 24 เมษายน 2012, 12:34:AM » |
ชุมชน
|
จะหาคนมาสนจนด้วยเกล้า เป็ดทั้งเล้าขู่กันก็หวั่นไหว ขู่จริงจริงขู่จังจังระวังไว้ อย่าเผลอไผลหลอกคุณพันโดนหั่นจริง พวกพี่พี่มีเมียใส่เกียร์ถอย ผมจะคอยระวังหลังอย่านั่งนิ่ง ให้สัญญาณยามเธอเตือนจะเฉือนทิ้ง พี่จงวิ่งหนีไปให้พ้นเธอ ยามเธอโกรธหาที่ลงก็จงเชื่อ เธอยังเหลือพันธะผมเสมอ ผมจะกล่อมคุณพันทองจนร้องเพ้อ จนใจเธอเย็นสุดขีดวางมีดลง แต่ผมช่วยด้วยเพียงครั้งเท่านั้นนะ คราวหน้าน่ะอย่าดีกว่าอย่ายุ่งหงส์ เราปลาช่อนจะช้อนใครมาใส่กรง อย่าทะนงกับหงส์นั้นเดี๋ยวบรรลัย
|
แดนดินใดให้เราเกิด เราจะเทิดทูนไว้เหนือเศียร
|
|
|
|