ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ลมหนาว]

ขอบคุณภาพจากอินเตอร์เน็ต

เพียงได้พบสบตาอุราหวั่น
ใจตรงกันตาบอกออกความหมาย
เธอยิ้มมาพาฉันนั้นวุ่นวาย
ดูเหมือนคล้ายอะไรที่ใช่เลย

คอยพะวงหลงเพ้อละเมออยู่
โอ้โฉมตรูอยากทักรักเปิดเผย
เจอทีไรใจสั่นนั้นตามเคย
อยากเอื้อนเอ่ยได้แต่แค่สบตา

เฝ้ารวบรวมสวมใส่หัวใจสิงห์
เข้าจีบหญิงวันนี้คงดีหนา
แสนสดชื่นรื่นรมย์สมอุรา
เธอตอบว่ามีใจให้เช่นกัน

อวลอุ่นไอในรักสลักจิต
เฝ้าเชยชิดอิงแอบแนบจอมขวัญ
แสนสุขสมกลมเกลียวเกี่ยวสัมพันธ์
ฤาสวรรค์ดลให้มาได้เจอ

คงเป็นบุญหนุนนำร่วมทำไว้       
แต่ชาติก่อนปางใดมิไผลเผลอ     
ชาตินี้จึงดึงดันพลันพบเธอ       
รักล้นเอ่อตราตรึงซาบซึ้งจินต์
   
 แว่วสำเนียงเสียงเพลงบรรเลงรัก
 ซึ้งใจนักรัญจวนชวนถวิล
 นาฬิกาปลุกดังกังวานยิน
 โธ่สุบินนี่ฉันแค่ฝันไป

ป้าดดดดดดดโธ่ เสียดายๆ

[บูรพาท่าพระจันทร์]

แม้นเพียงฝันนั้นโซมชโลมทิพย์
แค่ดื่มจิบพริบพลันอกสั่นไหว
หอมประทิ่นกลิ่นกรุ่นละมุนใจ
ซาบฤทัยไห้หวนรัญจวนจำ

จนยากลืมดื่มด่ำกว่าซ้ำสอง
ดุจลอยฟ่องล่องฟ้าอุราถลำ
แจ้วจำเรียงเพียงแผ่วแว่วลำนำ
บทเพลงพร่ำรำพันบรรเลงครวญ

โอ้อกเอยเชยชื่นรื่นถวิล
ทิพย์เทพินทร์กลิ่นร่ำให้กำสรวล
สุคนธาฟ้าฝันกลิ่นรัญจวน
ซึ้งอบอวลนวลเนื้อหอมเจือจันทน์

จนอุษาฟ้าสางสว่างภพ
จึงจรจบจากจิตต์นิมิตฝัน
สุดเสียดายสายสวาทสิ้นขาดพลัน
เมื่อไรกันนั้นคืนสะอื้นครวญ...



 

บูรพาท่าพระจันทร์

[D]

แสนเสียดาย ฝังจิต นิมิตเพ้อ
ได้พบเจอ เธอพริ้ม พร้อมยิ้มสรวล
หวานตรึงตรา พาจิต พินิศทวน
หอมอบอวล ด้วยรัก สลักใจ

ได้แค่ฝัน นั้นหนา นิจจาเอ๋ย
นี่ก็เลย ล่วงลุ อายุขัย
จะต้องรอ ไปอีก นานเท่าไร
คนที่ใช่ ถึงจะโผล่...โถแก่ตาย..

[เปรียว]

อยากเป็นสาวในฝันในวันเพ้อ
หวังได้เจอตัวจริงดั่งสิ่งหมาย
อยากให้ฝันซึมซับพลันกลับกลาย
หวังพบชายคนนั้นที่ฝันรอ

มอบความรักให้กันในวันซึ้ง
หวังเป็นหนึ่งของใจในห้องหอ
มีแค่เพียงสองเราคอยเคล้าคลอ
อยากจะขอให้ฝันนั้นเป็นจริง

เปรียว

[yaguza]

อยากเป็นชาย ในฝัน ดั่งมั่นหมาย
จะมอบกาย มอบใจ ให้ทุกสิ่ง
เฝ้ากอดก่าย ทูนหัว เธอกลัวปลิง
โจ๊ะทิงทิง ประชัน ร่วมบันเลง

ในราตรี มีดาว พร่างพราวฟ้า
ฉันจูบลา งามงอน ลงนอนเขลง
เมื่อลืมตา ฟ้าโล่ง เหมือนโคลงเคลง
กระเป๋าตังค์ กางเกง ก็หายไป


 
.....ยากูซ่า......

[panthong.kh]

คงทำบ่อย ซิท่า ถึงกล้าพูด
ไล้โลมรูด ดูดซ้ำ คลำด้วยไหม
ยากูซ่า บ้าไปแล้ว หรืออย่างไร
อุตส่าห์หลง เชื่อใจ มาตั้งนาน

ไปหิ้วมา จากไหน กันล่ะนี่
คงสุขี ทั้งคืน จนลืมบ้าน
ระวังน่ะ หัวจะแตก แยกกะบาล
เจอไม้คาน กระหน่ำ ช้ำชีวี
พันทอง

[ดาว อาชาไนย]

กลบทยัติภังค์  (ต่อยากูซ่า)

ขอกางเกง เอาไว้ ไปให้สา-
มีเวลา สายสาย นุ่งขายไก่-
ย่างส้มตำ ส่วนสตางค์ ค้างค่าไฟ-
ฟ้ามาได้ ตั้งสอง วันต้องชำ-

ระที่เหลือ เพื่อไว้ ใช้ซื้อลิป-
สติกจิบ ไวน์เล่น เป็นความสำ-
ราญถือเสีย ว่าได้ มอบให้กำ-
นัลที่ทำ ให้กาย สบายตัว

ดาว อาชาไนย

[สะเลเต]

กางเกงหรือ เราเห็น เป็นผ้าขี้-
ริ้วนะซี  ติดมือมา น่าปวดหัว-
ใจนักเรา เอามา หนอนเริ่มยั้ว-
เยี้ยแล้วหว่า หวาดกลัว..ขึ้นมาทัน-

ทีที่เห็น โยนลง ให้ตรงถัง-
ขยะดีกว่า แย่จัง มือยังสั่น-
ตกใจกลิ่น สุดแรง แมลงนั้น-
บินตอมพลัน รีบวิ่ง ซวยจริงเรา
 
---สะเลเต---

[ลมหนาว]

แม้นเพียงฝันนั้นโซมชโลมทิพย์
แค่ดื่มจิบพริบพลันอกสั่นไหว
หอมประทิ่นกลิ่นกรุ่นละมุนใจ
ซาบฤทัยไห้หวนรัญจวนจำ

จนยากลืมดื่มด่ำกว่าซ้ำสอง
ดุจลอยฟ่องล่องฟ้าอุราถลำ
แจ้วจำเรียงเพียงแผ่วแว่วลำนำ
บทเพลงพร่ำรำพันบรรเลงครวญ

โอ้อกเอยเชยชื่นรื่นถวิล
ทิพย์เทพินทร์กลิ่นร่ำให้กำสรวล
สุคนธาฟ้าฝันกลิ่นรัญจวน
ซึ้งอบอวลนวลเนื้อหอมเจือจันทน์

จนอุษาฟ้าสางสว่างภพ
จึงจรจบจากจิตต์นิมิตฝัน
สุดเสียดายสายสวาทสิ้นขาดพลัน
เมื่อไรกันนั้นคืนสะอื้นครวญ...



 

บูรพาท่าพระจันทร์

แสนสดชื่นรื่นรมย์สุขสมหวัง 
ในภวังค์เคียงนางอยู่กลางสวน   
หอมประทินกลิ่นกรุ่นละมุนนวล
ช่างเย้ายวนความรักสลักใจ
     
  ครั้นพอตื่นขึ้นมาอุราหมอง
 รักลอยล่องแค่ฝันนั่นไฉน
พบความจริงยิ่งเศร้าเหงาฤทัย
 พบทรามวัยจากฝันแค่นั้นเอง

[ลมหนาว]

แสนเสียดาย ฝังจิต นิมิตเพ้อ
ได้พบเจอ เธอพริ้ม พร้อมยิ้มสรวล
หวานตรึงตรา พาจิต พินิศทวน
หอมอบอวล ด้วยรัก สลักใจ

ได้แค่ฝัน นั้นหนา นิจจาเอ๋ย
นี่ก็เลย ล่วงลุ อายุขัย
จะต้องรอ ไปอีก นานเท่าไร
คนของใจ ถึงจะโผล่...โถแก่ตาย..

ในห้วงฝันนั้นสุขสนุกนัก
มีคนรักเคียงครองสมปองหมาย
สะดุ้งตื่นฟื้นมาแหมตาลาย
แสนเสียดายความฝันแค่นั้นเอง

แสนระทมขมขื่นสะอื้นจิต
ขาดคู่ชิดเคียงข้างช่างคว้างเคว้ง
อยู่คนเดียวเปลี่ยวเปล่าเหงาวังเวง
ต้องโตงเตงจนแก่แน่แน่เทียว

[ลมหนาว]

อยากเป็นสาวในฝันในวันเพ้อ
หวังได้เจอตัวจริงดั่งสิ่งหมาย
อยากให้ฝันซึมซับพลันกลับกลาย
หวังพบชายคนนั้นที่ฝันรอ

มอบความรักให้กันในวันซึ้ง
หวังเป็นหนึ่งของใจในห้องหอ
มีแค่เพียงสองเราคอยเคล้าคลอ
อยากจะขอให้ฝันนั้นเป็นจริง

เปรียว

เพ่งพินิจพิศดูโฉมตรูแล้ว
รูปน้องแก้วด้านซ้ายคลับคล้ายยิ่ง
มองแววตาพาใจให้ประวิง
เหมือนทุกสิ่งในฝันพาฉันงง

ฤาสวรรค์บันดาลให้พานพบ
เพียงได้สบตาเธอก็เพ้อหลง
พรมลิขิตขีดทางวางบรรจง
พบอนงค์จริงแท้เสียแน่นอน