ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[หนามเตย]

การเขียนกลอนก็เป็นหนึ่งสมมุติ
เรื่องที่สุดยากแท้จะหยั่งถึง
ทุกสิ่งอย่างในโลกนี้ที่มีจึง
ได้แค่พึงตัดก่อต่อตามทาง
ย้อนดูตัวของตนคนที่ใช่
ไม่ไปใหนเตรียมพร้อมน้อมสะสาง
ยังวนเวียนเปลี่ยนไปตามที่วาง
มีร้อนบ้างหนาวบ้างอ้างว้างมี

วาทะศิลป์สรรสร้างด้านงานเขียน
สลับเปลี่ยนจินตนาพาสุขขี
ได้ทุกรสทุกส่วนล้วนมากมี
ถักวลีร้อยโคลงกล่อมน้อมรับเตือน
ถ้อยคำใดบางที่ก็มีพลาด
แต่ไม่อาจฝืนกฏบทที่เขียน
ว่าไปตามบทเก่าเท่าที่เรียน
ด้วยใจเพียรสรรสร้างมิวางวาย

บางถ้อยคำนำมาว่าตามบท
มีทั้งลดเลี้ยวลอดสอดความหมาย
บ้างเก็บนำคำถักรักไม่คลาย
สื่อความหมายจากจิตคิดวลี
บางบทว่ากันไปตามใจคิด
ไม่เคยติดต้องใครให้หมองศรี
ร้อยคำเก็บมาเล่าเท่าที่มี
รวมวาทีบรรจงถักรักด้วยใจ....



เรื่องนี้ที่เคยเขียน

[พิมพ์วาส]

พจนารถหวานซึ้งตราตรึงรส
ทุกบาท-บท งดงามพิรามไสว
เอ่ยวจีคีตะวาทะใด
เสียงดังไกลใจก้องทำนองกานท์

คราเชยชมคมกลอนอักษรศิลป์
แย้มชีวินรินรื่นชื่นจิตขาน
ดูภิรามย์ยามฟังทุกครั้งกาล
ชื่นวิญญานสราญนักร่วมถักกลอน

[ไร้นวล^^]

อันมนุษย์พูดจาภาษาไหน               ล้วนภูมิใจเอกลักษณ์คำอักษร

บรรพชนค้นคิดประสิทธิ์พร              เป็นกาพย์กลอนกฤษฎีดังนี้มา

ใครที่ไหนไม่ใช่ไทยเข้าใจหรือ          เพราะนี่คือวัฒนธรรมค้ำวงศา

วรรณศิลป์สูงศักดิ์อักษรา                จะมีค่าเป็นคัมภีร์ไทยนี้เอง

จงสำราญอ่านกลอนทุกท่อนถ้อย       งามหยดย้อยยองใยเพราะไทยเก่ง

เราเพียงหนึ่งซึ้งกลอนกล่อมบรรเลง    เพราะเป็นเพลงเพียงไทยแท้ที่แลชม