ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[หนามเตย]

ภาพจากอินเตอร์เน็ต

ช่างสุขจริงยิ่งนักได้พักผ่อน
นั่งเขียนกลอนค้นคำนำมาใส่
ใต้ร่มไม้ชายคาพักผ่อนไป
แล้วร้อยให้บทกวีมีชีวา

บนต้นไม้นกน้อยคอยขับขาน
ร้องกังวาลไพเราะเป็นนักหนา
เสียงเจื้อยแจ้วร้อยคำจำนรรจา
บนชายคาร่มเก่าที่เจ้าเคย

จู้จุ๊กกรูแล้วบินมาเกาะกิ่งนี้
พร้อมกับมีคู่คิดชิดเขนย
ช่างไม่มีทุกข์เศร้าใดใดเลย
เจ้านกเอ่ยข้าอิจฉาเจ้าแล้วไง

โน่นแน่ะบินมาเกาะระเบียงบ้าน
เจ้าสำราญพาให้ข้าหลงไหล
ปลดทุกสิ่งออกมาจากข้างใน
แล้วพาใจล่องลอยคล้อยตามพลัน

ใต้ร่มเงาระเบียงชานสำราญยิ่ง
ระทุกสิ่งพาให้ใจสุขสันต์
เชิญมาพักผ่อนคลายอารมย์กัน
ที่บ้านฉัน ณ ระเบียงเคียงชายคา..

เรื่องนี้ที่เคยเขียน



ตามสะบายนะคะ ไปชงการแฟเย็นๆมาให้ทานกัน

 emo_50หนามเตย

[--ณัชชา--]

แต่ฉันแอบเขียนกลอนตอนได้พัก
งานที่หนักทั้งห้องกองเต็มหน้า
และมักชอบเขียนกลอนก่อนหลับตา
มีบางคราเขียนค้างอยู่ทั้งวัน

ห้องแคบแคบไร้ระเบียงมีเพียงโต๊ะ
กับโคมโป๊ะสีชาข้างฝานั่น
หนึ่งโน๊ตบุ๊คคู่กายใช้เมามัน
เจอ โทจัน วานนี้ ซี้ไปแล้ว

--ณัชชา--

 

[หนามเตย]

มาแล้วจ้ากาแฟเย็นรสเยี่ยม
คุณค่าเปี่ยมน่าลิ้มชิมหน่อยไหม
หนามเตยไปชงเองพร้อมใส่ใจ
แต่ไม่ได้ใส่นมมาหาไม่มี(ส่ายเอง)



กาแฟร้อนก็มีนะจะบอกให้
เตรียมมาไว้เลือกดื่มให้สุขขี
เผื่ออากาศเย็นลงคงจะดี
เชิญน้องพี่พักผ่อนหย่อนอารมย์

ขอบคุณภาพจากอินเตอร์เน็ต_/\_

 emo_50หนามเตย

[rit sriduang]

สวัสดีคุณหนามเตยและคุณหมอณัชชา
ร่วมแจมกลอนด้วยครับ สำหรับผู้หลงรักวันอาทิตย์และระเบียงบ้าน งานเก่าปี 53 ครับ


เช้าวันอาทิตย์

๑.ระเบียงบ้านลานลมอันร่มรื่น
ช่างสดชื่นสะอาดอากาศเช้า
ตั้งกาน้ำสีหม่นลงบนเตา
ควันเขม่าลอยเลี้ยวเป็นเกลียวกรวย

นี่คือความรื่นรมย์อันกลมกล่อม
กาแฟหอมอ่อนอ่อนสักค่อนถ้วย
ไอกาน้ำย่ำรุ่งยังพุ่งพวย
โลกแสนสวยตื่นตาวันอาทิตย์

หลังคืนฝนตกหนักกระหน่ำฟ้า
สองดวงตาข้าพเจ้าหลับสนิท
พอลืมตาโลกดั่งนฤมิต
ช่อชีวิตไพรพุ่มก็ชุ่มชื้น   

มารับเช้าแรกฉ่ำด้วยน้ำฝน
ใบไม้จนใบหญ้าลืมตาตื่น
แล้วโลกเขียวเข้มขลับก็กลับคืน
นำความรื่นรมย์สู่ฤดูกาล

ฝนยังขังคั่งค้างบนทางเท้า
บนดินเผากระเบื้องระเบียงบ้าน
ดอกไม้แรกแตกใบ..อีกไม่นาน
จะเบ่งบานนับหมื่นเต็มพื้นดิน

ตะวันยังเขยิบอย่างเนิบช้า
มานั่งม้าโยกฟังสังคีตศิลป์
มีใบไม้ปลิวเป็นศิลปิน
เสียงน้ำรินจากใบก็ไพเราะ

คือความสุขดื่มด่ำในสัมผัส
เพลงลมพัดพฤกษ์พุ่มนุ่มเสนาะ
แทรกสรรพเสียงสกุณาป่าละเมาะ
แทนเสียงเคาะ..ทุ่ม..ป๊ะ..ตีตะโพน

โน่นใบหยักกวักไกวเหมือนใครเรียก
หรือไพรเพรียกเพื่อนเก่าเสียงห้าวโหน
เสียงขันไก่ในสุ่มช่างทุ้มโทน
เป็นจังหวะจะโคนในช่วงเช้า

ราวบทเพลงพื้นบ้านได้ขานขับ
ไล่ลำดับอักษรจากกลอนเก่า
ฟังเถิดฟังเสียงแจ้วนั้นแผ่วเบา
ล้วนบอกเล่าความงามของความรัก….



๒.มาเถิดเธอสบตากับฟ้าเช้า
จะบอกเจ้าผู้กร้านจากงานหนัก
บอกว่าโลกแท้จริงงามยิ่งนัก
หากเธอจักสดับแหละรับรู้-

ถึงเสียงลมหายใจแห่งไพรพฤกษ์
ซึ่งรู้สึกด้วยใจมิใช่หู
ลองหลับตาให้ลึกแล้วตรึกดู
ฟังลมตรู่หยอกหญ้าชิงช้าไม้

ว่าเธอผู้อ่อนแรงแสวงหา
เรือเวลาเธอเร่ทะเลไหน
อีกฝั่งฟ้าฝ่าคลื่นอีกหมื่นไมล์
ขอเรือใบลำน้อยอย่าร่อยแรง

จะแดดจ้า ฝนพรู ฤดูหนาว
ตราบดวงดาว..สุรีย์ยังมีแสง
คลื่นกราดเกรี้ยวเคี้ยวเหยื่อ..เรือตะแคง
หมายจะแกว่งเรือคว่ำให้จำนน

อาจคาดหวังเรือใบเข้าไอหมอก
แล้วถูกหลอกเข้าไปในไอฝน
ความละม้ายไขว้เขวคือเล่ห์กล
ผู้อดทนแรงพัดจะหยัดยืน



๓.ระเบียงบ้านลานลมในร่มรัก
มาผ่อนพักรับลมอันร่มรื่น
ริมร่มไม้ใบบางลมครางครืน
ไม้ใหญ่ยื่นกิ่งกลมให้ร่มเงา

ระเบียงบ้านลานลมยังร่มรื่น
ช่างสดชื่นสะอาดอากาศเช้า
ยกกาน้ำแห้งผากออกจากเตา
ลมพัดเถ้าสู่ฟ้า..วันอาทิตย์…

๑๖ พฤษภาคม ๒๕๕๓

[หนามเตย]

สวัสดีคุณหนามเตยและคุณหมอณัชชา
ร่วมแจมกลอนด้วยครับ สำหรับผู้หลงรักวันอาทิตย์และระเบียงบ้าน งานเก่าปี 53 ครับ

ขอนุญาติตัดบทกลอนออกนะคะ

ด้วยความยินดีค่ะคุณ ริท เป็นคนชอบระเบียงบ้านค่ะ เอาไว้ผ่อนคลายรับลมชมวิว
ขอบคุณทีร่วมแจม

ระเบียงชมจันทร์

แสงจันทร์ส่องสาดแสงส่องหล้า
ทั่วนภาสว่างไปไกลสุดแสน
แสงนวลผ่องส่องมาทุกเขตแดน
ดวงจิตแย้มรื่นรมย์ชมแสงจันทร์

เห็นดวงดาวล้อมเดือนให้เตือนจิต
ยิ่งจ้องคิดเข้าไปใจไหวหวั่น
อยากมีเขาเคียงข้างนิจนิรันดร์
เหมือนดั่งจันทร์คู่ฟ้าน่าชวนเชย

จันทร์เจ้าขาขอข้าวขอแกง
ขอแหวนพลอยแดงใส่ใจใว้เขนย
จะดูแลเจ้าไม่ไปใหนเลย
จะขอเชยชิดชมให้สมใจ

แสงจันทร์ส่องประกายครายทุกข์โศก
เหมือนให้โลกใบนี้ได้สดใส
ส่องแสงมาทั่วหล้าฟ้าเมืองไทย
แม้ในใจข้านี้ก็มีจันทร์

เรื่องนี้ที่เคยเขียน

 emo_50หนามเตย