ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[แม่ค้าหน้าหวาน]

๏ เพ่งมองภาพ,ตรึกตรองของดอกโศก
พลันคอยโยก,ยอนใจในสีสรร
ช่างบาดจิตบาดตา,งามลาวัณย์
แต่เจ้านั้นความหมายคล้ายน้ำตา

๏ สีแสนหวานกลิ่นร่ำให้จำจด
อีกรูปรสพรั่งพร้อมเข้าล้อมหา
เปรียบเสมือนแฝงเร้นดังเช่นมา
ผ่านเพลานานนับให้จับจ้อง

~แม่ค้าหน้าหวาน~

21 เมษายน 2012

ขอขอบคุณภาพสวยๆจาก Internet ค่ะ

[...สียะตรา..]

......รบกวนถามน่ะค่ะเผื่อมีใครรู้จัก..ดอกไม้...ที่คุณแม่ค้าหน้าหวานกรุณานำมาลง...ตามหามานานไม่มั่นใจว่าเป็นอโศกน้ำรึไม่...จะหามาปลูกได้จากแหล่งไหนบ้าง..ขอบคุณค่ะ...

[บ้านริมโขง]

ภาพจาก Internet

ชื่อเรียกขานสานย้ำดั่งพร่ำว่า
คือผกาพาโศกวิโยคหมอง
แต่จริงแท้แปรผันครั้นคอยมอง
ดอกรับรองโศกเราให้เศร้าคลาย

ให้กลีบห้องของดอกรับชอกช้ำ
มากระกำนำฝากได้หลากหลาย
โศกเจ้าเอยเชยชื่นคืนเดียวดาย
โศกความหมายเพียงอ้อนอาวรณ์วาง

"บ้านริมโขง"

[ยามพระอาทิตย์อัสดง]

พิศเพริศแพร้วแนวลดาผกามาศ
บุปผชาติสีสันนั้นหลากหลาย
กลิ่นหอมหวลชวนชมอารมณ์คลาย
มีมากมายขยายพันธุ์แตกกิ่งใบ

เหลืองดอกโศกทองอร่ามงามผุดผ่อง
พันแสงส่องทอประกายคล้ายอ่อนไหว
สีเหลืองนวลครวญคร่ำร่ำวิไล
พิสมัยให้ภิรมย์สมอุรา


พระอาทิตย์อัสดง

[...สียะตรา..]

 

......ในวัยเด็ก...ตรงเชิงบันไดเรือนเล็กๆของคุณยาย...มีต้นอโศก...พุ่มเตี้ยอยู่ข้างๆ.....เป็นดอกไม้แสนสวยเสียเหลือเกิน....เหมือนกระโปรงบานสวยซับซ้อนของนางระบำ..เหมือนร้อยดอกพู่ระหงที่ยังเป็นดอกตูมมามัดเป็นช่อ...คิดถึงใบเขียวเข้มรูปใบหอกกับดอกสีแดงสด...ไม่เคยเห็นที่ไหนอีกเลย...จนได้เห็นอีกครั้งในภาพ...ขอบคุณมากค่ะ...



...หมายเหตุ......ไม่เคยเห็นชนิดดอกสีส้มของคุณบ้านริมโขงค่ะ....ส่วนของคุณอัสดงเข้าใจว่าเป็นอโศกอินเดีย...เคยพบหลายครั้งตามวัดต่างๆค่ะ...สวยเหมือนกันเหมือนดอกเข็ม..

[ไพร พนาวัลย์]

โอ้ ดอกโศกเจ้าเอ๋ยเคยห่วงหวง
บัดนี้ดวงสุดามาห่างหาย
ฤาเจ้าหลงแสงสีลืมพี่ชาย
ให้โดดเดี่ยวเดียวดายกลางสายลม

เจ้าอยู่ดีมีสุขไม่ทุกข์ร้อน
หรือบังอรหงอยเหงาเฝ้าขื่นขม
หรือร่างกายผ่ายผอมด้วยตรอมตรม
พี่ระทมเพราะอาทรทุกค่อนคืน

โอ้ ดอกโศกรู้ไหมยามไกลเจ้า
พี่แสนเศร้าเฝ้าห่วงทรวงสะอื้น
ยามห่างไกลใจช้ำสุดกล้ำกลืน
ขอขวัญยืนจงสุขอย่าทุกข์เลย

พี่เฝ้าคอยตัวเจ้าใต้เงาโศก
วิปโยคโศกซ้ำจึงพร่ำเอ่ย
ครั้งสองเรารื่นรมย์เฝ้าชมเชย
รสรักเอยหวานล้ำก่อนอำลา

“ไพร พนาวัลย์”

[ไร้นวล^^]

(ขอบคุณภาพจากอินเตอร์เน็ต)

ดมดอมหอมดอกข้าว       มะลิ
เดือนสิบรวงจะผลิ          ดอกฟุ้ง
เดือนสิบเอ็ดรวงปริ         เมล็ดหลาก
เหลืองดั่งทองทาบรุ้ง       ทุ่งท้นรวงทอง

ละอองมะลิล้น       ละลาน  ตาเฮย
พลิ้วสั่นเสียงกังวาล     ลั่นฟ้า
พระพายพร่ำคำหวาน   พรมใส่
ทองมะลิระย้า           หยดย้อยร้อยชนม์

[panthong.kh]

โอ้ ดอกโศกเจ้าเอ๋ยเคยห่วงหวง
บัดนี้ดวงสุดามาห่างหาย
ฤาเจ้าหลงแสงสีลืมพี่ชาย
ให้โดดเดี่ยวเดียวดายกลางสายลม

เจ้าอยู่ดีมีสุขไม่ทุกข์ร้อน
หรือบังอรหงอยเหงาเฝ้าขื่นขม
หรือร่างกายผ่ายผอมด้วยตรอมตรม
พี่ระทมเพราะอาทรทุกค่อนคืน

โอ้ ดอกโศกรู้ไหมยามไกลเจ้า
พี่แสนเศร้าเฝ้าห่วงทรวงสะอื้น
ยามห่างไกลใจช้ำสุดกล้ำกลืน
ขอขวัญยืนจงสุขอย่าทุกข์เลย

พี่เฝ้าคอยตัวเจ้าใต้เงาโศก
วิปโยคโศกซ้ำจึงพร่ำเอ่ย
ครั้งสองเรารื่นรมย์เฝ้าชมเชย
รสรักเอยหวานล้ำก่อนอำลา

“ไพร พนาวัลย์”

ไม่อยากเป็น ดอกโศก วิโยคแท้
เจ็บดวงแด แปรเปลี่ยน พี่เบือนหน้า
ให้โศกซ้ำ โศกซ้อน ย้อนอุรา
ประหนึ่งว่า สายสัมพันธ์ สบั้นลง

จะขอเป็น ดอกรัก ปักใจพี่
ดวงฤดี มีสุข ไล่ทุกข์ส่ง
จะเนาแนบ แอบชอกใจ ใฝ่พะวง
ไม่ลืมหลง รักมั่น นั้นเพียงเธอ

จะไม่โศก ไม่เศร้า ให้เฉาอีก
จะหลบหลีก เลี่ยงไป มิให้เก้อ
รักชั่วฟ้า ดินสลาย ไม่หน่ายเธอ
ขอปรนเปรอ เพียงเดียว เกี่ยวข้องใจ
พันทอง