ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[sunthornvit]

แสนสุขสราญบ้านทุ่ง     รังรอง
ยามรุ่งอรุณแสงทอง       กระจ่างฟ้า
วิถีถิ่นชาวคลอง            เรียบง่าย
เสียงไก่ขันปลุกข้า         เมื่อเช้ามาเยือน

มิแชเชือนลุกขึ้น           เร็วพลัน
รีบเร่งมาแปรงฟัน          อาบน้ำ
ประมาณยี่สิบขัน           ฉันนับ
ถูสบู่กลัวผิวช้ำ              แค่ครั้งเดียวพอ

รอสำรับกับข้าว             จัดมา
น้ำพริกเผา,แกงปลา        ผักต้ม
เคียงชะอมทอดหมายตา    หอมนัก   
มีดอกแคแกงส้ม             ตักข้าวสองจาน

สงกรานต์เยือนถิ่นบ้าน     หลายวัน
ญาติพี่น้องพบกัน           ชิดใกล้
วิมานที่ชวนฝัน              นาทุ่ง
ขอเก็บทรงจำไว้             สุขล้นดวงแด

---สะเลเต---

อาบน้ำที  ยี่สิบขัน  ถึงคันบ่อย
เกาจน"หงอย"  สะอื้น  เกิดผื่นแผล
ผมก็เป็น  สังกะตัง  บวกรังแค
ดูย่ำแย่  ครบถ้วน  ทุกส่วนเลย

ซ้ำไม่ใช้  สบู่  เข้าถูขัด
จะประหยัด  เกินไป  ไหมแกงเอ๋ย
กลิ่นกายเหมือน  ไข่ต้ม  ผสมเนย
มิอยากเผย  แต่จำเป็น  เหม็นสุดทน

(ไม่สันทัดโคลงครับน้องแกง เลยไม่กล้าต่อเป็นโคลงครับ)

สุนทรวิทย์

[sunthornvit]

น้องนั่งอยู่หัวกะไดที่ชายน้ำ
พี่ลอยลำเรือเที่ยวมาเกี้ยวเอ่ย
เป็นกลอนกานท์บ้านทุ่งมุ่งชิดเชย
ขอเป็นเขยบ้านนอก...บอกว่ารักจริง

น้องเตรียมตัวอาบน้ำเมื่อยามพลบ
ต้องคอยหลบสายตา..ท่าอ้อยอิ่ง
หนุ่มท้ายคุ้งแอบมองน้องหลบพิง-
ข้างตลิ่งกอกกเกือบตกกะได

กระโจมอกเกาะเนิน..เขินนะพี่
จะหลบหนีก็ไม่รู้..จะไปอยู่ไหน
คนในเรือทายทัก..กระอักกระอ่วนใจ
แกล้งไถลตกน้ำ..ดำหนีเธอ

แซมค่ะ

เห็นผ้าถุง  หลุดลุ่ย  ตอนพุ้ยน้ำ
พี่รีบดำ  จดจ้อง  ตอนน้องเผลอ
มองจนปวด  ลูกตา  หาไม่เจอ
นี่คงเธอ  วิตก  เลิกพกพา

เก็บไว้บ้าน  แน่แท้  แม่คุณเอ๋ย
หวงจริงเลย  ขยัน  หมั่นรักษา
ขอสักครั้ง  อยากเห็น  เป็นบุญตา
อาบครั้งหน้า  นำมาด้วย  อย่าขวยเลย

สุนทรวิทย์

[เนิน จำราย]

ลงเรือน้อยลอยใกล้มาชายฝั่ง   
นัดร้อยชั่งเวลาพลบพบเสมอ
ถึงจุดนัดไม่พบนวลที่ควรเจอ   
อยู่ใหนเธอ เอ๊ะนั่น..เจ้าขวัญตา

หล่นลงน้ำเห็นผ้าที่ท่าอาบ    
ใจหายวาบรีบวาดเรือเข้าไปหา
โอบประคองขึ้นเรือแล้วพายพา   
จูบกานดาปลอบขวัญน้องสั่นคราง

ต่อไปนี้จะคอยปองประคองเจ้า   
ทุกค่ำเช้าพัดวีไม่มีห่าง
มองหน้ามนแก้มสะพรั่งทั้งสองปราง 
จึงส่งนางขึ้นท่าแล้วลาก่อน

พรุ่งนี้นัดพบหน้าที่ท่าเดิม
อย่าลืมเริ่มหัดว่ายน้ำนะสมร
เจ้าตกน้ำใจพี่สั่นให้บั่นทอน
ส่งบังอรแล้วพายทวนครวญถึงเธอ

เนิน จำราย

[blackbear]

แสนสุขสราญบ้านทุ่ง     รังรอง
ยามรุ่งอรุณแสงทอง       กระจ่างฟ้า
วิถีถิ่นชาวคลอง            เรียบง่าย
เสียงไก่ขันปลุกข้า         เมื่อเช้ามาเยือน

มิแชเชือนลุกขึ้น           เร็วพลัน
รีบเร่งมาแปรงฟัน          อาบน้ำ
ประมาณยี่สิบขัน           ฉันนับ
ถูสบู่กลัวผิวช้ำ              แค่ครั้งเดียวพอ

รอสำรับกับข้าว             จัดมา
น้ำพริกเผา,แกงปลา        ผักต้ม
เคียงชะอมทอดหมายตา    หอมนัก   
มีดอกแคแกงส้ม             ตักข้าวสองจาน

สงกรานต์เยือนถิ่นบ้าน     หลายวัน
ญาติพี่น้องพบกัน           ชิดใกล้
วิมานที่ชวนฝัน              นาทุ่ง
ขอเก็บทรงจำไว้             สุขล้นดวงแด

---สะเลเต---

ลับแลมาลิบหล้า.        ลาเรือน
ใจประหวัดติดเตือน.    ค่ำเช้า
จากแม่พ่อนับเดือน.     เหินห่าง บ้านนา
เคยอยู่สนิทเฝ้า.          แต่นี้. ห่างไกล

ไกวเอยแม่กล่อมเจ้า.    นอนเปล
มานี่แม่จะเห่.             ขับให้
ลูกเอยอย่าเสเพล.       สอนสั่ง. 
ออมอดทดเงินใช้.        เร่งรู้. รักเรียน

เพียรพากบากบั่นสู้.      เพื่อใคร?
หยาดเหงื่ออาบคราบไหล รดหน้า
กลับบ้านเกิดพักใจ.       เหน็ดเหนื่อย 
หากไม่สิ้นตะวันจ้า.        อย่าได้ สิ้นหวังฯ

[รพีกาญจน์]

น้องนั่งอยู่หัวกะไดที่ชายน้ำ
พี่ลอยลำเรือเที่ยวมาเกี้ยวเอ่ย
เป็นกลอนกานท์บ้านทุ่งมุ่งชิดเชย
ขอเป็นเขยบ้านนอก...บอกว่ารักจริง

น้องเตรียมตัวอาบน้ำเมื่อยามพลบ
ต้องคอยหลบสายตา..ท่าอ้อยอิ่ง
หนุ่มท้ายคุ้งแอบมองน้องหลบพิง-
ข้างตลิ่งกอกกเกือบตกกะได

กระโจมอกเกาะเนิน..เขินนะพี่
จะหลบหนีก็ไม่รู้..จะไปอยู่ไหน
คนในเรือทายทัก..กระอักกระอ่วนใจ
แกล้งไถลตกน้ำ..ดำหนีเธอ

แซมค่ะ

เห็นผ้าถุง  หลุดลุ่ย  ตอนพุ้ยน้ำ
พี่รีบดำ  จดจ้อง  ตอนน้องเผลอ
มองจนปวด  ลูกตา  หาไม่เจอ
นี่คงเธอ  วิตก  เลิกพกพา

เก็บไว้บ้าน  แน่แท้  แม่คุณเอ๋ย
หวงจริงเลย  ขยัน  หมั่นรักษา
ขอสักครั้ง  อยากเห็น  เป็นบุญตา
กรุณา  นำมาด้วย  อย่าขวยเลย

สุนทรวิทย์

เห็นตุ๊บป่อง สองลูก ผูกลอยน้ำ
รีบพายจ้ำ ออกไป อะไรเอ่ย
ลองจับดู หยุ่นหยุ่น ของคุ้นเคย
แม่เจ้าเว้ย ฟองน้ำ ใครทำนม

 

รพีกาญจน์ พายผ่านมาพอดี

[sunthornvit]

ความลับแตก  จนได้  ไม่น่าเชื่อ
ดูคลุมเครือ  มาก่อน  ตอนเรือล่ม
มันแปลกแปลก  เสมือน  มีเงื่อนปม
ที่แท้นม  ฟองน้ำ  กรรมจริงจริง

สุนทรวิทย์

[ดาว อาชาไนย]

มิใช่ของแซมสองฟองน้ำนั้น
รับประกันมีของแท้ของแม่หญิง
ส่วนฟองน้ำนั้นก็ขออ้างอิง
ใครเขาทิ้งลอยมาอย่าเดากัน

ดาว อาชาไนย

[sunthornvit]

จะให้ดี  แซมจ๋า  มาพิสูจน์
แค่คำพูด  คลุมเครือ  มิเชื่อมั่น
เปิดจะจะ  เน้นเน้น  ให้เห็นกัน
เพื่อยืนยัน  แผ่นฟอง  หรือของจริง

 

สุนทรวิทย์

[ลมหนาว]

เป็นวิถีชีวิตดังมิตรญาติ
ธรรมชาติบ้านทุ่งอันฟุ้งเฟื่อง
มีน้ำใจให้กันนั้นลือเลื่อง
ประสาเมืองแดนดินถิ่นบ้านนา

รุ่งอรุณเบิกฟ้าเวลาเช้า
พี่น้องเราสนุกสุขหรรษา
ขี่เจ้าทุยลุยไปไกลสุดตา
เก็บผักหอยปูปลาเป็นอาจิณ

เป็นภาพเก่าเล่าย้อนแต่ก่อนหลัง
สมัยครั้งโบรานกาลถวิล
ถึงยุคนี้สิคนไม่ยลยิน
ทั่วแคว้นถิ่นลางเลือนมิเหมือนเดิม

ธรรมดาสามัญนั้นของโลก
ย่อมวิโยคเก่าหายใหม่กลายเสริม
ความเจริญเดินหน้ามาต่อเติม
ภาพเก่าเริ่มเจือจางพลางหายไป

[Prapacarn ❀]

...... ที่แท้นม  ฟองน้ำ  กรรมจริงจริง ......    
"สุนทรวิทย์"

มะพร้าวทุยสองลูกผูกเป็นคู่
เกาะเกี่ยวอยู่...กันจมน้ำ..เกรงดำดิ่ง
มันไม่ใช่ฟองน้ำตามอ้างอิง
น้องเป็นหญิงทั้งตัวทั้งหัวใจ
 
ไม่จำเป็นต้องเติมต้องเสริมแต่ง
หาใครแข่งยังไม่เจอ...เธอรู้ไหม
หน้าประถม....... เอ่อ..ขนมน่ะ..มหาลัย
เชิญหลังไมค์เลยนะถ้าอยากดู..  
 
แซมค่ะ (ขออภัยนะคะ..กลอนพาไปจริงๆเลยค่ะ)
 

♥ ขอบคุณลุงดาว ที่เข้าใจแซม ♥

 
พ่อเล่าให้แซมฟังว่า สมัยพ่อเด็กๆ  หัดว่ายน้ำโดยใช้มะพร้าวทุยสองลูกมาผูกกันเป็นคู่  แล้วใช้พยุงตัวถีบน้ำ  เป็นการหัดว่ายน้ำค่ะ
มะพร้าวทุย คือ ผลมะพร้าวที่เจริญเติบโตตามปกติจนเปลือกแห้ง รูปรีๆ กะลาลีบ น้ำหนักเบา เพราะไม่มีเนื้อและน้ำ

ขออภัยค่ะ...ต่อไปจะเขียนดีๆ แล้วค่ะ.. ค่ำนี้ไข้ขึ้น เพ้อเจ้อไปหน่อย... 

[สมนึก นพ]

มิใช่ของแซมสองฟองน้ำนั้น
รับประกันมีของแท้ของแม่หญิง
ส่วนฟองน้ำนั้นก็ขออ้างอิง
ใครเขาทิ้งลอยมาอย่าเดากัน

ดาว อาชาไนย

นั่งพายเรือลอยลำสายน้ำใต้
สาเหตุใดปลาโผล่โชว์ตัวนั่น
คงเมาน้ำเป็นแน่ไม่แปรผัน
รีบจับมันขึ้นมาอาหารเย็น

นั่นอะไรลอยมาปลาหนีวุ่น
แมงกะพรุนไหมนี่ที่มองเห็น
เหมือนขยับตัวว่ายอยู่ดูยังเป็น
สวิงเอ็นมาช้อนก่อนหนีไป

ยกขึ้นดูตั้งนานมันนิ่งเฉย
เหมือนฟองน้ำจังเลยเอ่ยผิดไหม
อีกหนึ่งอันลอยห่างทางทิศใด
แล้วของใครกันนี่ที่หลุดมา.

นพ
19 เม.ย.55

[เนิน จำราย]

มิใช่ของแซมสองฟองน้ำนั้น
รับประกันมีของแท้ของแม่หญิง
ส่วนฟองน้ำนั้นก็ขออ้างอิง
ใครเขาทิ้งลอยมาอย่าเดากัน

ดาว อาชาไนย

ฟังดาวเอ่ย เรื่องจริง เนินนิ่งฟัง     
ใคร่สาบาน สักครั้ง ด้วยปากฉัน
อุ้มอนงค์ ขึ้นจากน้ำ ในวันนั้น         
ขอยืนยัน เห็นกับตา ว่าของจริง

หนึ่งชั่วโมง ก่อนหน้า จะลาจาก   
ได้บอกฝาก ล่ำลา ประสาหญิง
พี่เนินจ๋า ทั้งอกใจ ไม่ประวิง   
มอบเป็นมิ่ง ขวัญตา ก่อนลากัน
 
เนิน จำราย ขายน้อง..เล่นน๊ะจ๊ะแซม      

[sunthornvit]

เป็นวิถีชีวิตดังมิตรญาติ
ธรรมชาติบ้านทุ่งอันฟุ้งเฟื่อง
มีน้ำใจให้กันนั้นลือเลื่อง
ประสาเมืองแดนดินถิ่นบ้านนา

รุ่งอรุณเบิกฟ้าเวลาเช้า
พี่น้องเราสนุกสุขหรรษา
ขี่เจ้าทุยลุยไปไกลสุดตา
เก็บผักหอยปูปลาเป็นอาจิณ

เป็นภาพเก่าเล่าย้อนแต่ก่อนหลัง
สมัยครั้งโบรานกาลถวิล
ถึงยุคนี้สิคนไม่ยลยิน
ทั่วแคว้นถิ่นลางเลือนมิเหมือนเดิม

ธรรมดาสามัญนั้นของโลก
ย่อมวิโยคเก่าหายใหม่กลายเสริม
ความเจริญเดินหน้ามาต่อเติม
ภาพเก่าเริ่มเจือจางพลางหายไป

กาลแปรเปลี่ยน  วิถี  ชีวิตเปลี่ยน
เก่าเกษียณ  หันอิง  หาสิ่งใหม่
แดนสงบ  ป่าเขา  ลำเนาไพร
เกิดตึกใหญ่  ทะมึน  ขึ้นทดแทน

ขนบ-ประเพณี  เริ่มหนีหาย
ความกระหาย  ครอบงำ  ล้ำแบบแผน
น้ำใจคน  ย่อหย่อน  เกิดคลอนแคลน
หนุ่มสาวแล่น  เข้าเมือง  หมายเฟื่องฟู

 

สุนทรวิทย์

[sunthornvit]

...... ที่แท้นม  ฟองน้ำ  กรรมจริงจริง ......    
"สุนทรวิทย์"

มะพร้าวทุยสองลูกผูกเป็นคู่
เกาะเกี่ยวอยู่...กันจมน้ำ..เกรงดำดิ่ง
มันไม่ใช่ฟองน้ำตามอ้างอิง
น้องเป็นหญิงทั้งตัวทั้งหัวใจ
 
ไม่จำเป็นต้องเติมต้องเสริมแต่ง
หาใครแข่งยังไม่เจอ...เธอรู้ไหม
หน้าประถม....... เอ่อ..ขนมน่ะ..มหาลัย
เชิญหลังไมค์เลยนะถ้าอยากดู..  
 
แซมค่ะ (ขออภัยนะคะ..กลอนพาไปจริงๆเลยค่ะ)
 

♥ ขอบคุณลุงดาว ที่เข้าใจแซม ♥

 
พ่อเล่าให้แซมฟังว่า สมัยพ่อเด็กๆ  หัดว่ายน้ำโดยใช้มะพร้าวทุยสองลูกมาผูกกันเป็นคู่  แล้วใช้พยุงตัวถีบน้ำ  เป็นการหัดว่ายน้ำค่ะ
มะพร้าวทุย คือ ผลมะพร้าวที่เจริญเติบโตตามปกติจนเปลือกแห้ง รูปรีๆ กะลาลีบ น้ำหนักเบา เพราะไม่มีเนื้อและน้ำ

ขออภัยค่ะ...ต่อไปจะเขียนดีๆ แล้วค่ะ.. ค่ำนี้ไข้ขึ้น เพ้อเจ้อไปหน่อย... 

มานั่งคอย  หลังไมค์  ใจคึกคัก
จะเท่าฟัก  หรือราว  ไข่ดาวคู่
ลุ้นหน้าดำ  คร่ำเคร่ง  เตรียมเล็งดู
หงุดหงิดอยู่  ครึ่งวัน  มิทันใจ

เบี้ยวซะแล้ว  เงียบหาย  ไม่มาอวด
เราเลยชวด  สงกา  ว่าเล็ก,ใหญ่
โม้จริงหนอ  หน้าประถม  ขนมมหาลัย
ผมว่าไข่  จิ้งจก  นกกระทา

 

สุนทรวิทย์

[แป้งน้ำ]

...... ที่แท้นม  ฟองน้ำ  กรรมจริงจริง ......    
"สุนทรวิทย์"

มะพร้าวทุยสองลูกผูกเป็นคู่
เกาะเกี่ยวอยู่...กันจมน้ำ..เกรงดำดิ่ง
มันไม่ใช่ฟองน้ำตามอ้างอิง
น้องเป็นหญิงทั้งตัวทั้งหัวใจ
 
ไม่จำเป็นต้องเติมต้องเสริมแต่ง
หาใครแข่งยังไม่เจอ...เธอรู้ไหม
หน้าประถม....... เอ่อ..ขนมน่ะ..มหาลัย
เชิญหลังไมค์เลยนะถ้าอยากดู..  
 
แซมค่ะ (ขออภัยนะคะ..กลอนพาไปจริงๆเลยค่ะ)
 

มานั่งคอย  หลังไมค์  ใจคึกคัก
จะเท่าฟัก  หรือราว  ไข่ดาวคู่
ลุ้นหน้าดำ  คร่ำเคร่ง  เตรียมเล็งดู
หงุดหงิดอยู่  ครึ่งวัน  มิทันใจ

เบี้ยวซะแล้ว  เงียบหาย  ไม่มาอวด
เราเลยชวด  สงกา  ว่าเล็ก,ใหญ่
โม้จริงหนอ  หน้าประถม  ขนมมหาลัย
ผมว่าไข่  จิ้งจก  นกกระทา

สุนทรวิทย์

เอ๊ะ!! . .. เสียงใครโดดน้ำกันตูม ~ ตูม
เหน็บลูกมะพร้าวขาว ~ ขาว ดูม ~ ดูม ไม่นุ่งผ้า
โอ๊ะ!! . ..  ผ้าขาวม้าใครหลุดลอยน้ำมาหว่า
ป๋องแป้งนั่งจ้องถ่างตา . . สงสัยไข่นกกระทาที่ว่า . . จะเป็นของป๋าสุนทร~*

. .. มาช่วยพี่แซมอ่าค่า . . แป้งไม่เกี่ยวน้าคร๊าา . ..

[sunthornvit]

นั่งพายเรือลอยลำสายน้ำใต้
สาเหตุใดปลาโผล่โชว์ตัวนั่น
คงเมาน้ำเป็นแน่ไม่แปรผัน
รีบจับมันขึ้นมาอาหารเย็น

นั่นอะไรลอยมาปลาหนีวุ่น
แมงกะพรุนไหมนี่ที่มองเห็น
เหมือนขยับตัวว่ายอยู่ดูยังเป็น
สวิงเอ็นมาช้อนก่อนหนีไป

ยกขึ้นดูตั้งนานมันนิ่งเฉย
เหมือนฟองน้ำจังเลยเอ่ยผิดไหม
อีกหนึ่งอันลอยห่างทางทิศใด
แล้วของใครกันนี่ที่หลุดมา.

นพ
19 เม.ย.55

[/quote]

เจ้าของฟอง-น้ำคู่  อยู่เมืองนอก
ไม่อยากบอก  เดี๋ยวหา  ว่ามุสา
เพียงบอกใบ้  เล็กน้อย  ห้ามปล่อยฮา
เธอชื่อว่า  ซอโซ่  พักตร์โสภี

แอบปลื้มเธอ  เสน่หา  มานานนัก
เธอไม่รัก  ชื่นชม  ผมเลยนี่
เก็บความโกรธ  ซ่อนไว้  อยู่หลายปี
พอได้ที  มีจังหวะ  ประกาศตูม  

 

สุนทรวิทย์

[Prapacarn ❀]

มานั่งคอย  หลังไมค์  ใจคึกคัก
จะเท่าฟัก  หรือราว  ไข่ดาวคู่
ลุ้นหน้าดำ  คร่ำเคร่ง  เตรียมเล็งดู
หงุดหงิดอยู่  ครึ่งวัน  มิทันใจ

เบี้ยวซะแล้ว  เงียบหาย  ไม่มาอวด
เราเลยชวด  สงกา  ว่าเล็ก,ใหญ่
โม้จริงหนอ  หน้าประถม  ขนมมหาลัย
ผมว่าไข่  จิ้งจก  นกกระทา

 

สุนทรวิทย์

แซมยอมแพ้แล้วค่ะ...อย่าว่าน้อง
แม้นว่าของจะดีมีคุณค่า
ควรเก็บออมถนอมไว้...ได้ราคา
โผล่ในสภา...คงจะเพลีย..เสียต้นทุน
 
แซมค่ะ
 
(ขอบคุณน้องป๋องแป้ง  )

♥ ภาพที่โผล่ในสภานั่น..ไม่ใช่แซมนะคะ
นอนหลับไม่รู้ นอนคู้ไม่เห็น.. ♥

[sunthornvit]

ฟังดาวเอ่ย เรื่องจริง เนินนิ่งฟัง     
ใคร่สาบาน สักครั้ง ด้วยปากฉัน
อุ้มอนงค์ ขึ้นจากน้ำ ในวันนั้น         
ขอยืนยัน เห็นกับตา ว่าของจริง

หนึ่งชั่วโมง ก่อนหน้า จะลาจาก   
ได้บอกฝาก ล่ำลา ประสาหญิง
พี่เนินจ๋า ทั้งอกใจ ไม่ประวิง   
มอบเป็นมิ่ง ขวัญตา ก่อนลากัน
 
เนิน จำราย ขายน้อง..เล่นน๊ะจ๊ะแซม      

[/quote]

อ๋อเหตุการณ์  ครั้งนั้น  ฉันจำได้
เห็นไวไว  ใครหน้าตื่น  ยืนขาสั่น
นึกว่ามี  เรื่องใหญ่  อะไรกัน
ที่แท้หวั่น  ไข่จิ้งจก  ตกตะลึง

 

สุนทรวิทย์

[sunthornvit]

เอ๊ะ!! . .. เสียงใครโดดน้ำกันตูม ~ ตูม
เหน็บลูกมะพร้าวขาว ~ ขาว ดูม ~ ดูม ไม่นุ่งผ้า
โอ๊ะ!! . ..  ผ้าขาวม้าใครหลุดลอยน้ำมาหว่า
ป๋องแป้งนั่งจ้องถ่างตา . . สงสัยไข่นกกระทาที่ว่า . . จะเป็นของป๋าสุนทร~*

. .. มาช่วยพี่แซมอ่าค่า . . แป้งไม่เกี่ยวน้าคร๊าา . ..

[/quote]

ไข่กระทา  ที่ไหน  ใครคงหลอก
ป๋าจะบอก  ไม่อำ  แป้งน้ำจ๋า
ของสุนทร  นั้นไข่  ไอยรา
รู้แล้วอย่า  บอกใคร  ป๋าอายครับ

 

สุนทรวิทย์

[sunthornvit]

แซมยอมแพ้แล้วค่ะ...อย่าว่าน้อง
แม้นว่าของจะดีมีคุณค่า
ควรเก็บออมถนอมไว้...ได้ราคา
โผล่ในสภา...คงจะเพลีย..เสียต้นทุน
 
แซมค่ะ
 
(ขอบคุณน้องป๋องแป้ง  )

♥ ภาพที่โผล่ในสภานั่น..ไม่ใช่แซมนะคะ
นอนหลับไม่รู้ นอนคู้ไม่เห็น.. ♥

[/quote]

จำคลับคล้าย  คลับคลา  ว่าไม่ต่าง
ผิดกันบ้าง  มิพร่อง  เกินสองหุน
ถึงอย่างไร  ได้เห็น  ถือเป็นบุญ
อาจจะคุ้น  ตาบ้าง  ช่างปะไร

 

สุนทรวิทย์