ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[สุนันยา]

มิรู้สิ่ง ใดพา อุราไหว
แอบซุกซ่อน ความนัย ให้ปวดปร่า
คราวเมื่อใจ ไหวอ่อน ยากอ้อนมา
เธอกลับไม่ นำพา จะสานแนว

เหนื่อยเหลือเกิน กับรัก จนยากกล่าว
สุดจะน้าว โน้มใจ เธอได้แล้ว
ร้าวลึกลวง ห้วงนัย ดุจไร้แวว
คงไม่แคล้ว ร้างลา สัญญาใจ

ลืมหมดสิ้นไม่เหลือ ใยเยื่อเก่า
ลืมรักเรา เคยก่อ สุดง้อไหว
ลืมอดีต ก่อนนั้น หรือหวานใจ
ลืมสิ่งที่ มอบไว้ เธอไม่จำ

ท้อกระไร ไหวหวั่น สะท้านอก
จะหยิบยก เล่าต่อ หรือก็ขำ
เพราะสุดท้าย คงได้ แต่ระกำ
คนใจดำ ลับลา มิมาเยือน

ไม่สู้หน้า ความจริง ทุกสิ่งสรรพ์
สารพัน กล่าวมา หาใดเหมือน
เคยสนิท ชิดใกล้ กลายร้างเลือน
ทำแชเชือน เบือนบิด ปิดรักลง

ไม่ใช่ที่ ระบาย ให้ใครนะ
ลืมหรือคะ น้ำคำที่พร่ำส่ง
มีใครอื่น ชื่นทรวง ลวงให้งง
หรือเธอปลง สัญญาใจ คลับคล้ายลวง

มิใช่ทวง สัญญา ที่ว่าไว้
แต่เตือนใจ สักครั้ง เพราะยังหวง
ขอใช้สิทธิ์ เคยรัก สมัครควง
น้ำตาร่วง กี่หน สุดทนนัก

แม้ลืมสิ้น สายใย ที่ได้ก่อ
จะไม่รอ คนดี นี้ไสผลัก
จบเรื่องเศร้า เท่านี้ นะที่รัก
ขอหยุดพัก หัวใจ ให้ลืมเธอ.......

"สุนันยา"

[yaguza]

พักสายตา เถิดหนา ..คนดี
ณ ตรงนี้ มีฉัน มั่นเสมอ
ตักอุ่นอุ่น หนุนนอน ถอนละเมอ
อย่าได้เจอ ฝันร้าย หมายมากวน

หลับสนิท นิทรา เมื่อคราค่ำ
สายฝนฉ่ำ พร่างพรม เมื่อลมหวล
พี่จะขอ อิงแอบ แนบเนื้อนวล
เธออย่าด่วน ผลักไส ไปยะลา

 
....ยากูซ่า...

[สุนันยา]

ไม่ผลักไป ยะลา นะที่รัก
ฉันอยากพัก พิงใจ หายปวดปร่า
ขออิงแอบ แนบหมอน นอนนิทรา
พักสายตา พักใจ อยู่ใกล้เธอ

เพราะล้ามา นานนัก อยากพักผ่อน
ทั้งร้าวรอน วอนพร่ำ นำเสนอ
ขอหลับฝัน ราตรี นี้นะเออ
แม้เป็นเพียงภาพเบลอ เธออย่าไกล...

"สุนันยา"

[ระบายจันทร์]

ฉันหาได้หมดรักเธอสักน้อย
เพียงยอมถอยให้พ้นคนดีกว่า
ไม่เหลือเรี่ยวแรงใดจะไขว่คว้า
แต่ยังคงคุณค่า..คำว่ารัก..

ไม่อยากผูก พัวพันกันกว่านี้
แต่ฉันก็ยินดี..ที่รู้จัก
ไม่ระทมตรมใจเท่าไหร่นัก
อีกสักพัก..สักเดือน..คงเลือนลบ

ไม่แย่งยื้อกับใครมิใช่ล้ม
ฉันนิยมนิยามความสงบ
เลือกตัดความวุ่นวาย..โดยไม่พบ
ฉันว่าจบ..เช่นนี้ดีสุดเเล้ว..

[รัตนาวดี]

.....จะหยุดพัก ดวงใจ ไว้ในฝัน
เคียงคู่กัน จนแก่ เป็นแน่แน่ว
ร่วมฝันให้ ประจักษ์ รักเพริศแพรว
ที่ส่งแวว พราวพร่าง ทางอารมณ์.....

.....จะพักใจ ให้สวย ด้วยความรัก
ใจผูกพัน ฟูมฟัก ด้วยรักห่ม
ร่วมจินต์ร้อย ถ้อยรัก สลักชม
คล้ายผูกปม ร่วมฝัน วันพักใจ.....

รัตนาวดี
 

 

[กามนิต]

หากอ่อนล้าเพราะไล่ใฝ่รักแล้ว
รักไม่แพร้วรังสรรค์ตามฝันใฝ่
โปรดหยุดพักสักหน่อยค่อยเดินไป
ตามที่ได้ตามหามาตั้งนาน

พักตรงนี้ที่ใจได้สงบ
พักเพื่อพบเติมใจให้หวานหวาน
พักเพื่อทวนความฝันเมื่อวันวาน
พักเพื่อการเดินทางอย่างตั้งใจ

กามนิต - ๑๒ เม.ย.๕๕
 

[panthong.kh]

อยากจะพัก เหมือนกัน แต่หวั่นจิต
อยากใช้สิทธิ์ ตามฝัน วันสดใส
อยากติดตาม ความรัก ทุกยามไป
หยุดเมื่อใด ใจท้อ ห่อเหี่ยวทรวง

อยากจะพัก ตรงนั้น พลันจากจบ
อยากจะพบ รักแท้ แน่ทุกช่วง
อยากจะพบ ยิ่งนัก รักทั้งปวง
จึงมาทวง สัญญา ว่าอย่างไร
พันทอง

[กามนิต]

แห่งนี้ไร้สัญญาจะมามอบ
มีเพียงหอบความหวังมาวางใส่
ผู้ผ่านมาหยิบพอแล้วก็ไป
เติมหัวใจก่อนเจ้าจะก้าวเดิน

แห่งนี้ไร้แม้หมอนให้นอนหนุน
เพียงแขนอุ่นวางทอดจะกอดก็เขิน
พออุ่นแล้วไปต่อก็ขอเชิญ
ใ้ห้จำเริญสู่ฝันที่มั่นคง

 กามนิต - ๑๒ เม.ย.๕๕
 

[สุนันยา]

เหนื่อยมานานกับการที่หาญหัก
เหนื่อยกับรัก เรรวน ที่ชวนหลง
เหนื่อยและล้า พาใจ ให้ปลดปลง
เหนือยก็ตรง ที่ใจ ไม่ลืมเธอ

ขอหยุดพักสักช่วง ในบ่วงรัก
ขอหยุดพัก จากหักใจไม่เสนอ
ขอหยุดพัก เลิกสน เลิกปรนเปรอ
ขอหยุดพัก หยุดเพ้อ (เมื่อ)เธอไม่รัก...

 
"สุนันยา"

[ลมหนาว]

ขอพักใจให้คลายหายอ่อนล้า
เหนื่อยหนักหนากับรักที่ผลักไส
เมื่อเธอนั้นผันเวียนมาเปลี่ยนไป
สิ้นเยื่อใยจืดจางทำหมางเมิน

ขอพักใจให้คลายหายหม่นหมอง
มิใฝ่ปองปล่อยวางขอห่างเหิน
เรื่องความรักพักก่อนเหนื่อยอ่อนเกิน
ขอก้าวเดินคนเดียวแม้เปลี่ยวใจ

[สิงขร]

 

ขอพักใจให้คลายหายอ่อนล้า
เหนื่อยหนักหนากับรักที่ผลักไส
เมื่อเธอนั้นผันเวียนมาเปลี่ยนไป
สิ้นเยื่อใยจืดจางทำหมางเมิน

ขอพักใจให้คลายหายหม่นหมอง
มิใฝ่ปองปล่อยวางขอห่างเหิน
เรื่องความรักพักก่อนเหนื่อยอ่อนเกิน
ขอก้าวเดินคนเดียวแม้เปลี่ยวใจ

 

อ้าว ไหงท้อ ห่อเหี่ยว เบี้ยวเฉยเฉย
รักทรามเชย มาก่อน ห่อนผลักใส
แล้วจะให้ ใจชื่นชู้ อยู่คู่ใคร
โปรดคิดใหม่ ให้เนี๊ยบ เฉียบกว่าเดิม

       อย่าทิ้งเขาซิครับลุงบาน
                สิงขร