ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[sunthornvit]

       

          พนาราม  ยามอุษา
         ตระการตา  น่าถวิล
         สายธาร  ซ่านเซาะริน
         ผดุงถิ่น  นคินทร

                ควันเตา  เคล้าไออุ่น
         กลิ่นละมุน  กรุ่นจากขอน
         ไพรสาณฑ์  พนานดร
         คนตื่นนอน  ก่อนนกกา

                งานสิ  จิปาถะ
         อุตสาหะ  ตามประสา
         ยิงนก  เที่ยวตกปลา
         เลี้ยงชีวา  มาแต่บรรพ์

                 สุขใจ  ไม่หวังโชค
         ห่างไกลโรค  ไร้โศกศัลย์
         กินอยู่  รู้แบ่งปัน
         ต่างผูกพัน  หมั่นปรองดอง

                  ตกค่ำ  ร่วมรำฟ้อน
         ต่อบทกลอน  อ้อนเพื่อนผอง
         วิถี  ดุจพี่น้อง   
         เราปกป้อง  ประคองมา

                 ชีวี  ใช่ดีเด่น
   แต่ร่มเย็น  เป็นหนักหนา
         ยามเหงา  เข้าวัดวา
         สร้างปัญญา  หาสังคม
         
        เดือนปี  ลี้ผันผ่าน
         พอเบิกบาน  สำราญสม
         ป่าเขา  เนารื่นรมย์
         งามอุดม  คนกลมเกลียว
                     
   สุนทรวิทย์

[panthong.kh]

ตื่นก่อน นอนทีหลัง
เป็นคำสั่ง ของแม่หนา
ห้ามไป ยิงนกกา
และตกปลา อย่าทำเชียว

เพราะมัน รักชีวิต
แม้แต่คิด  ไปข้องเกี่ยว
ขอห้าม เด็ดขาดเทีนว
อย่าลดเลี้ยว จะเปลี่ยวทรวง

บางที มันมีลูก
คอยพันผูก ทุกข์หนักหน่วง
แม่กลับ ดับแดดวง
เพราะถูกบ่วง ของคนพาล

ลูกน้อย คอยรออยู่
แม่บินสู่ หลักประหาร
หัวอก แม่ร้าวราน
แสนสงสาร ลูกเสียจัง

ป่านนี้ คงคอยรอ
แม่ทดท้อ แทบหมดหวัง
อาหาร ไม่ถึงรัง
แม่พลาดพลั้ง ขอสั่งลา
พันทอง
 

[sunthornvit]

(ขออภัย เมาขี้ตาลืมรับสัมผัสครับ)

ตื่นเช้าเร่งเข้าป่า
หาผักปลาเป็นอาหาร
ขับเคี่ยวโดยเชี่ยวชาญ
เข้าใจงานมานานนม

ขุดเผือกเลือกหัวกลอย
ช้อนกุ้งฝอยคลำหอยขม
ทุกข์ใดไม่ปรารมภ์
ป่าอุดมสมพิมาน

ชีวันมิฝันเฟื่อง
มิกระเดื่องเรืองไพศาล
พออยู่รู้ประมาณ
สุขสำราญในบ้านไพร

สุนทรวิทย์

[สมนึก นพ]

เช้าตรู่กู่เรียกร้อง
ชวนเพื่อนพ้องเข้าป่าใหญ่
เห็ดขอนบนท่อนไม้
มีทั่วไปให้เก็บเอา

เห็นอยู่รู้นั้นหนา
เอื้อมมือคว้าเห็ดตับเต่า
หูหนูดูดำเทา
เพียงแผ่วเบาเด็ดออกมา

เห็ดเผาะเดาะมนกลม
ทั้งเห็ดลมเห็ดนางฟ้า
หลินจือคือตัวยา
ใช้รักษาโรคร้ายมี

คละเด่นเป็นเห็ดแครง
ต้องออกแรงเก็บถ้วนถี่
ปลวกใกล้ดูให้ดี
คือถิ่นที่เห็ดโคนมัน

มาได้สายแล้วนี่
หลายหลากมีพอทีนั่น
จากป่ามิช้าพลัน
แยกย้ายกันกลับเรือนตน.

นพ
22เม.ย.55

[เนิน จำราย]

      ป่าเขาลำเนาธาร   ดอกไม้บานชื่นกมล
ผลิช่อระดะผล    ได้ก่อเกื้อเอื้อชีวิน
     
      พืชพันธุ์ซับประสาน   ดลบันดาลกระแสสินธุ์
พลิกฟื้นทั่วผืนดิน   ฝนฟ้าดีทุกฤดู
     
      รื่นรมย์ชมพฤกษา   เดินเข้าป่าหาความรู้
พร่ำเพรียกก็พรั่งพรู  ล้วนแบบครูสอนเราเรียน
     
      เยื่อไม้ดารดาษ      เป็นแผ่นวาดไว้พิมพ์เขียน
รวงผึ้งเป็นแรงเทียน   ส่องสว่างกระจ่างตา
     
      สมุนไพรในแดนดง    จะดำรงด้วยรักษา
ของดีมีคุณค่า      ให้คงอยู่คู่ขวานทอง
     
      เคียงคู่กับหมู่คน   อนุชนคือเจ้าของ
ชาติไทยรุ่งเรืองรอง   อนุรักษ์ไว้เถิดเรา   

เนิน จำราย

[panthong.kh]

ป่าเขา ลำเนาห้วย
น้ำใสสวย รวยเรื่องเล่า
เดินทาง มาเพียงเรา
สองมือเท้า ก้าวเหยียบย่าง

ยินแว่ว เสียงไก่ขัน
จิตไหวหวั่น แสนอ้างว้าง
เหลือบแล เห็นโขลงช้าง
ใจเคว้งคว้าง ต่างนึกกลัว

ถ้าแม้น พี่มาด้วย.
มีคนช่วย ด้วยหยอกหัว
ฤทัย ไม่สั่นรัว
จักไม่กลัว แม้สิ่งใด
พันทอง

[sunthornvit]

เช้าตรู่กู่เรียกร้อง
ชวนเพื่อนพ้องเข้าป่าใหญ่
เห็ดขอนบนท่อนไม้
มีทั่วไปให้เก็บเอา

เห็นอยู่รู้นั้นหนา
เอื้อมมือคว้าเห็ดตับเต่า
หูหนูดูดำเทา
เพียงแผ่วเบาเด็ดออกมา

เห็ดเผาะเดาะมนกลม
ทั้งเห็ดลมเห็ดนางฟ้า
หลินจือคือตัวยา
ใช้รักษาโรคร้ายมี

คละเด่นเป็นเห็ดแครง
ต้องออกแรงเก็บถ้วนถี่
ปลวกใกล้ดูให้ดี
คือถิ่นที่เห็ดโคนมัน

มาได้สายแล้วนี่
หลายหลากมีพอทีนั่น
จากป่ามิช้าพลัน
แยกย้ายกันกลับเรือนตน.

นพ
22เม.ย.55

เก็บเห็ด  เจ็ดโมงเช้า
ตามไหล่เขา  ลำเนาสณฑ์
สุขใจ  ไร้กังวล
สาละวน  ทุกคนไป

ต่างคน  เดินค้นหา
ยิ้มเริงร่า  หน้าผ่องใส
พึ่งพา  พนาไพร
พออาศัย  ใช้เลี้ยงตน

 

สุนทรวิทย์

[sunthornvit]

      ป่าเขาลำเนาธาร   ดอกไม้บานชื่นกมล
ผลิช่อระดะผล    ได้ก่อเกื้อเอื้อชีวิน
     
      พืชพันธุ์ซับประสาน   ดลบันดาลกระแสสินธุ์
พลิกฟื้นทั่วผืนดิน   ฝนฟ้าดีทุกฤดู
     
      รื่นรมย์ชมพฤกษา   เดินเข้าป่าหาความรู้
พร่ำเพรียกก็พรั่งพรู  ล้วนแบบครูสอนเราเรียน
     
      เยื่อไม้ดารดาษ      เป็นแผ่นวาดไว้พิมพ์เขียน
รวงผึ้งเป็นแรงเทียน   ส่องสว่างกระจ่างตา
     
      สมุนไพรในแดนดง    จะดำรงด้วยรักษา
ของดีมีคุณค่า      ให้คงอยู่คู่ขวานทอง
     
      เคียงคู่กับหมู่คน   อนุชนคือเจ้าของ
ชาติไทยรุ่งเรืองรอง   อนุรักษ์ไว้เถิดเรา   

เนิน จำราย

น้ำค้าง  สร่างนคินทร์      หอมไอดิน  กลิ่นขุนเขา
ต้นน้ำ  ไพรลำเนา            คือรากเหง้า  เหล่าพืชพันธุ์

สายธาร  ซ่านชดช้อย      ไหลอ้อยส้อย  ร้อยไพสัณฑ์
ฉ่ำเย็น  เป็นนิรันดร์         เอื้อชีวัน  อันมากมี

ล่วงผ่าน  กาลจำเนียร      มนุษย์เพี้ยน  เปลี่ยนวิถี
แหล่งน้ำ  ถูกย่ำยี         พนาลี  โดนบีฑา

คนหวัง  ความมั่งคั่ง      มิอาจยั้ง  รั้งปัญหา
ดึงดัน  หันบูชา            หลงเงินตรา  กว่าดงดาน

พิภพ  สบวิบาก      คนมักมาก  เถือรากฐาน
สภาวะ  อุทยาน         ถูกเผาผลาญ  ลาญล่มจม

น้ำแห้ง  ทุกแห่งหน      แล้วผจญ  ฝนถล่ม
วิบัติ  ซัดระดม            ยังตะบม  หลงงมงาย

มิคสัญญี  ที่ปล่อยปละ     ควรชำระ  ก่อนจะสาย
อุปถัมภ์  เลิกทำลาย         ร่วมขวนขวาย  หมายฟื้นฟู

คนละ-มือละไม้      เร่งใส่ใจ  ใฝ่กอบกู้
บูรณะ  วนภู            ให้คงอยู่  คู่ไผท            
            
(ขออภัยครับ ทานยาแก้หวัดแล้วง่วงมาก ต่อกลอนได้ไม่กี่ท่าน
ไม่ไหวแล้วครับ ขออนุญาตินำกลอนเก่าเคยลงแล้ว มาตัดแปลง
ต่อครับ ยอมแพ้ขอไปนอนก่อนครับ)

สุนทรวิทย์

[หนามเตย]

เช้าตรู่กู่เรียกร้อง
ชวนเพื่อนพ้องเข้าป่าใหญ่
เห็ดขอนบนท่อนไม้
มีทั่วไปให้เก็บเอา

เห็นอยู่รู้นั้นหนา
เอื้อมมือคว้าเห็ดตับเต่า
หูหนูดูดำเทา
เพียงแผ่วเบาเด็ดออกมา

เห็ดเผาะเดาะมนกลม
ทั้งเห็ดลมเห็ดนางฟ้า
หลินจือคือตัวยา
ใช้รักษาโรคร้ายมี

คละเด่นเป็นเห็ดแครง
ต้องออกแรงเก็บถ้วนถี่
ปลวกใกล้ดูให้ดี
คือถิ่นที่เห็ดโคนมัน

มาได้สายแล้วนี่
หลายหลากมีพอทีนั่น
จากป่ามิช้าพลัน
แยกย้ายกันกลับเรือนตน.

นพ
22เม.ย.55

เก็บเห็ด  เจ็ดโมงเช้า
ตามไหล่เขา  ลำเนาสณฑ์
สุขใจ  ไร้กังวล
สาละวน  ทุกคนไป

ต่างคน  เดินค้นหา
ยิ้มเริงร่า  หน้าผ่องใส
พึ่งพา  พนาไพร
พออาศัย  ใช้เลี้ยงตน

 

สุนทรวิทย์

ภาพจากกล้องตัวเอง

ภูมิปัญญาคนสมัยเก่า

เข้าป่าหาเห็ดนั้น......ต้องรู้ทันนั่นแหละดี
เห็ดพิษนั้นมากมี.....ดูให้ดีเมื่อเก็บเอา

วิธีโบราณว่า.....นำเห็ดมาล้างน้ำเมา
แล้วต้มน้ำเดือดเข้า.....องศาเอาพอประมาณ

แล้วเอาข้าวสารเหนียว.....ต้มลงเดี๋ยวไม่ต้องนาน
สังเกตุให้ดีๆ.....ถ้าข้าวสีนั้นเปลี่ยนไป

แม่เคยกำชับว่า.....ได้เห็ดมาอย่าร่ำไร
รีบทำตามเร็วไว.....เก็บมาได้อย่าประวิง

ไม่เชื่อลองทดสอบ.....แล้วจะชอบว่ามันจริง
เห็ดดีไม่เป็นพิษ......ข้าวนั้นติดไม่เปลี่ยนสี


สีแดงนั้นเป็นพิษ.....ให้รีบคิดอย่ารอรี
มีเห็ดนั้นมากมี.....เลือกให้ดีครั้งต่อไป

ปัญญาภูมิเก่าแก่....ของพ่อแม่ควรใส่ใจ
ขอฝากเพื่อนเอาไว้......โอกาศให้ลองดูที

ขอให้สุขหรรษา.....เที่ยวท่องป่าสุขชีวี
จำคำไว้ใด้ดี......เรื่องราวนี้ใช่ไม่จริง..

 หนามเตย

[sunthornvit]

ป่าเขา ลำเนาห้วย
น้ำใสสวย รวยเรื่องเล่า
เดินทาง มาเพียงเรา
สองมือเท้า ก้าวเหยียบย่าง

ยินแว่ว เสียงไก่ขัน
จิตไหวหวั่น แสนอ้างว้าง
เหลือบแล เห็นโขลงช้าง
ใจเคว้งคว้าง ต่างนึกกลัว

ถ้าแม้น พี่มาด้วย.
มีคนช่วย ด้วยหยอกหัว
ฤทัย ไม่สั่นรัว
จักไม่กลัว แม้สิ่งใด
พันทอง

พาน้อง ท่องคดเคี้ยว
หาที่เปลี่ยว เลี้ยวไถล
มุมนี้ มิมีใคร
พอหลบให้ พ้นสายตา

เร็วน้อง ลงยองฉี่
ส่วนตัวพี่ นี้รอท่า
เสร็จกิจ บิดกายา
ตดสั่งลา มาหนึ่งที

กลิ่นกรุ่น ฉุนโชยฟุ้ง
เหม็นคละคลุ้ง ยุงยังหนี
งงงัน ขวัญฤดี
น้องไม่อี้ มากี่วัน

สุนทรวิทย์

[/color][/size][/font]

[sunthornvit]

ภาพจากกล้องตัวเอง

ภูมิปัญญาคนสมัยเก่า

เข้าป่าหาเห็ดนั้น......ต้องรู้ทันนั่นแหละดี
เห็ดพิษนั้นมากมี.....ดูให้ดีเมื่อเก็บเอา

วิธีโบราณว่า.....นำเห็ดมาล้างน้ำเมา
แล้วต้มน้ำเดือดเข้า.....องศาเอาพอประมาณ

แล้วเอาข้าวสารเหนียว.....ต้มลงเดี๋ยวไม่ต้องนาน
สังเกตุให้ดีๆ.....ถ้าข้าวสีนั้นเปลี่ยนไป

แม่เคยกำชับว่า.....ได้เห็ดมาอย่าร่ำไร
รีบทำตามเร็วไว.....เก็บมาได้อย่าประวิง

ไม่เชื่อลองทดสอบ.....แล้วจะชอบว่ามันจริง
เห็ดดีไม่เป็นพิษ......ข้าวนั้นติดไม่เปลี่ยนสี


สีแดงนั้นเป็นพิษ.....ให้รีบคิดอย่ารอรี
มีเห็ดนั้นมากมี.....เลือกให้ดีครั้งต่อไป

ปัญญาภูมิเก่าแก่....ของพ่อแม่ควรใส่ใจ
ขอฝากเพื่อนเอาไว้......โอกาศให้ลองดูที

ขอให้สุขหรรษา.....เที่ยวท่องป่าสุขชีวี
จำคำไว้ใด้ดี......เรื่องราวนี้ใช่ไม่จริง..

 หนามเตย

[/quote]

ภูมิรู้  จากผู้ใหญ่
พึงใส่ใจ  ไม่อ้อยอิ่ง
จำไว้  ใช้ได้จริง
มิควรทิ้ง  สิ่งมีคุณ

เห็ดพิษ  มีฤทธิ์ร้าย
กินถึงตาย  ไร้ยืดหยุ่น
รู้ไว้  ไม่ขาดทุน
ใช้เจือจุน  ให้คุ้นเคย

ผู้เฒ่า  ผู้เก่าแก่
นำเบาะแส  แผ่เฉลย
ฟังมา  อย่าละเลย
ช่วยเอื้อนเอ่ย  เผยแพร่ไป

 

สุนทรวิทย์