ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[sunthornvit]

   

                   สนธยา  ฟ้าแดง  แผลงสีสัน
         ดวงตะวัน  อัสดง  ลงจากผา
         แสงสุดท้าย  ฉายฉาบ  อาบเมฆา
         ก่อนนภา  พยับ  กลับมืดมน

            สุริยา  ลาไป  ในวันนี้
         รุ่งอีกที  ก็เจิดจ้า  อีกคราหน
         ชัชวาล  ฉานกลบ  นภดล
         หล้าโสภณ  ชลธี  ทอสีคราม

            เปรียบมนุษย์  เวลา  ชะตาตก
         ตื่นตระหนก  อกตรม  โดนข่มหยาม
         ครั้นผ่านช่วง  เลวร้าย  คลายเรื่องทราม
         โชคคล้อยตาม  ชวลิต  พิสิฐพลัน

            เป็นวัฏฏะ  ธรรมชาติ  วาดลิขิต
         จึ่งชีวิต  มนุษย์  สุดพลิกผัน
         สุขหรรษา  อาภัพ  สลับกัน
         สร้างสามัญ  ครรลอง  ผองผู้คน

            จักขึ้นสูง  ลงต่ำ  จำไว้เถิด
         สิ่งประเสริฐ  อยู่ที่  มีกุศล
         ความต่ำต้อย  สูงส่ง  ใช่คงทน
         ย่อมหลุดพ้น  ป่นไป  ในกฎเกณฑ์ 

 

           สุนทรวิทย์

[Prapacarn ❀]

เฝ้ารอวันวาสนามาส่งเสริม
ช่วยต่อเติมพ้นทุกข์สิ้นขุกเข็ญ
หวังเพียงแสงนวลทองของเดือนเพ็ญ
แผ่ร่มเย็นอาบขวัญที่รันทด

และวันนั้นห่างไกลแค่ไหนหนอ
จะต้องรอนานเท่าใดคลายโศกสลด
หรือซ่อนอยู่อีกด้านของบรรพต
ทางเคี้ยวคดแอบแฝงจนแรงล้า

จวบอาทิตย์อัสดงลงลับโลก
เงากิ่งโศกยังทาบกับแนวผา
แผ่ครอบคลุมสุมห้วงบ่วงมายา
เกินไขว่คว้าลับล่มฝังจมดิน

แซม
 

[sunthornvit]

วาสนา  อยู่ในมือ  ใช่ซื้อหา
การไขว่คว้า  รุกรบ  มิจบสิ้น
จากหยาดเหงื่อ  คราบไคล  ที่ไหลริน
ความกวิน  ดิ้นหา  ชั่วอายุ

อาจอยู่กลาง  เมฆหมอก  ภาพหลอกหลอน
ใต้สาคร  เหนือเวหะ  ยากระบุ
รู้เพียงว่า  แม้นใคร  ใคร่บรรลุ
ต้องมีมุ-มานะ  จะพานพบ

 

สุนทรวิทย์

[Prapacarn ❀]

เพราะหัวใจไร้แรง...ใช่แสร้งว่า
หนักอุราอ้างว้างคล้ายทางจบ
ต้องบินเดี่ยวเช่นปักษาไร้คาคบ
ซานซมซบปวดปร่าน้ำตาปรอย

จะเกาะกิ่งก็แห้ง...แขนงกรอบ
ใบรายรอบร่วงหล่นจนเหงากร่อย
กระโดดเต้นเร้นทางอย่างเลื่อนลอย
เหมือนนกน้อยปีกหักไร้ที่พักพิง...

แซมค่ะ
 

[sunthornvit]

เธอเหมือนหงส์  ยะย้าว  พราวเสน่ห์
ชายทุ่มเท  ใจกาย  หมายสุงสิง
ไหนเลยจะ  ไร้รัก  ขาดพักพิง
แม่มะปริง  รสเปรี้ยว  ชวนเสียวฟัน

เปรียบตนดุจ  นกน้อย  ที่กร่อยเหงา
ลวงให้เรา  พะวง  หลงเพ้อฝัน
คิดเฉลย  เอ่ยปาก  ฝากสัมพันธ์
เกรงจอมขวัญ  บอกปัด  กล่าวตัดรอน

 

สุนทรวิทย์ 

[--ณัชชา--]

แซมเป็นหงษ์ไม่จีบ จึงรีบผ่าน
มาสนห่านอย่างณัชจัดให้ก่อน
คอก็ยาวเหมือนกันทุกขั้นตอน
ไม่ขี้งอน ไม่เหม็น ไม่เป็นภัย

กินก็ง่าย นอนง่าย ไม่ขี้บ่น
ถ้าหากสน ลองลุยคุยกันได้
ด้วยเบื่อคานประสงค์จะลงไป
หากสนใจ  รีบห้อ มาต่อคิว

--ณัชชา--

 

[sunthornvit]

เคยได้ยิน  เหมือนกัน  คนฟันห่าน
ฟังผ่านผ่าน  ยังสะอึก  นึกสะยิว
สงสารห่าน  พานจะ  จับตะคริว
ขนหลุดปลิว  ทวา-  บานทันใด

ตอนนี้มี  ห่านสาว  คอยาวเฟื้อย
เดินเอื่อยเฉื่อย  เล่อล่า  มาใกล้ใกล้
ทำตาเยิ้ม  หยีหยี  มีเยื่อใย
ตัดสินใจ  เชือดซะ  ท่าจะดี

 

สุนทรวิทย์

[--ณัชชา--]

แน่ใจนะพี่ท่านจะฟันห่าน
หากต้องการอย่าเฉยมาเลยพี่
มีแต่คอยาวยาวขาวด้วยซี
เอาไว้อี้ พี่ชายไหงจะฟัน

อยากได้ก็เอาไปยกให้หมด
แต่ห้าม..ต... ใส่คอขอให้อั้น
หากต... ใส่วันนี้เห็นดีกัน
แช่งทันควัน พี่วิทย์ เป็นริดสีดวง

--ณัชชา--

 

[panthong.kh]

   

                   สนธยา  ฟ้าแดง  แผลงสีสัน
         ดวงตะวัน  อัสดง  ลงจากผา
         แสงสุดท้าย  ฉายฉาบ  อาบเมฆา
         ก่อนนภา  พยับ  กลับมืดมน

            สุริยา  ลาไป  ในวันนี้
         รุ่งอีกที  ก็เจิดจ้า  อีกคราหน
         ชัชวาล  ฉานกลบ  นภดล
         หล้าโสภณ  ชลธี  ทอสีคราม

            เปรียบมนุษย์  เวลา  ชะตาตก
         ตื่นตระหนก  อกตรม  โดนข่มหยาม
         ครั้นผ่านช่วง  เลวร้าย  คลายเรื่องทราม
         โชคคล้อยตาม  ชวลิต  พิสิฐพลัน

            เป็นวัฏฏะ  ธรรมชาติ  วาดลิขิต
         จึ่งชีวิต  มนุษย์  สุดพลิกผัน
         สุขหรรษา  อาภัพ  สลับกัน
         สร้างสามัญ  ครรลอง  ผองผู้คน

            จักขึ้นสูง  ลงต่ำ  จำไว้เถิด
         สิ่งประเสริฐ  อยู่ที่  มีกุศล
         ความต่ำต้อย  สูงส่ง  ใช่คงทน
         ย่อมหลุดพ้น  ป่นไป  ในกฎเกณฑ์ 

 

           สุนทรวิทย์

สนธยา อยู่ไหน ใครรู้บ้าง
เขาลาร้าง จากฉัน วันเดือนเด่น
บอกจะมา เที่ยวท่อง ล่องคืนเพ็ญ
แต่ไม่เห็น คืนกลับ ไปลับตา

กลับเถิดหนา สนธยา อย่าช้านัก
กลับมารัก ดังเดิม เพิ่มคุณค่า
ตั้งตานับ วันรอ คอยพี่มา
น้องอุษา ว้าเหว่ จบเห่กัน
พันทอง

[sunthornvit]

แน่ใจนะพี่ท่านจะฟันห่าน
หากต้องการอย่าเฉยมาเลยพี่
มีแต่คอยาวยาวขาวด้วยซี
เอาไว้อี้ พี่ชายไหงจะฟัน

อยากได้ก็เอาไปยกให้หมด
แต่ห้าม..ต... ใส่คอขอให้อั้น
หากต... ใส่วันนี้เห็นดีกัน
แช่งทันควัน พี่วิทย์ เป็นริดสีดวง

--ณัชชา--

 

ริดสีดวง ของพี่ หายดีแล้ว
ตอนนี้แจ๋ว น่ามอง มิต้องห่วง
ส่วนที่อยู่ ใกล้กัน นั้นหนึ่งพวง
เป็นของหวง เก็บไว้ ให้ณัชชา

เป็นวัตถุ โบราณ  แต่กาลก่อน
ขอบังอร ตระหนัก หมั่นรักษา
ห้ามปล่อยปละ ทิ้งขว้าง ห่างหูตา
หายแล้วหา มิได้ ซื้อไม่มี

 

สุนทรวิทย์

[บ้านริมโขง]

กลอนเขางามตามแห่แลปัดเป๋
หลายร้อยเล่ห์เพพัดจนผัดผัน
ขึ้นต้นเป็นมะลิซ้อนอ้อนรำพัน
ลงท้ายนั้นมะลิลาระอาจินต์

ตอบอย่างไรให้คงตรงประสงค์
หลายกระทงเปลี่ยนไปในถวิล
ร่วมรำพันปันสู่ผู้ยลยิน
ยามร่ายรินกลิ่นอารมณ์ยังคมคาย

กลอนจะงามตามกันนั้นสวยสะ
เติมอักษระด้วยรู้หมู่ความหมาย
อารมณ์ร่วมเสริมส่งไม่หลงลาย
คำบรรยายได้รสทุกบทตอน

ฝากคำนึงตรึงจิตฉุกคิดบ้าง
ในแนวทางวางเรื่องใช่เคืองค่อน
ด้วยอยากเห็นเด่นคำนำเว้าวอน
สมบทกลอนนอนกระทู้..ของผู้วาง

"บ้านริมโขง"

[panthong.kh]

ก็มีบ้าง ต่างจิต ผิดที่ไหน
แต่งกันไป ได้ฮา พาสุขสันต์
สาระบ้าง ผสม กลมกลืนกัน
ไร้สาระ คือพัน เท่านั้นเอง

อย่าถือสา หาความ เลยท่านพี่
ตัวน้องนี้ ทีท่า ว่าไม่เก่ง
แต่งให้ฮา เห็นหน้า พี่จะเกรง
จึงรีบเร่ง แต่งตอบ เพื่อขอบคุณ

ตัวคุณพี่ แต่งดี มีสาระ
ก็แต่งไป เถิดนะ พ่อเนื้ออุ่น
ถึงอย่างไร ยังไม่ลืม ที่การุณ
แต่ตอนนี้ หัวหมุน ลุ้นเกือบตาย
พันทอง

[sunthornvit]

สนธยา อยู่ไหน ใครรู้บ้าง
เขาลาร้าง จากฉัน วันเดือนเด่น
บอกจะมา เที่ยวท่อง ล่องคืนเพ็ญ
แต่ไม่เห็น คืนกลับ ไปลับตา

กลับเถิดหนา สนธยา อย่าช้านัก
กลับมารัก ดังเดิม เพิ่มคุณค่า
ตั้งตานับ วันรอ คอยพี่มา
น้องอุษา ว้าเหว่ จบเห่กัน
พันทอง

[/quote]

สนธยา จากไป ตอนใกล้ค่ำ
เป็นประจำ แน่แท้ มิแปรผัน
เขาไม่ยอม อ้อยส้อย คอยน้องพัน
เลิกดึงดัน ยื้อยุด หมายหยุดรอ

ไปเปลี่ยนชื่อ อุษา อย่าสนเท่ห์
เป็นโพล้เพล้ เชื่อพี่ ดีกว่าหนอ
รับรองว่า สมใจ ได้เคลียคลอ
มิต้องพ้อ ต้องพร่ำ คอยช้ำใจ

 

สุนทรวิทย์

[รพีกาญจน์]

มิอาจเลือก เวลา สู่หล้าโลก
จากขุมโศก เข้าครรภ์ วันเดือนไหน
คงยากยิ่ง ตรงปี ราศีไร
โชคดีได้ สิงสู่ เป็นผู้คน

หากกำเนิด เกิดปี ราศีใหญ่
พบเภทภัย รุนแรง ทุกแห่งหน
ถึงชอกช้ำ ลำบาก ยุ่งยากจน
จะผ่านพ้น ทุเลา ลงเบาบาง

หากกำเนิด เกิดปี ราศีเล็ก
ตั้งแต่เด็ก พึ่งบุญ สุนทรสร้าง
จากภพเก่า กองก่าย ก่อนวายวาง
ปูหนทาง ย่างย่ำ ทอจำเริญ

พลิกดูที่ มีกรรม นำประกอบ
ถ้ากรรมชอบ ส่งผล คนสรรเสริญ
ถ้ากรรมบาป หยาบช้า ก้มหน้าเดิน
คนหมางเมิน อาภัพ นับอนันต์

เชื่อชะตา บุญ กรรม ธรรมพรมสุข
อาจมีทุกข์ ปนเป อย่าเหหัน
ยึดทาน ศีล ภาวนา ว่าสำคัญ
ร้ายผ่านผัน นายเวร เว้นต่อตำ

ชะตาหนุน บุญนำ กรรมลิขิต
เส้นชีวิต ย่อมมี ที่สูงต่ำ
เวียนสลับ ขับขึ้นลง คงประจำ
อย่าเพียรทำ ความชั่ว ใส่ตัวเลย

เมื่อเดินขึ้นบันไดไปข้างบน เราคงไม่อยู่ที่นั่นตลอด ย่อมลงมา
ชีวิตก็เช่นกัน มีขึ้นมีลง เมื่อขาลงต้องค่อยประคับประคอง
ลงอย่างนุ่มนวล เพื่อคอยหาโอกาสก้าวขึ้นต่อไป
อย่าให้ลงอย่างเครื่องบินตก...ข้าขอให้กำลังใจ

 

รพีกาญจน์ 59

[sunthornvit]

ขึ้นบันได  แล้วไม่ลง  คงประหลาด
อัมพาต  กินแน่  แย่ละเหวย
ขึ้นแล้วลง  ดีกว่า  อย่าฝืนเลย
อยู่เชือนเฉย  ค้างคา  หาอันใด

เปรียบผู้คลั่ง  เงินตรา  บรรดาศักดิ์
มิผ่อนหนัก  ผ่อนเบา  เอาแต่ได้
เหมือนอยู่สูง  ลืมตัว  มัวเคลิ้มใจ
ตกเมื่อไหร่  ถูกเหยียบย่ำ  กรรมทันตา

 

สุนทรวิทย์

[เนิน จำราย]

มิอาจเลือก เวลา สู่หล้าโลก
จากขุมโศก เข้าครรภ์ วันเดือนไหน
คงยากยิ่ง ตรงปี ราศีไร
โชคดีได้ สิงสู่ เป็นผู้คน

หากกำเนิด เกิดปี ราศีใหญ่
พบเภทภัย รุนแรง ทุกแห่งหน
ถึงชอกช้ำ ลำบาก ยุ่งยากจน
จะผ่านพ้น ทุเลา ลงเบาบาง

หากกำเนิด เกิดปี ราศีเล็ก
ตั้งแต่เด็ก พึ่งบุญ สุนทรสร้าง
จากภพเก่า กองก่าย ก่อนวายวาง
ปูหนทาง ย่างย่ำ ทอจำเริญ

พลิกดูที่ มีกรรม นำประกอบ
ถ้ากรรมชอบ ส่งผล คนสรรเสริญ
ถ้ากรรมบาป หยาบช้า ก้มหน้าเดิน
คนหมางเมิน อาภัพ นับอนันต์

เชื่อชะตา บุญ กรรม ธรรมพรมสุข
อาจมีทุกข์ ปนเป อย่าเหหัน
ยึดทาน ศีล ภาวนา ว่าสำคัญ
ร้ายผ่านผัน นายเวร เว้นต่อตำ

ชะตาหนุน บุญนำ กรรมลิขิต
เส้นชีวิต ย่อมมี ที่สูงต่ำ
เวียนสลับ ขับขึ้นลง คงประจำ
อย่าเพียรทำ ความชั่ว ใส่ตัวเลย

เมื่อเดินขึ้นบันไดไปข้างบน เราคงไม่อยู่ที่นั่นตลอด ย่อมลงมา
ชีวิตก็เช่นกัน มีขึ้นมีลง เมื่อขาลงต้องค่อยประคับประคอง
ลงอย่างนุ่มนวล เพื่อคอยหาโอกาสก้าวขึ้นต่อไป
อย่าให้ลงอย่างเครื่องบินตก...ข้าขอให้กำลังใจ

 

รพีกาญจน์ 59

ตัวต่ำแต่มองสูงเห็นยูงย่าง   
สลับข้างย่างกรายสูงยูงย่อมเฉย
ปรับเปลี่ยนบ้างล่างบนหนทางเคย    
         พิศภิเปรยยังพิสุทธิ์เราแค่..มนุษย์,คน                     
เนิน จำราย

[เมฆา...]

๐ สูง-ต่ำ เต็งโต๊ดโทษสูงต่ำ
สามเม็ดเสร็จคว่ำระกำผล
หวังสูงออกต่ำระกำตน
ลองอีกสักหนด้นต่ำดู

๐ หงายเถิดเปิดมาหน้าก็หงาย
เกือบต่ำแทบวายร่างกายตู่
คิ้วขมวดปวดขมองทุกร่องรู
เหมือนจ้าวเขารู้ว่าหมูแทง

๐ เอิ๊งเอ้ยเอ๊ยเอิงชะเอิ้งเอ้ย
ลองอีกตาเหวยเฉลยแกว่ง
วางกั๊กเก็บกินกระถินแฟง
ผ่าดงผ่าแดงทะแยงกาง

๐ ฟังฟังรินริน..เอ้ารินฟัง
เตรียมเฮดังดังต้องจังบ้าง
เปิดถ้วยซวยซ้ำกรรมหมูคราง
สิบเอ็ดเสร็จผ่าง..แทบวางวาย..

 

ปล.ดีชั่วอยู่ที่..ตัวทำ
     สูงต่ำอยู่ที่..จ้าวมือ..เอ๊ย!..ทำตัว

 

[Prapacarn ❀]

เธอเหมือนหงส์  ยะย้าว  พราวเสน่ห์
ชายทุ่มเท  ใจกาย  หมายสุงสิง
ไหนเลยจะ  ไร้รัก  ขาดพักพิง
แม่มะปริง  รสเปรี้ยว  ชวนเสียวฟัน

เปรียบตนดุจ  นกน้อย  ที่กร่อยเหงา
ลวงให้เรา  พะวง  หลงเพ้อฝัน
คิดเฉลย  เอ่ยปาก  ฝากสัมพันธ์
เกรงจอมขวัญ  บอกปัด  กล่าวตัดรอน

 

สุนทรวิทย์ 

มีความผิดหลายกระทง..นะหงส์เนี่ยะ
ใครจะเจี๊ยะ..ก็ออดอิดคิดดูก่อน
จะเป็นหงส์เหินฟ้า..หรือว่ามังกร
ยามเจ้าร่อน..คนหลงรัก..หัวปักหัวปำ

แซมเป็นได้ก็คง..นกหงส์หยก
อย่ายอยก..เป็นหงส์ฟ้า..ดูน่าขำ
นั่งเกาะคอนกินถั่วหัวคะมำ
คนคอยซ้ำหยามเยาะ..เพราะติดกรง

แซมค่ะ

[..กุสุมา..]

11ไฮโลโชว์มาห้าห้าเอี่ยว
ชักมันชียวขยับรับตังจ่าย
เสียงนกหวีดปี้ดปี้ดแตกกระจาย
วิ่งหนีหายคุณยายนั่งสั่นเทา

คุณโปลิสหยิบตังวางสูงต่ำ
คุณยายขำทำทีเล่นกับเขา
รีบเขย่าเปิดฝา..กินเรียบเรา
ยายเป็นจ้าว..เข้าขั้นไหมนายโปลิส
..กุสุมา..
ขอโทษ..เจ้าค่ะมาช้าไปครึ่งวิ...

[sunthornvit]

๐ สูง-ต่ำ เต็งโต๊ดโทษสูงต่ำ
สามเม็ดเสร็จคว่ำระกำผล
หวังสูงออกต่ำระกำตน
ลองอีกสักหนด้นต่ำดู

๐ หงายเถิดเปิดมาหน้าก็หงาย
เกือบต่ำแทบวายร่างกายตู่
คิ้วขมวดปวดขมองทุกร่องรู
เหมือนจ้าวเขารู้ว่าหมูแทง

๐ เอิ๊งเอ้ยเอ๊ยเอิงชะเอิ้งเอ้ย
ลองอีกตาเหวยเฉลยแกว่ง
วางกั๊กเก็บกินกระถินแฟง
ผ่าดงผ่าแดงทะแยงกาง

๐ ฟังฟังรินริน..เอ้ารินฟัง
เตรียมเฮดังดังต้องจังบ้าง
เปิดถ้วยซวยซ้ำกรรมหมูคราง
สิบเอ็ดเสร็จผ่าง..แทบวางวาย..

 

ปล.ดีชั่วอยู่ที่..ตัวทำ
     สูงต่ำอยู่ที่..จ้าวมือ..เอ๊ย!..ทำตัว

 

เรื่องไฮโล  โปปั่น  ฉันไม่คล่อง
เคยแต่ลอง  ตีกบ  หลบตาฉาย
โดนจับได้  สองครั้ง  เฆี่ยนหลังลาย
เข็ดจนตาย  ขานรับ  ยอมกลับตัว

มิแตะแล้ว  อบายมุข  ทุกทุกอย่าง
ยกเว้นบ้าง  มิวางมือ  คือกำถั่ว
ของมันชอบ  ต้องกัน  จำพันพัว
เล่นชวนหัว  แก้ว่าง  เป็นบางที

 

สุนทรวิทย์