ใจร้อนฉ่า ถึงเวลา ค่ารักหมด
ถูกบังบด รักคลุมเครือ เชื่อใจหาย
เคยบอกรัก จำต้องร้าง ห่างข้างกาย
คนใจร้าย เธอคนนั้น หันเหใจ
ความรักเหมือน เศษกระดาษ ขาดลอยวิ่น
จางแล้วกลิ่น หอมของรัก ตักอยู่ไหน
เคยนอนหนุน ตอนนี้ว่าง อย่างไร้ใคร
ไม่เข้าใจ ทำไมเปลี่ยน เขียนถามเธอ
รักไม่พอ หรือไม่ดี มีบกพร่อง
ให้ฉันลอง แก้ไขมัน ผันเสนอ
หรือต้องการ สิ่งใดเพิ่ม เติมใจเธอ
บอกนะเออ จะหาให้ ไม่รั้งรอ
ฉันยอมทำ ทุกหนทาง อย่างเต็มจิต
ไม่เคยคิด เคลือบแคลงใจ ไม่เลยหนอ
แต่ไม่รู้ ทำกี่ครั้ง ยังไม่พอ
ใจมันท้อ ยิ่งแก้ไข ไม่เคยดี
จนวันนี้ ที่รู้ซึ้ง ถึงเหตุผล
ใจของคน ที่เคยรัก จักลาหนี
คำว่าเบื่อ เข้ามาทำ ช้ำทันที
คำว่าดี ถึงหายไป ในสายตา
