17 เมษายน 2012, 11:50:AM |
darkness_hero
|
|
« เมื่อ: 17 เมษายน 2012, 11:50:AM » |
ชุมชน
|
เธอเคยมองดาวดวงหนึ่งที่ปลายฟ้า อาทิตย์มาดาวดวงนี้ก็จางหาย เธอหลงไหลไออุ่นอย่างมากมาย แต่สุดท้ายแสงหายไปดาวยังมี
เธอจะรู้บ้างไหมว่าดาวน้อย ก็ยังคอยเธออยู่ที่ตรงนี้ พอมีแสงก็ลืมดาวเสียทุกที ดาวจะมีค่าก็เพียงบางเวลา
แต่ดาวก็ไม่เคยหายไปไหน แต่เพราะแสงสดใสและสว่างกว่า แสงจึงได้บดบังดาวจนไร้ค่า เธอไม่คิดแม้มองหาสักนาที
ดาวดวงนี้ไม่เรียกร้องขออะไร ถ้าจะไปแข่งกับแสงก็ใช่ที่ ดาวก็แค่ขอทำตามใจที่มี ดูแลเธออยู่ตรงนี้ตลอดไป
darkness_hero
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : Prapacarn ❀, amika29, sunthornvit, รพีกาญจน์, ยามพระอาทิตย์อัสดง, พ่อค้าพเนจร, เมฆา..., my smile, ดาว อาชาไนย, แป้งน้ำ, Music, Khondoendin, สมนึก นพ, สุนันยา, อริญชย์
ข้อความนี้ มี 15 สมาชิก มาชื่นชม
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
ถ้าโลกนี้ไม่มีความมืด มนุษย์ย่อมไม่เห็นค่าของแสงสว่าง about.me | blog
|
|
|
17 เมษายน 2012, 02:11:PM |
ยามพระอาทิตย์อัสดง
|
|
« ตอบ #1 เมื่อ: 17 เมษายน 2012, 02:11:PM » |
ชุมชน
|
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : เมฆสีรุ้ง, พ่อค้าพเนจร, ดาว อาชาไนย, เมฆา..., my smile, แป้งน้ำ, sunthornvit, Music, Khondoendin, รพีกาญจน์, darkness_hero, สมนึก นพ, สุนันยา, อริญชย์, amika29
ข้อความนี้ มี 15 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
17 เมษายน 2012, 02:53:PM |
เมฆสีรุ้ง
|
|
« ตอบ #2 เมื่อ: 17 เมษายน 2012, 02:53:PM » |
ชุมชน
|
แม้ดวงดาวพราวแสงไม่แรงเท่า ไม่ร้อนเร่าเผาแผดดั่งแดดนี่ อาจสว่างข้างแรมแย้มรุจี เป็นแสงสีคลี่ใจให้รัญจวน
สุริยาพาแสงอันแรงร้อน มันสะท้อนย้อนตาไม่กล้าสวน หากจะเพ่งพินิจมิบังควร เกรงจะกวนดวงเนตรเวทนา
อันแสงจันทร์ปันแสงไม่แรงเท่า แต่จะเฝ้าเมามองไม่เต็มหน้า เพียงหนึ่งเดือนเคลื่อนคล้อยน้อยเพลา จะเห็นเต็มสองตาแค่หนึ่งคืน
หากแสงดาวสกาวใสไม่ร่วงฟ้า สิ้นทิวาดารกายังดาษดื่น ทอประกายรายระยับประดับพื้น นภาลุ่มชุ่มชื้นระรื่นเอย เมฆสีรุ้ง ๑๗ เม.ย. ๒๕๕๕
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : ยามพระอาทิตย์อัสดง, ดาว อาชาไนย, เมฆา..., my smile, แป้งน้ำ, sunthornvit, Music, Khondoendin, รพีกาญจน์, darkness_hero, สมนึก นพ, สุนันยา, อริญชย์, amika29
ข้อความนี้ มี 14 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
17 เมษายน 2012, 06:34:PM |
ดาว อาชาไนย
กิตติมศักดิ์
คะแนนกลอนของผู้นี้ 394
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 1,472
|
|
« ตอบ #3 เมื่อ: 17 เมษายน 2012, 06:34:PM » |
ชุมชน
|
ก็แค่ดาวดวงหนึ่งซึ่งแสงน้อย ดังหิ่งห้อยเกินกว่ามาเปิดเผย แสงริบหรี่ที่เห็นก็เช่นเคย อยากจะเชยเขาก็เชือนรักเพื่อนชาย
เพราะเหตุมาทีหลังหวังจึงสิ้น ยังถวิลถึงอยู่มิรู้หาย ยามที่ดับลับดวงห่วงเสียดาย รอเขาหน่ายจะถนอมเป็นจอมนาง
ดาว อาชาไนย
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : แป้งน้ำ, sunthornvit, Music, เมฆา..., Khondoendin, รพีกาญจน์, darkness_hero, สมนึก นพ, ยามพระอาทิตย์อัสดง, สุนันยา, อริญชย์, amika29
ข้อความนี้ มี 12 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
เสี้ยวอารมณ์จากใจใครคนหนึ่ง คงไม่ซึ้งจับใจใครทั้งหลาย แค่มีใครคนหนึ่งซึ้งไม่คลาย ก็สมหมายใครคนหนึ่งซึ่งรักกลอน
|
|
|
18 เมษายน 2012, 12:45:PM |
darkness_hero
|
|
« ตอบ #4 เมื่อ: 18 เมษายน 2012, 12:45:PM » |
ชุมชน
|
แสงน้อยนิดไม่มีสิทธิ์เทียบสุริยะ แต่ก็จะเร่งแสงแรงเต็มที่ ส่องเพื่อเธอให้ก้าวผ่านพ้นราตรี คอยดูแลเธอคนนี้จนลับตา
ยามเข้ามาเธออาจมองฉันไม่เห็น แต่ก็เป็นเช่นนี้นั่นแหละหนา ฉันก็ยังอยู่ตรงนี้ทุกเวลา ขอขอบคุณกานดาที่ไม่ลืมกัน
darkness_hero
|
ถ้าโลกนี้ไม่มีความมืด มนุษย์ย่อมไม่เห็นค่าของแสงสว่าง about.me | blog
|
|
|
18 เมษายน 2012, 03:46:PM |
darkness_hero
|
|
« ตอบ #5 เมื่อ: 18 เมษายน 2012, 03:46:PM » |
ชุมชน
|
แม้ดวงดาวพราวแสงไม่แรงเท่า ไม่ร้อนเร่าเผาแผดดั่งแดดนี่ อาจสว่างข้างแรมแย้มรุจี เป็นแสงสีคลี่ใจให้รัญจวน
สุริยาพาแสงอันแรงร้อน มันสะท้อนย้อนตาไม่กล้าสวน หากจะเพ่งพินิจมิบังควร เกรงจะกวนดวงเนตรเวทนา
อันแสงจันทร์ปันแสงไม่แรงเท่า แต่จะเฝ้าเมามองไม่เต็มหน้า เพียงหนึ่งเดือนเคลื่อนคล้อยน้อยเพลา จะเห็นเต็มสองตาแค่หนึ่งคืน
หากแสงดาวสกาวใสไม่ร่วงฟ้า สิ้นทิวาดารกายังดาษดื่น ทอประกายรายระยับประดับพื้น นภาลุ่มชุ่มชื้นระรื่นเอย เมฆสีรุ้ง ๑๗ เม.ย. ๒๕๕๕ อยากส่องแสงเทียบชั้นกับอาทิตย์ แต่หมดสิ้นอาทิตย์มาก็อดเผย แพ้อาทิตย์สิ้นท่าเหมือนอย่างเคย เหลือจะเอ่ยเกินจะอดประชดมัน
อยากให้ใครเห็นค่ายามฟ้าสว่าง แสงดาวย่อมจืดจางอ่อนแปรผัน เธอจึงไม่เห็นแสงดาวตอนกลางวัน แต่ว่าฉันยังเห็นเธอไม่เปลี่ยนไป
darkness_hero
|
ถ้าโลกนี้ไม่มีความมืด มนุษย์ย่อมไม่เห็นค่าของแสงสว่าง about.me | blog
|
|
|
18 เมษายน 2012, 04:07:PM |
darkness_hero
|
|
« ตอบ #6 เมื่อ: 18 เมษายน 2012, 04:07:PM » |
ชุมชน
|
ก็แค่ดาวดวงหนึ่งซึ่งแสงน้อย ดังหิ่งห้อยเกินกว่ามาเปิดเผย แสงริบหรี่ที่เห็นก็เช่นเคย อยากจะเชยเขาก็เชือนรักเพื่อนชาย
เพราะเหตุมาทีหลังหวังจึงสิ้น ยังถวิลถึงอยู่มิรู้หาย ยามที่ดับลับดวงห่วงเสียดาย รอเขาหน่ายจะถนอมเป็นจอมนาง
ดาว อาชาไนย
เป็นดาวน้อยก็เป็นเสียแบบนี้ ฤทธิ์ที่มีก็น้อยกว่าเกินขัดขวาง เป็นหิ่งห้อยน้อยนิดแสนจืดจาง เป็นเพียงแสงลางลางกลางนภา
อาทิตย์ยังส่องแสงอยู่ทุกเช้า ก็ถึงคราวแสงดาวลับ...ใครห่วงหา? ทั้งปวดร้าวทั้งร้องไห้จนชินชา เพราะเธอไม่เคยเห็นค่าใต้แสงตะวัน
darkness_hero
|
ถ้าโลกนี้ไม่มีความมืด มนุษย์ย่อมไม่เห็นค่าของแสงสว่าง about.me | blog
|
|
|
|